یادداشت فهیمه
1400/8/12
من متن انگلیسی رو خوندم و که روون و راحت بود، اما جزئیاتی از بعضی روابط تشریح شده بود که برای من آزاردهنده بود، و باعث شد اولا فکر کنم این کتاب برای نوجوونها مناسب نیست و دوما عمیقا از ته دلم بگم درود بر سانسورچی! شخصیت چارلی کاملا برای من قابل درک بود و عمیقا براش متاسف شدم. هم به خاطر آزارهایی که در بچگی و حتی نوجوانی دید، هم به خاطر دسترسی راحتش به سیگار و مواد و الکل، هم به خاطر خانوادهش: خواهر و برادری که تنهاش گذاشتن و مادری که توصیهش به یک نوجوون درونگرای با سابقهی افسردگی این بود که بره تو اتاقش بشینه و کتاب بخونه!
(0/1000)
نظرات
1402/5/19
با کمال احترام؛ بستگی داره بازه سنی نوجوون ها براتون چطوری باشه. شاید زندگی نوجوون های ایران شبیه آمریکایی ها نباشه؛ ولی راستش با حضور توی شبکه های اجتماعی یکسری چیز ها براشون عادی می شه.(من طرفداری نمی کنم؛ فقط شرح حال می دم.) و اگر چنین چیزی رو یا با چشم می بینن یا جای دیگه ای مطالعش می کنن؛ توی یک کتاب و لا به لای کل یک زندگی دیدنش نمی تونه خیلی بد بشه. چون این یه رمان درباره روابط جنسی نیست؛ درباره وجود داشتن یا نداشتن یا حس زندگی کردن یه آدمه. فرق داره با خوندن مثلا یه مطلب در خصوص روابط. البته بازم طرفداری خاصی نمی کنم ها!
1
0
1402/5/22
سلام والا یک قسمتش هست که برادر و خواهر چارلی از نبود والدین سوءاستفاده کردن و پارتی گرفتن. چارلی توی اتاقشه که یکهو دو نفر وارد میشن و سرگرم انجام کاری (نه به شیوه معمول) که نویسنده کامل و باجزئیات توصیفش میکنه. در همین حین خواهر چارلی وارد اتاق میشه و مچشون رو میگیره و به چارلی میگه پرورت! کلا هر بار دو نفر در کتاب مشغولن بسیار دقیق توصیف میشه، که البته در مورد شیوههای معمول، حق با شماست، مخاطب عادت داره... اما چه اصراری به توصیف چیزی هست که به نظرم یک دختر ۱۵، ۱۶ ساله هیچ جوره نباید زیر بارش بره؟
0
1402/5/23
درسته که آدم ها الان یه طوری شدن که دیرتر بزرگ می شن؛ اما به نظر من ایزوله کردن آدما از چیزی که بالاخره یه روزی قراره تجربش کنن چیز صحیحی نیست. نمی گم خیلی ضروریه؛ اما اینکه یکسری چیز ها رو دیرتر ببینی یا بشنوی برات یه حالت از تقدس به همراه نداره لزوما. بازم کاملا بستگی داره.
0
1401/12/25
0