کتاب دختری نشسته روی درخت خرمالو داستان زندگی یه دختر به اسم سمیه رو تعریف می‌کنه که تو دهه شصت و هفتاد بزرگ می‌شه. داستانش خیلی ساده و روانه، اما همین سادگی‌اش آدم رو غرق می‌کنه، چون واقعاً حس می‌کنی داری یه تیکه از زندگی خودت یا یه نفر نزدیک به خودتو می‌خونی. مثلاً وقتی از سمیه می‌گه که با یه شونه دندونه شکسته موهاشو مرتب می‌کنه یا دکمه مانتوشو با سنجاق قفلی می‌بنده، خیلی ملموسه. انگار این صحنه‌ها رو خودت یه‌جایی دیده باشی یا تجربه کرده باشی.
شهرزاد افتخاری خیلی خوب تونسته حس و حال اون دوران رو منتقل کنه. از چالش‌های دخترونه سمیه گرفته تا تلاشش برای پیدا کردن جای خودش توی یه دنیایی که انگار همیشه براش سخت بوده. شخصیت‌ها هم خیلی واقعی‌ان، طوری که انگار هر کدومشون رو می‌تونی تو زندگی خودت پیدا کنی.

یه چیزی که تو کتاب زیاد تکرار می‌شه اینه که «می‌شد اینجوری باشه اما نبود». این جمله تو اولای داستان خیلی تأثیرگذاره، ولی وقتی چند بار تکرار می‌شه، یه‌کم حسش از دست می‌ره. اما باز هم کل داستان انقدر خوبه که این موضوع اذیتت نمی‌کنه.

      

        هیچ و پوچ 
      

        دفعه اول بخونید نمی فهمید ولی بار دوم چرا 
      

        چه کتاب جالبی فقط اگه برای بچه ها قراره بخونید بهتره درباره پایان کمی توضیح بدید 
      

        ای خدا این کتاب چه ناز بود :) 
واقعا همگی نیاز داریم که یه نفر در سکوت فقط گوش بده بهمون 
      

        قطعا وقتی انسان دست روی کتاب های این چنینی می‌گذارد به دنبال شاهکار های ادبی نیست . هنر این کتاب ها لرزاندن قلب شما عاشق کردن و گل انداختن لپ های شما و همچنین لذت بردن از دیالوگ های عاشقانه است 
برای من این فرایند به خوبی طی شد انقدر تحت تاثیر این رمان کلیشه ای عاشقانه قرار گرفتم که بعد از اتمام چندین فیلم مشابه را دنبال کردم 
در کل از خواندن این کتاب لذت بردم
      

        خب این جلد سوم تعقیب جک قاتله و حقیقتاً من کمتر از دو جلد قبلی این کتاب رو دوست داشتم
 داستان درباره قتل‌هاییه که درون یک کشتی اتفاق می‌افته و حالا تامس و آدری رز باید به دنبال پیدا کردن قاتل کشتی باشند هر چقدر سرعت عمل کمتری داشته باشند تعداد قتل‌ها  بیشتر می‌شه راستشو بخواید هم از نظر جنبه عاشقانه و هم از نظر جنبه جنایی ضعیف‌تر از دو جلد قبلی عمل کرد با این حال من داستان رو دوست دارم ولی متاسفانه قسمت عاشقانه کتاب کاری کرد که دوست داشتم چند صفحه از کتاب رو پاره کنم حس می‌کنم آدری رز واقعاً لیاقت تامس رو نداره  
بیاید یه ذره درباره تامس حرف بزنیم تامس واقعاً شخصیت خیلی کاملیه اینکه به این فکر می‌کنم آیا در دنیای واقعی شخصیتی مثل تامس را می‌تونم پیدا کنم یا نه قلبم رو آزار میده به هر حال اون واقعاً شخصیت اصلی دوست داشتنی باهوش و بی‌نظیری داره و لایق هر آن چیزی که در جهانه هست نمی‌دونم چطور باید احساساتم رو نسبت به این شخصیت بگم فکر کنید یک شخصیتی در در اون زمان به این درک رسیده که می‌تونه یک فردی رو آزاد بزاره در انتخاب کردن و انقدر به بلوغ رسیده که می‌دونه باید در هر کجا چه رفتاری رو نشون بده و چطور احساسات خودش رو مدیریت کنه این واقعاً فوق‌العاده است 
      

        یه زمانی دیونه این مجموعه بودم
      

        نوشته های این نویسنده واقعا خوبه
      

        یادمه این کتاب رو توی اتوبوس و مترو می خوندم 
گاهی خوندنش انقدر دردناک می شد که کتاب رو می بستم چشمام رو به سمت مردم می‌چرخوندم نفس  عمیق می‌کشیدم  و سعی می‌کردم اروم باشم .
چندین بار این اتفاق افتاد تا جایی که نشد و بغض من شکست .
خوندن کتاب هایی که محور اصلی اتفاقاتش تجاوز باشه اونم تجاوز های پی در پی اصلا اسون نیست
خواندن این کتاب آسان نبود، اما خوشحالم که آن را خواندم. این ادای احترامی زیبا به زنان کره ای است که در طول اشغال ژاپن از خانه هایشان ربوده شدند و مجبور شدند به "خانه آسایش زنان" بروند ، عبارتی باورنکردنی ملایم برای بردگان جنسی که مجبور به آن شدند. همچنین ادای احترامی و یادآوری است، همانطور که نویسنده در یادداشت خود اشاره می کند، به همه زنانی در سراسر جهان که در زمان جنگ مورد تجاوز قرار گرفته اند.

این رویدادهای وحشتناک رفتار وحشیانه، داستان آنچه برای این زنان اتفاق افتاد، از طریق زندگی دو خواهر به تصویر کشیده شده است. روایت های جداگانه آنها با فاصله زمانی چند دهه روایت می شود، اما هر کدام بخش مهمی از افکار، رویاها و خاطرات دیگری هستند.

هانا، خواهر بزرگتر، روایت خود را در سال 1943 آغاز می‌کند، زمانی که در شانزده سالگی مهارت مادرش را به عنوان یک "هنیو"، یک غواص و ماهیگیر، آموخته است. با وجود اشغال ژاپن، زندگی آنها در این جزیره کوچک در سواحل جنوبی کره آرام اما محتاط بوده در حالی که از سربازان ژاپنی می ترسیدند. داستان او از رفتار وحشیانه و بیرحمانه به عمق وجود نفوذ می کند. آنچه برای هانا اتفاق می افتد برای افراد ضعیف نیست.

فصل‌های هانا با خاطرات خواهر کوچکترش امی در سال 2011 تناوب دارد، زمانی که امی گذشته‌ای را که از خانواده‌اش پنهان کرده بود، تعریف می‌کند، و به آنها نمی‌گوید روزی  خواهرش توسط یک سرباز ژاپنی دستگیر شد، در حالی که هانا سعی می‌کرد خواهر کوچکش را از این سرنوشت نجات دهد. امی، اگرچه توسط سرباز ژاپنی گرفته نشده بود، اما دوران وحشتناکی را که تحمل  کرد.  او سرانجام به فرزندانش از از دست دادن ها، غم و اندوه خود، چیزهای وحشتناکی که برای دهکده و خانواده اش اتفاق افتاد صحبت می کند.

این یک اثر داستانی است، اما حقیقت گذشته را در خود جای داده است، همان کاری که یک اثر خوب از داستان های تاریخی می تواند انجام دهد. به نظر می رسد این کتاب به خوبی تحقیق شده باشد. به نظر کلیشه ای می رسد که بگوییم این کتاب دلخراش و طاقت فرساست، اما یافتن کلمات دیگری به غیر از این کلمات عادی دشوار است. نکته اینجاست که در این کتاب هیچ چیز معمولی نیست.

مری لین برشت در یادداشت خود می گوید: "از آن ده ها هزار زن و دختری که توسط ارتش ژاپن به بردگی درآمدند، تنها چهل و چهار زن کره جنوبی (در زمان نوشتن این کتاب) هنوز زنده هستند تا به دنیا بگویند چه اتفاقی در اسارت برایشان افتاده است، چگونه زنده مانده اند، و چگونه به خانه بازگشتند. ما هرگز نخواهیم دانست که چه اتفاقی برای سایر زنانی افتاد که قبل از اینکه فرصتی برای اطلاع رسانی به دنیا درباره رنجشان پیدا کنند، جان باختند.» او با این رمان به آنها صدا داده است. 


      

        

"قلعه آبی" داستان شجاعت، پیدا کردن قدرت درونی برای مبارزه با ترس، رو به رو شدن با زورگویی و ظلم خانواده، پیدا کردن زندگی و زندگی کردن به سبک و سیاق خودمون، و در نهایت، التیام یافتن با کمک طبیعت و عشق هست. 

داستان ساده‌ست، شاید زیادی ساده، ولی به هیچ وجه جلوی رسوندن پیام قوی امید رو نمی‌گیره. تو این روزهای سخت، لحظاتی پیش می‌آید که با ناامیدی از بهتر شدن اوضاع، شجاعتمون رو از دست می‌دیم. 

تو این لحظات ناامیدی، ولانسی استرلینگ بهمون امید می‌ده تا تو دل سختی‌ها به سفر زندگی ادامه بدیم.

کاری که این داستان ساده با پیام قدرتمندش با من کرد، با هیچ کلمه‌ای قابل وصف نیست. هم بهش خندیدم و هم گریه کردم. 

به ندرت پیش میاد یه کتاب بتونه احساسات متضاد رو تو آدم برانگیزه. 

همچنین منو از این واقعیت سنگین، از این زندگی روزمره و محیط‌های بسته به قلمرو جادویی طبیعت با منظره‌ی نفس‌گیر دریاچه، بکر بودن جنگل و فضای دلنشین آرامش و وحدت برد. 

گاهی اوقات، کتاب‌ها قدرتی برای التیام دارند که هیچ چیز دیگه‌ای نداره. روحیه‌بخش هست و آدم رو خوش‌بین‌تر می‌کنه. "قلعه آبی" هم جزو همین دسته کتاب‌هاست. 

شاید حال و هوای فعلی‌ام باعث شده یه حس قوی نسبت به این کتاب داشته باشم، ولی صادقانه بگم، عاشقش شدم. 

حس می‌کنم تو یه زمان درست این کتاب رو خوندم، زمانی که نیاز داشتم به یاد بیاورم با وجود هرج و مرج کنونی، هنوز امید به روزهای بهتر و شادتر وجود داره.

      

        اسارت همیشه به معنای زنجیر شدن نیست .
لیدیا دختری که عقاید مادرش به زنجیر کشیدش کسی که عشق و توجه واقعی رو از خانواده اش دریافت نکرد
چقدر این داستان توی کشور ما اشناست مادری که به خواسته اش از زندگی نرسیده و اون خواسته رو به بچه اش تحمیل میکنه ...
قطعا اسارت روح سخت تر از اسارت جسمه فقط خیلی از خانواده ها این موضوع رو درک نمیکنن فکر میکنن با تحمیل خواسته خودشون زندگی زیبایی رو برای بچه های خودشون رقم میزنن در حالی که یه اشتباه غلط یه تصمیم گیری نا به جا یه زندگی رو نابود میکنه
      

        داستان به بهترین شیوه شروع شد جوری که حتی نمی توانید تصور کنید چه اتفاقی داره میوفته چیزی که واقعا باعث میشه این کتاب خاص بشه پایان دور از انتظارش و شخصیت پردازی بی نظیرشه . به خصوص شخصیت ادی و نیت و جیک و کوپر به بهترین شیوه شخصیت سازی شدن و به نظر من اسم کتاب خیلی هوشمندانه انتخاب شده .
ماجرا از مرگ یک پسر به اسم سایمون شروع میشه و توی ماجرای مرگ این پسر ۴ نفر مورد اتهام قرار میگیرند و شما حتی ثانیه ای نمیتونید تصمیم بگیرید که کدومشون ممکنه قاتل این پسر باشه فضا سازی و شخصیت های متفاوت تونست این کتاب رو تبدیل به یکی از کتاب های خوبی که خونده ام بکنه . این یکی از پیام های اصلی این کتاب اینه که خودتون رو دوست داشته باشید و دنبال توجه ادما به هر روشی نباشید. خلاصه که اگه کتاب جنایی_ ماجراجویی دوست دارید این کتاب انتخاب خوبیه
      

        دختری به اسم سیلکا ...
چقدر سخت و غم انگیزه که توی یک دوره اسیر دست المانی ها باشی به جرم دشمن بودن و وقتی رها میشی دستگیر بشی به جرم سال هایی که زیر نظر المانی ها بودی ...
شخصیت داستان شخصیت جسور و شجاع و پخته ای بود که سعی میکرد از تجربیات و دانسته های خودش برای نجات دوستان خودش از مشکلات بهره ببره او فردی به ظاهر خوش شانس اما بد اقبالی بود .
حس عجیبی داشتم ار خوندن این کتاب . انگار من سلیکایی بودم که دنبال ازادی بود . شاید زندانی که دور سلیکا بود بتونه نمادی از دنیای ماشینی و ادم های مختلفی که توی این دنیا هستن باشه .
درکل من پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش
      

        زمانی که میخواستم این کتاب رو بخرم میگفتم نکنه این کتاب واقعا حرفی برای گفتن نداشته باشه و صرفا یه بازیگر موفق نوشته اما این کتاب پر از حرف بود پر از درس برای زندگی یا حتی پر از درس برای تربیت فرزندان خودمون و تربیت خودمون متیو نشون داد که چقدر اصول فکری خانواده روی فرزندان تاثیر داره. اینکه چقدر پدر و مادری که اجازه میدن فرزندشون به مسیری که براش ساخته شده بره میتونه باعث بشه اون بچه به جایگاه فوق العاده ای برسه . اعتماد به نفس و اشتیاقش به برتری و تلاش به خاطر خانواده اش و بعد به خاطر ذهن باز و درخشان خودش بودکه باعث شد جایگاه بزرگی رو توی صنعت هالیوود به دست بیاره .
متیو نشون میده به ما که گاهی باید رها کنیم تا خودمون رو بشناسیم گاهی باید خودمون رو مورد بازخواست قرار بدیم .. متاسفانه اصلا توانایی گفتن این حجم از اموزه های خوب کتاب رو ندارم واقعا توصیه میکنم این کتاب فوق العاده رو بخونید و توجه خودتون رو به اصول و قوانین زندگی متیو جلب کنید .