من متن انگلیسی رو خوندم و که روون و راحت بود، اما جزئیاتی از بعضی روابط تشریح شده بود که برای من آزاردهنده بود، و باعث شد اولا فکر کنم این کتاب برای نوجوون‌ها مناسب نیست و دوما عمیقا از ته دلم بگم درود بر سانسورچی!
شخصیت چارلی کاملا برای من قابل درک بود و عمیقا براش متاسف شدم. هم به خاطر آزارهایی که در بچگی و حتی نوجوانی دید، هم به خاطر دسترسی راحتش به سیگار و مواد و الکل، هم به خاطر خانواده‌ش: خواهر و برادری که تنهاش گذاشتن و مادری که توصیه‌ش به یک نوجوون درون‌گرای با سابقه‌ی افسردگی این بود که بره تو اتاقش بشینه و کتاب بخونه!
        

          ”The perks of being a wall flower”
A teenage diary which ladens with tons of social anxieties and puberty crises that has written in a simple yet expressive way.

To tell you the truth, I thought the book isn't any good, but the minute I began reading it took my mind to a journey which reminded me the days of high school. ( except for those drugs and romantic parts!) Having a suitable plan according to the person’s character is one of the main points in the story which has often been observed teenagers who struggle with misunderstanding and having trouble fitting among others.

This story might be favorable for teenagers who are trying to obtain a better view of their own life.
        

          متاسفانه ترجمه خوبی نداره..
        

          این کتابو من بسیار پسندیدم چون به انسان یه حس خاص میده که توی دنیای واقعی نمیشه تجربه اش کرد و من لمس زندگی چارلی رو دوست داشتم و به نظرم شما هم دوستش خواهید داشت

https://taaghche.com/book/16329
        

          روزمرگیای یه پسر نوجوون درونگرا:) 
ادمای درونگرا باهاش همزاد پنداری میکنن به شدت
        

          هم سبک کتاب ناطوردشته و اگه درونگرایید قلبتونو اکلیلی میکنه :)✨❤
        

          تو خطاب به خود من حرف می زدی چارلی :) 
تو و من،خیلی شبیه همدیگه حرف می زنیم و فکر می کنیم و هستیم :)
عالی بودی..با خودم روبه روم کردی پسر:)
        

          -در عین خوب بودن، میتونه خوب نباشه و به نظرم این بستگی به حالات و شخصیت فرد داره که بتونه با این کتاب ارتباط بگیره یا نه.
        

          اولش وقتی فهمیدم کل کتاب نامه طوره ضد حال خوردم ولی بعد که رفتم تو حس و حال کتاب کلا فراموشش کردم.
نحوه ی اهمیت دادنش به یک آدم خیلی جذب شدم، چون جوری برسی می کرد و دقت می کرد که چجوری به یک فرد اهمیت داده می شه واقعا همیشه برام یک موضوع جذاب بوده. چون خودم خیلی کم از این آدم ها می بینم.

یک سری جاهای کتاب گنگ بود که قطعـــا به خاطر سانسورهای زیادشه.

اغلب از اینکه فیلم کتاب هایی رو که می خونم رو ببین متنفرم_خیلی زیــاد_ ولی تاوانش رو می پذیرم و در قبال خراب شدن همه ی تصورات و حس حالم از کتاب می رم فیلمش رو ببینم.
امیدوارم ارزشش رو داشته باشه.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــ ـ ـ

خب فیلمشو دیدم.
می تونم بگم نصف اتفاقای کتاب برام روشن شد.😬
ولی خب شخصیتی که نویسنه ساخته بود با مال تو فیلم خــیلی متفاوت بود.
        

          این کتاب مجموعه نامه های چارلی به شخصیه که فقط راجبش چیزهایی شنیده و فکر میکنه این فرد بهترین آدمیه که میتونه از احساساتش بهش بگه. چارلی شخصیتی منزوی و درونگرا داره و نامه هایی که مینویسه برای  درونگرا ها کاملا قابل درکه.
        

          < ما عشقی رو قبول میکنیم
که فکر می‌کنیم
لیاقتش رو داریم >
        

          چارلی عزیز،

مرسی که نامه‌های قشنگت رو فرستادی. خیلی خوشحالم که به من اعتماد داری و فکر می‌کنی که توی اون مهمونی دنبال کسی نرفتم، حتی اگه می‌تونستم. خیلی هم ذوق می‌کنم که اجازه می‌دی نامه‌هات رو بخونم. خوشحالم که توی نامه‌نوشتن و داستان‌سرایی انقدر ماهری. از این موضوع خیلی کیف می‌کنم.

نامه‌هات رو با اینکه خیلی وقته نوشته شده‌ن، بازم با لذت خوندم. می‌دونم که فقط چند ماه تو یه سال نامه‌هات رو دریافت کردم، ولی انگار از بچگی با من حرف می‌زدی. (یادته اولین خاطره‌ای که تعریف کردی چی بود؟) گاهی اوقات حس می‌کردم چیزهایی که توی نامه‌هات می‌نویسی زیادی شخصیه، ولی تو اجازه دادی که وارد ذهنت، قلبت و روحت بشم.

فقط با کلماتت، دیدم که توی فعالیت‌ها و سرگرمی‌ها شرکت می‌کنی، دوستانی داری، عاشق می‌شوی و رشد می‌کنی. شاید هیچ‌وقت تو یا افراد مهم زندگی‌ات رو ندیده باشم، ولی انگار می‌تونستم طعم سیب‌زمینی‌های اون فست‌فود رو بچشم، حرف‌های مری الیزابت رو بشنوم، لبخند پاتریک رو ببینم و سرمای زمستون دنیای تو رو حس کنم. دوستات و خانواده‌ات انگار هر روز جلوی چشمم بودن.

حالا... با اینکه خوشحالم که توی نامه‌هات صادق بودی، باید اعتراف کنم که بالا و پایین‌های زندگیت هم مثلِ خودت، برای من خیلی آموزنده بود. تو مشکلاتی هم داشتی، ولی انگار بیشتر به مشکلات بقیه اهمیت می‌دادی. وقتی زیادی برای بعضیا مهربون بودی یه جورایی غمگین می‌شدم... ولی وقتی مجبور بودی تنها باشی خیلی ناراحت می‌شدم! آرزو می‌کردم به جای اینکه بعد از قرارهات ماجراهاشون رو بخونم، همیشه می‌تونستم کنارت باشم. 
        

          من با چارلی خیلی همزاد پنداری میکردم و کتاب خیلی قشنگی بود ، فکر میکردم که از اون مدل کتاب های حوصله سر بر باشه ولی اصلا اینطور نبود بسیار لحن جالبی داشت و خلاقانه بود.
        

          -از سری کتابهایی که مترجم و سانسور، ضربه بدی به کتاب زدن-
سرک کشیدن به زندگی یک نفر از طریق نامه ‌هاش برام جالب بود. سادگی کتاب رو هم دوست داشتم. شاید یکبار ارزش خوندن داشته باشه اما اونقدر که ازش تعریف شنیده بودم محشر نبود. معمولی بود. البته هنوز نفهمیدم منظور از اسم کتاب چیه و کدوم قسمت ماجرا به «مزایای» منزوی بودن اشاره کرده.
        

          در اول کلام بگم که سبک داستان آمریکاییه پس با فرهنگ ایرانی ما خیلی متفاوته، نسخه ترجمه فارسی دارای سانسور هست، ولی  با به خرج دادن تخیل می‌شه فهمید چی سانسور شده( بعد تموم شدن کتاب، یه نگاه به کتاب می‌کنی می‌گی قرار نبود این طوری بشه و درود بر سانسورچی)  نسخه اصلی پر از روابط نامشروع  حواس پرتی و ارتباط بد والدین با فرزندان و اسامی از مواد مخدر و... است. 
من اولش با توجه به اسم کتاب فکر می‌کردم یه چیزی تو مایه‌های کاش وقتی ۲۰سالم بود می‌دانستمه بعد دیدم زده داستان‌های آمریکایی. 
اگر تاحالا از این سبک نخونده باشی یا ندونی، ممکنه با کتاب احساس راحتی نکنی و از خوندنش معذب باشی. 
نکته خیلی مهم اینکه برای خوندنش ذهن بازی داشته باشی و کتاب برای نوجوان‌ها اصلا مناسب نیست.  
دیگه چیزی یادم نمی‌یاد که بنویسم ولی خوندن بعد صفحه ۴۰ این طوریه که این چه کوفتیه من دارم می‌خونم.
        

          بنظرم ارزش وقتی که براش صرف میشه رو داره 
در متن شاید تیکه ای از خودتون رو کشف یا مصداقی ببینید.
        

          "He's a wallflower. You see things. You keep quiet about them. And you understand."
        

          بار دیگر بعد از سه سال دوباره این کتاب به شدت عجیب را ورق زدم لحظه به لحظه ی آن را یادآوری خاطرات با فیلم کردم و باز هم که به اتمام رسید از خواندنش سیر نشدم 
چه طومار عجیبی از یک زندگی وجود داره که سال به سال با خواندن متون تکراری شیوه ی زندگیت عوض بشه!
        

          « And we were looking up that hill. And then Patrick started running after the sunset. And Sam Immediately followed him. And I saw them in silhouette. Running after the sun. Then, I started running. And everything was as good as it could be. »