به معنی واقعی کلمه، عالی! 
یادمه سال ۸۳، از خوندنش لذت چندانی نبردم. هفده سال پیش، به نظرم زیادی طولانی بود، ترجمه سنگین بود و از همه بدتر نقش لگولاس به شدت کمرنگ بود! 
اما ارباب حلقه‌ها -مثل سیرترشی و گویا شراب- با گذر زمان دلنشین‌تر میشه. الان عاشقش هستم. داستان به شدت قویه، شخصیت‌پردازی فوق‌العاده‌ای داره، روایت طنازانه‌یِ شیرینِ تالکین بی‌نظیره و خب، با گذر از سال‌های نوجوانی، کمرنگ بودن نقش لگولاس چندان آزاردهنده نیست. به علاوه ترجمه از چیزی که به یاد داشتم، خیلی بهتر و تقریبا بی نقص بود.
          

            ینی واقعن چی میشه گفت راجع به ارباب حلقه ها؟ 😁
داستان ب کنار ... ترجمه کتاب، ترجمه خوبو روونیه .. 
دوسش دارم خیلی خیلی زیاد😍
          

            شروع کرده‌ام به دوباره خواندن ارباب حلقه ها. برای بار پنجم ششم است که می‌خوانم و هنوز هم لحن ترجمه را دوست ندارم و هنوز هم از سرحوصله و بادقت روایت کردن آقای تالکین چیز یاد می‌گیرم و هنوز هم خواندنش، وقتم را خوش می‌کند. به نظرم این سه‌گانه خیلی به درد این روزها (و آبیته روزهای دیگر) می‌خورد. حرفهای زیادی در پشت خطوط این کتاب هست. حرفهایی دربارۀ سیاهی، دربارۀ تباهی، دربارۀ ترس، ... و البته دربارۀ امید.
          

            شاید من از خواندن ادبیات « ژانری » ( در تضاد با ادبیات جریان اصلی ) به وجد نیایم، اما خواندن ارباب حلقه ها بر هر کتابخوان حرفه ای « واجب » است!
شخصیت پردازی درونی کاراکتر ها به مراتب بهتر از شخصیت پردازی بیرونی بود. در عین حال که شخصیت پردازی ها در کل قوی و خیره کننده بود. 
توصیف ها « اعتراف میکنم » بعضی اوقات خسته کننده میشد. از توصیف فراری نیستم. بلوار نیفسکی گوگول را خوانده ام و با توصیف هایش قلبم نورباران شده است! توصیفات بینوایان را خوانده ام و حس قدم زدن در تاریخ به من دست داده است... با توصیف مشکلی ندارم، اما وقتی توصیف بیش از اندازه باشد برای مخاطب اندکی آزاردهنده است. 
پیرنگ داستان خیلی عالی ست ( مهر تایید بر این سخنم تاریخی ست که برای سرزمین میانه نگاشته است این نویسنده چیره دست ) 
درونمایه داستان همانطور که از ادبیات ژانری انتظار می‌رود کاملا تک بعدی ست و به قول یکی از دوستان اندیشمندم: این نوع ادبیات صرفا سرگرمی ست!
          

            البته که من این کتاب را با صدای آرمان سلطان‌زاده گوش کردم و خود نخواندم.
و توصیه میکنم هم قبل از تماشای فیلم، کتاب خوانده و ترجیحا گوش داده شود.
هابیت برای از بین بردن حلقه سفری را آغاز می کند که هم زیبایی دارد و هم وحشت و هیجان. 
بیش از همه دوست داشتم من هم با او وارد سرزمین اِلف ها شوم و از آن زیبایی مسحور کننده لذت ببرم :)
ولی الباقی سفرش را گمان نکنم 😅

سلطان زاده کتاب را برایتان نمی‌خواند، بلکه ان را جلوی چشمتان نقاشی می‌کند :)
          

            واقعا اونقدر جدی درمورد اسناد و .. صحبت میشه که از خودم خجالت میکشدم موقع خوندن که این رو جزو فانتزی ها میدونستم :)) :-"
وای... الف ها... الف ها... علاقه ی من به این موجودات حقیقتا غیرقابل وصفه!!! و تا مدت زیادی بعد از دیدن فیلم هاش من موهام رو سعی میکردم مثل لگولاس ببندم :">
وای آخه چقدر دوستداشتنی؟ آواز میخونن، چنگ میزنن، قدیمی ن، همراه طبیعتن، زیبان، و ... آه...
پ.ن: همراه با مریم خوندم، و با اینکه اون خائن (!) کلی از من عقب بود، یهو یه روز زود تر تموم کرد :-ال
پ.ن 2: تا 9 روز دیگه که لیلی رو میبینم مجبورم صبر کنم برای خوندن دو :-<
پ.ن 3: واقعا ستاره ای جز پنج به نظرم نمیرسه :د
          

            اولش با یک داستان شاد مواجهیم و کم کم همراه با شخصیت های داستان حس ترس و نا امنی و نگرانی رو تجربه می‌کنیم. سواران سیاهی که دنبال حلقه هستن و ...

«ارباب حلقه ها (جلد اول یاران حلقه)» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/100297
          

            دو و نیم ستاره. 
ریتم داستان توی خیلی از جاها کند میشد. اینکه مرتبا نویسنده، مسیر حرکت و طبیعت و جنگل و ... توصیف میکرد و مثلا شرح می‌داد که فلان رودخانه از کجا سرچشمه میگیره و به کجا میریزه، واقعا برام ملال آور بود. در کل داستان پر بود از علوم لاینفعی (!) که کمکی به داستان نمی‌کنه.
 
من تا به امروز فیلم ارباب حلقه‌ها رو تماشا نکرده بودم. میخواستم اول کتابها رو بخونم و بعد برم سراغ فیلمها. کتاب اول رو چند روز پیش تموم کردم و بعد رفتم سراغ فیلم اول. به نظرم فیلم اقتباسی در مقایسه با کتاب بهتر بود. چه از نظر ریتم، چه شخصیت پردازی و چه نحوه‌ی روایت و پریدن از یک ماجرا به یک ماجرای دیگر. به عنوان مثال شخصیت پردازی کاراکتر بورومیر توی فیلم بهتر انجام شده بود. در نتیجه درگیری او با کاراکتر فرودو، برای مخاطب منطقی تر جلوه میکنه. یا مثلا برای دلیل تصمیم فرودو در انتهای قسمت اول، نسبت به کتاب زمینه چینی بهتری انجام شده بود. خلاصه که من خودم به آشناها توصیه میکنم فیلم رو ببرن!

اگر بخوام دنیای هری پاتر رو با ارباب حلقه‌ها مقایسه کنم، به نظرم تالکین در مقایسه با رولینگ زحمت بیشتری کشیده و فسفر بیشتری برای تخیل کردن سوزونده. با این حال من هری پاتر رو بیشتر دوست دارم. چون فکر میکنم داستانش چفت و بست محکم تری داره، خوش ریتم تره و شخصیت پردازی‌هاش بهتره.
          

            متن خیلی قوی و سنگین
جهانی به شدت پر جزئیات و واقعی خلق شده.
من به شخصه نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و ازش خوشم نیومد(برعکس فیلمش که عاشقشم)
          

            برای بار دوم بود که میخوندمش
این بار بیشتر دوسش داشتم حتی 
ولی هنوزم فیلم ها جایگاه دیگه‌ای دارن توی قلبم😍
          

            خب من خیلی تعریف هم درباره ی کتاب و هم فیلم ارباب حلقه ها شنیده بودم و علاقه ی زیادی داشتم که بخونمش تا اینکه امسال از کتابخونه قرض گرفتم و خوندم و واقعا خیلی جالب بود .البته یه چیزی هست که قبلش کتاب هابیت رو بخونین بهتر متوجه مسائل کتاب و ... میشین. 
برای من خلاقیت تالکین خیلی جالبه که همچین دنیای پیچیده و فانتزی ای خلق کرده .موجوداتی مثل هابیت ها،اورک ها،و ...و اینکه تونسته از یه حلقه ی کوچولو،چنین داستان شاهکاری دربیاره...
کتاب خیلی زیبایی بود .واقعا توصیفات خوبی داشت و ترجمه ش هم خوب بود .و اینکه خیلی نظرات منفی ای تو بعضی سایت ها جلد کتاب هست ؛درسته که اصلا جلد جذابی نداره ولی مهم محتوا و ترجمه ست که واقعا خوبه...
با خوندن این کتاب ،واقعا با یاران حلقه همراه میشی .از سرزمین های خطرناک سفر میکنی .به سرزمین الف ها میری و با بانو گالادریل زیبا ملاقات میکنی .با اورک ها مبارزه میکنی و ...
من خیلی دوستش داشتم .و شخصیت پردازی ها خیلی جالب بود بعضی جاها واقعا خنده م میگرفت از دست سم وایز گمگی(وفادار ترین شخصیت داستان و بانمک ترینشون)!و خب واقعا هر شخصیتی نقش خودش رو ایفا میکرد و شخصیت پردازی خیلی قوی ای داشت .
خلاصه که دیگه اصلا ارباب حلقه ها جای نقد و نظر نداره ...حتما بخونید .چون به معنای واقعی کلمه ارزش خوندن داره :))!
          

            ارباب حلقه‌ها که سلطان داستان‌های فانتزیه. اما یک ستاره کم دادم چون با وجود دنیای فوق العاده ای که تالکین ساخته، خیییلی زیاد به توصیف مسیرها پرداخته، اینقدر شمال و جنوب و ... کرده که ادم قاتی میکنه. از اون طرف احساسات و درونیات شخصیت‌ها تو این جلد خیلی کم بهش پرداخته شده. یا برخی موجودات مثل بالروگ رو اگر من در فیلم ندیده بودم با توصیف مختصر صحنه حضورش اصلا نمیفهمیدم چه شکلیه.

من بخش هایی از کتاب رو خوندم و بیشترش رو با صدای آرمان سلطان زاده گوش کردم. صوتی کتاب فوق العاده است. خصوصا موسیقی ها و صداهای صحنه. قسمتهای شعرها، زیر صداش صوت انگلیسی شعرها بود و روش صوت فارسی. خلاصه کتاب صوتیش ۱۰۰ ستاره میگیره.
          

            چه قدر جذابه این کتاب 
دنیای تالکین بد جوری جذاب و عجیب و غریب و خواستنیه
دلهره و ترس هاشم جذابه 
خلاصه آدرنالین خالص برای من 
۱۰۰ درصد آنچه آدم از یک کتاب میخواد