به معنی واقعی کلمه، عالی! 
یادمه سال ۸۳، از خوندنش لذت چندانی نبردم. هفده سال پیش، به نظرم زیادی طولانی بود، ترجمه سنگین بود و از همه بدتر نقش لگولاس به شدت کمرنگ بود! 
اما ارباب حلقه‌ها -مثل سیرترشی و گویا شراب- با گذر زمان دلنشین‌تر میشه. الان عاشقش هستم. داستان به شدت قویه، شخصیت‌پردازی فوق‌العاده‌ای داره، روایت طنازانه‌یِ شیرینِ تالکین بی‌نظیره و خب، با گذر از سال‌های نوجوانی، کمرنگ بودن نقش لگولاس چندان آزاردهنده نیست. به علاوه ترجمه از چیزی که به یاد داشتم، خیلی بهتر و تقریبا بی نقص بود.
        

          ینی واقعن چی میشه گفت راجع به ارباب حلقه ها؟ 😁
داستان ب کنار ... ترجمه کتاب، ترجمه خوبو روونیه .. 
دوسش دارم خیلی خیلی زیاد😍
        

          شروع کرده‌ام به دوباره خواندن ارباب حلقه ها. برای بار پنجم ششم است که می‌خوانم و هنوز هم لحن ترجمه را دوست ندارم و هنوز هم از سرحوصله و بادقت روایت کردن آقای تالکین چیز یاد می‌گیرم و هنوز هم خواندنش، وقتم را خوش می‌کند. به نظرم این سه‌گانه خیلی به درد این روزها (و آبیته روزهای دیگر) می‌خورد. حرفهای زیادی در پشت خطوط این کتاب هست. حرفهایی دربارۀ سیاهی، دربارۀ تباهی، دربارۀ ترس، ... و البته دربارۀ امید.
        

          البته که من این کتاب را با صدای آرمان سلطان‌زاده گوش کردم و خود نخواندم.
و توصیه میکنم هم قبل از تماشای فیلم، کتاب خوانده و ترجیحا گوش داده شود.
هابیت برای از بین بردن حلقه سفری را آغاز می کند که هم زیبایی دارد و هم وحشت و هیجان. 
بیش از همه دوست داشتم من هم با او وارد سرزمین اِلف ها شوم و از آن زیبایی مسحور کننده لذت ببرم :)
ولی الباقی سفرش را گمان نکنم 😅

سلطان زاده کتاب را برایتان نمی‌خواند، بلکه ان را جلوی چشمتان نقاشی می‌کند :)
        

          شاید من از خواندن ادبیات « ژانری » ( در تضاد با ادبیات جریان اصلی ) به وجد نیایم، اما خواندن ارباب حلقه ها بر هر کتابخوان حرفه ای « واجب » است!
شخصیت پردازی درونی کاراکتر ها به مراتب بهتر از شخصیت پردازی بیرونی بود. در عین حال که شخصیت پردازی ها در کل قوی و خیره کننده بود. 
توصیف ها « اعتراف میکنم » بعضی اوقات خسته کننده میشد. از توصیف فراری نیستم. بلوار نیفسکی گوگول را خوانده ام و با توصیف هایش قلبم نورباران شده است! توصیفات بینوایان را خوانده ام و حس قدم زدن در تاریخ به من دست داده است... با توصیف مشکلی ندارم، اما وقتی توصیف بیش از اندازه باشد برای مخاطب اندکی آزاردهنده است. 
پیرنگ داستان خیلی عالی ست ( مهر تایید بر این سخنم تاریخی ست که برای سرزمین میانه نگاشته است این نویسنده چیره دست ) 
درونمایه داستان همانطور که از ادبیات ژانری انتظار می‌رود کاملا تک بعدی ست و به قول یکی از دوستان اندیشمندم: این نوع ادبیات صرفا سرگرمی ست!
        

          واقعا اونقدر جدی درمورد اسناد و .. صحبت میشه که از خودم خجالت میکشدم موقع خوندن که این رو جزو فانتزی ها میدونستم :)) :-"
وای... الف ها... الف ها... علاقه ی من به این موجودات حقیقتا غیرقابل وصفه!!! و تا مدت زیادی بعد از دیدن فیلم هاش من موهام رو سعی میکردم مثل لگولاس ببندم :">
وای آخه چقدر دوستداشتنی؟ آواز میخونن، چنگ میزنن، قدیمی ن، همراه طبیعتن، زیبان، و ... آه...
پ.ن: همراه با مریم خوندم، و با اینکه اون خائن (!) کلی از من عقب بود، یهو یه روز زود تر تموم کرد :-ال
پ.ن 2: تا 9 روز دیگه که لیلی رو میبینم مجبورم صبر کنم برای خوندن دو :-<
پ.ن 3: واقعا ستاره ای جز پنج به نظرم نمیرسه :د
        

          متن خیلی قوی و سنگین
جهانی به شدت پر جزئیات و واقعی خلق شده.
من به شخصه نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و ازش خوشم نیومد(برعکس فیلمش که عاشقشم)
        

          دو و نیم ستاره. 
ریتم داستان توی خیلی از جاها کند میشد. اینکه مرتبا نویسنده، مسیر حرکت و طبیعت و جنگل و ... توصیف میکرد و مثلا شرح می‌داد که فلان رودخانه از کجا سرچشمه میگیره و به کجا میریزه، واقعا برام ملال آور بود. در کل داستان پر بود از علوم لاینفعی (!) که کمکی به داستان نمی‌کنه.
 
من تا به امروز فیلم ارباب حلقه‌ها رو تماشا نکرده بودم. میخواستم اول کتابها رو بخونم و بعد برم سراغ فیلمها. کتاب اول رو چند روز پیش تموم کردم و بعد رفتم سراغ فیلم اول. به نظرم فیلم اقتباسی در مقایسه با کتاب بهتر بود. چه از نظر ریتم، چه شخصیت پردازی و چه نحوه‌ی روایت و پریدن از یک ماجرا به یک ماجرای دیگر. به عنوان مثال شخصیت پردازی کاراکتر بورومیر توی فیلم بهتر انجام شده بود. در نتیجه درگیری او با کاراکتر فرودو، برای مخاطب منطقی تر جلوه میکنه. یا مثلا برای دلیل تصمیم فرودو در انتهای قسمت اول، نسبت به کتاب زمینه چینی بهتری انجام شده بود. خلاصه که من خودم به آشناها توصیه میکنم فیلم رو ببرن!

اگر بخوام دنیای هری پاتر رو با ارباب حلقه‌ها مقایسه کنم، به نظرم تالکین در مقایسه با رولینگ زحمت بیشتری کشیده و فسفر بیشتری برای تخیل کردن سوزونده. با این حال من هری پاتر رو بیشتر دوست دارم. چون فکر میکنم داستانش چفت و بست محکم تری داره، خوش ریتم تره و شخصیت پردازی‌هاش بهتره.
        

          - چرا باید کتاب‌های فانتزی بخوانیم؟ [ در جواب کسانی که بیان می‌کنند چه نیازی به فانتزی‌خوانی هست ]
1. گسترش تخیل
کتاب‌های فانتزی به خوانندگان اجازه می‌دهند تا به دنیایی فراتر از واقعیت روزمره سفر کنند. این آثار با ارائه دنیایی پر از جادو، موجودات خیالی و ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز، تخیل خواننده را تحریک می‌کنند و به او امکان می‌دهند تا به شیوه‌ای جدید به مسائل نگاه کند.
2. بررسی مسائل انسانی
اگرچه داستان‌های فانتزی در دنیایی خیالی رخ می‌دهند، اما اغلب به بررسی مسائل انسانی و اجتماعی می‌پردازند. "یاران حلقه" نیز با موضوعاتی چون دوستی، فداکاری، قدرت و فساد، به خوانندگان کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری از این مفاهیم برسند.
 3. الهام‌بخشی و انگیزه
داستان‌های فانتزی می‌توانند الهام‌بخش باشند و به خوانندگان انگیزه دهند تا با چالش‌های زندگی واقعی خود روبرو شوند. شخصیت‌های قهرمان در این داستان‌ها اغلب با موانع بزرگی مواجه می‌شوند و با غلبه بر آن‌ها، به خوانندگان نشان می‌دهند که هیچ مشکلی غیرقابل حل نیست.

 تأثیر تالکین بر ادبیات فانتزی
 1. خلق دنیای پیچیده
تالکین با خلق دنیای میانه (Middle-earth) و جزئیات دقیق آن، استاندارد جدیدی برای دنیاسازی در ادبیات فانتزی ایجاد کرد. نقشه‌های دقیق، زبان‌های ابداعی و تاریخچه غنی این دنیا، به خوانندگان حس واقعی بودن می‌دهد و آن‌ها را به عمق داستان می‌کشاند.
 2. شخصیت‌پردازی قوی
شخصیت‌های "یاران حلقه" هر یک دارای ویژگی‌های منحصر به فرد و داستان‌های پس‌زمینه‌ای هستند که به آن‌ها عمق و واقعیت می‌بخشد. از فرودو بگینز، حامل حلقه، تا گندالف، جادوگر خردمند، هر شخصیت نقشی کلیدی در پیشبرد داستان ایفا می‌کند.
3. تأثیر فرهنگی
تالکین با آثار خود تأثیر عمیقی بر فرهنگ عامه گذاشته است. از اقتباس‌های سینمایی گرفته تا بازی‌های ویدئویی و آثار هنری، "ارباب حلقه‌ها" الهام‌بخش نسل‌های متعددی از هنرمندان و نویسندگان بوده است.

تحلیل "یاران حلقه"
 1. موضوعات اصلی
قدرت و فساد: حلقه قدرت نمادی از وسوسه و فساد است. داستان نشان می‌دهد که چگونه قدرت می‌تواند حتی بهترین افراد را نیز به فساد بکشاند.
دوستی و فداکاری: یاران حلقه با همکاری و فداکاری برای هدفی مشترک تلاش می‌کنند. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت دوستی و همکاری در مواجهه با چالش‌هاست.
۲. نمادگرایی
تالکین از نمادگرایی به‌طور گسترده‌ای در داستان خود استفاده کرده است. حلقه به عنوان نمادی از قدرت مطلق و فساد، و شخصیت‌هایی مانند گندالف و سائورون به عنوان نمادهای خیر و شر، به داستان عمق بیشتری می‌بخشند.


        

          جلد اول یاران حلقه بیشتر بیان ماجرای قبل از داستان اصلی هست و تقریبا از وسط کتاب هست که تازه داستان آغاز میشه ، شاید این قسمت ها حوصله سر بر بشه چون عملا چیزی از داستان دستگیر آدم نمیشه اما به مرور حقایق که نشون داده میشه فهم داستان آسون تر میشه ، کتاب متفاوتی در زمینه جادوگری و دنیای مرموز و ورای انسان هست و اگر آدم بتونه باهاش ارتباط بگیره مشتاق خواندن اون میشه
پیش به سوی جلد دوم...
        

          دو سال پیش، حدود ۲۰۰ صفحه‌ی اول کتاب رو خوندم و چون اولین کتابی بود که از تالکین می‌خوندم هیچ نظری راجع به شخصیت‌ها و موجودات کتاب نداشتم، خیلی گیج کننده بود برام از طرفی توصیف های زیادش در مورد طبیعت و راه و... حوصله‌ام رو سر برد و رهاش کردم.
تا اینکه با خوندن هابیت یه شانس دیگه به تالکین دادم و چه کار خوبی کردم! الان هیجان زده‌ام برای جلدهای بعدی.

پس دوست من اگه داری وارد دنیای تالکین می‌شی اشتباه من رو نکن.
        

          و پایان... .
        

          فیلم ارباب حلقه ها مورد علاقه ی من از کودکی بوده،بارها دیدمش،اینبار نسخه صوتی کتاب رو گوش دادم واقعا خوبه
......۲۷....۶....۴۰۳.  در جریان سیل تغییر عقاید هستم و فکر میکنم که ارباب حلقه ها هم نگاه کردنش جزو اشتباهات من بوده است  و نسخه های جدید این فیلم هم پروپاگاندای غرب هستش برای جلوگیری از سقوط خودش...الله اعلم
        

          خب من خیلی تعریف هم درباره ی کتاب و هم فیلم ارباب حلقه ها شنیده بودم و علاقه ی زیادی داشتم که بخونمش تا اینکه امسال از کتابخونه قرض گرفتم و خوندم و واقعا خیلی جالب بود .البته یه چیزی هست که قبلش کتاب هابیت رو بخونین بهتر متوجه مسائل کتاب و ... میشین. 
من در ابتدا فکر میکردم ارباب حلقه ها از این داستان های نوجوان پسند مثل پرسی جکسون و هری پاتره و توی یه دنیای مدرن اتفاق میفته و کلا تصورم ازش یه چیز دیگه بود ولی کم کم فهمیدم نه بابا اصلا قضیه یه چیز دیگه ست😂
حالا از اون بگذریم؛برای من خلاقیت تالکین خیلی جالبه که همچین دنیای پیچیده و فانتزی ای خلق کرده .موجوداتی مثل هابیت ها،اورک ها،و ...و اینکه تونسته از یه حلقه ی کوچولو،چنین داستان شاهکاری دربیاره...
کتاب خیلی زیبایی بود .واقعا توصیفات خوبی داشت و ترجمه ش هم خوب بود .و اینکه خیلی نظرات منفی ای تو بعضی سایت ها جلد کتاب هست ؛درسته که اصلا جلد جذابی نداره ولی مهم محتوا و ترجمه ست که واقعا خوبه...
با خوندن این کتاب ،واقعا با یاران حلقه همراه میشی .از سرزمین های خطرناک سفر میکنی .به سرزمین الف ها میری و با بانو گالادریل زیبا ملاقات میکنی .با اورک ها مبارزه میکنی و ...
من خیلی دوستش داشتم .و شخصیت پردازی ها خیلی جالب بود بعضی جاها واقعا خنده م میگرفت از دست سم وایز گمگی(وفادار ترین شخصیت داستان و بانمک ترینشون)!و خب واقعا هر شخصیتی نقش خودش رو ایفا میکرد و شخصیت پردازی خیلی قوی ای داشت .
خلاصه که دیگه اصلا ارباب حلقه ها جای نقد و نظر نداره ...حتما بخونید .چون به معنای واقعی کلمه ارزش خوندن داره :))!
        

          3.5
So...I expected more! Because of reading The Hobbit, I'd already familiarized myself with Tolkien's writing style and honestly I was fine with heavy descriptions he frequently used in this book. I didn't "really" mind the first half of the book even though not much happened. But when that same pattern of "just" heavy descriptions of the company's journeys from this forest to another one, without any notable plot continued through the rest of the book I was utterly disappointed and I was having a really hard time finishing it.
Even his attempt at making a plot-twist failed miserably as we couldn't see the effect of "the incident" on any of the characters. 
But I will admit that the last few chapters got more compelling and eventful given that we were introduced to new and intriguing charachters.
But overall if it weren't for the amazing narration of Rob Inglis I wouldn't have finished it anytime soon.
        

          خب... من در مورد این کتاب چی می‌تونم بگم که تا الان گفته نشده؟ 😄

فکر کنم فانتزی‌دوستان کمی باشن که هیچی از داستان این مجموعه ندونن (یکی از دوستان نزدیکم از این دسته‌ست 😏 به نظرش فضای فیلم‌های ارباب حلقه‌ها زیادی سیاهه و در نتیجه فیلم‌هاش رو هیچ‌وقت ندیده، تو این هم‌خوانی هم فرصت نکرد کتابش رو باهامون بخونه 🚶🏻‍♀️).

🔅🔅🔅🔅🔅

این کتاب جلد اول از یه فانتزی حماسیه، یه حماسه که قسمت مهمی از بار سنگینش رو‌ی دوش موجوداتی عادی گذاشته میشه، موجوداتی بدون هیچ نیروی جادویی خارق‌العاده‌ای، بله، همون هابیت‌ها :)

البته هابیت‌ها در واقع از مخلوقات همین دنیای تالکین هستن، ولی خب، نکتهٔ مهم به نظرم همین «عادی» بودنشونه :)

هرچند، اینجا جادوگر هم داریم و الف‌هایی با قدرت‌های فراطبیعی، و البته انسان‌هایی که پشت به پشت به پادشاهان افسانه‌ای قدیم می‌رسن و یه سره تو طول داستان این موضوع رو به ما یادآوری می‌کنن (دارم به شما نگاه می‌کنم آقای آراگورن 🙄😂)

با این حال، تو این جلد اول، تکیه به جادو چندان پررنگ نیست.
بله، تک و‌ توک می‌تونیم نشانه‌هایی از این جادو رو پیدا کنیم ولی مثل خیلی از آثار دیگهٔ فانتزی، این بخش‌های جادو تو چشم مخاطب نیستن :)
همچنین، به نظرم تو این جلد شاهد دنیاسازی چندانی هم نیستیم، شاید چون بار اصلی ساخت دنیای ارباب حلقه‌ها در واقع روی دوش‌های سیلماریلیونه :)

موجودات بد اصلی، یعنی ارک‌ها، هم تو این جلد نقش چندان پررنگی ندارن، در این مورد کلا دلم می‌خواد به سری بحث‌ها اشاره کنم که می‌ذارمش برای جلدهای بعدی.

🔅🔅🔅🔅🔅

شخصیت‌های اصلی هم‌ تو بعضی موارد تفاوت زیادی با فیلم دارن. مثلا آراگورن اصلا و ابدا اون انسان متواضعی نیست که تو فیلم می‌بینیم، که هیچ‌جوره دلش نمی‌خواد شاه بشه و اصلا حتی خوشش نمیاد کسی به این موضوع اشاره کنه 😄
و یا مری بسیار شخصیت پخته‌تری نسبت به فیلم داره (پپین تقریبا به اندازهٔ فیلم خله 😄)
خود فرودو هم کلا اینجا شخصیت قوی‌تری نسبت به فیلم داره
سم همچنان همون پسر گوگولی فیلمه 🥹 البته قطعا خیلی باحال‌تر 😎😄

(البته یه تفاوت بسیاااار مهم اینه که فرودوی کتاب حدود پنجاه سالشه 😱 دیگه جوون‌ترینشون میشه پپین با ۳۳ سال سن 😂)

همچین میشه گفت تو این کتاب شخصیت‌ها یه خط سیر ثابتی رو طی می‌کنن و رشد شخصیتی به اون معنا وجود نداره.

🔅🔅🔅🔅🔅

کتاب هم البته پر از توصیفه :)
یه سری از این توصیف‌ها جدا برام حوصله‌سربر بودن، مثل توصیفات بی‌انتهای راه رفتن و شمال و جنوب و شرق و غرب 😂 (به شخصه اصصصصلا نمی‌تونستم این جهت‌ها رو درست تصور کنم 😅)
ولی بعضی از این توصیف‌ها، واقعا زیبا و دوست‌داشتنی بودن، مثلا توصیفات مربوط به قسمت‌های تام بامبودیل (که کلا تو فیلم حذف شده) و لورین.

و بعد گفتگوها... گفتگوها کلا عالی بود.
خصوصا اینکه من کتاب رو طبق معمول زبان اصلی خوندم و کلا یه حظّ عمیقی از خوندن جملات قدیمی‌طور تالکین بردم 🥲 همین موضوع البته برای توصیفات قشنگی که بالاتر گفتم هم صادق بود.

کلا اولین بار این کتاب رو خیلی وقت پیش خونده بودم (همین انگلیسی) و تقریبا بیشترین چیزی که ازش یادم مونده بود همین حس لذت عمیق از خوندن نثر قشنگش بود 😅 حسی که تو این بازخوانی هم تکرار شد :)
(البته باید بگم ترجمهٔ آقای علیزاده هم تا جایی که مقایسه کردم خیلی خوب بود، ولی خب زبان اصلیش یه چیز دیگه‌ست 😍)

🔅🔅🔅🔅🔅

در نهایت اینکه ارباب حلقه‌ها از اون داستان‌هایی بود که اول عاشق فیلمش شدم و بعد رفتم سراغ کتابش.
تهش هم اینطوری شد که با وجود تفاوت‌های مهم، هر دوشون رو دوست دارم :) یعنی انگار هر کدوم از این دو تا، فیلم و کتاب، یه جایگاه خاص و جدایی برام پیدا کردن ☺️

کتاب رو هم در مجموع بیشتر مناسب بزرگسال می‌دونم، مگر اینکه طرف حسابمون یه نوجوون خیلی کتاب‌خون باشه :)
        

          یک شاهکار . از فانتزی ترین رمان هایی که میتونم بهتون معرفی کنم... 
        

          سفری طولانی و پر فراز و نشیب بود....
پر از اتفاقات عجیب ، ترسناک ،هیجانی و غیره. من فیلمو اول دیده بودم ولی تجربه کتاب خیلی بهتر بود نسبت به فیلم چرا؟
چون شخصیت های نوجوون و ترسو توی کتاب نبود . شخصیت ها ادمی بالغ و منطقی بودند . ادمی بزدل وترسو نبودند.....
چون توصیفاتی بسیار زیبا ومنحصر به فرد داشت. توصیفاتی که تمام جاده ها ، درخت ها ، مسیر ها ، سرزمین ها و همه چیز را که میتوانست به زیبایی توضیح میداد و به راحتی داخل ذهن شکل میگرفت.....
نبرد هایی هیجانی داشت ( با اینکه نبرد های اصلی در جلد دوم و سومه.....)
اتفاقات تاثیر بیشتری نسبت به فیلم روی من داشت . ترس از نازگول ها و بالروگ...
هیجان نبرد های تیمی در خزد دوم.... ابهت چشم بینا سائورون....
کتابی همه چی تمام بود و واقعا از لحظه به لحظه اش لذت بوردم....
شخصیت هایی جذاب مثل گاندولف و اراگورن خیلی کتابو جذاب تر میکرد....
یکی دیگه از فرق های کتاب نسبت به فیلم تاریخچه سرزمین میانه بود که هرجایی میرسیدند گذشته ای برای بیان داشت .... 
فقط توصیه منه که یکسری انتظار ها از این کتاب نباید داشته باشید:
۱. توصیفاش خیلی زیاده و انتظار پیشروی سریع داستانی نداشته باشید . یهو میبینید پنجاه صفحه دارن سفر میکنند و اواز میخونن و غذا میخورن و بیشتر به زیبایی مسیر  و گفتگو میپردازه نویسنده.....
۲. شخصیت پردازی انچنانی نداره به خاطر اینکه فانتزی کلاسیکه و با فانتزی مدرن تفاوت هایی داره....
۳. اسم های زیادی بیان میشه چه از افراد چه از سرزمین ها و تاریخچه میدل ارث.
دنبال فهم و درک خفن نباشید چون تا کتاب های تاریخچه ای ارباب رو نخونید مثل سیلماریلیون و غیره اون اسما و سرزمین ها وداستان ها براتون معنی خاصی پیدا نمیکنه.....
توصیه شخصیه منه که کتاب های متفرقه، ترند و ضعیف فانتزی رو کنار بزارید و اول سراغ بهترین ها برید. هرچه عقب بیوفته خواندن اینطور کتاب ها پشیمونی بیشتری به همراه خواهید داشت.
به امید اینکه به دردتون خورده باشه....
این پایین نظرتو درباره کتاب اول برام بنویس اگر خوندی👇
        

          یاران حلقه، اتحاد بین موجودات هر گوشه جهان برای نابودی حلقه ای که نابودی جهان را در پی خواهد داشت، شاهکار تاکین که برای همیشه در فکر انسان خواهد ماند. حقا که اینچنین داستانی لیاقت بیشترین اسکار تاریخ را دارد.
        

          اولش با یک داستان شاد مواجهیم و کم کم همراه با شخصیت های داستان حس ترس و نا امنی و نگرانی رو تجربه می‌کنیم. سواران سیاهی که دنبال حلقه هستن و ...

«ارباب حلقه ها (جلد اول یاران حلقه)» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/100297