ادواردو آنیلی...
قبلا از این مرد من فقط اسمشو شنیده بودم و هیچ تصوری ازش نداشتم.
اصل مطلبو بگم این کتاب شاهکار ادبی یا همچین چیزی نیست.
نثر روون و ساده‌ای داره و انگار واقعا داری یه دفتر خاطرات میخونی.
از گروهی که برای تهیه مستند از یه مسلمون ایتالیایی و البته شهسد رفتن.
اما این ایتالیایی متفاوته! پسر و وارث سابق یکی از بزرگترین شرکتای خودروسازی...
بگذریم من خیلی خیلی از این کتاب خوشم اومد. به دلم خوش نشست مثل یه غذای مامان‌پز خوش‌مزه.
حتی حاضرم بارها این کتابو بخونم.
منتها تیکه کلام اون پسره هی رو مخم میرفت. هی بارها و بارها در صفحات پشت سرهم بیان میشد و جوری بود که میخواستم کتابو بکوبم تو دیوار
      

        صادقانه بگم تنها بخش مورد علاقه من از کتاباش راجب عطر سازی و عطرا بود وگرنه من از کتاب فقط بوی کهنه و چرکین و مه آلودی می‌گرفتم که حتی جلوی چشمامو می‌گرفت.
شخصیت زن‌عطرساز و گذشته‌اش برام خیلی عجیب غریب بود و اون حس خنگی که از اون دختر شخصیت اصلی میگرفتم رو مخم میرفت.
خوب بود ولی خوب نبود.
      

        نه خیلی خوب بود نه خیلی بد در واقع. من اون پیچش داستانیش و اون شوک آخر کتابیرو دوست داشتم.
      

        خاطرات حاج حسین یکتا در میان مربع‌های قرمز.
دوستش داشتم و برام جالب بود.
اون توصیفات .. اون رایحه‌ای که برام خاطراتو زنده میکرد.
اون گذران زندگی که من و همراه خودش کرد.
خوب بود مثل یه زندگی.
ممنون از اقای یکتا پ خانوم عرفانیان بابت به جا گذاشتن این نشان زندگی.
      

        دوستش داشتم. متفاوت بود و طراحی جلدشم خوب بود فقط گاهی شخصیت زکریا برام غیر قابل درک میشد
وگرنه توصیف قضا و دیالوگا رو دوست داشتم‌ . انگار نشسته بودم برای تماشای یه فیلم خوب.
      

        من دوستش داشتم. اون پیچش و شخصیت سازیش خیلی خوب بود ولی گاهی انگار دچار لغزش میشد و باعث میشد کسایی مثل یزید مظلوم به نظر برسن.
      

        شاید کمی سنم کمتر بود و محتوای کتابو قبلا نشنیده بودم برام جالب تر بود.
      

        دوستش داشتم خیلی خوب توضیح میداد فقط نسخه‌ای که من میخوندم فونت چاپش روی مخم میرفت.
      

        صادقانه بگم خانوم خاکبازان ایده‌ای رو برای روایت انتخاب کردن که کار هر کسی نیست. و من خوشم اومد.
شخصیتا اون طبیعت لازم رو داشتن و گاهی عمق شخصیتیشون مشهود بود.
فضا سازی و تصویر سازیشم معمولی و زیبا بود  .
از طراحی جلد و گرافیکشم که چیزی نگم خوشگلیش خوب بود.
فونت انتخابیم خوب بود چشمو اذیت نمی‌کرد .
و اون اخرش و اون پیچششم دوست داشتم کلیشه رو یجورایی دور زده بود قشنگ بود.
اینکه شبهات غدیر و هم تلفیق کرده بود در داستان خوشم اومد.
انتظار گسترش بیشتری داشتم به خاطر همین نیم ستاره کم کردم.
      

        اول اینو بگم که بعضی از کسایی که برای این کتاب یادداشت گذاشتن فکر گزدن که این باغ مخفی اون باغ مخفیه در حالی که نیست و داستانش خیلی متفاوت تر از اونه.
میتونیم این کتابو جرعه‌ای از کتاب انسان ۲۵۰ ساله بدونیم که نویسنده اونو در قالب داستان بیان کرده و سعی کرده .
داستان راجب طلبه‌ایه که معتقده اهل بیت اهل سیاست نبودن‌ . از این طرف در حوزه‌ای که این اقا مشغول تدریسن طلبه‌ی دیگری هست که معتقده اهل بیت اهل سیاست هم بوده‌اند و خود او هم سیاسیت.
طلبه‌های جوانی که تحت تدریس این دو استادند حیران شده‌اند که بلاخره حق با کدام است.
از این طرف اقا پسر این اقا طلبه اولی عاشق دختر ان طلبه‌ای شده که اهل سیاسته . 
ولی آقای طلبه‌ای که طرف سیاست نیست می‌گوید که آبش با آن اقا تو یک جوب نمی‌رود و در نتیجه مخالفت میکند با این ازدواج.
تا اینکه دوست این اقای طلبه آن را به دیدار طلبه دیگری اهل نجف میبرد که معتقد است اهل بیت هم اهل سیاست بوده‌اند.
به طور خلاصه بگم داستان خوب بود تا حدودی شخصیت هارم خوب ساخته بود ولی خب ممکنه برای بعضیا نوع نوشتاریش سنگین باشه.
      

        راستش اصلا بهش ستاره‌ای نمیدم و قصدم ندارم بدم. 
دو صفحه خوندم به اندازه کافی چشمام مسموم شد و نیازمند به وایتکس شدم برای شستن چشمام.
حیفففففففف حیفففففففف اون کاغذایی که برای چاپ این کتاب حروممم شدد.
یه مشت مضخرف. شخصیت اصلیای خوشگل که فقط فکر و ذهنشون... شخصیتایی که همه از دم مریضن و مثلا چون شخصیت اصلی پسر میزنه چندتا کثیفو میکشه کارای خودش خیلی خوبه و نیاز به توجیه نداره.
واقعا متاسفم برای نویسندش بابت نوشتن چنین ..
استغفرالله من چیزی نمیگم...
      

        اولاش حس میکردم کسل کنندس و اون چیزی که من میخوام نیست. به خصوص که زیاد بودن دیالوگا داشت روی مخم میرفت و حس میکردم خیلی عجیب غریب داره پیش میره( نیم ستاره به خاطر همون کم کردم)
ولی دیگه رفته به رفته چه شخصیت زیبا چه شخصیت خسرو اون پختگی و طبیعت لازم رو پیدا کردن.
داستان دچار زیبایی و قشنگی شد و منو داخل خودش کشید طوری که طعم کیکی که خسرو خریده بود رو حس میکردم و اخرش اینجوری بودم که چه چه چه؟! یه لحظه صبر کن ببینم. این فوق العادس! یکی از بهترین پایانا و خاتمه بخشیا.
خلاصه که عالی
      

        اگه گسترش پیدا می‌کرد واقعا میزد روی دست جلد اولش.
صادقانه بگم معمولی معمولی بود. اون پیچش و جذابیتی که در جلد اول مشهود بود رو نداشت و خیلی ساده میگذشت.
زیاد خوشم نیومد.
      

        کتاب خیلی زیبا با ایده‌ی نابیه. مشتاقم جلدای بعدی این کتابم بخونم چون چیزی که من در این جلد دیدم یه فانتزی کامل نمیشد بهش گفت.
خیلی جاهاهم توصیفات اضافی و به نظر من غیر ضروریش روی مخ میرفت.
اما شخصیتا ملموس و واقعی بودن. بعضی وقتا دلم میخواست مگی رو از شدت رو مخ بودنش خفه کنم. بعضی وقتام خیلی شخصیت مورتیمر برام جالب میشد تا حدودی که اگر میکردم بهتره بهش بیشتر بپردازن.
گرچه انتظار گسترش شخصیت در خصوص کاپریکورن رو بیشتر داشتم و شخصا برای من یه شخصیت خیلی شرور و ترسناکی به نظر نمیومد بلکه یه شخصیت بی‌حال و طماع بهم لبخند میزد.
باستا انصافا شخصیت سازیش خیلی خوب بود. یه شخصیت خاکستری رو به سیاهی و دقیق.
لازمه بگم انگشت خاکی هم برام تا حدودی جالب و رو مخ بود؟!
شخصیت فرید برای من خیلی خیلی جالب بود
 نویسنده در خصوص بقیه شخصیتا مثل زاغچه و الینور و فنوگلیو و حتی سمورک شیطون( گوین) خیلی خوب عمل کرده بود.
و تنها نقاط رو مخشم ترجمش در خصوص بعضی از اسما , توصیفات گاه غیر ضروری بود.
هشدار: اگه انتظار یه فانتزی کامل دارید این مجموعه رو شروع نکنید چون طعم این کتاب یه چیزی بین کلاسیک و فانتزیه..
      

        بسم الله.
برخلاف بقیه که میگن جوری بود که حر انگار از اول طرف امامه من برعکس فکر میکنم.
تو کتاب به خوبی تونسته بودن اون آشفتگی روحی روانی رو نشون بدن و شخصیت پردازیاشون عمق داشت.
فضا سازیشم نگم که انگار خودم داشتم عطر حریم امام حسین رو حس میکردم.
خلاصه که من خوشم اومد.