مرگ 
شاید ساده و کودکانه ولی خوب و زیبا میگه
        

          کوتاه و بامزه با یک پیام خوب
        

          بعضی وقت ها از خودمون باید بپرسیم اگه یک روز زنده باشیم چجوری میگذرونیم زندگیمون رو؟؟؟
        

          یک روز انتظار برای هیچ.
 
از نظر من به عنوانِ یک داستان کوتاه انقدر سبک و تهی از محتوا بود که اگر کسی نام نویسنده رو‌ بهم نمی‌گفت و ازم میخواست حدس بزنم نوشته‌ی کیه جواب میدادم لابد یک لطیفه‌ی مسخره‌ی دوزاری از ایرج ملکیه که امروز تو اینستاگرام لایو رفته
        

          باور های غلط آدم رو به شک میندازه.
        

          بخونین و متوجه سادگی یه بچه بشین .. بخونین تا بفهمین یه بچه هرچیزی که میشنوه رو باور می‌کنه و به درستی یا غلط بودنش فکر نمیکنه ؛ لطفا بچه ها رو با درستی و راستی آشنا کنید و بهشون یاد بدید هر چیزی که میشنون رو باور نکنن :)))
        

          بزارید اینطوری شروع کنم؛
گذر زمان خیلی پدیده‌ی تاریکیه؛و اگر چند وقت توی ذهن یه دختر بچه‌ی سیزده ساله پر و بال بگیره صد برابر ترسناک تر و سیاه تر و بی‌رحم تر میشه.
 [یک روز انتظار] واقعا لازم بود. لازم بود که یکم اون تاریکی رو کم کنه.
یک سری چیز ها اتفاق می‌افتن ، نه به خواست ما ، به چرخش ایام.
داستان پسر بچه هم همین بود؛اون اتفاقه می‌افتاد .. ولی نه اون روز
پس یک روز رنجِ بی جا!

        

          جالب بود
        

          گاهی وقتا یه صحبت ساده باعث میشه تصور اشتباه فرد که منجر به ناامیدی شدیدش شده از بین بره 
دریغش نکنیم 🥺🤍
        

          داستان جالبی بود، بهتره دنیارو فقط از نگاه خودمون ارزیابی نکنیم، اگر چیزی برای ما معنادار است شاید برای دیگری معنای متفاوتی داشته باشد.
        

          یک داستان شب خوب و کوتاه...😅 مخصوص کودکی که مفاهیم مرگ و زندگی را می‌شناسد 
        

          تو چند صفحه خیلی کوتاه یاد داد نوع نگاه خیلی مهمه :)
        

          نباید بدون اطلاع داشتن از چیزی، برای خودمون ببریم و بدوزیم. 
        

          داستان خیلی کوتاه و خیلی جالبی بود..چندتا نکته می‌شد ازش برداشت کرد:
-نوع دید و جهان‌بینی ماست که می‌تونه واقعیات رو به شکل‌های مختلف به ما نشون بده.
-ما هیچوقت نمی‌دونیم چه زمانی مرگمون می‌رسه و زیاد به مرگ توجهی نداریم.. ولی یاد مرگ بهمراه یه جهان‌بینیِ درست می‌تونه یه حس خوبی رو بهمون بده.
        

          ارزش خوندن رو داشت، نکات مفهومی و قابل تاملی وجود داشت اما پایان کمی بازی داشت
*تفکرات اشتباه میتونه آدم رو از درون نابود کنه. 
        

          نود و نه درصد ترس ها و نگرانی هامون ،چیزهایی ان که اصلا درست نیستند،همشون یا از پایه غلطن یا حاصل یه سوتفاهمن،ولی بال و پر دادن بهشون میتونه آدمو از پا دربیاره؛چیزی‌ که همینگوی توی این داستان چند صفحه ای سعی کرد بیانش کنه.
        

          داستانی کوتاه و بسیار مفهومی است ، به نظر من مفهوم این داستان این گونه است:
انسان تا وقتی از حوادث آینده اطلاعی ندارد مدام خیال پردازی می کند و افکار منفی انسان را احاطه می کنند در نتیجه انسان نباید امید خود را از دست بدهد و باید اطلاعاتی کسب کند که باعث امیدواری شود. 
        

          داستان کوتاه و جالبی بود 
نویسنده اینجا اومده و این که ما بخاطر یسری سوتفاهم ها زندگی رو سخت میکنیم رو با بیان خلاقانه و مثال جالبی اینجا اورده
برای هممون پیش اومده که ب یک مساله فقط با یک زاویه نگاه میکنیم و زیادی سختش میکنیم درحالی که این فقط زاویه دید ماست و حقیقت نداره..
ارزش یکبار خوندن رو داره:)
        

          داستان کوتاه زیبایی بود.
 انتظار کشیدن از هر چیزی در دنیا سخت تر است چه برای مرگ باشد چه برای هر چیز دیگری .