چقدر حیفه که تو ایران داستان کوتاه زیاد طرفدار نداره.
یک مجموعه داستان از چند نویسنده‌ی خوب. 
هرکدوم با یه فضاسازی متفاوت و پایان‌هایی که باعث میشه آدم کمی مکث کنه و با عجله نره سراغ داستان بعدی.
در نهایت یه غمی ته دل آدم می‌شینه. 
اما غم آزاردهنده نیست. یه حس قابل لمسه.
        

          خیلی خوب بود! 
این کتاب منو با چندتا از نویسنده های خوب زندگیم آشنا کرد و تقریبا اولین مواجه من با داستان کوتاه جدید بود.
انتخاب هوشمندانه داستان ها و ترجمه روون مترجم این کتاب رو به کتابی خوش خوان و لذتبخش تبدیل کرده که میتونه دروازه وورد خوبی به داستان کوتاه امروز باشه.
        

          تو گرو بگذار، من پس مى‌گيرم : 5
شيرينى عسلى :4.5
تعمیرکار : 4.5
فلامینگو : 4
کارم داشتی زنگ بزن : 5
زنبورها،بخش اول : 4
خوبی خدا : 5
آفای رییس جمهور : 4
جهنم-بهشت : 5

بخشی از داستان خوبی خدا: عکس‌ها همیشه عصبی‌اش می‌کردند؛ همیشه چیزهایی را نشان آدم می‌دادند که دیگر وجود نداشتند؛ تمام شده بودند، رفته بودند: یک لحظه، یک لبخند، یک آدم، و گاهی حتی کل یک کشور.

شايد همه‌ى داستان ها لايق ۵ستاره نبودن، ولى كلِ كتاب، فوق العاده بود! همه چيزش خيلى خوووووب بود :]
+با تشكر از آرمينکِ عزيزم :)*
        

          داستان‌های کوتاهی که نمی‌دانید کدامشان بهتر از دیگری است. همگی خوبند، خوب انتخاب شده‌اند، خوب ترجمه شده‌اند. اول و آخر و وسطشان خوب است. خوبِ خوبِ خوب.
        

          این کتاب را استادم به عنوان تکلیف کلاسی معرفی کرد و من هر روز یکی از داستان‌های جذاب آن را می‌خواندم. اکثر داستان‌های آن، به قول من داستان‌های یک نفسی هستند. یعنی در یک نفس و با نفس حبس شده آنها را خواهید خواند. 
خوبی خدا مجموعه‌ی ۹ داستان از نویسندگان امروز امریکاست که در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ از نشریات ادبی امریکا برگزیده شده‌اند و همگی جوایز مختلفی دریافت کرده‌اند. 
داستان‌های خوبی خدا، از بهترین نمونه‌های داستان‌های کوتاه است که همگی افتخارات متعددی کسب کردند. از بین آنها داستان جناب آقای رئیس‌جمهور خیلی جالب بود. همینطور داستان تعمیرکار و داستان تو گرو بگذار من پس می‌گیرم.
این کتاب را به کسانی که می‌خواهند اصول داستان‌نویسی را یاد بگیرند و علاقه‌مندان به داستان کوتاه توصیه می‌کنم.

مجموعه‌داستان «خوبی خدا» با داستانی از شرمن الکسی با نام «تو گرو بگذار، من پس می‌گیرم» آغاز می‌شود که روایت‌گر سرگذشت مرد سرخ‌پوستی است که پس از گذار از فرازها و نشیب‌های بسیار، با مشکلات روحی و اجتماعی بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کند. 

از موراکامی داستان «شیرینی عسلی» انتخاب شده است. این داستان ماجرای پسری است که دوست خانوادگی‌شان برای او قصه‌ای درباره‌ی خرس‌ها تعریف می‌کند. پدر این خانواده چندان پای‌بند خانواده‌ی خود نیست و این امر، نقش دوست خانوادگی را به‌مرور پررنگ‌تر می‌کند.

 سومین داستان «تعمیرکار» اثر پرسیوال اورت است. تعمیرکار سرگذشت مردی به نام شرمن را تعریف می‌کند که شبی یخچال ساندویچ‌فروشی محله‌اش را تعمیر می‌کند. روزها می‌گذرد و تعمیرکار داستان، وسیله‌های بسیاری را برای افراد متخلف تعمیر می‌کند. اما طولی نمی‌کشد که معلوم می‌شود توانایی‌های او به تعمیر لوازم محدود نمی‌شود. 

«فلامینگو» اثر الیزابت کمپر فرنچ داستانی است آرام که دختری با یاد مادرش آن را روایت می‌کند. مادری که فقط به آرامش و سکوت نیاز داشته و کسی که در کنارش باشد؛ هر که می‌خواست باشد.

و...
امیدوارم بخوانید و مثل من از خوانش آن لذت ببرید.🌹

✍ ریحانه ایزدی 

#ری‌ویونویسی
        

          داستان تعمیرکار از همه جالبتر بود
        

          طنز شرمن الکسی در داستان اول شیرین و جذابه.
داستان دوم از موراکامی شبیه رمان‌هاشه و تکراری. داستان پسری که در گروه دوستی عاشق دختریه که پسر دیگری از همان گروه با او ازدواج می‌کنه. نکته خاصی هم نداشت.
داستان سوم یعنی تعمیرکار را دوست داشتم و فضای فانتزی جالبی داشت.
داستان فلامینگو هم خوب و غم‌انگیز بود و استیصال مادر خوب توصیف شده بود.
کارم داشتی زنگ بزن کارور داستانی ساده و از زندگی روزمره با این حال خوندنی بود و این نکته که بعضی چیزها در زندگی عاشقانه قابل اصلاح و درست شدن نیستند کاملا صحیح بود.
زنبورهای الکساندر همین فوق‌العاده بود و به نظرم خوندنی‌ترین داستان این مجموعه. 
خوبی خدا کاملا معمولی بود.
جناب آقای رییس جمهور هم بد نبود اما به نظرم فضا کمی تکراری بود.
جهنم_بهشت لاهیری رو هم من قبلا توی مجموعه داستانش خونده بودم و بین داستاناش این رو کمتر از بقیه دوست داشتم.
        

          بهترین مجموعه داستان کوتاهی که خونده‌م.
        

          .
"خوبی خدا"
به توصیه خانم توکلی کوچک، کتاب را خواندم.
بازهم به توصیه خودشان روی دو داستان بیشتر توقف نمودم. تعمیرکار و بهشت و جهنم جومپالاهیری. 
مع الاسف به لطف حافظه قوی(؟) آخرین صفحه از کتاب، فهمیدم همه داستان ها را قبلا خوانده ام و یاداشتی ننوشته ام.
کتاب، مجموعه داستان از نویسنده های مختلف آمریکایی است که در سال های مختلف منتشر شده است. 
اهل فن می گویند:" بهترین مجموعه برای آموزش و آشنایی با داستان های کوتاه است که مشتری های خاص خودش را دارد."
از داستان ها بخواهم بگویم:
" توگرو بگذار من پس می گیرم" غم عجیبی برایم داشت.کمدی تلخی بود. کلیتش درباره‌ی مظلومیت جامعه سرخپوستی در آمریکا بود.
 موراکامی را نتوانستم تمام کنم. نمی‌دانم چرا با این بشر و کتاب هایش ارتباط نمی گیرم. 
 جهنم و بهشت جومپالاهیری، عالی بود.در مورد جامعه ی مهاجر هندی و چالش هایشان بعد مهاجرت. 
داستان تعمیرکار هم همینطور. بعد خواندنش به خانم توکلی گفتم: به نظرتان تعمیر کار، همان خداست؟
داستان فلامینگو نقطه تاریک وجودم را نشانم داد. 
باقی داستان ها در حد معمولی بودند. 
اسم کتاب بی ربط است و ربطی به خدا ندارد.
نقطه قوتش هم مثل همیشه ترجمه خوب و روان آقای حقیقت بود.

از متن کتاب: "من عاشق دبورا شده بودم. مشتاقانه انتظارش را می کشیدم. مثل همه‌ی دختر های نوجوانی که عاشق زن هایی غیر از مادر خودشان می شوند."

#خوبی_خدا
"#کتاب_خواندم 

.
        

          بهترین مجموعه‌داستانی که تا به حال خوندم...
تک تک داستان‌ها چسبید به جانم...
انتخاب‌ها عالی، ترجمه عالی...


در گزارش پیشرفت‌ها احساسات آنی‌م رو گفتم و الان خالی‌ام...
فقط می‌تونم به جلد بیریختش نگاه کنم و به خوبیِ خدا و نشانه‌ی خدا لبخند بزنم... یک لبخند خیلی خیلی غمگین...
        

          مرا به مطالعه‌ی داستان کوتاه علاقه‌مند کرد.
        

          چی بگم دیگه؟!
یعنی اینهمه اسم جذاب واقعاً جای صحبت کردن میذاره؟!
داستان خوبی خدا و جهنم-بهشت رو خیلی دوست داشتم. 
        

          از وقتی خیلی بچه‌ بودم و دلم می‌خواست کتاب بخوانم، اسم و شکل و قیافه کتاب خیلی جذبم می‌کرد. وقتی نویسنده‌ها و ادبیات‌ها را نمی‌شناختم، قطع به یقین از روی عنوان، کتاب را انتخاب می‌کردم. کتاب خوبی خدا، اسمش بیشتر از تعریفش جذبم کرد. یکی از دوستانم آن را برای کسی دیگر خریده بود و چون او کتاب را خوانده بود، من که جذب اسمش شده بودم، من که دنبال خوبیِ خدا در زندگی‌م بودم، از او گرفتمش. در تک به تک داستان‌ها، دنبال خوبی خدا بودم. دنبال اینکه شبیه سریال‌های ایرانی، انتهای داستان، همه چیز به خوبی و خوشی ختم به خیر شود و من هم امیدوار شوم که خدا چقدر خوب است. همان خوبی‌ای که عوام آدم‌ها و من هم، به آن معتقد و محتاج بودم! درست شدن همه به هم ریختگی‌ها. خوب شدن همه مریض‌ها. بدل شدن تمان غصه‌ها. اما از این خبرها نبود. حتی در داستانی که عنوان کتاب از آن گرفته شده بود، پسرک مریض ‌که پرستارش در طول داستان مدام تزریق امید می‌کرد، مرد! پسرک با آن همه امیدی که من هم همراهش شده بودم، صفحه آخر داستان مرد و خطی کشید روی خوبیِ خدایی که من در همه این داستان‌ها دنبالش بودم. 
حالا دقیق نمی‌دانم که باید به عنوان کتاب شک کنم و انتقاد وارد کنم که این چه خوبی‌ای است که انتهای همه قصه‌هایت، ناخوب تمام می‌شود؟، یا به فکر و اعتقاد خودم که خوبی را تنها خلاصه کرده‌ام در درست شدن و به سامان رسیدن؟!
خوبی خدا واقعا و دقیقا چیست؟

        

          یک کتاب خوب و خواندنی. مجموعه داستان کوتاه برای آشنایی با قلم نویسندگان معروف این ژانر. بعنوان پیشنهاد فقط ترجمه امیرمهدی حقیقت را تهیه بفرمایید
        

          به نام او

بعد از سالها خواندمش؛ و تقریباً می‌توانم بگویم تمام داستان‌هایش را دوست داشتم هیچ‌کدام فوق‌العاده نبود ولی بیشترشان به‌طرز تحسین‌برانگیزی خوب بود. گویا اصلا قصد نویسنده‌ها هم بر این نبوده داستان‌های فوق‌العاده بنویسند. تمام داستان‌ها سرشار از روحی انسانی و ظرایف و لطایفی هنرمندانه بود؛ داستانِ خوبی خدا، فلامینگو، شیرینی عسلی و جهنم-بهشت از همه زیباتر بود. دو نکته جالب هم از خواندن این مجموعه دستگیرم شد اینکه بیشتر داستانها روایتگر زندگی اقلیت‌ها مهاجران و مطرودان جامعه امریکا بود و دوم اینکه نویسندگان زن به‌مراتب داستان‌های قوی‌تری داشتند.
        

          مجموعه ای از داستان های خیلی قشنگ و قابل تآمل  که احساسات و ذهن شما رو درگیر خودشون میکنن.
        

          بسم الله...
به نظرم همه داستان‌های این کتاب فارغ از محتوا و دوست داشتن یا دوست نداشتنشون خیلی خوب نوشته شدن، این قدر زنده و گیرا که تا چند وقت بعد هم ذهن رو به خودشون مشغول می کنن...
ویژگی مشترک همشون هم نوع‌دوستی‌ای بود که با وجود عجین بودن داستان با غم، احساس خوبی رو در آدم ایجاد می‌کرد...
و این که تقریبا می‌شد متأثر شدن شخصیت‌ها از سیاست یا فرهنگ آمریکایی رو در هر یک به نوعی مشاهده کرد
ترجمه کتاب هم، ترجمه خوبی بود

داستان خوبیِ خدا رو بیشتر از بقیه دوست داشتم


        

          یکی از بهترین مجموعه داستان‌هایی که خوندم

Merged review:

یکی از بهترین مجموعه داستان‌هایی که خوندم
        

          الآن آخرین داستانش -جهنم بهشت- تمام شد. داستان «تو گرو بگذار من پس می‌گیرم» از شرمن الکسی رو بیشتر از همه دوست داشتم. به قول نظر یکی از دوستان، داستان‌های خوب، ترجمه‌ی خوب، اول، وسط، آخر خوب، خوبِ خوبِ خوب!
        

          داستان «تعمیرکار» رو خیلی دوست داشتم. این داستان توی اینترنت هم موجوده