یکی از مجموعه داستان های بسیار قشنگ و تلنگر‌آمیز که  در رابطه با انسان های امروز و موضوعاتی که ممکن در طی زندگی روزمره خودشون باهاشون برخورد داشته باشن و زندگیشون رو تخت شعاع قرار بده .

      

        داستان های خوبی داشت و لذت بردم .
البته برای هر مورد از این داستان های خانم ولی میشه از نظر اجتماعی یا روانشناسی زنان خیلی جزئی نقدشون کرد .
      

        خیلی خیلی دوستش داشتم ..‌
آدمیزاد نه صفر هست نه صد ، به نظرم آدمیزاد یک  موجودی خاکستری هست که هم قابلیت خیر و هم قابلیت شر در اون فعال هست و در زمان  و موقعیت های مختلف خودشون رو نشون میدن
در این داستان ما با این موضوع روبرو هستیم که آدمیزاد نمیتونه فقط با بخش خیرش یا بخش شرش زندگیش رو اداره کنه بلکه همه اینا با همدیگه انسان به سعادت می‌رسونه البته این که چطور ازشون هم بهره ببره در این مسیر سعادت و بدبختی تاثیر داره.
      

        
کتابی بسیار کم حجم یعنی حدودا  ۷۰ صفحه  که رابطه مادر و دختر در طی سه نسل روایت می‌کنه که چطور میتونه یک نسل با زورگویی و... نسل های بعدش رو تحت تاثیر خودش قرار بده و زندگی هاشون رو نابود کنه .
جالب بود و دوسش داشتم .
      

        کتاب همه افق از فریبا وفی  تموم شد  کم حجم و از داستان های کوتاه و با پایان باز تشکیل شده بود و من تا حدودی دوست داشتم ولی نه نسبت به آثار دیگه ای که ازشون خوندم اما گاهی از این داستان ها که چنین پایان هایی داشته باشن خیلی زیاد خوشم میاد چرا که ذهن آدم رو به خودشون مشغول می کنن.
      

        تو اکثر مقاله هایی که در مورد کودکان کار و فقر نوشته میشه ، غالبا از سوی محقق و مشاهدات و مصاحبه هایی هست که از افراد و  زندگی اونا صورت گرفته، اما در این کتاب «مثل زنبور» درگیر داستانی میشیم که زمینه اجتماعی  پررنگی داره چرا که   پدیده های  مهم اجتماعی از جمله فقر و عدم توانایی والدین کم در آمد در بزرگ کردن فرزندانشان و رها کردن اونا در خیابان هست  که اکثر اونا با شرایط خیلی بدی درگیر میشن «فوت می کنن یا به کودک کار تبدیل میشن و..»   و اکثر جوامع به ویژه جوامع در حال توسعه یا توسعه نیافته باهاش درگیر هستند .
شخصیت اصلی داستان وقتی خودش درگیر شرایطی که گفته شد  میشه سعی میکنه افرادی که زندگی مشابه مثل خودش در کودکی داشتن رو زیر بال و پر خودش قرار بده و بهشون رسیدگی کنه.
      

        مجموعه ای از داستان های خیلی قشنگ و قابل تآمل  که احساسات و ذهن شما رو درگیر خودشون میکنن.
      

        اگه تو سن نوجوانی میخوندمش شاید بیشتر از الان ازش خوشم میومد .
یاد رمان هایی افتادم که یواشکی از سایت نود و هشتیا دانلود میکردم و می‌خوندم😁
      

        سیمین دوبووار در اکثر نوشته هایش , می‌بینید که زن به یک دغدغه  اصلی او تبدیل شده است  و در هر اثرش به یک موضوعی که زندگی زنان تحت تاثیر قرار میده می پردازه 
این اثر رو نسبت به دو اثر دیگه ای که ازشون خوندم کمتر دوست داشتم ولی بازم خوب بود . خانم دووبوار به خوبی در این کتاب به دل‌مشغولی های یک زن در رابطه با موضوعات روزمره زندگی از جمله ازدواج، تعامل با فرزندان و همسر، تنهایی ، مستقل بودن و...روایت می‌کنه ، احساساتی که شخصیت زن تجربه می‌کنه ممکن برای هر کدوم از ما در موقعیت ها مختلف انفاق افتاده باشه یا  حتی بیفته .
      

        این داستان خیلی غم داره  اما جالبه ...
در مورد پسرکی به نام محمد هست که با نام مستعار مومو او را صدا میزنن، پسرک در محله ای فقیر نشین  در کشور فرانسه همراه با آدمای مختلف از جمله پیرزنی  که شغلش روسپیگری بوده و بازنشسته شده  و مسئول اداره کودکان روسپیگرانی رو به عهده داره که مادرانشون به دلایل مختلف از جمله فقر توان نگهداری از اونا رو ندارن ،زندگی می کنه
این داستان با نثری روان از زبان محمد (مومو) گفته میشه ، پسرکی که ما شاهد بزرگ شدنش از سنین ۳ سالگی تا ۱۴ سالگی هستیم ، پسرکی که با وجود سن پایینش تجربه های متفاوتی  داشته که باعث شده بزرگتر از سن خودش بفهمه ، درد ، رنج ، دلتنگی ، غم و خیلی از احساسات دیگه ای رو با روایت کردن اتفاقات زندگیش میتونیم تو داستان و حرفاش احساس کنیم...
البته در کنار اینا از نظر اجتماعی و روانشناسی این کتاب به خوبی می‌تونه بررسی بشه و برای ما تاثیر گذار باشه .
      

        خیلی دوست داشتم در مورد این کتاب بنویسم ولی متاسفانه به جز دو داستان اولش بقیه اشون چندان گیرا نبودن.
به نظرم برای یک بار خوندن بد نیست .
      

        این آثارش به نسبت دو اثر دیگه ای که ازشون خوندم، ضعیف تر بود و زیاد جالب نبود برام.
      

        قلم فریبا وفی رو واقعا دوست دارم چرا که تجربه های زیسته زنان رو در موقعیت های مختلف به صورت داستان های کوتاه اما با پایانی باز که ذهن خواننده  رو به خودش مشغول می‌کنه روایت کرده .
      

        نمیشه چیز زیادی در مورد کتاب گفت چون مساوی میشه با لو رفتن داستانش.
داستان این کتاب شما رو با دنیای ژاپنی ها و تاریخی که داشتن تا حدودی آشنا می‌کنه و همچنین نوع نگاهی که به زندگی و مرگ دارن رو نویسنده به صورت داستان بسیار روان و جذاب برای ما مطرح کرده است.
      

         راستش فکر میکنم موضوع خوبی رو برای مخاطب می‌خواسته ارائه بده ولی به نظرم مسیر داستان خیلی شلوغ و مبهم بوده  و  من چیزی که از این کتاب متوجه شدم این که عشق می‌تونه برای آدم مثل معجزه عمل کنه و آدم رو اساسی تغییر بده.
برای یک بار خوندن ارزش داره نه بیشتر.