یادداشت فرزانه عبداللهی

        بسم الله...
به نظرم همه داستان‌های این کتاب فارغ از محتوا و دوست داشتن یا دوست نداشتنشون خیلی خوب نوشته شدن، این قدر زنده و گیرا که تا چند وقت بعد هم ذهن رو به خودشون مشغول می کنن...
ویژگی مشترک همشون هم نوع‌دوستی‌ای بود که با وجود عجین بودن داستان با غم، احساس خوبی رو در آدم ایجاد می‌کرد...
و این که تقریبا می‌شد متأثر شدن شخصیت‌ها از سیاست یا فرهنگ آمریکایی رو در هر یک به نوعی مشاهده کرد
ترجمه کتاب هم، ترجمه خوبی بود

داستان خوبیِ خدا رو بیشتر از بقیه دوست داشتم