محمدهادی رمضان‌زاده

محمدهادی رمضان‌زاده

بلاگر
@mh_ramezanzadeh

335 دنبال شده

344 دنبال کننده

                رب أنی مغلوب فانتصر...
مسلمانِ دندانپزشک - مربی پاره‌وقت نویسندگی!
              
ramezooniiiii

یادداشت‌ها

نمایش همه
        تا صفحه دویست، فقط #عرفان_بازی...! سطر به سطرش، یک حسن رحیم‌پور ازغدی با ته‌لهجه مشهدی و اخمی غلیظ بهم گوشزد می‌کرد: « اگر جایی، عرفانی رو دیدید که یک‌سری چیزا توش هست، یک سری چیزا مطلقا توش نیست...اون عرفان، عرفان شیعه نیست...عرفان شیعه هیچ‌کدوم از غرایز انسانی رو سرکوب نمی‌کنه و رذیله نمی‌دونه...همه‌اش هست، ولی در حد اعتدال؛ و همین اعتدال، عرفان رو شکل می‌ده!» واقعیت ماجرا، خودم هم از رُهبانیت و عزلت‌نشینی برخی فرقه‌ها و مقدس‌بازی/استکبار برخی پاپ‌ها و اسقف‌ها خوشم نمی‌آید. البته، شیفته‌ی اسقف جلد اول «بینوایان» هستم؛ چون هرچقدر «فرانسیس» تو‌دل‌نرو و أناالحق‌گو شبیه صوفی‌های چلّه‌نشین- «مایرل» به روحانی مبلغ و اجتماعی شیعه شبیه‌تر بود. با مستمندان و درماندگان می‌نشست، به عیادت بیماران می‌رفت و گره از کار مردم می‌گشود. کلا مسیحی‌ها ،از کاتولیک و پروتستان گرفته تا ارتدوکس و اونجلیست و فرانسیسکن، -همین فرقه‌ی شبه «ملامتیه‌»ای که نیکوس کارانتزاکیس حکایت‌ها، کرامات و گفته‌هایش را در «سرگشته راه حق» جمع کرده- یک‌طوریشان می‌شود؛ هرکدام یک‌جای ماجرا کمیتش با افراط یا تفریطی لنگ می‌زند!...
دیگرتر؟ تقدیس «بودوئن» جذامی، فرمانده لشکر صلیبیون و فرمانروای مسیحی اورشلیم در زمان صلاح الدین ایوبی -توی کَتَم نمی‌رود...مسلمانی گفتند، نامسلمانی گفتند دیگر!
      

10

باشگاه‌ها

این کاربر هنوز عضو باشگاهی نیست.

لیست‌ها

کاهن معبد جینجا، داستان سفر ژاپنخال سیاه عربیچمدان های باز: روایت هایی از زندگی مهاجران در آمریکا

چی بخونیم دهنمون شیرین شه؟

13 کتاب

هروقت هرکی ازم می‌پرسه با چه کتابی، کتاب خوندن رو شروع کنم، سریع چندتا سفرنامه براش لیست می‌کنم که:«از این‌ها شروع کن!» به‌نظرم، سفرنامه بهترین گزینه برای کسیه که در شروع مسیر اُنس با کتاب ایستاده و می‌خواد مهارت کتاب‌خوانی رو توی خودش شکل بده. چرا که: ‌ اولاً؛ اصولا کسی که سفرنامه می‌نویسه، کار-شغل-پیشه‌اش «نوشتن» نیست یا اقلا حرفه اصلیش نیست. این مورد تکلّف متن رو تا حد زیادی کم می‌کنه و خسته‌کنندگیِ لحن رو به حداقل می‌رسونه. ‌ دویوم؛ داشتن یه سیرِ منسجم روایتِ با الگوی «ابتدا در نقطه A بودیم، بعد در مسیر B به سمت نقطه C رفتیم.» برای ذهن جذابیت داره! (تعلیق و سیر داستانی و سلوک و رشد این ‌صحبت‌ها!) درکل این الگوی داستان و این سبک روایت، برای ذهن جذابه. سیّم هم اینکه، اگر طرف از سفرنامه‌ی (و زندگی‌نامه!) روایی خوش‌خوان و بعضا عکس‌دار خوشش نیومد و حوصله خوندنش رو نداشت، دیگه حساب کار معلومه! طرف به هیچ صراطی مستقیم نیست و بعیده حتی «قورباغه‌ات را قورت بده» و «اثر مرکب» و «چهار اثر فلورانس» رو بتونه تحمل کنه :)

61

فعالیت‌ها

فعالیتی یافت نشد.