من ماتیلدا رو پیش از ده بار خوندم (البته یه ترجمه دیگه) و فکر کنم بتونم یادداشت نسبتا خوبی بنویسم!!
رمان «ماتیلدا»، از رولد دال، اثری‌ست که با هوش خارق‌العاده‌ی شخصیت اصلی‌اش، دل خواننده را می‌برد، و با نقدهای تیزش، ذهن را درگیر می‌کند!! 
ماتیلدا، دختری‌ست که از خانواده‌ای بی‌توجه و نظام آموزشی ظالمانه، عبور می‌کند، و با قدرت ذهن و مطالعه، مسیرش را خودش می‌سازد!! ترانچبول، به‌عنوان نماد استبداد، آن‌قدر اغراق‌آمیز تصویر شده که هم می‌ترساند، و هم خنده‌دار است!! داستان، با آن‌که کودکانه‌ست، اما حرف‌های بزرگ زیادی دارد!! از اهمیت کتاب‌خوانی گرفته تا ایستادگی در برابر ظلم!! هرچند قدرت‌های ذهنی ماتیلدا بیش‌از‌حد جادویی‌ست، اما نماد مقاومت در برابر تحقیر و بی‌عدالتی هم هست!! سبک روایت، صمیمی و یک‌طرفه است، و اجازه نمی‌دهد صدای دیگر شخصیت‌ها شنیده شود!! 
تصویرسازی‌های کوئنتین بلیک(تصویرگر که خیلی خط خطین😂) ، با خطوط پرانرژی و آزادش، حال‌و‌هوای داستان را سورئال‌تر کرده، و حس کودکانه‌ی تخیل را زنده می‌کند!! «ماتیلدا» هم ستایش‌برانگیز است، و هم قابل نقد...!! و شاید همین دوگانگی‌اش، آن را به کتابی ماندگار و پرطرفدار تبدیل کرده باشد!!