کتاب ماتیلدا یک کتاب فوق العاده قشنگ و لذت بخشه که خوندن این کتاب روبه همه پیشنهاد میکنم . این کتاب با داستانی شیرین و زبانی روان مناسب برای همه سن است .رولد که بزرگترین نویسنده مرد انگلیس نام گرفته این داستان رو بهترین شکل ممکن نوشته .به شخصه اشتیاقی وصف نشدنی در خواندن این کتاب داشتم و از هر بار هم خواندن لذت میبرم 
امیدوارم شما هم از خواندن این کتاب زیبا لذت ببرین🌸
        

          این کتاب اولین رمانی بود که خواندم با خواندن این کتاب بود که به شدت عاشق رمان شدم.
        

          چهارده سال از اولین باری که ماتیلدا رو خوندم می گذره. از آن موقع شاید حداقل بیست بار این کتاب رو خونده باشم. هنوز هر بار شگفت زده می شم، غافلگیر می شم، از ترانچ بول می ترسم، از خانم و آقای ورم وود بدم میآد. هنوز هر بار دلم برای ماتیلدا و دوشیزه هانی می سوزه. هنوز هر بار از خواندن ترجمه اش کیف می کنم، لذت می برم. چطور جادوی یک کتاب بعد از این همه مدت از بین نمی ره؟
        

          رولد دال به تنهایی سهم بزرگی از کودکی من رو داشت. این کتاب در اون زمان یکی از تاثیرگذارترین اتفاقات زندگی من بود. زندگی کردن جای یک دختر تنها که تو عالم بچگی و تنهایی و سر و کله زدن با کتاب‌ها و روزنامه‌ها خود به خود خوندن و نوشتن یاد می‌گیره و از میزان کتاب‌هایی که می‌خونه و انرژی حاصل از خوندن زیاد می‌تونه با چشماش اشیا رو تکون بده...!
روند داستان‌های رولد دال و به خصوص این کتاب، امید و خلاقیتی به زندگی من وارد می‌کرد که هنوز فکر کردن بهش برام شیرین و انرژی بخشه. از نگاه یه بچه تلخی و شیرینی و ترس و امید و کلی احساس دیگه رو تجربه می‌کنی با خوندن این کتاب. 
        

          تصویرگری کوانتین بلیک تو این کتاب من رو توی ۱۱ سالگی برد به یه دنیای عجیب و روون و بانمک که توش هیچ‌چی بچه‌گونه به‌نظر نمی‌اومد و درعین حال برعکس جهان بزرگترا ترس از قضاوت شدن و توجه اضافه به جزئیات و تلاش برای بی‌نقص به‌نظر رسیدن وجود نداشت؛ و این کاملا با قلم و ماجراهای عجیب و غریب رولد دال جور در میومد‌.
        

          بالاخره ماتیلدا را هم خواندم. کتابی است پر از نویسنده و پر از کتاب. این بار هم رولد دال با کودکی پرچالش شروع می‌کند و نشان می‌دهد که چطور مشکلاتش را حل می‌کند. جالب بود ولی نه آنقدر که معروف شده. برایم تلاش رولد دال برای نشان دادن چالش‌های زنان در قالب رمان کودکانه هم بسیار جالب بود.
        

          از خواندن این کتاب خیلی راضی ام و برسم همین روزها فیلمش را هم خواهم دید و از خانم معصومه توکلی که زیاد با بچه ها سر و کله میزنند و بیشتر از من با آنها سر و کار دارند و علائقشان را بهتر میشناسند و این کتاب خوب را بهم پیشنهاد داد بی نهایت ممنونم
راستش در خانه ما کتاب خواندن یک فعالیت مفید محسوب نمیشود! بنابراین وقتی من یک گوشه ولو شده ام و دارم کتاب میخوانم انگار دارم وقتم را بیهوده تلف میکنم. فورا دختر سه ساله ام می آید میگوید بابا بیا با من بازی کن و مادرش هم میگوید اگه الآن باهاش بازی نکنی بعدا از کتاب خوندن بدش میاد. اما من میگویم اگر همسرم هم کتاب بخواند ممکن است دخترمان بعدا به کتاب خواندن علاقه مند شود. یا وقتی من مشغول کتاب خواندن هستم همسرم میتواند بگوید دخترم مزاحم کتاب خواندن بابا نشو تا اهمیت کتابخوانی در ذهن دخترم جا بگیرد! به هر حال اینها همه آرزوهای بنده است و فعلا نمیتوانم جلوی چشم همسر و دخترم کتاب بخوانم. بنابراین چند وقت پیش که زادروز رولد دال بود و همسرم بنده را برای خرید فرستاد بیرون یواشکی کتاب را برداشتم و با خودم بردم. بعد ماشین را یک گوشه خلوت در سایه پارک کردم و خواندنش را شروع کردم. چون این هم یکی از روش های ابداعی ام است برای شروع کردن کتابهایی که دوست دارم بخوانم اما هر طور حساب میکنم اولویت ندارند و معلوم نیست کی نوبتشان بشود. یعنی دست گرفتن ناگهانی کتاب به بهانه زادروز نویسنده
ببخشید که حوصله تان را سر میبرم اما مقدمه هنوز تمام نشده. وقتی برگشتم خانه همسرم گفت چرا خرید این قدر طول کشید و من اعتراف کردم که یک گوشه داشتم کتاب میخواندم و با پوزخند همسرم روبرو شدم. آن شب موقع خواب به ذهنم رسید شاید به خاطر نقاشی هایی که هر دو سه صفحه توی کتاب هست بتوانم کتاب را برای دختر سه ساله ام بخوانم. بنابراین چند شب قبل از خواب کتاب را برایش میخواندم و خودش هم می آمد میگفت بابا ماتیلدا بخونیم. اما کمی که جلوتر رفتم دیدم وسط داستان مجبورم جاهایی را سانسور کنم یا اساسا داستان را تغییر بدهم! میدانستم بچه سه ساله اساسا خیلی چیزها را نمیفهمد اما وقتی نقاشی خانم مدیر غضبناک را میدید و میپرسید بابا این کیه؟ چه جوابی داشتم؟ 
خلاصه ماتیلدا خواندن را از سرش انداختم و خودم یواشکی کتاب را خواندم و امروز تمامش کردم
این ریویو هم در واقع همه ش خاطره بود. 
اگر دو کلمه بخواهم درباره داستان نظر بدهم میتوانم بگویم غربی ها بچه هایشان را برای پرستیدن «هوش» به جای اخلاق و پول وعدالت و دین و خلاصه همه چیز تربیت میکنند. و دستور العمل فقط یک چیز است:
باید روی پای خودت بایستی
        

          خیلی دوست داشتم یه کتاب از رولد دال بزرگ بخونم و فکر کنم ماتیلدا انتخاب خوبی بود برای اینکه بفهمم چقدر نویسنده خوبیه.
نمره 3 فقط بخاطر اینه که من تو سن اشتباهی خوندمش
        

          امروز ماتیلدا رو خوندم و غرق لذت شدم. برای ساعت‌ها فراموش ‌کردم آدم بزرگ هستم و تبدیل شدم به سارای ده ساله که از مدرسه اومده خونه که سریع کتاب موردعلاقه‌اش رو برمی‌داره تا به دیدار دوستش بره. ماتیلدا و خانم هانی عزیز.
وقتی کوچیک بودم یک روز مامان با این رمان اومد خونه و از اونجایی که هنوز عقلم نمی‌رسید و کتاب‌ها رو از روی جلد انتخاب میکردم، نخوندمش.
سالها گذشت و چند هفته پیش توی سایت دیدمش و گفتم بذار بهش یک شانس بدم، و این احتمالا بهترین کاری بود که بهار امسال کردم.
ماتیلدا دختری بسیار باهوش، عاشق کتاب و مستقل است که در خانواده‌ای زندگی می‌کنه که هیچ توجهی به استعدادهایش نداره. پدر و مادرش او را نادیده می‌گیرن و حتی تحقیر می‌کنن. او در مدرسه‌ای درس می‌خونه که مدیر ظالم و خشن آن، خانم ترانچ‌بول، بچه‌ها را شکنجه می‌دهد. تنها کسی که ماتیلدا را درک می‌کنه معلم مهربانش، خانم هانی است.
داستانی پر از خیال‌پردازی، عدالت‌طلبی و قدرت کودکان در برابر دنیای ناعادلانه بزرگ‌ترهاست.
روایت رولد دال از کودکی بسیار غنی و زیباست. شخصیت های کتاب در عین سادگی پیچیدگی‌های ظریفی دارن که از چشم مخاطب دور نمی‌مونه.
کتاب تنها برای کودکان نوشته نشده بلکه برای بزرگسالانی که فراموش کردن چطور شادی رو در این دنیای پر رنج پیدا کنن.
اصلا فکر میکنم آدم بزرگ‌ها نیاز دارن هرازگاهی رمان های کودک و نوجوان بگیرن دستشون تا یادشون بمونه از قلب کوچیک درونشون محافظت کنن. با صداقت. 
چون در آخر ما همه کودکانی هستیم که هنوز دلمون برای وقت گذروندن تو اتاقمون تنگ میشه. اتاقی که پناهی باشه در مقابل دنیایی که سعی داره ما رو ببلعه.
از این به بعد هر وقت ببینم دارم تو دنیای بزرگسالی غرق میشم حتما میرم سراغ رولد دال، چون می‌دونه چطور منو خوشحال کنه♡
        

          در حد یک کتاب نوجوان خوب بود.
چند جا مخاطب رو  غافلگیر میکرد.
و پایانش از فرط سادگی و ساده اتفاق افتادن یه اتفاق مهم، شما رو متعجب میکرد.
مفهموم سنگین و بزرگی رو نمیخواست منتقل کنه. در حد یه سرگرمی بود بیشتر.
ولی چیزی که دوست داشتم معرفی کتاب و نویسنده های مختلف و خوب در خلال داستان بود.
باید یه لیست( سیاهه) از کتابهای معرفی شده در ماتیلدا ، ایجاد کنم قبل از پس دادن کتاب به کتابخونه:)
ولی مفاهیمی که ازش تونستم برداشت کنم اینا بود:
کمک کردن برای بهبود زندگی دیگران، بصورت دو طرفه
سختی باطن زندگی افرادی که در ظاهر فکرش رو نمیکنیم
اهمیت مطالعه کتاب و تاثیرش در گسترش فهم و درک ما از زندگی و آمیزاد
بدی ، نداشتن پدر مادر خوب
بدی دغلکاری و گول زدن
عاقب نداشتن کم فروشی و جرزنی
اهمیت خوب و درست زندگی کردن‌
        

          اولش حوصله سر بر بود اما آخرش جذاب بود و نمی تونستی دل از کتاب بکنی
        

          هرگز کاری را نیمه کاره ول نکن.بزن به سیم آخر. توی آن کار زشتت، سنگ تمام بگذار.

        

          ماتیلدا هم جزو کتاب هایی بود که امسال به خونده‌هام اضافه شد اما متاسفانه اونقدر که اشتیاق داشتم بخونمش ازش لذت نبردم. احتمال دادم شاید باید در یک رنج سنی خاصی می خوندمش، اما دوستم که هم سن و سال خودمه هم، امسال خوند و بسیار لذت برد. فرق ما در این بود که اون متن اصلی رو خونده بود و کلمات ریتم دار متن اصلی براش جذاب بود. به علاوه اینکه به خاطر کار با بچه‌ها متوجه شده بود چه قسمت هایی از کتاب برای بچه‌ها جالب و خنده‌داره و اون قسمتا دقیقا قسمت هایی بودن که من فکر میکردم اصلا درسته اینا توی کتاب کودک باشن؟! خلاصه که دنیای کوچولو‌ها بسیار دنیای ناشناخته اما هیجان‌انگیزیه.
        

          مثل دیگر آثار رولد دال ، جذاب ، جسور در بیان خشم و یا شاید هم تفاوت ها یا نفرت. 
دوستش داشتم مخصوصا آنجا که دفتر خانم مدیر را با خشونت تمام از زبان یک کودک برای کودکی دیگر توصیف کرد، بسیار من را یاد تخیلات خودم انداخت در تنهایی ام و ترس از حضور در دفتر خانم مدیر.
        

          این اولین کتابی بود که در یازده سالگی خواندم! شیرین عجیب و پایانی دوست داشتنی داشت!
        

          کلاس سوّم دبستان بودم. از شهرکتاب خریده بودیمش. وقتی اومدیم خونه، نشستم و یه‌ضرب رفتم جلو انقدر که شیفته‌ش شده بودم، عاشقش شده بودم. بعد از این‌که خوندمش، صبح فردا، رفتم و انقدر با خانواده راجعش صحبت کردم و اندر مزایاش گفتم که بابا ازم گرفت که بخوندش. یادمه توی اون مدّت یه‌ بار، یه‌ بار، حتّی یه‌ بار هم سرش رو بلند نکرد. حتّی با ما هم صحبت نکرد. موقع ناهار هم غذاش رو تندتند خورد و پاشد بقیه‌ش رو خوند. بعد که تموم شد اومد نشست پیشم و با هیجان بخشای موردعلاقه‌ش رو برام تعریف کرد. :)))
        

          ماتیلدا دختری است که عاشقش می شوید‌. او استعداد سرشاری دارد، مهربان است و متواضع. معلم او خانم هانی استعداد او را کشف می کند و او خیلی زود می‌تواند وضعیت مدرسه‌اش را از این رو به آن رو کند.
کتاب همراه با خلق شخصیت‌های منحصر به فرد، با اتفاقات خارق‌العاده‌ای همراه شده که قلم پخته و گیرای رولددال آن‌ها را باورپذیر کرده است. در تمام طول داستان به این فکر می‌کردم که چطور می شود این‌طور واقعی نوشت؟ این‌طور واقعی همه چیز را راست و ریست کرد و یک کتاب کودکانه نوشت؟

        

          ماتیلدا اولین اثری بود که از رولد دال خوندم و در زمان کودکی من رو با فضای جدیدی از کتاب ها اشنا کرد و قطعا از اثار بی نظیر ادبیات کودک و نوجوان ماتیدا است
        

          جااالب