کتاب قتل در قطار سریع السیر شرق داستانی از آگاتا کریستی نویسنده مشهور انگلیسی است.

در هنگام سفر در ترکیه از هرکول پوآرو با تلگرافی درخواست می شود که در لندن حاضر شود. او جایی در یکی از کوپه‌های قطار سریع‌السیر شرق، جا پیدا می‌کند. قطار در میان کوه های صربستان به علت طوفان متوقف می شود، هرکول هم‌سفرانش را زیر نظر می‌گیرد، و بلافاصله متوجه می‌شود، که افرادی که در واگن او هستند، جمع ناهمگونی را تشکیل می‌دهند. در واقع از تمام طبقات اجتماعی، نماینده‌ ای در داخل این واگن وجود دارد، ولی کسی که بیشتر از بقیه توجهش را جلب می‌کند: «ساموئل راچت»، یک تاجر خیر آمریکایی است، که از چشمانش پیداست، آن‌طور که وانمود می‌کند، آدم خیرخواه و خوبی نیست.
        

          پوآرو، قطار، قتلی مرموز، شواهد و مدارک. این‌ها کلماتی هستند که با نگاه به عنوان و جلد کتاب به ذهن ما می‌روند؛ ولی فکر نمی‌کنم بتوانید قبل از خواندن کلمات این کتاب، غافل‌گیری یا غافل‌گیری‌های موجود در این کتاب را تصوّر کنید. پوآرو در حال برگشت از یک مسافرت، سوار بر قطار سریع‌السیر شرق می‌شود و با یک قتل روبه‌رو می‌شود؛ یعنی قتل یکی از مسافران قطار. پوآرو از این لحظه به بعد، به‌عنوان یک کارآگاه قهّار و ماهر و کارکشته وارد می‌شود و شواهد و مدارک را بررسی می‌کند. شواهد و مدارک سبب ابهام این مسئله می‌شوند که قاتل چه کسی است و پوآرو در بررسیِ خویش، همراهان خویش را با حدس‌هایی هوشمندانه غافل‌گیر می‌کند. به‌مرور زمان، معلوم می‌شود که باید  در بخش‌های بسیاری از پازلِ این ماجرا، شک و تردید کرد و پوآرو نیز به همین امر مشغول می‌شود، تا آنکه در لحظات پایانیِ داستان، بزرگ‌ترین غافل‌گیری در انتظار شماست. بعد از غافل‌گیری بزرگ، نویسنده داستان خود را به نحوی باشکوه به پایان می‌رساند.
این داستان از لحاظ معمّایی، در سطح بسیار خوبی قرار دارد. نگارندۀ این سطور، سال‌ها قبل فیلمِ اقتباس‌شده از این کتاب به کارگردانی کِنِت برانا (سال ۲۰۱۸) را دیده؛ ولی در هنگام مطالعۀ این کتاب، در بَحرِ معمّاهای کتاب رفت و غرقِ آن‌ها شد. از این رو، می‌توان گفت که این کتاب برای عاشقان کتاب‌های معمّایی و پلیسی بسیار خوب خواهد بود.
پایانِ داستان به‌شدّت باشکوه بود و من در ذهن خویش وصفی بهتر از «باشکوه» برای آن ندارم.
امیدوارم از مطالعۀ آن لذّت ببرید.
        

          جالب بود 
هرچند ایراداتی داشت که به اختصار بیان می‌کنم
اولین ایرادی که به چشم هرکسی ممکنه بیاد اینه که روند داستان کند پیش می‌رفت 
گفت و گو محور بودن بیش از حد ممکنه خواننده رو خسته کنه 
اما نتیجه ارزشش رو داشت 
نتیجه ارزش این‌همه پیچیدگی و بازی دادن رو داشت 
هر داستانی که رنگ و بوی معما توش حس می‌شه طبیعتاً باید پیچیدگی داشته باشه 
ولی این داستان بیش از حد لازم و واقع پیچیده شده بود 
مورد بعدی رسیدن به نتیجه است 
پوآرو با مخاطب پیش نمی‌رفت 
جلو تر از مخاطب حدس می‌زد
جوری که گهگاهی مخاطب زحمت فکر کردن به خودش نمی‌ده و فقط منتظر جواب پوآرو می‌مونه 
یه رمان جنایی _ معمایی خوب رمانیه که کشف پا به پای مخاطب باشه ( مثل رمان بیمار خاموش ) نه اینکه کاراکتر اصلی جلو جلو همه چیز رو کشف کنه و مخاطب آخر داستان نفهمه کاراکتر چطور متوجه این نکات شده...
        

          کتاب خوبیه
فقط کاش یکم پوآرو رو خوشگل تر توصیف میکردن😂
        

          توی قطار سریع السیر شرق، یه قتل در کوپه مجاور هرکول پوآرو اتفاق می افته. حالا اون باید پرونده رو قبول کنه و بگه قاتل کیه.
خیلی خوب بود. کتاب های آگاتا کریستی واقعا لذت بخشه خوندنش. من دوست دارم که اون وسط، یه سری سرنخ که میده رو اگر آدم دقیق باشه ، میتونه کشفش کنه. حالا یه جاهایی هم البته حدس خودشه و سرنخی وجود نداره. ب هرحال پوآرو عه و یه عالمه با پرونده های جنایی دست و پنجه نرم کرده.

عاشق این  ویژگی پوآرو ام که کاملا به این واقفه که آدم باهوشیه و به خودش میباله و حسابی هم اعتماد به نفس داره. و اینکه آگاتا کریستی در توصیف جزئیلت چهره پوآرو و زبان بدنش، وقت گذاشته و ظرافت هاشو بهمون نشون داده که دوست داشتنیه.

توی این کتاب یه جا اسم ایران هم اومده بود :')

قشنگ بود. 
        

          خب فکر می کنم بار ها و بار ها پیش اومده بود که بخوام فیلم ساخته شده بر اساس کتابش رو ببینم ولی هر بار اتفاقی میفتاد که نمیشد و کتابش هم در دسترسم نبود تا اینکه این بار این طلسم شکسته شد و کتاب به دستم رسید 
ماجرایی که همه مظنونن و در عین حال دلیلی پیدا میشه که بر اساس شهادت بقیه این مظنون بودن از بین بره انگار که هم همه مظنونن و هم هیچکس 😂✨واقعا برام جالب و دوست داشتنی بود و دلم میخواد مثل کارآگاه این رمان از این به بعد هر کتاب جنایی ای که می خونم سرنخ ها و شک ها و همه ی اطلاعات رو بنویسم و به نحوی به جای فقط حدس زدن خودم تصمیم بگیرم که پرونده رو حل کنم 😂💙
        

          حالا دیگه مطمئن شدم توی قصه‌های آگاتا کریستی صرفاً نباید منتظر پیدا شدن قاتل باشم و قصه تموم بشه.
داستان قطعاً پیام خاصی داره و به جز پیدا شدن قاتل، غافلگیری پیام‌داری داره.
این سومین کتابی بود که ازش خوندم. تا نیمه کتاب خسته‌کننده بود و داشتم ناامید می‌شدم. نیمه دوم داستان اوج گرفت و راضیم کرد.
        

          هشدار مهم درباره کتاب اینکه ترجیحا فصل‌های پایانی کتاب را در ساعات آخر شب آغاز نکنید چون ممکن است مثل وضع الآن من بشوید که ساعت دقیقا ۲ و نیم شب است و نتوانستم تا کتاب را تمام نکرده ام زمینش بگذارم و حتی فراتر! بلافاصله هم آمده ام که برایش یادداشتی بنویسم! 
.
اول این را بگویم که راستش این اولین کتابی بود که من از آگاتا کریستی - ملکه‌ی جنایت!- خواندم. قبل از این، کتاب‌های دیگری در ژانر داستان جنایی و معمایی خوانده بودم اما هیچکدام از ایشان نبود. از آنجا که دوستی بسیار از کتابهای ایشان تعریف می‌کردند ترغیب شدم کتابی از این مجموعه بخوانم و خب این کتاب، هم به نظر خود نویسنده و هم بر اساس نظرات ثبت شده در گودریدز جزو بهترین کتابهای آگاتا کریستی است. این شد که شروعش کردم.
.
خب این امر که نتوانی پایان کتاب را حدس بزنی شاید اساسی ترین موضوع در این ژانر داستان است و بعد از آن اینکه تا چه حد بتواند پایان تو را غافلگیر کند قرار می‌گیرد. درباره این کتاب باید بگویم که این که به هیچ وجه نمیتوانید پایانش را حدس بزنید و اینکه در صفحات پایانی احتمالا با فکی افتاده از تعجب و هیجان داستان را دنبال خواهید کرد به کنار. (که جز این هم از این نویسنده به هرحال انتظار نمی‌رود.) اما چیزی که بیشتر مرا هیجان زده کرد این موضوع بود که در اواسط داستان مثل میانه‌ی هر داستان جنایی ای که می‌خوانم از خودم پرسیدم که یعنی حالا حتی من هم می‌توانم اگر به داده های داستان دقت کافی و زیاد کرده باشم و عمیق فکر کنم، معما را حل کنم؟ یعنی منظورم این است که آیا تمام چیزی که واقعا برای رسیدن به نتیجه نهایی در داستان هست، به مخاطب هم داده شده؟ و در جواب باید بگویم که خیلی جاها هست که ممکن است شما هم حین خواندن مثل من با خودتان فکر کنید که الان این سوال را چرا پرسید یا اصلا الان این موضوع کوچک که دیگر تاثیری نخواهد داشت اما نه! باید بگویم که آگاتا کریستی  با هر تپانچه‌ای که گوشه‌ای از داستان نشان مخاطبش داده، در صفحات آخر به قلب و مغز خواننده شلیک می‌کند! همه چیز سر جای خودش است و این است که این داستان را به شدت اعجاب‌انگیز و بی‌نظیر میکند. 
و در آخر یک چیز؛ فکر میکنم این جزو معدود داستان‌های جنایی ای باشد که حل معما نقطه‌ی پایان و اوج داستان نباشد! پایان داستان فوق‌العاده شکوهمند است. 
 همین دیگر. احتمالا باز هم از این مجموعه خواهم خواند. فعلا باید بخوابم
        

          روند کندی داشت اما در پایان که معمای قتل حل شد از پیچیدگیش لذت بردم.
        

          پایان قشنگ بود ولی می‌تونست بهتر باشه 
درکل کتاب خوبی بود دوسش داشتم