من به انواع مختلف سفرنامه احاطه‌ی کامل ندارم، ولی کاری که منصور ضابطیان انجام می‌دهد، این است که آن‌چه از مقصدش برای مخاطب لازم می‌داند، به ساده‌ترین وجه ممکن روایت می‌کند و از هرگونه مداقه‌ای که منجر به چالش‌های سیاسی یا اعتقادی شود پرهیز می‌کند. 
        

                مجموعه داستانی از یک نویسنده‌ی جوان که گرچه اولین کتاب منتشر شده‌ی اوست، ولی برخی از این داستان‌ها برند‌ه‌ی جوایز مختلف ادبی شده‌اند. مهمترین حسن اثر، نقب زدن نویسنده به تجربیات‌ زیسته‌ی آشنای اوست که با لحنی روان‌ و بدون پیچش‌های تصنعی روایت می‌شود.
        

                تصویری حقیقی ولی تلخ از آمریکای ابتدای سده‌ی قبل، و مناسبات کارگری و سختی‌هایش و همراهی یک‌جوان تنها با مردی تنومند ولی کند ذهن که حتی در هنگام بروز لطافت روحی‌اش برای نوازش خرگوش‌ها، ناخودآگاه با فشار زیا. باعث مرگ آن‌ها می‌شود و این مسیر پایانی جز تباهی ندارد.
        

                زبان درخشان احمد محمود، در دل روایت وقایع روزهای آغاز جنگ، در اهواز ملتهب، دیدگاه‌های چپ او را با تلخی  کنش‌های ضد جنگ ترکیب می‌کند و شخصیت‌هایی واقعی و درخشان، اما تلخ ارائه می‌دهد و با ادعای پرهیز از تکرار نگاه رسمی به جنگ، خودش از آن سوی بی‌انصافی فرو می‌افتد.
        

                در همان فضای زمانی و مکانی (( کلیدر ))، داستان زنج‌های انسان‌هایی ساده در روستایی که می‌تواند هرجای دنیا باشد. زنی که یک روز صبح، با نبود همسرش مواجه  می‌شود و در دل مناسبات این تنهایی گرفتار می‌شود. با زبان تلخ ولی درخشان دولت آبادی و پایانی محتوم بر رنج‌های بشری.
        

                داستان زندگی زنی که در  جوانی نوازندگی می‌کرده و اکنون در آستانه‌ی چهل سالگی که در عین داشتن تمام لوازم خوشبختی، از آن لذت نمی‌برد، در اوج روزمرگی، با خبر بازگشت محبوب قدیمی‌اش از سفر مواجه‌ می‌شود و در پاسخ به این سوال که خوشبختی چیست، مردد می‌شود. دلنشین!
        

                بعد از رمان (( کوری )) این بار نویسنده همان شهر فرضی را محل وقوع حادثه ای جدید می‌کند: در یک انتخابات عمومی مردم ناراضی حدود ۸۳ درصد رای سفید می‌دهند! و این امر حکومت را با چالش جدی مواجه می‌کند و مشکلات جدیدی بروز می‌کند. یک ایده‌ی ناب با پرداختی خوب.
        

                متنی مستند و فوق العاده جذاب از یک محقق به نام و با ترجمه‌ی بهترین مترجمی که در این زمینه‌ می‌شناسم. تاریخ تحلیلی شکل‌گیری نهادهای امنیتی رژیم صهیونیستی و روایت چالش‌ها و جنایت‌های آن از درون خود رژیم و همچنان وای بر ما که تاریخ را نمی‌خوانیم و محکومیم به تکرار آن.
        

                بعد از ۲۰ سال، در خوانش دوباره، همان طراوت را در کتاب دیدم. با فرمی چابک که برای زمان خودش نوآوری بود و محتوایی به شدت غنی و البته چالش برانگیز. تاریخ تطور فلسفه در دل رمانی تو در تو و البته برای کسی که پایه اعتقادی محکمی نداشته باشد، شاید کمی لرزاننده!
        

                دنباله‌ای بر کتاب بسیار دل‌نشین ( حاج آخوند ) و خاطراتی از این شیخ بی دلِ روستای مهاجران. عارفی بی هیاهو که نگاهی ژرف به زندگی داشته‌است. البته کتاب حاضر به قوت کتاب قبلی نیست و از صفای کمتر و توضیحات انتزاعی بیشتر برخوردار است ولی باز هم غنیمتی‌ست در این آشفته بازار.
        

                کتابی که خواسته‌بود در قالب یک داستان مدرن و از زوایای مختلف، بخش‌های مختلف زندگی شهید بهشتی را روایت کند. ولی عملا این انتخاب غلط راوی، پاشنه آشیل اثر شده و با یک کار مغشوش مواجه هستیم که تنها بخش قابل توجه، بخش‌های مستند روایت شده از زندگی آن شهید است.
        

                علیرغم تفاوت دیدگاه، همیشه تخصص و کاردانی دکتر شمیسا را ستوده‌ام. اکنون نیز یکی از بهترین و آراسته‌ترین کتاب‌ها در بررسی مکتب‌های مختلف ادبی از ایشان را خواندم. از بزرگترین محسنات این اثر معرفی نمونه‌هایی برای هر سبک از میان آثار خارجی و داخلی است.
        

                یک‌ تجربه‌ی ناموفق در ژانر فانتزی در ادبیات نوجوان. جدا از اینکه در این ژانر از متوسط جهانی پایین‌تر هستیم، ولی باز هم اشکالات فراوان اثر قابل توجیه نبود. این که شما در داستان هرجا کم بیاری یه موجود جدید با یه اسم عجیب‌تر بدون هیچ منطقی وارد داستان کنی، ساده انگاری‌ست.
        

                گرچه فیلم بر باد رفته، از کتابش مشهورتر است، ولی لزوما بهتر نیست. داستان زندگی دختری خودشیفته، در دل حوادث جنگ‌های داخلی آمریکا. قصه‌ی دل‌بستن‌ها فراوان و جدایی‌های بسیار که این دختر مغرور را با زندگی حقیقی آشنا می‌کند، گرچه برای آن بهای سنگینی پرداخت می‌کند.
        

                برخی دوستان بعد از خوانش این کتاب، آن را نسخه‌ی ایرانی کارتون فوتبالیست‌‌‌ها دانسته‌اند، ولی من بیشتر حس کمیک استریپ‌های جواد علیزاده در دهه ۶۰ را دریافت کردم.ترکیبی از هیجان و لطافت و البته با توجه به طیف سنی مخاطب،برخی مفاهیمش برای‌من گل‌درشت می‌نماید