یادداشت‌های رؤیا (35)

          اشعار آقای نظری مثل همیشه قشنگ بودن✨
درباره فضای کتاب چیزی که توجه من رو جلب کرد، این بود که از مرگ زیاد گفته و سر شکوه و شکایت رو باز می‌کنه. 
اشعار این کتاب «برای من» عمیق تر بودن؛ یه جورایی نیاز بیشتری به فکر کردن برای درک‌کردن‌شون داشتم.
        

          برنمی‌تابم...💔

مرسی آگاتا! واقعا انتظار نداشتم...

شخصیت‌ها: قاضی وارگریو / آقا و خانم راجرز / امیلی برنت / ورا کلایتورن / دکتر آرمسترانگ / فیلیپ لمبارد / ژنرال مک آرتور / ویلیام هنری بلور / تونی مارستون / موریس

یادداشت به خودم: اگه یه روز خواستی کتابای آگاتا رو دوباره‌خوانی کنی، یه موقعی اینو بخون که روح و روانت مسلح شده باشه و بدونی میتونی باهاش کنار بیای.🫠


        

          تاراس بولبا/ آندره/ اوستاپ / آتامان / مسیحیت و کلیسا / کاتولیک و ارتدوکس / قزاق و زاپروگ / تُرک و تاتار / اوکراین و لهستان / جنگ و تعصب

کتاب داستانی از قزاقی اوکراینی به نام تاراس بولبا، با فضای حماسی و توصیفی از جنگ، اتحاد، خیانت، غرور و تعصب زیاااد بود. 
کتاب پرحجم و سنگینی نیست؛ در عین‌حال روا و خواناست.

در پیش‌گفتار کتاب نوشته شده: 
«گوگول برای نوشتن تاریخچه‌ی زندگی این قوم دلاور، به‌ویژه قزاق‌های زاپروگ  که با رشادت‌هاشان اوکراین را که سرزمین آبا اجدادی‌شان بود از لهستان که بر آنها تسلط داشت جدا کردند تا به امپراتوری روس بپیوندند و سوای قهرمان‌هایی که در داستان آورده، به مطالعه و بررسی‌های فراوانی که همگی مستند هم بودند پرداخت تا اثر جنبه تاریخی‌اش را حفظ کند و فقط داستانی حماسی زاییده ذهن خیال‌پرداز نویسنده نباشد.»

حس و نظر خودم از خوندن کتاب: 
فضای کتاب برام خیلی متفاوت بود اما دوستش داشتم و یه نفس خوندمش. مشتاقم پیشنهادش بدم اما شک دارم هرکسی باهاش ارتباط برقرار کنه؛ چون به عنوان یه داستان که تونست فضا و احساسات رو برای من بازسازی کنه برام قشنگ بود اما...
اما پذیرفتن اینکه اون حجم از قتل عام یا قانون و تعصب‌ها و تصمیمات واقعی بوده برام سخته.(باتوجه به پیش‌گفتار گزارنده که گفته متن مستند هم بوده)
من گاهی درحین خوندن کتاب جا می‌خوردم که واقعا این تصمیم تو فضای داستان کار درستیه؟
خلاصه که به چشم یه روایت تاریخی همون‌طور که بقیه دوستان نوشته‌اند، خوشایند نیست اما می‌تونه داستان قشنگی باشه.
        

          بخش‌هایی از سخنان رهبران انقلاب ما درباره زن و مهم‌ترین نقش‌های او در جامعه در این کتاب جمع‌آوری شده؛ که دیدگاه دینی و جامعه انقلابی به زن رو بیان کرده و قشنگ هم بیان کرده‌اند.
کتاب محتوای ارزنده‌ای داره و مطالب به صورت کلی و مختصر بیان شده.
دلیلی که باعث شد یک ستاره کمتر بدم، تکرار چندباره بعضی جملات بود که برای من جالب نبود.
        

          کتابی از آقای نادر ابراهیمی 
پیشنهاد شده بود و با توصیفات خاصی از متن این کتاب مواجه شدم؛ مثل: رقص دیگری از واژگان ـ سلسله‌ای از توصیفات ـ قلم فوق‌العاده قوی و... .
 کنجکاو شدم بخونم و خوندمش. گیرا بود و به‌شدت قوه‌ی خیال من رو به‌کار می‌گرفت؛ و فقط همین. من جنس لطیف جمله‌های کتاب رو خیلی دوست داشتم.

راوی از عشق بچگی خودش به اسم هلیا میگه، اون روزها رو مرور می‌کنه؛ و با حال و روز الان خودش مقایسه می‌کنه (عاشقانه، غمناک و متفکرانه). متن کتاب به شکل داستان و رمان نیست. می‌تونم بگم ابتدا و انتها هم نداره! انگار همه وقایعی که راوی در گذر زمان تجربه و احساس کرده، با قلم خاص آقای ابراهیمی با یک عالمه ترکیب اضافی و وصفی به هم پیوند خورده و بیان شده. 
میشه به عنوان یک اثر ادبی بهش نگاه کرد. کتاب خاصی بود. 
 یک ستاره کمتر دادم چون روند کتاب برام مبهم بود (شاید هم من متوجه سیر موضوع نبودم).

ـــ
بریده‌هایی از کتاب:

🔹من از دوست‌داشتن، فقط لحظه‌ها را می‌خواستم. آن لحظه‌یی که تو را به نام می‌نامیدم.

🔹باید که در گلدانِ کوچکِ دیدگانِ تو باغ بی‌پایانِ «هرگز از یاد نخواهم‌برد» برویَد.

🔹من هرگز نخواستم از عشق افسانه‌یی بیافرینم؛ باور کن! من می‌خواستم که با دوست داشتن زندگی کنم ـ کودکانه و ساده و روستایی.

🔹بر اسب‌های تیزپای اندیشه‌هایمان می‌نشستیم و به دریا و به آسمان و به دشت‌های از تَفِ آفتاب‌سوخته‌ی بی‌کران می‌گریختیم.

🔹من لبریز از گفتنم نه از نوشتن. باید که اینجا روبه‌روی من بنشینی و گوش کنی.

🔹ما هرگز از آنچه نمی‌دانستیم و از کسانی که نمی‌شناختیم ترسی نداشتیم. ترس، سوغاتِ آشنایی‌هاست.

🔹نفرین پیام‌آور درماندگی‌ست و دشنام برای او برادری‌ست حقیر...

🔹بیاموز که مَحَبَّت را از میان دیوارهای سنگی و نگاه‌های کینه‌توز، از میان لحظه‌های سلطه‌ی دیگران، بگذرانی.

🔹در تالارِ بزرگِ هر ندامت، ازدست‌رفته‌ها و به‌دست‌نیامده‌ها در کنار هم می‌رقصند.
        

          کتاب شروع خوب، بدنه کاملا معمایی و پایان جذابی داره. 
در این کتاب آقای پوآرو یا خانم مارپل حضور ندارند؛ اما این باعث نمیشه قاتل شناخته یا مجازات نشه.
نویسنده، خواننده رو در تشخیص قاتل ناکام می‌کنه(طبق معمول) که البته همین روند مطالعه رو جذاب‌تر می‌کنه. 
شخصیت‌ها و انگیزه‌ها خیلی خوب توصیف شده. من خیلی از مکالمات عادی افراد داستان رو هایلایت کردم چون احساس می‌کردم جمله‌های ذهن و نظر من در زندگی عادی رو به نوشتن درآورده.
فیلم sparkling cyanide 2003 هم با اقتباس از داستان این کتاب ساخته شده.
شخصیت‌ها:
رزماری بارتون _ جورج بارتون _ آیریس مارل _ آنتونی براون _ مورلی براون
لسینگ روت _ ویکتور دریک _ لوسیلا دریک _ استیون فارادی _ الکساندرا فارادی _ کلنل ریس _ سرگرد کمپ

        

          من شعرهای آقای فاضل نظری رو واقعا دوست دارم.
اشعار کوتاه و روان هستند و به راحتی میشه باهاشون ارتباط گرفت. 
کتاب به نظر من فضای نسبتا غمگینی داشت یعنی از درد و غم عشق و... بیشتر گفته. شاید فقط به همین دلیل یه ستاره کمتر دادم.(کاملا باتوجه به سلیقه خودم )

        

          در مقدمه کتاب گفته شده:
«این داستان‌ها هم برای «خواص» قابل استفاده است و هم برای «عوام»، ولی منظور از این نگارش تنها استفاده عوام است، زیرا تنها این طبقاتند که میلی به عدالت و انصاف و خضوعی در برابر حق و حقیقت در آنها موجود است و اگر با سخن حقی مواجه شوند حاضرند خود را با آن تطبیق دهند. 
صلاح و فساد طبقات اجتماع در یکدیگر تأثیر دارد. ممکن نیست که دیواری بین طبقات کشیده شود و طبقه‌ای از سرایت فساد یا صلاح طبقه دیگر مصون یا بی‌بهره بماند، ولی معمولا فساد از «خواص» شروع می‌شود و به «عوام» سرایت می‌کند و صلاح برعکس از «عوام» و تنبه و بیداری آنها آغاز می‌شود و اجباراً «خواص» را به صلاح می‌آورد، یعنی عادتا فساد از بالا به پایین می‌ریزد و صلاح از پایین به بالا سرایت می‌کند. »

بازخوانی شد. اما جا داره باز هم بخونمش و از نکته‌هاش استفاده کنم.
        

          من اشعار رو، بیانی از نگفته‌ها و توصیف‌هایی که خودم در به‌زبون‌آوردنش ناتوان هستم می‌دونم و با خوندنش شدیدا به وجد میام. 
این کتاب با هر بیت و صفحه سر ذوقم آورد و ازش لذت بردم🤍
        

          به عبارتی آنی شرلی در فورویندز

اگه خیلی حساس باشید، می‌تونه اسپویل باشه🧐
آنی خانه رؤیاهاشو با چاشنی عشق مهیا کرد، دوستی‌های جدیدی شکل داد و مادر بودن رو تجربه کرد. شخصیت‌پردازی‌های خانم لوسی مثل همیشه عالی بود. 
تو این کتاب داستان با روند نسبتا یکنواختی ادامه پیدا کرده. تو ذهن من آنیِ اینجا، با آنیِ کتاب اول و دوم خیلی فرق داشت؛ به طوری‌که می‌تونست آدم متفاوتی به‌نظر بیاد. احتمالا اینکه پایان این کتاب مثل بقیه کتاب‌ها با برگشتن به گرین گیبلز تموم نشد بی‌تاثیر نبوده. اما آنی همچنان شخصیت دوست داشتنی و محبوب خودش رو حفظ کرده.

شخصیت‌های پررنگ کتاب:
دکتر بلایت - دوشیزه کورنیلیا - مارشال الیوت - کاپیتان جیم بوید - لسلی - دیک مور - اوئن فورد - جویس - جیمزمتیو

از کتاب:

طبیعت بشر، هرگز به‌اجبار تن به سازگاری نمی‌دهد.
------

خدا را شکر می‌توانیم دوستانمان را خودمان انتخاب کنیم، ولی بستگانمان را باید همانطور که هستند قبول کنیم و امیدواریم باشیم که آدم تبهکاری بینشان پیدا نشود.
------

گاهی احساس می‌کنم خدا از حرف‌های ما خنده‌اش می‌گیرد، خب ما آدمیزادیم و ادعای خدایی نداریم و همه چیز را نمی‌دانیم.
------

راستش من با ایمانم به دنیا آمده ام؛ بنابراین هیچ‌وقت لطمه‌ای به آن وارد نمی‌شود. جدای از آن به خوب بودن خدا هم شک ندارم.
------

دلیلی برای سرزنش کردن وجود نداشت... هر پیشنهادی بی‌فایده بود. دلسوزی با هر شدتی در مقابل اندوه عظیم این مرد، حقیر جلوه می‌کرد.
------

گویی وقتی دردی جانکاه در روح جای می‌گرفت، سایر احساسات انسانی کنار می‌رفتند. 
------

آنی! عزیزم! خداوند واقعا لطف می‌کند که همه‌ی دعاهای ما را اجابت نمی‌کند.
------

ولی تحسین کردن با عشق ورزیدن فرق داشت.
------
        

          ویندی پاپلرز (Windy poplars) : سپیدارهای رقصان در باد
❌احتمالا اسپویل چون کلیت روند داستان لو می‌ره ❌

سه سال زندگی آنه در سامرساید و زندگی در ویندی پاپلرز. 
به اندازه تمام این سه سال، آنه پای درد دل همه نشست، از راز همه خبردار شد و مشکل همه رو حل کرد! همه‌چی هم به خیر و خوشی تموم شد!
این جلد پر از داستان‌ها و ماجراهای متعدد با افراد متفاوت بود. بخش قابل‌توجهی از کتاب در قالب نامه‌های آنه به محبوبش نوشته شده بود.
به اندازه جلدهای قبلی بهم نچسبید! گسستگی‌ای در روند کتاب بود که باعث میشد نتونم یه نفس کتاب رو سر بکشم و کم کم پیش رفت. اواسط کتاب از این قضیه شاکی بودم. با این حال، الان که خوندنش تموم شده میتونم بگم که دوستش داشتم.
شخصیت‌ها خیلی متعدد بودند اما افراد موثرتر در روند کتاب شامل: الیزابت، ربکا دیو، کترین بروک، پرینگل‌ها ازجمله جین پرینگل، خاله شاتی، خاله کیت و گیلبرت بودند.

🔸از کتاب:

اصلا دوست ندارم کتابی را که عاشقشم، امانت بدهم...
چون به‌نظر می‌آید هیچ‌وقت مثل اولش برنمی‌گردد...
______________

برای کسی که عاشقش کنارش است، فقر هیچ مفهومی ندارد.

پ.ن: البته من قبول ندارم🙄
_____________

گوشه و کنایه شنیدن از زبان یک شخص تنها سلاحی بود که آنی از روبه‌رو شدن با آن وحشت داشت. این اسلحه، همیشه به او آسیب می‌رساند و چنان جراحت عمیقی به روحش وارد می‌کرد که تا ماه‌ها التیام نمی‌یافت.
_____________

هیچ راهی برای کمک‌کردن به او وجود ندارد؛ چون نمی‌خواهد کسی کمکش کند.
_____________

شاید در جیب‌هایش چیز زیادی نداشت، ولی مغزش پر بود.
_____________
دلم برایت می‌سوزد؛ چون همه‌ی درها را به روی زندگی بسته‌ای... و حالا زندگی هم کم‌کم درهایش را به روی تو می‌بندد.
_____________

        

          این کتاب رو با اشتیاق بیشتری خوندم(نسبت به دو جلد قبلی).
هفت سال بعد از ورود به گرین‌گیبلز، آنه دانشگاه رو تجربه می‌کنه. کینگزپورت، ردموند و خانه‌ی پتی درطول ۴ سال برای آنه خاطرات قشنگی می‌سازه. 
شیوه‌ی درخواست خواستگار‌ها و جواب‌های آنه که به قول خودش مضحک یا دردناک بودند و با رؤیاها و خیالاتش تفاوت زیادی داشتند هم، نُقل کتاب شده.

شخصیت‌های این جلد: استلا، پریسیلا، فیلیپا گوردن، جونس بلیک، خاله جیمزینا، روبی گیلیس، داینا، فرد،  گیلبرت، آقای هریسون، دیوی و دورا 

از کتاب:

دیوی:«اگر دلت نخواهد، مجبور نیستی. تو بزرگ شده‌ای. من وقتی بزرگ شوم دیگر هیچ‌کدام از کارهایی را که دوست ندارم، نمی‌کنم.»
آنه:«ولی دیوی! کم‌کم می‌فهمی که در تمام عمرت مجبوری کارهایی را که دوست نداری، انجام بدهی.»
_______________

_ چندسال پیش خانم استیسی به من گفت که وقتی بیست‌ساله بشوم شخصیتم، چه خوب و چه بد، دیگر شکل گرفته. ولی حالا می‌بینم شخصیتم آن‌طور مه باید نشده؛ چون پر از عیب و ایراد است.
+ مال همه همین‌طور است. مال من از صد جا ترک خورده. احتمالاً منظور خانم استیسی شما این بوده که وقتی بیست‌ساله شوی، شخصیتت مسیر مشخصی را برای پیشروی انتخاب کرده و از آن به بعد در همان جهت جلو می‌رود. نگران نباش آنی! اگر وظایفت را درقبال خدا، اطرافیانت و خودت درست انجام بدهی، همه‌چیز یه خوبی پیش می‌رود. این عقیده من است و همیشه هم درست از آب درآمده‌.
______________

او می‌گفت حتی اگر نمی‌توانی روشنایی یک چراغ الکتریکی را داشته باشی، حداقل به اندازه یک شمع نور بده.
______________

_ ولی نمی‌دانم برای زندگی چطور آدمی است! تا با یک نفر زیر یک سقف نروی اخلاقش دستت نمی‌آید.
_______________
        

          مختصر و کوتاه اما تأثیرگذار و تکان‌دهنده 
نامه‌هایی که بین دو دوست از آمریکا و آلمان ردوبدل میشه(حد فاصل جنگ جهانی اول و دوم).
روایتگر سیر تغییر بود؛ از تغییر سیاست‌ها، دیدگاه‌ها و اهداف گرفته تا روابط و ارزش‌ها...
متن، گویا و ترجمه روان بود.
خوندنش رو پیشنهاد میدم. وقت زیادی نمی‌گیره اما پر از حرفه...

شخصیت‌ها:
مارتین شولتز (از آلمان)
ماکس آیزنشتاین (از ایالات متحده)
گریزل 
الزا
        

          چگونه کمالگرا نباشیم؟ یا به عبارتی، چگونه به فردی معمول‌گرا تبدیل شویم؟
در روند کتاب، خواننده ابتدا متوجه چیستی کمال‌گرایی و فرق دیدگاه افراد کمال‌گرا با افراد معمول‌گرا میشه، به دلایل بعضی ناکامی‌ها و اهمال‌کاری‌ها پی می‌بره و بعد راهکارهایی برای هر دیدگاه و ریزمشکل دریافت می‌کنه.
مثال‌ها ملموس و قابل درک هستند. متن کتاب سنگین نیست و اتفاقا روان و قابل فهم بیان و ترجمه شده.

🔸نظر شخصیم
برای من کتاب مفیدی بود. تاثیرش رو در زندگیم دیدم و بهم کمک کرد.🌈✨
برای خوندنش عجله نکردم و هر بار صفحه به صفحه دریافتش کردم. اواخر کتاب که تصمیم گرفتم زودتر تمومش کنم، متوجه شدم که تاثیر کمتری ازش گرفتم! فکر می‌کنم روش درستِ خوندن این کتاب برای من، کم کم مزه مزه کردنش بود. 
من تقریبا کل کتاب رو هایلایت کردم😅 و حتما بارها خوندنش رو تکرار و مرور خواهم‌کرد.

به افراد کمال‌گرا پیشنهاد میشه👌🏻
امیدوارم بتونید باهاش ارتباط بگیرید و استفاده کنید.

🔸یک نکته
شاید برای شما هم به پایان بردن کتاب طول بکشه. تصور می‌کنم فقط راهکارخوندن برای برطرف کردن کمال‌گرایی کافی نیست و مسیرِ تفکر و ذهن باید کم کم اصلاح بشه. شاید به همین دلیل توصیه من اینه که درصورت کند پیش رفتن کتاب، ازش دست نکشید و ادامه بدید.(مگه اینکه به نظرتون کتاب مفید و خوبی نیومده باشه)
        

          در کتاب دوم، آنه در اونلی به شغل شرافتمندانه‌اش می‌پردازد. ماجراها یکی پس از دیگری اتفاق می‌افتند و آنه فاصله ۱۶ تا ۱۸ سالگی‌اش را طی می‌کند. در انتها نیز تصمیم سفر به دنیای جدیدی می‌گیرد.
 دوقلوهای دیوی و دورا، پائول اروینگ، آنتونی پای، آقای هریسون و خانم امیلی، استفن اروینگ، لوندر لوئیس، عمو ایب، انجمن اصلاح، گیلبرت بلایت، فرد و داینا در رقم زدن ماجراهای این کتاب نقش اساسی دارند. 

جملاتی از کتاب:

آنی شخص مناسبی برای دست انداختن بود چون هر حرفی را جدی می‌گرفت.
___________

آنی روحی لطیف داشت، اما گاهی‌اوقات کاملاً به‌موقع زهرش را هم می‌ریخت.
___________

«به نظر من بهترین و شیرین‌ترین روز، روزی نیست که همه اتفاق‌هایش باشکوه، شگفت‌انگیز یا هیجان‌آور باشند، بلکه روزی پر از شادی‌های کوچک و ساده است که یکی پس از دیگری مثل دانه‌های مروارید از گردن‌بند پایین می‌ریزند.»
___________

بعضی‌ها با پیری به دنیا آمده اند، بعضی‌ها به آن دست پیدا کرده‌اند و بعضی‌ها پیری را به‌زور قبول کرده‌اند.
___________

آنی! یک قلب شکسته، در زندگی واقعی به دردناکی داخل قصه‌ها نیست. مثل یک دندان آزاردهنده، قابل مداراست.

____________

آنچه قصد دارم از دانشگاه به دست بیاورم، دانش بهتر زیستن است و اینکه چطور در زندگی بهترین و پرثمرترین راه را انتخاب کنم. دوست دارم بهتر درک‌کردن را یاد بگیرم و به مردم و خودم کمک کنم.
____________
یکی از ویژگی‌های این دنیا واقعاً آرامش‌بخش است؛ همیشه مطمئنیم بهار دیگری در راه است.
___________

آنی گفت:«احساس می‌کنم... یک نفر ... ماه را... در دستم گذاشته... ولی نمی‌دانم... با آن چه‌کار کنم...»
____________

شاید به قول خانم لیند، همه‌چیز از قبل مقرر شده بود و تحت هر شرایطی اتفاق می‌افتاد، اما با این حال بازهم خیلی لذت‌بخش است که احساس کنی تقدیر برای انجام نقشه‌اش از تو کمک گرفته. وای! واقعاً چقدر شاعرانه است.
____________

آه! این نامزدی‌ها وقتی برای صمیمی‌ترین دوست آدم پیش می‌آیند، چقدر مسخره و غیرقابل‌تحمل می‌شوند.
____________

آقای هریسون فیلسوفانه گفت:«تغییرات همیشه خوشایند نیستند، اما پرفایده‌اند. دوسال، برای ساکن‌ماندن همه‌چیز، خیلی طولانی است و طولانی‌تر شدن چنین رکوردی، ممکن بود منجر به گندیدن شود.»
___________
        

          چشمهایش 
اسم آخرین نقاشی استاد ماکان(بزرگترین نقاش صد سال اخیر ایران) که در دوران تبعید وی به کلات رسم شده. 
داستان از زبان آقایی بیان می‌شه که برای کشف راز این تابلو سال‌های زیادی از زندگی‌اش رو صرف کرده(حدود سال‌‌های ۱۳۱۷ تا ۱۳۳۱). 
در ابتدای کتاب توضیحات و دلایل آقای ناظم برای جستجوی صاحب چشم‌ها به نظرم اغراق آمیز می‌اومد. انگار دلیل شخص برام قابل درک و مهم نبود. منتظر بودم ببینم در ادامه چطور پیش می‌ره. خوشبختانه روند داستان رفته‌رفته جالب‌تر شد و تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم. 
کلیت موضوع برام قابل پیش‌بینی نبود و با اتفاقات داستان همراه بودم. هرچند که پایانش به‌نظرم کلیشه‌ای بود ...
قلم نویسنده خوب و روون بود؛ ازطرفی بعضی توصیفات هم به زیبایی بیان شده بودند که باعث شد با ذوق بیشتری به خوندن متن ادامه بدم.
جا داشت کتاب جمع‌وجور‌تر باشه چون معمولا شاخ و برگ‌های زیادی به مطالب داده می‌شد.
کتاب محدودیت سنی داره و میشه گفت یه جاهایی صحنه‌دار میشه😶

شخصیت‌ها:
آقای ناظم
آقا رجب
فرنگیس
مهربانو
خداداد
سرهنگ آرام
محسن کمال
دوناتللو
        

          خوندن این کتاب نتونست اطلاعات زیادی درباره هر کدوم از معلم ها بهم اضافه کنه که به خوبی شخصیت ها رو بشناسم. 
 درباره هر معلم کلیاتی بیان شده بود که صرفا برای شناخت اولیه ایشان کمک کننده بود؛ در واقع برای هر شخصیت، شغل و محل زندگی و مهمترین کارها تا پایان عمر در ۳ صفحه(به طور میانگین) معرفی شده بود.
ثبت دقیق تاریخ وقایع و گاهی نقل قول از شخصیت‌ها، از نکات مثبت کتاب بود.
از اواسط کتاب به بعد فقط نگاهم بین خطوط کتاب جابجا شد.
احتمالا این کتاب رو یه گوشه داشته باشم و با شنیدن اسم معلمی، فهرست رو نگاه کنم و اگر فرد مورد نظر رو پیدا کردم، اطلاعات کلی‌ای از کتاب به دست بیارم. برای شناخت بیشتر و درک عمیق تری از افتخارات و شرایط کار و تحصیل و زندگی هر معلم، بهتره به منابع دیگه ای که اطلاعات بیشتری دارند رجوع کرد.
        

          در اولین کتاب از مجموعه از کتاب‌های آنه شرلی، دختر رمانتیک و خیال‌پرداز ما طی اتفاقی غیرمنتظره به گرین گیبلز ‌و زندگی ماریلا و متیو کاتبرت وارد می‌شه. دوست و دشمن پیدا می‌کنه و برای هدف‌های جدیدش تلاش می‌کنه (البته در همین حین دسته گل‌های زیادی هم آب می‌ده). 
سیر داستان یکنواخت نبوده و هر صفحه از کتاب برای من با ذوق و لذت همراه بود.🌈

🔸بریده‌هایی از کتاب

بر باد رفتن یک امید تازه، دخترک را در غصه غوطه‌ور می‌کرد و در‌عوض  یک موفقیت می‌توانست او را تا اوج قله خوشبختی برساند.
______________

خون‌سرد بودن برای آنی به معنای تغییر شخصیت بود. روح پرتب‌و‌تاب او همه لذت‌ها و رنج‌های زندگی را با شدت بیشتری لمس می‌کرد.
_____________

آه داینا! کاش این امتحان هندسه هم زودتر تمام شود! اگرچه همانطور که خانم لیند می‌گوید، اگر در هندسه قبول شوم یا نشوم، خورشید بازهم به طلوع و غروب‌کردنش ادامه می‌دهد. این مسئله حقیقت دارد، اما یادآوری‌اش چندان آرامش‌دهنده نیست. ترجیح می‌دهم اگر رد شدم دیگر خورشید بالا نیاید!
_____________

همانطور که خانم لیند می‌گوید، در این دنیای ناقص هیچ‌چیز همیشه نمی‌تواند کامل باشد. حرف‌های خانم لیند گاهی‌اوقات اصلاً آرامش‌بخش نیست، اما آنچه مسلم است این است که گفته‌هایش به‌شدت حقیقت دارند.
______________

آنی:« تک‌خوانی تو خیلی باشکوه بود داینا! وقتی برایت دست می‌زدند من بیشتر از تو به خودم می‌بالیدم و در دلم می‌گفتم این دوست صمیمی من است که چنین افتخاری را کسب کرده.»
______________

او نفس عمیقی کشید و گفت:«ماریلا! چقدر خوب است که فردا روز جدیدی است و هنوز هیچ اشتباهی در آن رخ نداده، این‌طور نیست؟»
ماریلا گفت:«ولی قول می‌دهم فردا هم مرتکب اشتباه‌های زیادی خواهی‌شد. تو هرگز از اشتباه کردن خسته نمی‌شوی. »
آنی گفت:«بله، می‌دانم. اما یک نکته مثبت هم در من وجود دارد ماریلا! من هرگز یک اشتباه را دوبار مرتکب نمی‌شوم.»
____________

متیو:«همه احساساتت را کنار نگذار آنی! گاهی اوقات لازم است کمی احساساتی باشی... البته زیاد نه‌... کمی از احساساتت را نگه دار آنی! فقط کمی از آن را.»
____________

حتی اگر می دانست بدون داشتن آن اعتقادات به بهشت می‌رود، بازهم به آنها پایبند می‌ماند.
____________

خیلی خوشحالم؛ چون در دنیایی زندگی می‌کنم که در آن برف سفید وجود دارد.🌨️
_____________

        

          چهل نامه‌ی کوتاه که آقای نادر ابراهیمی به همسر محترم‌شون نوشتن.
قلم و بیان آقای ابراهیمی به شدت جذاب، گیرا، عمیق و زیباست. 
من مجذوب محتوای هر نامه بودم و با اینکه می‌تونستم کتاب رو یک روزه بخونم و تموم کنم؛ اما مگه دلم میومد تموم بشه؟! 
خوندنش رو به همه جوانان و بزرگترها توصیه می‌کنم؛ به افراد متأهل بیشتر. 

اگه قرار بود بخش‌های قشنگ کتاب رو انتخاب کنم و بنویسم، احتمالا کل کتاب رو می‌آوردم اینجا! 
ببینید مثلا یه جاهایی از کتاب، آقای ابراهیمی نوشته‌اند که:

✴️
۰۰۰ مخواه که انتخاب‌مان یکی باشد، سلیقه‌مان یکی، و رؤیامان یکی.
همسفر بودن و هم‌هدف بودن، ابداً به معنای شبیه‌بودن و شبیه‌شدن نیست. و شبیه شدن، دالّ بر کمال نیست، بل دلیل توقّف است.
...
عزیز من!
زندگی را تفاوتِ نظرهای ما می‌سازد و پیش می‌برد نه شباهت‌هایمان، نه از میانْ‌رفتن و محوشدنِ یکی در دیگری؛ نه تسلیم بودن، مطیع بودن، اَمربر شدن و دربستْ پذیرفتن.
...
من از عشقِ زمینی حرف می‌زنم که ارزشِ آن در «حضور» است نه در محو و نابود شدن.
...
تو نباید سایه‌ی کمرنگ من باشی
من نباید سایه‌ی کمرنگ تو باشم
این سخنی است که در باب «دوستی» نیز گفته‌ام.  ۰۰۰
✴️
۰۰۰  حبیب من!
هرگز از کودکیِ خویش آنقدر فاصله مگیر که صدای فریادهای شادمانه‌اش را نشنوی، یا صدای گریه‌های مملو از گرسنگی و تشنگی‌اش را...
اینک دستهای مهربانت را به من بسپار تا به باد آنها بیاورم که چگونه باید زلف عروسکها را نوازش کرد... ۰۰۰
✴️
۰۰۰  من با این سخنِ منظوم موافقم که می‌گوید:
          کلامی که نتوانی‌اش گفتْ راست
                                     به غیظِ فروخورده تبدیل کن!
اما موافق نیستم که همه‌چیز را چون نمی‌توانی بگویی، آنقدر به غیظ فروخورده تبدیل کنی که یک روز، با گلودردی خوفناک از پا درآیی_ بی تأثیری بر زمان و زمانه خود.
همه‌ی حرفهای نازدنی را به غیظ تبدیل مکن، همچنان که به بغض. بعضِ حرفهایت را به اشکْ مُبدَّل کُن! روشن است که چه می‌گویم؟ گریستن به‌جای گریستن، نه‌. گریستن به جای حرفی که نمی‌توانی به ناتمامی‌اش بزنی، و در کمالِ ممکن.
همه‌ی آبها نباید در اعماق زمین جاری شوند، تا یک روز، شاید، متّه‌ی چاهی به آنها برسد، و فَوَرانی و طغیانی... کمی از آبها باید که چشمه کنند و چشمه شوند، و جریانی عینی و ملموس بیابند. ۰۰۰
✴️
۰۰۰ صبور باش عزیز من، صبور باش تا بتوانم کلمه‌یی نو، جمله‌یی نو، و کتابی نو، فقط برای تو بسازم و بنویسم، تا در برابر تو اینگونه تهی‌دست و خجلت زده نباشم...
بانوی من باید مطمئن باشد که می‌توانم به خاطرش واژه‌هایی بیافرینم، همچنان که دبوانی...
با وجود این، من و تو خوب می‌دانیم که عشق، در قفس واژه‌ها و جمله‌ها نمی‌گنجد_مگر آنکه رنجِ اسارت و حقارت را احساس کند.
عشق، برای آنکه در کتابهای عاشقانه جای بگیرد، بسیار کوچک و کم‌بُنیه می‌شود. 
عزیز من!
عشق، هنوز از کلام عاشقانه بسی دور است.۰۰۰
✴️
        

          دوستان درباره کتاب نقد و نظرات کامل و خوبی نوشتن
به طور خلاصه، کتاب درباره دختری به اسم ولنسی  از خانواده استیرلینگ هاست که «داس» و «پیردختر» هم صدا میشه. اون ۲۹ سالش شده و همچنان مجرد مونده. از وضع زندگیش راضی نیست و طی اتفاقی، تصمیماتی میگیره که مسیر زندگیش رو عوض می‌کنه. متن و جریان کتاب به خوبی خواننده رو با خودش همراه می‌کنه.
 توصیه میکنم قبل از خوندن کتاب، خیلی از اینور و اونور نظرات رو نخونید که اسپویل نشه(خودم به اندازه ۲۰ صفحه زودتر از موعد متوجه موضوعی شدم و داشتم دق میکردم😅)
نظر شخصیم:
 قشنگی کتاب صرفا به شروع قوی یا پایان خوبش نبود. سیر داستان افت نداشت و باهاش همراه بودم. خیلی پسندم بود و کلی باهاش جیغ کشیدم و بلند بلند خندیدم و از جام پریدم. خاطره قشنگی ازش میمونه برام.

شخصیت ها:
ولنسی استیرلینگ (داس)
بارنی اسنیث
دکتر ترنت
آلیو
جان فاستر
فردریک استیرلینگ
دکتر ردفرن