ب نظرم کتاب برای کسی خوبه که علاقه به این موضوع ها داشته باشه و خودش بره تحقیق بیشتر کنه و با مستندات به این باور ها برسه البته بخش های زیادی از کتاب با رجوع به آیات قرآن و احادیث اثبات روایت کرد اما به نظر من بازم یک کتاب کافی نیست برای موضوع گسترده زندگی پس از مرگ
در کل کتاب خوبی برای تلنگر بود اما شاید کتابای های بهتری در این زمینه باشه که البته من هنوز نخوندم!
ولی در کل قابل پیشنهاد هست.
          

            به توصیه دوستی خوندمش. خودم عموما اینجور کتاب‌ها رو برای خوندن انتخاب نمی‌کنم. 
در کل تلنگر خوبیه، اما روایتش ضعیفه و تبلیغاتیه. هیچ شاهدی هم بر صحت ادعاهای راوی وجود نداره. نه اینکه این ادعاها غلط باشن یا امکان وقوع نداشته باشن، اما اینکه واقعا برای این راوی گمنام اتفاق افتادن یا نه، قابل اثبات نیست و تلاشی هم برای اثباتش نشده.
یک روز خوب میاد که آدم‌ها بفهمن هدف وسیله رو توجیه نمی‌کنه...
          

            سخت تأمل برانگیز بود و تأثیرگذار. فرض کنید یک بروشور یا کتاب راهنما گرفته‌اید دستتان. کتابی راهنما که نه تنها سیره و سبک زندگی هر‌ آدمی را اصلاح می‌کند و در کوره راه‌های دنیا هادیش می‌شود، از آن مهم‌تر و اساسی‌تر برای آسان طی شدن و حتی پرواز کردن از گردنه‌ها و موقوفات آخرت هم به دردش می‌خورد. 
از این باب گفتم کتاب راهنما که خود راوی اثر هم وقتی در عالم برزخ پای میز محاسبه کشیده شده با یک کتاب روبرو شده؛ «کتاب اعمال». کتابی عجیب که در تصور من کتابخوان یک کتاب خطی و صوتی _ تصویری است که متن و صوت و تصویرش در مکان و زمان دنیایی ما نمی‌‌گنجد. 
          

            تلنگر واجب!
بعد از این که کتاب سه دقیقه در قیامت را خواندم هی میگفتم: این کار فلان بلارو سر ادم میاره، اگه فلان اتفاق افتاده بخاطر فلان چیزه، یه نگاه محبت امیز به پدر و مادر از چند ده حج واجب ارزش بیشتری داره و.... یا مثلا وقتی کاری برای کسی انجام میدادم و تشکر نمیکرد وقتی میخواستم فکر کنم که: چرا از من تشکر نکرد؟ مثلا کمکش کردما... به یاد ماجرای پریدن راوی داستان درون رودخانه ای پر آب و نزدیک سد می افتادم که برای نجات پسری، فقط بخاطر رضای خدا درون اب پرید و بعد از برگشت و نجات نیتش را عوض کرد که این باعث شد عملا ثواب کارش به فنا رفت.... بعد از ان بود که سریع می گفتم: خدایا غلط کردم وجدانا حواسم نبود....
کتاب سه دقیقه در قیامت را همه باید بخوانند. حتی به عقیده من کسانی که شاید خیلی فرصت کتاب خواندن ندارند هم بهتر است که از این کتاب استفاده کنند چرا که این کتاب حجم خیلی زیادی ندارد و با متن روان و قابل تصوری که دارد هم باعث می شود هر نوع مخاطبی بتواند از ان بهره ببرد. فقط من اینطور بودم که پس از مدتی فراموش کردم و به عقیده من چند وقت یه بار، باید این کتاب را خواند... کاش این تلنگر های واجبی که بهشان نیاز داریم روز به روز بیشتر شوند...
          

            این کتاب روایتی از وقایعی است که در جریان تجربه نزدیک به مرگ (NDE) برای راوی رخ می‌دهد. قلب راوی در اتاق عمل به مدت چند دقیقه از تپش می‌ایستد و در این مدت راوی شاهد وقایعی می‌شود که آنها را با جزییات برای خواننده بیان کرده است.

به مسائلی از جمله رسیدگی به اعمال و مسائلی مانند حبط (از بین رفتن اثر) عمل، آثار اعمال نیک، اهمیت نیت، ضرورت پرهیز از عادات زشت، جایگاه افراد در عالم برزخ و... در این کتاب پرداخته شده است.

راوی پس از بازگشت به حیات دنیوی به توانایی‌هایی از جمله پیشگویی آینده دست می‌یابد و از این توانایی‌ها برای اثبات تجربه خود بهره می‌گیرد.

با توجه به ناشناخته بودن عالم پس از مرگ، مطالب کتاب احتمالاً برای خواننده باورمند به حیات پس از مرگ جذاب خواهد بود.
          

            نکته خیلی مهمی که در خواندن این کتاب و یا سر و کله زدن با مطالبی از این دست باید در نظر گرفت این است که این اشخاص نمرده اند.
کتاب در کل کتاب خوب و تلنگر زننده ایست ولی حتما باید در خواندنش ملاحضه فوق را در نظر گرفت.
به همین دلیل به این کتاب نباید به چشم یک تکیه‌گاه محکم برای استدلال نگاه کرد و برای استدلال محکم باید به قرآن و روایات رجوع کرد.
          

            مجموعه کتاب های ۱۰ جلدی در آغوش نور در بارهٔ همین موضوع تجربهٔ نزدیک به مرگ است که تجربه گران خارجی نوشته اند و به فارسی ترجمه شده است.
اما در این زمینه،  آقای موزون و همکاران ایشان مجموعه برنامه های «زندگی پس از زندگی» را بسیار خوب و مستند تهیه کرده اند و تماشایی است.
قطعا بخش هایی که در بیشتر این تجارب تکرار شده یا شباهت بیشتری با هم دارند، معتبرترند.
نقد آقای موزون بر این کتاب هم قابل تامل است. عزیزان علاقه مند به این موضوعات را به خواندن کتاب های «در آغوش نور» و دیدن ۳ سری برنامهٔ «زندگی پس از زندگی» سفارش می کنم.
          

            خیلی خیلی تکان دهنده ست ... 
واقعا این عمری که گذشت و عمری که در پیش به چه قیمتی و چجوری داره میگذره؟!
نمیشه کتاب رو شروع کرد و بعد بست و گذاشت کنار ...شاید با اشک ولی نان استاپ تا تهش میرید .
ای کاش این کتاب  تو اولویت مطالعه همه قرار بگیره