این کتاب سراسر امیده ولی اصلاً پوچ و متوهمانه و شعاری نیست. خیلی لذت بردم. به معنای واقعی کلمه، حظ کردم. راوی کامل توضیح میده با چه مشکلات و سنگاندازیها و کارشکنیهایی مواجه شده و میشه و آیندگان خواهند شد. اما نوع پاسخش و نگاهش به این سرعتگیرها تو یه لیگ دیگهس. البته که نمیشه این کتاب رو خوند و از فرداش به استقبال موانع رفت و حریف طلبید. نیاز به تمرین و ممارست هست. ایشون هم مرحله به مرحله این نوع نگاه رو کسب کردن و توش حرفهای شدن. یه قسمتهایی از کتاب حتماً ناراحت میشید، وقتی میبینید چه موانعی بوده که هنوز هم برطرف نشده ولی ناامید نخواهید شد.
این کتاب رو باید همون موقع که تازه اومده بود بیرون میخوندم ولی خیلی جدی نگرفتمش. اما الآن میگم که کاش زودتر خونده بودمش. بههرحال باز هم میخونمش با یک فاصلهای؛ چون برام ارزش بیشتر از یکبار خوندن رو داره. برای چند نفر هم باید هدیه¹ ببرمش.
من کتاب رو صوتی گوش دادم و اجرا قابل قبول بود. البته نیاز به اصلاح داشت و قسمتهایی رو گوینده دو بار خونده بود که این تکرارها حذف نشده بود. چون دارم تمرین میکنم کمالگرایی کشنده نداشته باشم هم به این گیر نمیدم که لطایفالحیَل رو لطایفالحَیْل خوند یا آیونیزیشن رو درست تلفظ نکرد یا آیۀ قرآن رو روون نخوند. نه، ابداً به اینا گیر نمیدم و بخاطرش امتیاز کم نمیکنم.
¹ خواستم بنویسم «کادو»، یادم افتاد فرانسویه. اومدم بنویسم «هدیه»، گفتم اینم که عربیه. تنها گزینهم «پیشکش» بود که گفتم مگه میخوام قربانی پیشکش کنم. برای همین کوتاه اومدم و همون هدیه رو نوشتم. میبینید دوستان وقتی میگم کمالگراییِ کشنده، از چی شکایت میکنم؟🤌