این کتاب در اصل ترجمۀ مصاحبۀ شهید سید حسن نصراللّه دربارۀ آیت‌اللّه بهجت با شبکۀ المنار هست ولی فقط ترجمه نیست و پاورقی‌های خیلی مفیدی داره که ارزششون از متن کتاب کمتر نیست.
به‌عنوان مثال در متن کتاب از اولین دیدار حضوری سید حسن ۲۵ ساله با آیت‌اللّه بهجت صحبت می‌شه و توصیه‌هاشون. از توصیه‌های همیشگی آیت‌اللّه بهجت، ترک معصیت بوده. نویسنده علاوه‌بر این نکته، در پاورقی دیدگاه آیت‌اللّه بهجت رو در این‌باره هم آورده و این خیلی خوبه.
از جمله توصیه‌هایی که به رهبران آن روز حزب‌اللّه شده، نماز اول وقت و زیاد صلوات فرستادن و زیاد استغفار کردن هست.
درباره صلوات نظر آیت‌اللّه بهجت این هست که نباید صلوات رو ترک کنیم و به‌جاش مشغول دعاهای شخصی بشیم. این کار از نظر ایشون مثل رها کردن سرچشمه و رفتن سراغ حوضه!
درباره استغفار هم تأکید به حقیقت استغفار دارن و معتقدن که باید استغفار رو با حالت حقیقی و پشیمانی گفت. حتی به کسی که برای باز شدن گره کار و ازدواج دستورالعمل خواسته بود، گفته بودن زیاد از روی اعتقاد استغفار کنه.

به‌گفتۀ سید حسن، آیت‌اللّه بهجت پدر معنوی آن‌ها بود و این مسئله بعد از رحلت امام خمینی بیشتر هم شد.