کتاب ماهی سیاه کوچولو به‌ظاهر یه داستان کودکانه‌ست و توی دسته‌ی ادبیات کودک و نوجوان قرار می‌گیره، ولی خوندنش برای بزرگ‌ترها هم خالی از لطف نیست. پشت روایت ساده‌ی این ماهی کوچولو، مفاهیم عمیقی مثل آزادی، جسارت، خودشناسی و مبارزه با جهل و ستم پنهان شده که هنوز هم می‌تونه برای خیلی‌ها الهام‌بخش باشه.
من نسخه‌ی صوتی کتاب رو با صدای آقای ایوب آقاخانی گوش دادم و لذت بردم 
و خوندنش رو به همه، چه کوچیک و چه بزرگ، پیشنهاد می‌کنم.
      

        «ساداکو و هزار درنای کاغذی» فقط یک داستان کودکانه نیست؛ روایتی تلخ از ظلمی‌ست که بر مردم بی‌دفاع هیروشیما شد. ساداکو قربانی یکی از کثیف‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین تصمیم‌های تاریخ شد. تصمیمی که از سوی کسانی گرفته شد که امروز با صدای بلند از صلح حرف می‌زنند. این اتفاق، آینه‌ای‌ست روبه‌روی جهان؛ برای اینکه بدونیم کدوم سمت تاریخ ایستاده ایم...
      

        کتاب خوبی برای این روزهای جنگ برای کودکان ۷ تا ۱۲ سال...
      

        چیزی که برام سخت بود، این نبود که پایان داستان چیشد، بلکه این بود که نمی‌دونستم حق با کیه؟ — راوی یا ناستنکا؟ شاید هم اصلاً لازم نیست دنبال «حق» باشیم. در دنیای واقعی هم، ما داورِ احساسات نیستیم.
اما چیزی که برام روشن شد، این بود که حتی اگر عشق کوتاه باشه، بودن با کسی که دوستش داریم، ارزش زیستن داره — هرچند برای چند شب، هرچند بی‌سرانجام....

این کتاب ردی از خودش توی ذهنم گذاشت که هیچ‌وقت محو نمی‌شه، درست مثل شب‌های روشن سن‌پترزبورگ...


و اما درباره‌ی کتاب:

کتابی کوتاه، اما عمیق؛ پر از غمی لطیف و سکوت‌هایی که سنگینی‌شان را تا مدت‌ها روی دل آدم حس می‌کنی...
«شب‌های روشن» روایتی‌ست از تنهایی، اشتیاق، و رؤیاهایی که در دل تاریکی‌های شب به‌هم گره می‌خورند و پیش از طلوع گم می‌شن. داستایوفسکی با نثری ساده اما شاعرانه، ما را به درون ذهن مردی رویاپرداز می‌برد که در خیابان‌های شبانه‌ی سن‌پترزبورگ، ناستنکا را می‌یابد — یا شاید خودش رو‌...

در کمتر از صد صفحه، داستانی خلق می‌شود که بسیاری از رمان‌های بلند به گرد پای آن نمی‌رسند. تجربه‌ای از دوست داشتنِ بی‌پاسخ، و در عین حال، شکرگزاری برای لحظاتی که بود — هرچند ماندگار نشدند...

      

        کتاب های قیصر امین پور رو وقتی خیلی کودک بودم می خوندم
حوالی ۱۰ سالگی
دوستش دارم یاد آور روزهای خوب کودکی ام هست...

      

        این کتاب رو جرعه جرعه نوشیدم..
و تنها زمان هایی که از لحاظ روحی آمادگی داشتم کتاب رو خوندم نمی خواستم کتاب رو حیف کنم و اون حالی که کتاب در من ایجاد می کرد رو از دست بدم
چون نگاهم به کتاب یک روضه بود نه صرفا کتابی که بخوام تمومش کنم و برعکس دلم می خواست تموم نشه..
آقای شجاعی اجرتون با حضرت زینب(س)... 
      

        ۱۴ روایت از طرف فرزندانی که راجع به پدر یا مادر و یا مادربزرگ و پدربزرگ هاشون صحبت کردند که اکثرشون خوب بودن اما بعضی هاشون نکته خاصی نداشت برای روایت کردن و تعجب کردم چرا اصلا نوشته شدن.
اون نیم ستاره کم هم بخاطر همون روایت ها هست:)
با دو سه روایتی هم احساس نزدیکی کردم.
      

         هدف نویسنده نشون دادن مشکلات بین یک زوج هست که با هم درمیون نمی زارن حالا طی یک اتفاقی غریبه ای وارد زندگیشون می شه و زندگیشون تحت تاثیر قرار می گیره
تا ۸۰ درصد کتاب من همش منتظر بودم ترنس(همون غریبه) نقش منفی داشته باشه ولی خب متاسفانه نداشت:)
یک قسمت شوکه کننده هم داشت که باعث اسپویل کتاب می شه پس هیچی:))
اما به نظرم نویسنده نتونسته بود  در نهایت حق مطلب رو ادا کنه و آخر داستان بهم اصلا نچسبید شبیه فیلمای ایرانی آخرش همه چی خوب شد و هن و جونیور زندگی خوب در کنار هم ادامه دادن:)))
دلیل کامل نبودن امتیاز هم به خاطر آخر داستان بود وگرنه روند داستان قشنگ بود!

      

        دم شما گرم آقای پناهیان
یک سخنرانی خوب ٬ با محتوا و دلنشین 
کلیت محتوای کتاب مبنی بر این است که هدف از نماز خواندن رعایت ادب و یک جورایی اصل مطلب همون سختی هست که موقع نماز خواندن ممکنه حس کنیم (آدم با سختی ها رشد می کنه) و لازمه رعایت ادب توجه به یک سری نکاتی است که در کتاب گفته شده 
بعد از اجرای ادب ظاهری نماز به ادب باطنی نماز می رسیم و سپس می توانیم نمازی عاشقانه بخوانیم.
برای من در حین کتاب هم تاثیر گذار بود و سعی داشتم زودتر تموم کنم تا نکات بیشتری یاد بگیرم 
از اواسط کتاب سعی کردم محتوا را روی نمازی که می خوانم پیاده سازی کنم 
اجرای نکات سخت نیست فقط کمی توجه لازم هست تا عادت کنیم
در نهایت لذت بردم از خواندنش و پیشنهاد می شود.


      

        نمایشنامه جالب و تفکر برانگیزی هست.
به نظرم هرکسی از ظن خودش می تونه برداشتی داشته باشه.
و خب دوزخ رو به صورت جدیدی برامون تعریف می کنه و اون رو وجود دیگران می دونه
یه جورایی انگار نه می تونیم با دیگران باشیم و نه بدون دیگران!
پیشنهاد می شه.
      

        این کتاب هدیه ای از یکی از دوستانم است
بسیار لذت بردم 
اولین کتابی که در سبک رئالیسم جادویی خواندم 
زاویه دید دوم شخص مفرد هست و نویسنده سعی داره تا تو خودت را جای شخصیت داستان بگذاری و به همین منظور خواننده در همان ابتدای داستان با لفظ «تو» خطاب می‌شود.
ظاهراً کتاب چهار شخصیت داره ولی گویا دو شخصیت هست که خب باید خودتون برداشت کنید
با توجه به پیچیدگی داستان آقای فوئنتس هم زحمت کشیده با توصیفات شاعرانه پیچیده ترش کرده:)))
از دیگر ویژگی های داستان صحنه پردازی های خوب و با جزییات تا بتوان بهتر فضا رو درک کرد .

(و یک توضیحی راجع به آئورا که خواندم:
در نظریات علمی انرژی منعکس شده در بدن را آئورا می‌نامند. در این انعکاس، گذشته، حال و آینده‌ی هر شخص ثبت می‌شود. روان‌شناسان با استفاده از آئورا شیوه‌ی زندگی و احساسات هر فرد را مطالعه می‌کنند. فوئنتس در کتابش از این نظریه علمی استفاده کرده و شخصیت های داستان را چند بعدی ترسیم کرده.)

در نهایت داستانی جذاب وهم آلود خیال انگیز و خب گیج کننده...
تصمیم دارم یک بار هم صوتی آن را گوش بدهم
و دوباره کتاب را بخوانم
پیشنهاد می شود.




      

        این کتاب پیرامون سبک زندگی بانوان با محوریت حجاب و با نگاهی فرادینی و فرا ملیتی  در قالب یک داستان واقعی از زندگی یک دختر آمریکایی  نوشته شده است
داستان درباره دختری به نام سارا که در موسسه ای که برای حقوق زنان هست  و به خصوص درباره موضاعاتی مانند مظلومیت زنان در ایران ٬ نگاه سیاه اسلام و حاکمیت امروز ایران به زن و...فعالیت می کند..
و اتفاقی با مرکز مطالعات اسلامی نیویورک آشنا می شه
و با شرکت در سلسله نشست های برای همه خانوم های دنیا 
دیدگاهش نسبت به اسلام و آنچه رسانه های غربی از اسلام نشان داده بودند تغییر می کنه و ادامه ماجرا...
از اینکه خوندمش خوشحالم و لذت بردم و در کل پیشنهاد می کنم
 ممکنه بخش های کمی از کتاب رو دوست نداشته باشم اما نکاتی ک در کتاب گفته شده اونقدری خوب هست که از خواندنش راضی باشم

در ضمنا اگر ذهن جستجوگری‌ هم داشته باشید می توانید درباره دلایلی که برای حجاب می گه و همینطور جملاتی که از آدم های مختلف نقل می کنه و یا کتاب هایی که معرفی می کنه  تحقیق بیشتری راجعشون کنید..
بخونید و درباره نظام سرمایه داری و اتفاقاتی که به ظاهر برای خانوم ها ولی در باطن چیز دیگری هست می افته بیشتر فکر و تحقیق کنید.






      

        باورم نمی شه این یک داستان واقعی است!
در واقع داستان آدمخواران براساس واقعه‌ای وحشتناک در سال‌های جنگ میان فرانسه پروس نوشته شده
در اواسط قرن ۱۹ فرانسه دچار بحران های شدیدی می شه
و پروس همسایه شرقی اش خیال فتح سرزمین های اطرافش را دارد و در نهایت فرانسه و پروس در مقابل هم قرار می گیرند
این رمان یک رئالیسم سیاه است
داستان پر کشش و نفس گیر و البته عصاب خورد کن است 
داستان در یک روستا اتفاق می افتد
یک اشراف زاده ای به نام آلن که قصد رفتن به جبهه جنگ برای دفاع از میهنش دارد و برای گذراندن تعطیلات به یک روستایی سفر می کند اما مردم دهکده ب دلیل قحطی٬گرسنگی٬بی سوادی و اطلاعات ناکافی دچار توهم توطئه شدن و فکر می کنند آلن یک پروسی و جاسوس است 
و  او را شکنجه هایی می کنند که باور پذیر نیست
تا چه حد انسان می تواند تند خو و نابهنجار باشد و چنین رفتار های بی شرمانه و غیر انسانی را انجام دهد؟
اینکه انسان ها در یک لحظه چنان مجنون می شن و عقل خودشون را از دست می دهند واقعا ترسناک است.
کلام آخر : ارزش خواندن دارد و از آنجایی که داستان واقعی است تاثیر گذاری بهتری دارد.
اما پرسش بنیادی اکنون این است که به راستی همیشه حق با اکثریت است؟
      

        انگیزه تمام کردن آن برای من آشنایی با فرهنگ افغانستان به خصوص از دیدگاه انسانی که از غرب آمده است بود
اتفاقات و فرهنگ هایی که امروزه برای ما عجیب و بیشتر غم انگیز در افغانستان به خصوص راجع به زنان که شاید چندین سال پیش بعضاً در ایرانِ خودمان هم بود و حتی الان در بعضی مناطق(که امیدوارم دیگر نباشد مانند کودک همسری و...) از دیدگاه زنی غربی که در همه امور آزاد است و اختیار دارد بسیار غم انگیز است
حال او تصمیم می گیرد به زنان افغان با آموزش حرفه ای در زمینه استقلال آنها کمک کند در جامعه ای با سخت گیری های پدر و شوهر و در این بین شاهد داستان های غم انگیز زندگی زنان و دختران افغانستانی می شود و قلبش به درد میاید و قلب منِ خواننده نیز...
در ادامه داستان اتفاقات مختلفی که این خانوم آمریکایی تجربه می کنه جالبه به علاوه اینکه ایشون ازدواج با همسری افغانستانی با زبان و فرهنگی متفاوت می کند.
دو دلیل من برای خواندن کتاب:
۱-فرهنگ نسبتا نزدیک افغانستان به ایران که باعث می شد خیلی اتفاقاتی ک افتاده را بهتر متوجه شوم.
۲- زندگی یک خانوم آمریکایی در افغانستان با آن مشکلات امنیتی و فرهنگی و ... برای آموزش دادن زنان افغانستانی به جهت رسیدن به استقلال و کاهش مشکلات زندگیشون.

بخش هایی از ترجمه را دوست نداشتم اما روان و قابل فهم بود.

در نهایت امیدوارم روزی برسد که در هیچ جای جهان شاهد ظلم درباره زنان نباشیم و زنان آزاده و مستقل به اهداف خودشان برسند.
      

        دور دنیا در هشتاد روز!
حتی خود اسم کتاب هم جالب است و آدمو ترغیب به خواندن می کند.
در مورد کتاب می تونم بگم کشش خیلی خوبی دارد 
داستان پیچیده ای ندارد و کاملا روان است و خواننده را سر در گم نمی کند.
کشش داستان باعث می شود آدم دوست داشته باشد زودتر به انتها برسد و کتاب را تمام کند تا بفهمد آقای فاگ شرطبندی بر روی تمام ثروتش را می برد یا خیر!
چیزی که برای من جالب بود و حتی آموزنده آرامش آقای فاگ در طول تمام سفر بود 
او شرطبندی بزرگی کرده تا به دوستانش ثابت کند که می شود دور دنیا را در هشتاد روز ( البته بهتر است بگویم در دقیقا هشتاد روز )طی کند. منِ خواننده را هم به استرس وا می دارد چه برسد به خود آقای فاگ! اما جالب این است که آقای فاگ بسیار آرام است و در تمام بحران هایی که در طول سفر پیش می آید استرسی به او وارد نمی شود برخلاف خدمتکار باوفایش آقای پاسپارتو.
(این قسمت نتیجه داستان را فاش می کند)
حتی زمانی که پنج دقیقه دیر می رسد و تمام ثروتش را سر پنج دقیقه می بازد باز آرام است و غصه نمی‌خورد .من به جای او خیلی حرص خوردم.
ولی خب خداروشکر آخرش متوجه شدن که یک روز زودتر رسیدن آنهم به لطف درخواست ازدواج بانو آئودا و من یک نفس راحتی کشیدم:))
 در کل کتاب جالبی بود و  من دوستش داشتم و با شخصیت های داستان همراه شدم.