یادداشت زهرا برکوک رزم

        باورم نمی شه این یک داستان واقعی است!
در واقع داستان آدمخواران براساس واقعه‌ای وحشتناک در سال‌های جنگ میان فرانسه پروس نوشته شده
در اواسط قرن ۱۹ فرانسه دچار بحران های شدیدی می شه
و پروس همسایه شرقی اش خیال فتح سرزمین های اطرافش را دارد و در نهایت فرانسه و پروس در مقابل هم قرار می گیرند
این رمان یک رئالیسم سیاه است
داستان پر کشش و نفس گیر و البته عصاب خورد کن است 
داستان در یک روستا اتفاق می افتد
یک اشراف زاده ای به نام آلن که قصد رفتن به جبهه جنگ برای دفاع از میهنش دارد و برای گذراندن تعطیلات به یک روستایی سفر می کند اما مردم دهکده ب دلیل قحطی٬گرسنگی٬بی سوادی و اطلاعات ناکافی دچار توهم توطئه شدن و فکر می کنند آلن یک پروسی و جاسوس است 
و  او را شکنجه هایی می کنند که باور پذیر نیست
تا چه حد انسان می تواند تند خو و نابهنجار باشد و چنین رفتار های بی شرمانه و غیر انسانی را انجام دهد؟
اینکه انسان ها در یک لحظه چنان مجنون می شن و عقل خودشون را از دست می دهند واقعا ترسناک است.
کلام آخر : ارزش خواندن دارد و از آنجایی که داستان واقعی است تاثیر گذاری بهتری دارد.
اما پرسش بنیادی اکنون این است که به راستی همیشه حق با اکثریت است؟