کتابی هستش که مطمئنا شما رو به فکر فرو می بره ... 

        

          هر گناهی در حد و اندازه‌ی خود، زندگی انسان را تحت‌الشعاع خودش قرار می‌دهد؟ مگر گناه حد و اندازه دارد؟ گناه گویی اسید و است و می‌خورد و می‌بلعد تمام خوشحالی و نیک‌بختی انسان را.
        

          تولستوی در «شیطان» هم مانند دیگر آثارش داره پندهای اخلاقی خودش رو در قالب مخفی داستان منتقل می کنه
در این داستان واقعا به شکلی مثال زدنی تونست اثر مخرب شهوت‌رانی رو به مخاطب خودش منتقل کنه
مخصوصا این مسئله که شهوت‌رانی در دوره مجردی به امید اینکه پس از ازدواج رهایش خواهیم کرد، چقدر ایده اشتباهی است...
تولستوی ۲۰ سال پس از نگارش شیطان، میاد و پایان اون رو تغییر میده و بازنویسی می‌کنه
نسخه ای که من مطالعه می‌کردم، هر دو پایان رو داشت
وقتی پایان اول رو داشتم می‌خوندم، یک اشکالی به ذهنم رسید و اون اینکه این کتاب هم مثل مرگ ایوان ایلیچ، همون طور که در یادداشت اون کتاب نوشتم، ایده عملی نداره و فقط  مسئله اشتباه رو نفی می‌کنه
اما راه حل چیست؟ هیچ. صورت مسئله را پاک می‌کند
بعد گفتم شاید اصلا به همین خاطر پایان رو دوباره نوشته تا ایده عملی بده که خب در مقابل روحیه شهوت‌رانی چه می‌تونیم بکنیم
ولی خب پایان جدید داستان هم نسبت با وجود اینکه تغییر زیادی داشت، ولی به نحو دیگری باز هم صورت مسئله را پاک کرد
نمی‌دانم. شاید نشأت گرفته از اخلاق در مسیحیت باشه. نمی دانم...
ولی واقعا در مجموع باید قلم لیو تولستوی رو ستود
        

          اِاِاِاِاِاِاِی
خوب بود نسبتا و سرگرم کننده
        

          داستان زندگی یوگنی ایوانویچ و وسوسه‌ی یک زن که از ابتدای داستان که خودش تنهاس تا زمانی که ازدواج می‌کنه و بچه‌دار میشه رهاش نمی‌کنه. دو راهی بین خیانت کردن یا متعهد موندن و در نهایت انتخاب بین یکی از ۳ راه حلی که به ذهنش می‌رسه
        

          داستانی که نشان میدهد اگر مراقب قلب و امیال آن نباشیم، عقل هیچ غلطی نمیتواند بکند!  کشمکش بین عقل و قلب اسیر شهوت شخصیت اصلی داستان واقعا جذاب روایت شده بود.
        

          در برابر قلم اقای تولستوی هیچ نباید گفت...
داستانی کوتاه پر کشش و قوی
(گناه گناهه دیگه هیچ توجیه و دلیلی نداره 
ادم بتونه گناهش رو پاک نشون بده ...)
صفحه اولی که از انجیل روایت می کنه
به راحتی موضوع داستان رو به دست مخاطب می رسونه

        

          انقدر قشنگه که واقعا باید همه بخونن این کتابو من تعریف کردم برای دوستام ولی اگه کتابخون بودن صد درصد براشون هدیه هم میدادم اینو عالیه
        

          معرکه.
نبرد خود با خود سخت تر از نبردیس .
  تجربه زیسته در اختیارت میگذارد این کتاب عالی بود
        

          کتاب دو پایان داره که هردو چیزی جز ویرانی نیست. گویا راهی که یوگنی با تسلیم شدن در برابر شهوت در خودش گشوده، پایانی جز ویرانی نداره...
        

          شیطان، شاهکارِ کوچکی دیگر از تالستوی بزرگ؛ اثری برآشوبنده و ویرانگر، همچون سرنوشتِ یوگنی. پسری جوان و مستعد برای احیای ارزش‌های ابا و اجدادی‌اش و به‌دست گرفتن سکان مدیریت املاک و کارخانهٔ پدری. اما دیری نمی‌پاید که شهوت را چون سنگی جلوی سلامت ِ جسم و روانش می‌بیند و برای رفع آن، با تن‌فروشی همخوابگی می‌کند. رابطه‌ای که گویی چون معامله با شیطان است؛ معامله‌ای که روان یوگنی را حتا پس از ازدواج هم رها نمی‌کند. فکرِ هم‌بستری دوباره با تن‌فروش ِ زیباروی، همچون خوره به جان یوگنی‌ای افتاده است که اکنون صاحب فرزندی هم از همسرش شده است؛ خوره‌ای که در نهایت منجر به تراژدی می‌شود. 

        

          دومین کتاب از تولستوی✨️
داستان میخواد بگه چیزی که گناهه گناهه. حالا تو هی توجیح کن. تهش که بدبخت شدی میبینمت و شاید بهت بخندم چون خودت کردی که لعنت بر خودت باد.
و میخواد بگه شهوت میتونه آدمو اسیر خودش کنه. بدجور. حتی اگه به ظاهر همه چی برات محیا باشه و خوب باشه، شهوت کاری می کنه چیزایی که داری به نظر کافی نیان و فقط اون میوه ی ممنوعه ی جذابو بخوای. حتی اگه کل زندگیت در شرف تباه شدن باشه به خاطرش.
اما در مورد پایان بندی ها، 
من پایان دومو ترجیح میدم. پایان اول اینجوری بود که: اوکی ۹۰ صفحست با بلاتکلیفی های این مرتیکه درگیریم. دیگه هم کاریش نمیشه کرد در نتیجه:  ✍️
ینی خیلی غیر منطقی و یهویی بود به نظرم‌. آدم انقدر يهو به این مرحله نمی رسه.
و پایان دوم. خب اونم به نظرم خیلی منطقی نبود اما بهتر از اولی بود. درواقع مشکلی باهاش نداشتم، اما جاش به نظرم مناسب نبود. ینی بعضی جاها بود که اوج بلاتکلیفی و کلافگی رو می‌بینیم تو یوگینی. و هی از اون موقعیت در میاد و حالش بهتر میشه. و دوباره از اول. این جا درواقع به اون اوج نرسیده بودیم. انگار یوگینی از ترس اون حالت دست به اون کار زد. که خب به نظرم اگه یه روز تو اوج اون کششه مثلا توی جنگل و تو خلوت همچین اتفاقی می افتاد بهتر بود.
(وقتی میخوای اسپولر نزنی و سعی میکنه به هیچی اشاره مستقیم نکنی: ) 
به هر حال داستان خوبی بود. سر حماقتهای یوگینی خیلی حرص خوردم، اما بازم قلم تولستوی خیلی خوبه. مثل این نیست که تو کتاب زندگی کنی. انگار خودش نشسته جلوت و داره برات یه داستان با جزئیات تعریف می کنه. مدلشو دوست دارم:) 
اعصاب خورد کن ولی پند آموزه  و تو زندگی واقعی جریان داره.
همین:) فعلا خداحافظ-
        

          شیطان داستان جوانی ست به نام یوگنی که با مادرش تو روستای اجدادی زندگی میکنه و سعی میکنه تا املاک پدری رو آباد کنه و نگه داره. در زمان مجردی با زنی شوهر دار ارتباط برقرار میکنه و بعد از ازدواج این ارتباط کاملا قطع میشه. اما ب بهانه های مختلف این زن جلوی زندگیش سبز میشه و یوگنی بر سر دوراهی وفاداری و خیانت مردد می مونه. توی کتاب ما دوتا پایان میبینیم . من هر دوپایان رو دوست داشتم. ولی همیشه برام سوال چرا توی داستان های روسی همیشه زن عامل فتنه و یا خود شیطان هستش، این بی مهری به زن از چی نشات میگیره؟ زن ها تو اکثر داستان های روسی یا دلربا و خیانت کارن یا مطیع و ساده لوح .
        

          بسم اللّه الرحمن الرحیم

عجیب‌ترین کتابی بود که تا حالا خوندم  ‌
درسته کوتاه بود ولی فکر نمی‌کردم اینقدر زود تموم بشه
و در نهایت شیفته جمله آخرش شدم.
شیطان داستان مغلوب شدن انسانه، اما جز راهی که نویسنده پیش برده راه دیگه‌ای برای رهایی وجود نداشت؟

        

          کتاب کم حجمیه؛ داستانش هم کشش داره و میشه یه سره خوندش. اول کتاب یه نقل قول از انجیل اومده و داستان هم حول محور همون و در حقیقت در تأیید اون پیش میره. دوتا پایان برای آخرش آورده شده که هر دو ممکن هستند؛ هرچند داستان طوریه که آدم از خودش می‌پرسه یعنی فقط می‌تونسته اینطور تموم بشه؟ یعنی نمی‌شد این ماجرا جور دیگه‌ای به پایان برسه؟ و از این نظر قابل توجهه که داستانی با این حجم بخواد در آخر آدم رو به فکر فرو ببره.
        

          همین اثر کم‌فروغِ تولستوی، درخشش شکوهمندی در میان آثار ادبی دارد.داستانی بسیار جذاب وشنیدنی اثری از تولستوی پیشنهاد میکنم حتما تهیه و استفاده ببرید. وقتی ذهن درگیر مسائل شیطانی و شهوت شود باعث سقوط و فروپاشی می‌شود بنظرم او در این کتاب بی پرده و تأثیر گذار به این مسئله پرداخته است.عذاب وجدان و گناهان و مقصر‌های گناهان در جامعه که چه کسی مقصر و چه کسی گناهکار است.فضاسازی کاملا به اندازه بود و افکار شخصیت اصلی ما را درگیر می کرد اما از اصل داستان دور نمی کرد. پیامی که بنده از این کتاب دریافت کردم، همان جمله ای هست که کتاب با آن آغاز می شود. به نظر من، مقصود نویسنده هر گناهی بوده و صرفا چون روابط نامشروع قابل درک و بسیار ملموس برای تمام اقشار جامعه هست، آن را بیان کرده. به گمانم دلیل اینکه زن روستایی، از نظر شخصیت اصلی داستان (و احتمالا نویسنده) شیطان است به این دلیل است که او همواره هست و این خود فرد بود که هرگاه ذهن خود را درگیرش می کرد حتی او را بیشتر میدید. زن هیچگاه پیش قدم نشد و خود را به او تحمیل نکرد اما همیشه از دور نشان می داد که راه های دیگری هست. راه هایی که برخی از مردم روستا هم می دانستند و گاهی بیان می کردند که "انسان است دیگر، قدیس که نیست"
        

          تولستوی خوانی رو با این کتاب شروع کردم
موضوع و پلات جالبی داشت
        

          تولستوی‌‌ه دیگه! من چی می‌تونم بگم واقعا؟ انگار وقتی به کتاب‌های تولستوی می‌رسه نمی‌تونم حرفی در موردش بزنم.
می‌تونست کتاب طولانی‌تر و پیچیده‌تر با شخصیت‌های بیشتری باشه، ولی با همین حجم هم عالی بود.
امتیاز اصلی‌م ۴.۵ هست، ۵ ستاره واقعی بمونه برای آنا کارنینا :)
        

          داستان تامل برانگیزی بود
واقعا خوب بود
***
"تپانچه دارم، ولی آیا به راستی من باید خودم را بکشم؟، این فکری بود که هرگز به ذهنم نرسیده بود. چه عجیب خواهد بود.."