خب،
این اولین کتابیه که از ژول ورن خوندم و فهمیدم تمام چیزی که من توی یه کتاب دنبالش می گشتم رو تو این پیدا کردم
شاید با کمی اغراق البته
نمیتونم بگم کتاب همه پسندی هست چون برای من خاص بود
کتاب دیالوگ محوره که چون من صوتی گوش دادم خیلی جذاب تر بود برام(از ایرانصدا گوش دادم و گوینده‌ش بینظیر بود)
اصلا کتاب سنگینی نیست و به یه کتاب نوجوان شاید بیشتر شبیه باشه ولی قلم نویسنده معجزه می‌کنه
همون طور که گفتم شاید تو عصر جدید موضوع کتاب منحصر به فرد نباشه ازونجایی که کتاب اولین سفر به کره ماه رو روایت می‌کنه شاید در عصر جدید خیلی عجیب نباشه برامون(امیدوارم منظورم و رسوندن باشم)
ولی درهم آمیختگی علم و کشفیات و تعامل برای من بسیار بسیار جذاب بود
      

        به نام خدا
شیطان ،داستان کوتاهی از تولستوی
به طور خلاصه بخوام بگم روایت یک مرد نام و نشون دار که به شرافت معروفه ولی به دام شهوت میفته.
داستان دو نوع پایان بندی داره به نوعی تولستوی انتخاب پایان کتاب رو به عهده خودتون می‌زاره.
ولی اینجا انتخاب بین بد و خوب و یا حتی بد و بدتر نیست،انتخاب بین بدتر و بدتره.
اولین چیزی که با تموم شدنش به ذهنم رسید شباهت یکی از داستان های کتاب سه قطره خون از صادق هدایت به این کتابه.
یجورایی فکر کنم داستان صادق هدایت اقتباسی از این کتابه
و اگر بخوام بین این دوتا یکی رو انتخاب کنم همون داستان کوتاه از کتاب سه قطره خونه.
ولی هیچوقت قرار نیست نسخه اصلی از یک روایت فراموش بشه.
خلاصه که قلم تولستوی چیز عجیبیه؛
باید کم کم آشنا بشی باهاش.
      

        به نام خدا
این اولین یادداشتیه که توی بهخوان می‌نویسم ؛
شاید اگر اینطوری بگم بهتر باشه که این اولین کتابیه که حین فعالیت و حضورم توی بهخوان تموم کردم.
و برسیم به کتاب.
سووشون.
نوشته اول کتاب انقدر برام شیرین بود و به نظرم قشنگ بود که مطمئن بودم عاشق قلم سیمین دانشور می‌شم.
«به یاد دوست که جلال زندگی ام بود،
و در سوگس به سووشون نشستم»
داستان، یک خانواده رو روایت می‌کنه؛
در زمان جنگ جهانی دوم در شیراز.
یوسف و زری شخصیت های اصلی داستان که عشق اونها مملو از شجاعته
یوسف یه شخص دغدغه منده ، دغدغه رعیت و مردم عادی شهرش درگیر قحطی و بیماری هستند در حالی که بیگانه ها دارن کشورش رو به تاراج میبرن
در مقابل زری ،همسر یوسف 
نهاد خانواده ای که تمام تلاشش بر آروم بودن اون خانواده‌اس شاید مثل بقیه شخصیت ها سر نترسی نداشتن باشه،اما به وقتش شجاعتش رو به رخ می‌کشه
می‌دونم این شخصیت و ها داستان های کتاب برای همیشه یه گوشه ای از قلب من رو اشغال خواهند کرد.
قلم سیمین دانشور بشدت روونه اونقدری که شاید باورتون نشه
و نگم از دیالوگ هاش...
این داستان رو نمی‌خوام با هزار نوع استاندارد و معیار اندازه گیری کنم.
ولی به جان ما که نشست...