کتاب قشنگی بود، هم حادثه رو روایت می‌کرد هم گذری مختصر به سیر زندگی شهیده میزد نکته منفی‌ به نظرم این بود که چون داستان ها رادی های مختلف داشتن ای کاش زیر عنوان داستان می‌نوشت این روایت مادر با دوست شهیده هست اینکه داری بخش رو میخونی و تازه اواسطش میفهمی راوی کیه اونم با حدس حس خوبی نبود و کاش قسمتی که از زبان خود شهیده روایت شده بود آنقدر جملات ماورایی و متفاوت از سیر بقیه بخش ها نداشت به شدت ادبی و غ قابل دسترس برای مخاطب بود اما در کل ارزش خوندن رو داره و قشنگه
        

          کتاب در حد خودش خیلی خوب تونسته بود مخاطب رو با زندگی و شخصیت شهید آشنا کنه، اینکه راوی برای روایت داستان شهید مجید حشمتی از دیدارش و اتفاقاتی که  با شهید آوینی داشت هم جالب ترش کرده بود، درسته ماجراها و خاطرات کمی بازگو شده بود اما در کل آشنایی دلنشینی برای مخاطب ایجاد می‌کرد اینکه نشانی مزار شهدای شاخص تو کتاب اومده بود هم خیلی خوب بود در کل این حرف که شهدای ما ره 100 ساله رو یک شبه رفتن خیلی ملموس بود و امثال شهید حشمتی چه عشقی نسبت به خدا داشتن و تونستن این رو به بقیه هم نشون بدن و دست اونا رو هم بگیرن... 
        

          یه داستان عاشقانه، درهم تنیده شدن عشق زمینی و عشق به امام زمان حجم کم کتاب و قلم روون نویسنده یه نکته مثبته در کل فضای روایت داستان و درگیری های شخصیت ها برام جالب بود
        

          چند روز پیش کتاب تمام شد و یادداشت مفصلی نوشتم که ناگاه بر باد رفت. اینک چند نکته را مجدد می‌نویسم:

۱. کتاب چهار بخش دارد:
- خط زمانی زندگی عارف با توجه به تحولات سیاسی و اجتماعی.
- اشعار عارف به ترتیب زمانی که بعضاً خود عارف پی‌نوشتی نیز افزوده است.
- زندگی‌نامه‌ی خودنوشت عارف
- حدود سی نامه‌ از عارف

۲. مضامین اشعار و نوشته‌ها وطن است و فراز و فرودهای آن. عشق نافرجام و تلخی و مرارت‌های زندگی نیز پررنگ‌اند. ستودن قهرمانان ملی و وطن پرستان، ابراز محبت به دوستان و تاختن به قاجار و پان‌ترک‌ها نیز از دیگر درون‌مایه‌ها هستند.

۳. زندگانی عارف نیز بسیار خواندنی است. مشکلات خانوادگی عارف، دشمنی عارف با پدرش، شگفت‌زده کردن چندباره مردم قزوین، عشق نافرجام عارف و مهاجرت اتفاقی به تهران، خوانندگی و تصنیف سازی، تلاش دو سه تن از شاهزادگان و درباریان برای به خدمت گرفتن عارف و فرار کردن او از آنان، ماجراهای مشروطه، مهاجرت به استانبول، کلنل پسیان و کشته شدن او، تصنیف و شعر علیه قاجار و عارفنامه ایرج میرزا علیه عارف و در نهایت آوارگی و ویرانی در چند سال آخر در کوهستان‌های همدان.

۴. تصنیف‌های عارف، از همان زمان بسیار محبوب مردم بوده و پس از آن نیز بارها توسط استادانی چون بنان، شهیدی، شجریان، بانو الهه، صدیق تعریف، شهرام ناظری، محمد معتمدی و ... بازخوانی شده است.
«از خون جوانان وطن»، «بهار دلکش»، «چه شورها» و «از کفم رها شد قرار دل» چند نمونه از معروف‌ترین تصنیف‌های عارف هستند. غزل «گدای عشقم و سلطان حسن شاه من است» با صدای استاد بنان نیز از مواردی است که به شخصه بارها و بارها گوش دادم و لذت بردم.

۵. برخی از سروده‌های عارف نیز که قدری ناهنجار بوده‌اند (یا ناهنجار انگاشته می‌شدند) در این مجموعه نیامده‌اند که می‌توان در چاپ‌های قدیمی‌تر آن‌ها را پیدا کرد.
        

          کتاب حال و هوای بسیار خوبی داره داستان زندگی مادرانه ای که بین سطر های کتاب جریان داره با قلم روان نویسنده به خوبی درهم آمیخته یک کلام یک کتاب خوب که جنگ رو از زاویه جدیدی روایت میکنه
        

          شاید برای خیلی ها سخت نباشه  داستانی ساده نوشتن خلق شخصیت ها دوس داشتنی گفتن از  کارشون زندگی  شون خانواده ها و دوستاشون دیدن بزرگ شدنشون قدکشیدنشون و به سرانجام رسیدن اخر عاقبت شون با یک پایان مخاطب پسند  و ختم کلام ، اما سختی کار جای هست که راوی روایتی دردناک باشی ، راوی  مکانی خاص از زمانی خاص و واقعه ای خاص که سالهاس   ناقص و با تعصب همانند زخمی به جا مانده تجسم شده ، چرا که همیشه گفتن و شنیدن از زخم های  تاریخی دردناک بوده اما باید زخم هارو رو باز کرد و مرهم زد و دوباره بست تا شاید  درمانی بر عفونت ها و زخم های ناسور بعدی ،، چنین داستانی رو باید ارام و اهسته   شروع کنی ، ادمها رو نقاشی و به زندگی ها شون جان بدی دلیل بدی کفش هاشون رو به پا کنی کنارشون راه بری  ، پدران و پسرانشون رو کنار هم بذاری ، دیده ها و شنیده ها و درد هاشون رو  که در غبار روزگار گم شده  یا مهم نبودن که ازشون یادی مونده باشه  تجربه کنی و پای قضاوت ها شون بشینی و قضاوتشون کنی ، ان هم نه قضاوتی از لابه لای کتابهای تاریخی  قضاوتی از سر انسانیت ،،