بالاخره این کتابو خوندم و باهاش خیلی بهم خوش گذشت. موقع خوندن همیشه لبخند روی لبم بود و گاهی این لبخند تبدیل به خنده های آروم می‌شد. 
من جذابیت های زیادی رو توی این کتاب پیدا کردم. از اونجایی که همیشه شخصیت های کتاب برام مهم‌ان با شخصیت های این کتاب به راحتی احساس نزدیکی کردم پس به نظرم یکی از جذابیت های مهم این کتاب شخصیت ها بودن که آقا نبویان خیلی عالی اون‌هارو خلق کرده بود. 
جذابیت بعدی که خیلییی زیاد به دلم نشست استفاده باحال، به موقع و تغییر ساختارِ ضرب‌المثل ها بود که من واااقعا با خوندنشون لذت می‌بردم و می‌خندیدم. 
جذابیت بعدی برای من هدفِ نوشتن این کتاب و قلم دست گرفتن آقای نبویان بود و کلی جذابیت دیگه. 
البته ناگفته نماند که کلمات پیچیده و بسیار ادبی که متاسفانه بعضی از اونها توی دایره‌ی لغات من نبود باعث شد که دست به دامن گوگل و لغت نامه های اینترنتی بشم که این قضیه از طنز ماجرا کم می‌کرد. هرچند دوبار به نظرم این نه تنها بد نبود بلکه باعث شد کلمه های جا گرفته توی دایره لغاتم بیشتر بشن . 

      

        وای..
 من این فصلو خیلی دوست داشتم. ایندفعه نه فقط به خاطر داستان بلکه به خاطر شخصیتای ناز، عجیب و دوست داشتنی‌ش.
  من این فصل از آنی شرلی‌رو فقط نخوندم بلکه عشق آنی و گیلبرت رو با تمام وجودم حس کردم، 
عاشق خانم کورنیلیا و طرز فکر و حرف زدش شدم، 
کاپیتان جیم با همه‌ٔ خاطراتش بشدت برام عزیز شد، 
زیبایی و غم لسلی رو لمس کردم،
به خاطر جویس کوچولو کلی ناراحت شدم، 
جیمز متیو کوچولو باعث شد کلی ذوق کنم، 
مادرانه های آنی بشدت برام قابل احترام بود، 
کار اوئن و رسوندن کاپیتان جیم به ارزوش برای من خیلی قشنگ بود ، 
و از خانه‌ٔ رویاها رو به خاطر نگهداری از این همه خاطره‌ی قشنگ بشدت بشدت و بشدت سپاسگذار بودم و هستم و خواهم بود. 

      

        باحال بودا،  ولی در انتظار هیجان بیشتر و پایان خیلی هیجان انگیز تر بودم✓
کتاب حال خوب کنیه. 
      

        روند کتاب تا چندتا صفحه آخر عادی بود ولی آخرش.. 
من خودم به شخصه در کنار اون داستان یکنواختی که داشت از خوندنش لذت بردم.  دوسش داشتم.. 
      

        انتظار یه داستان ترسناک طولانی رو داشتم ولی با چندتا داستان کوتاه روبرو شدم و همین باعث شد که اصلا جذاب نباشه برام. 
      

        چیزی برای گفتن نیست. 
کتاب نسبتا خوبی بود و خلاقیت نویسنده‌اش برای انتخاب هر پنج داستان جالب بود. 
      

        یه کتاب کوتاهِ خواستنی. 
داستان تاثیر گذاری داشت و واقعا آدمو وادار به فکر کردن می‌کرد. 
بخونین و لذت ببرین ☕... 
      

        خب خب. 
یک فصل دیگه هم شاهد بزرگ شدن، تجربه کردن و از همه مهم تر عاشقی کردن آنه بودم. 
یه فصل خیلی قشنگ با شخصیتای جدید و دوست داشتنی و جالب. 
یه کتابِ خوندنیِ خوردنی! 
      

        من صرفا این کتاب رو چون خیلی معروف شده بود و در دسترسم بود خوندم اما باید بگم که بله..  ناتوان موفق شد دل من رو ببره. 
اصلا روند خسته کننده‌ای نداشت و اتفاقا برعکس آدرنالین رو بالا می‌برد،هیجان رو زنده می‌کرد و منو مجبور می‌کرد که صفحه هارو پشت سر هم ورق بزنم تا توی ماجرا جویی ها و احساسات متناقض شخصیت ها غرق بشم. 
در آخر هم بگم نویسنده خیلی توصیف قشنگی داشت و دم مترجم هم واقعا گرم که به همون قشنگی ترجمه کرده بود، همین دو مورد خیلی مهم باعث شد که در کنار مهیج بودن سناریو،داستان دو برابر و حتی بیشتر دلچسب تر و دلبر تر بشه. 
بخونینش و لذت ببرین.. 
      

        سه فصل همراهی با آنه و بقیه شخصیتا حس خوبی به من داد و می‌دونم که در آینده با ادامه حیات و احساسات شخصیت ها این حس همچنان زنده خواهد موند. 
بی‌نهایت دوسش دارم و همچنان بی نهایت دوسش دارم! 
      

        به‌دور از انتظار من، داستان خیلی جذابی داره.. 

      

        قرار بود فقط یه کتاب مناسبتی باشه اما فراتر شد.. 
کتابیه که اونو با اشک های فراوان بدرقه می‌کنین به سمت قفسه‌های کتاب‌خانه‌تون.. 
      

         کتاب خوشمزه‌ای بود. 
خوندنش چسبید مخصوصا توی این دوران خاص و وابسته به موشک ها. 
با این کتاب یه کلیاتی درباره زندگی پدر موشکی ایران بدست اوردم که منو بشدت کنجکار کرد تا وارد جزئیاتِ همین کلیات بشم و از زندگی ایشون سر در بیارم. 
قلم عالی نویسنده هم جای بحث نداره.  
عالی بود و لذت بردم.