تیستو یک فرشته بود! 🥹

داستان یه بچه‌ی ملوس و دوست داشتنی آمیخته با فانتزی.
برای رده کودک و نوجوان معرفی شده، اما به عنوان یه کتاب بامزه، خوندنش می‌تونه براتون جالب باشه و زمان نسبتا کمی ببره.
کتاب خوشمزه و قشنگی بود، روند داستان به خوبی پیش می‌ره و خواننده رو با خودش همراه می‌کنه.
ولی امان از پایان غیرمنتظره‌اش!🥹

من با آگاهی از اینکه کتاب برای رده سنی پایین‌تر از من نگارش شده، خوندمش. انتظارم رو برآورده کرد و ۵ ستاره بهش میدم. ایده‌ای ندارم که ممکنه برای مخاطبان نوجوان نقدی بهش وارد باشه یا نه.

از شخصیت‌ها: تیستو _ آقای پدر _ خانم مادر _ آقای سبیلو _ ژیمناستیک _  ترونادیس _ کارلوس _ املی
      

        لهوف از مشهورترین مقاتل درباره واقعه کربلاست که اصل این مقتل با قلم سید محمد ابن طاووس نگارش شده.
کتاب به شکل روایت نوشته شده و به‌صورت فشرده شامل وقایع قبل از عاشورا، شرح شهادت امام حسین (ع) و یارانش و پیامدهای این واقعه است. کتاب همچنین شامل ۱۴۷ پی‌نوشت بوده که توسط محقق آن «حسّون»،  جمع‌آوری شده، آن را به کتابی هرچه‌مستندتر تبدیل کرده است و به گفته‌ ویراستار، «پرده از هرگونه ابهام یا نارسایی تاریخی برمی‌گیرد».

سید بن طاووس این کتاب را در قرن هفتم هجری تألیف کرد (او متولد ۵۸۹ ه.ق و متوفّی ۶۶۴ ه.ق بود)؛ یعنی حدود نیم هزاره بعد از واقعه عاشورا. (امام حسین(ع) در سال ۶۱ ه.ق به شهادت رسیدند.)
اما با این وجود، به دلیل اعتبار مؤلف و استفاده از منابع صحیح و موثق، همواره به عنوان یکی از مقاتل مهم مورد استناد قرار گرفته.

ویراستار، امتیازات کتاب را این‌گونه برمی‌شمارد: 
۱. طلاقت و بلاغت که بر صاحب‌نظران پوشیده نیست.
۲. رعایت چکیدگی همراه با رسایی.
۳. نفوذ کتاب به دل خواننده که بازگو کننده اخلاص مؤلّف بزرگوار است.
۴. بی‌نیازی خواننده از مراجعه به کتب مرجع از ترجمه رجال و جغرافیای امکنه که در پاورقی آمده.


      

        کتاب شروع خوبی داره، اما فقط شروع خوبی داره!

نویسنده یکسری اتفاقات روزمره‌ی زندگی که براش جالب توجه بوده رو با نظرات و تحلیل‌های شخصی خودش، در قالب کتاب عرضه کرده. 
پراکندگی مطالب زیاد بود. موردی در نقطه‌ای از کتاب نقد و رد می‌شد، اما در جای دیگری همون تایید می‌شد. حتی اگر قصد نویسنده این نبوده، باید بگم قلم خوبی نداشتند. 

مثلا یک بانوی خانه‌دار با تحصیلات پایین و بدون نقش اجتماعی، لزوما برای کامل بودن به پذیرفتن نقش‌های اجتماعی نیاز نداره. در کتاب ظاهراً لب مطلب همین بود، اما در جای دیگری دقیقا در تحلیل‌های نویسنده، همین زنِ صرفا خانه‌دار، ظالم به نقش اجتماعی فرزندانش درنظر گرفته می‌شد.
من که درنهایت متوجه نشدم زن کامل از دید نویسنده‌ها کیه! 

بالاخره یکی از دید روانشناسی صحبت می‌کنه، یکی این موضوع رو با جامعه شناسی به بحث می‌ذاره و یکی از رویکرد دینی نقش زن رو تبیین می‌کنه. چیزی که من در کتاب دیدم، فقط استدلالات ذهن نویسنده بود، بدون توضیح کافی.


سوالاتی در کتاب بیان شده بود که شاید انتظار می‌رفت خواننده رو به فکر وادار کنه و سوال عمیقی باشه، اما من فکر می‌کنم اتفاقا سطحی بودن.
سوالاتی که نویسنده یکی یکی تو ذهنش می‌ساخت، دیگه برای من مطرح نبودند. نمی‌دونم؛ شایدم سنم از اینا گذشته و دیر خوندمش :)
البته معتقدم کتاب اونقدری عمیق نیست که برای فردی که هنوز به پاسخ این سوالات دست پیدا نکرده هم، مفید باشه!


نصفه و نیمه رها کردن کتاب برام خوشایند نیست. خواستم درباره کتاب نظر بدم؛ و برای اینکه بتونم درباره کتاب نظر بدم، خودم رو وادار کردم تا آخر بخونمش. وگرنه کتاب رو رها می‌کردم.

خلاصه که کتاب رو پیشنهاد نمی‌دم.
      

        و اما مارک و پلو

کتابی از جنس سفرنامه که به ۸ بخش تقسیم شده:
فرانسه، خواب‌های پاریسی
اسپانیا، چند روز در یک دنیای کوچک
لبنان، سرزمین آواز و زیتون
هندوستان، جایی شبیه خودش
ایتالیا-اتریش، تعطیلات رمی 
ارمنستان، سرخوشی‌های کارگرانی که مشغول کارند 
کره جنوبی، گمشده در پنج و نیم
ایالات متحده آمریکا، نهایت فقر و ثروت

اگر دوست داشتید سفرنامه‌ای مختصر از هریک کشورهای نامبرده با قلمی روان و گیرا بخونید، من این کتاب رو پیشنهاد میدم. 


راستی، این سفرنامه شامل توصیف کامل وقایع از قدم اول حضور در کشورها، تحلیل و تفسیر دقیق اماکن و تاریخچه‌ها نمیشه؛ بلکه بیشتر موارد جالبی که توجه نویسنده رو جلب کرده آوره شده. سفرها کوتاه و توصیفات مختصر هستند. 


برای من، مدال اولین کتاب سفرنامه‌ای که مطالعه کردم رو دریافت می‌کنه. می‌تونم بگم از خوندنش لذت بردم. 
به اندازه کافی قانع شدم که باز هم بخونم✨
 ۵ ستاره کامل نشد چون انتظارم از عکس‌ها بیشتر بود. دوست داشتم همه عکس‌ها توضیحی داشتند و من بهتر درک‌شون می‌کردم.
علاقه‌ی زیاد نویسنده به ایران هم، برای من از نکات مثبتی بود که بارها به چشمم اومد.


خلاصه که انتخاب خوبی بود. 
مرسی از  fatmh.rajaei@ عزیز بابت معرفیش❤️
      

        از مقدمه:
در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم، فرانسه همچون پادشاهش، ناپلئون سوم، بیمار و بی‌رمق و ناچار جنگ‌گریز بود، اما همسایه شرقی‌اش پروس، به رهبری بیسمارک، مست از پیروزی و اتحاد، سودای گسترش و یکپارچگیِ سرزمین‌های فتح‌شده را در سر داشت. سرانجام فاجعه رخ داد و دو کشور رودرروی هم قرار گرفتند و نبرد نابرابر به سرنگونی پادشاهی در فرانسه و آلمان متحد انجامید.
داستان آدم‌خواران براساس واقعه‌ای هولناک نوشته شده که در ۱۸۷۰، در سال‌های همان جنگ، در دهکده‌های در جنوب‌غربی فرانسه رخ داده.

-----

«... در افق، خون گریه می‌کرد. منظره‌ی مخوفی بود. ...»

----


به واقعی بودن داستان و اتفاقاتی که روایت شده، نمیشه ستاره داد؛ ولی ترجمه روونه و وقایع باجزئیات نوشته شدن و باتوجه به محتوا، به خوبی می‌تونه دل خواننده رو خون کنه! 


از بین نظرات متعددی که درباره کتاب خوندم، متوجه شدم که باید یه هشدار جدی به افرادی که روحیات لطیف و آسیب‌پذیر دارن، داد؛ چون کتاب به صورت پیوسته داره جنایت آدمیزاد رو روایت می‌کنه.

احتمالا اگه کسی بگه برای پستی و حماقت آدمیزاد محدودیتی وجود داره، این کتاب رو بهش بدم بخونه!


+ آلن. آنا. اوتفای. پروس. شامبر. تیباسو. 
      

        خب
میشه گفت با اون چیزی که انتظار داشتم فاصله داشت. اولین کتابی که با موضوع نامه‌های عاشقانه خوندم، از آقای نادر ابراهیمی بود که تا اینجا به نظرم قطعا از این کتاب بهتره.

کتاب بیشتر شامل نامه‌های آقای جبران خلیل جبران به خانم مِی زیادا بود. می زیادا نویسنده لبنانی ساکن مصر، و جبران خلیل جبران نویسنده متولد لبنان هست که ساکن نیویورک و مدتی در بوستون بوده.
تو کتاب گفته میشه می زیادا شاخص ترین نویسنده زن در عرصه ادبیات عربی در سه دهه آغازین قرن بیستم به شمار میاد.ازطرفی جبران هم به انگلیسی و هم به عربی می‌نوشت و کتاب میگه از معدود چهره‌هایی حساب میشه که هم در زادگاهش به شهرت رسید و هم در بین انگلیسی‌زبان‌ها!
رابطه بین جبران و می، از نوع ادبی و عاشقانه بوده که بیشتر از بیست سال طول کشیده و گفته میشه صمیمیت و درک کم‌نظیری بین این دونفر شکل می‌گیره و این در صورتی هستش که...
این‌ دو نفر هیچ‌وقت همدیگه رو ملاقات نکردن و فقط با نامه‌نگاری با هم در ارتباط بودن!

تا اواسط کتاب، دو نویسنده با ادبیات خاص نویسندگی خودشون، با ایهام و استعاره و کنایه و انواع آرایه‌ها با هم حرف می‌زنن!
معمولا از روند آثار و نقد نوشته‌هاشون از دیدگاه همدیگه میگن.
در ادامه کمی کنایه‌ها عاشقانه‌تر میشه و یکم به سمت رک‌گویی پیش میرن.
در سبک خودش و  نوع ارتباط دوطرف که تنها با دیدن آثار همدیگه شکل گرفته و تا انتها ادامه پیدا کرده، کتاب جالبی بود. 
برای شناخت این دو نویسنده هم کمک‌کننده و مفید بنظر میاد. 
      

        اسم کتاب به‌خوبی گویای محتوا هست؛ روان نوشته شده و ترتیب و سیر بیان روایت هم به خوبی رعایت شده. قسمت انتهایی کتاب به پاسخ به چند سوال متداول اختصاص داده شده که به‌نظرم از نکات مثبت این کتاب بود.

تلنگر خوبی بود.
برای یادآوری اینکه اونقدرا هم که فکر می‌کردم آدم خوبی نیستم، لازم بود.
این دست کتاب‌ها مخاطبان خودش رو داره. قاعدتا برداشت‌ها، نقدها و تاثیرات متفاوتی هم برای افراد مختلف به همراه داره و هرکسی به مفید بودنش معترف نمیشه.
من این کتاب رو به کسانی‌که خودشون رو حداقل کمی معتقد و پایبند می‌دونن خیلی پیشنهاد میدم. 
۵ ستاره هم به این دلیل دادم که انتظار «من» رو برآورده کرد.
      

        اشعار آقای نظری مثل همیشه قشنگ بودن✨
درباره فضای کتاب چیزی که توجه من رو جلب کرد، این بود که از مرگ زیاد گفته و سر شکوه و شکایت رو باز می‌کنه. 
اشعار این کتاب «برای من» عمیق تر بودن؛ یه جورایی نیاز بیشتری به فکر کردن برای درک‌کردن‌شون داشتم.
      

        برنمی‌تابم...💔

مرسی آگاتا! واقعا انتظار نداشتم...

شخصیت‌ها: قاضی وارگریو / آقا و خانم راجرز / امیلی برنت / ورا کلایتورن / دکتر آرمسترانگ / فیلیپ لمبارد / ژنرال مک آرتور / ویلیام هنری بلور / تونی مارستون / موریس

یادداشت به خودم: اگه یه روز خواستی کتابای آگاتا رو دوباره‌خوانی کنی، یه موقعی اینو بخون که روح و روانت مسلح شده باشه و بدونی میتونی باهاش کنار بیای.🫠


      

        تاراس بولبا/ آندره/ اوستاپ / آتامان / مسیحیت و کلیسا / کاتولیک و ارتدوکس / قزاق و زاپروگ / تُرک و تاتار / اوکراین و لهستان / جنگ و تعصب

کتاب داستانی از قزاقی اوکراینی به نام تاراس بولبا، با فضای حماسی و توصیفی از جنگ، اتحاد، خیانت، غرور و تعصب زیاااد بود. 
کتاب پرحجم و سنگینی نیست؛ در عین‌حال روا و خواناست.

در پیش‌گفتار کتاب نوشته شده: 
«گوگول برای نوشتن تاریخچه‌ی زندگی این قوم دلاور، به‌ویژه قزاق‌های زاپروگ  که با رشادت‌هاشان اوکراین را که سرزمین آبا اجدادی‌شان بود از لهستان که بر آنها تسلط داشت جدا کردند تا به امپراتوری روس بپیوندند و سوای قهرمان‌هایی که در داستان آورده، به مطالعه و بررسی‌های فراوانی که همگی مستند هم بودند پرداخت تا اثر جنبه تاریخی‌اش را حفظ کند و فقط داستانی حماسی زاییده ذهن خیال‌پرداز نویسنده نباشد.»

حس و نظر خودم از خوندن کتاب: 
فضای کتاب برام خیلی متفاوت بود اما دوستش داشتم و یه نفس خوندمش. مشتاقم پیشنهادش بدم اما شک دارم هرکسی باهاش ارتباط برقرار کنه؛ چون به عنوان یه داستان که تونست فضا و احساسات رو برای من بازسازی کنه برام قشنگ بود اما...
اما پذیرفتن اینکه اون حجم از قتل عام یا قانون و تعصب‌ها و تصمیمات واقعی بوده برام سخته.(باتوجه به پیش‌گفتار گزارنده که گفته متن مستند هم بوده)
من گاهی درحین خوندن کتاب جا می‌خوردم که واقعا این تصمیم تو فضای داستان کار درستیه؟
خلاصه که به چشم یه روایت تاریخی همون‌طور که بقیه دوستان نوشته‌اند، خوشایند نیست اما می‌تونه داستان قشنگی باشه.
      

        بخش‌هایی از سخنان رهبران انقلاب ما درباره زن و مهم‌ترین نقش‌های او در جامعه در این کتاب جمع‌آوری شده؛ که دیدگاه دینی و جامعه انقلابی به زن رو بیان کرده و قشنگ هم بیان کرده‌اند.
کتاب محتوای ارزنده‌ای داره و مطالب به صورت کلی و مختصر بیان شده.
دلیلی که باعث شد یک ستاره کمتر بدم، تکرار چندباره بعضی جملات بود که برای من جالب نبود.
      

        کتابی از آقای نادر ابراهیمی 
پیشنهاد شده بود و با توصیفات خاصی از متن این کتاب مواجه شدم؛ مثل: رقص دیگری از واژگان ـ سلسله‌ای از توصیفات ـ قلم فوق‌العاده قوی و... .
 کنجکاو شدم بخونم و خوندمش. گیرا بود و به‌شدت قوه‌ی خیال من رو به‌کار می‌گرفت؛ و فقط همین. من جنس لطیف جمله‌های کتاب رو خیلی دوست داشتم.

راوی از عشق بچگی خودش به اسم هلیا میگه، اون روزها رو مرور می‌کنه؛ و با حال و روز الان خودش مقایسه می‌کنه (عاشقانه، غمناک و متفکرانه). متن کتاب به شکل داستان و رمان نیست. می‌تونم بگم ابتدا و انتها هم نداره! انگار همه وقایعی که راوی در گذر زمان تجربه و احساس کرده، با قلم خاص آقای ابراهیمی با یک عالمه ترکیب اضافی و وصفی به هم پیوند خورده و بیان شده. 
میشه به عنوان یک اثر ادبی بهش نگاه کرد. کتاب خاصی بود. 
 یک ستاره کمتر دادم چون روند کتاب برام مبهم بود (شاید هم من متوجه سیر موضوع نبودم).

ـــ
بریده‌هایی از کتاب:

🔹من از دوست‌داشتن، فقط لحظه‌ها را می‌خواستم. آن لحظه‌یی که تو را به نام می‌نامیدم.

🔹باید که در گلدانِ کوچکِ دیدگانِ تو باغ بی‌پایانِ «هرگز از یاد نخواهم‌برد» برویَد.

🔹من هرگز نخواستم از عشق افسانه‌یی بیافرینم؛ باور کن! من می‌خواستم که با دوست داشتن زندگی کنم ـ کودکانه و ساده و روستایی.

🔹بر اسب‌های تیزپای اندیشه‌هایمان می‌نشستیم و به دریا و به آسمان و به دشت‌های از تَفِ آفتاب‌سوخته‌ی بی‌کران می‌گریختیم.

🔹من لبریز از گفتنم نه از نوشتن. باید که اینجا روبه‌روی من بنشینی و گوش کنی.

🔹ما هرگز از آنچه نمی‌دانستیم و از کسانی که نمی‌شناختیم ترسی نداشتیم. ترس، سوغاتِ آشنایی‌هاست.

🔹نفرین پیام‌آور درماندگی‌ست و دشنام برای او برادری‌ست حقیر...

🔹بیاموز که مَحَبَّت را از میان دیوارهای سنگی و نگاه‌های کینه‌توز، از میان لحظه‌های سلطه‌ی دیگران، بگذرانی.

🔹در تالارِ بزرگِ هر ندامت، ازدست‌رفته‌ها و به‌دست‌نیامده‌ها در کنار هم می‌رقصند.
      

        کتاب شروع خوب، بدنه کاملا معمایی و پایان جذابی داره. 
در این کتاب آقای پوآرو یا خانم مارپل حضور ندارند؛ اما این باعث نمیشه قاتل شناخته یا مجازات نشه.
نویسنده، خواننده رو در تشخیص قاتل ناکام می‌کنه(طبق معمول) که البته همین روند مطالعه رو جذاب‌تر می‌کنه. 
شخصیت‌ها و انگیزه‌ها خیلی خوب توصیف شده. من خیلی از مکالمات عادی افراد داستان رو هایلایت کردم چون احساس می‌کردم جمله‌های ذهن و نظر من در زندگی عادی رو به نوشتن درآورده.
فیلم sparkling cyanide 2003 هم با اقتباس از داستان این کتاب ساخته شده.
شخصیت‌ها:
رزماری بارتون _ جورج بارتون _ آیریس مارل _ آنتونی براون _ مورلی براون
لسینگ روت _ ویکتور دریک _ لوسیلا دریک _ استیون فارادی _ الکساندرا فارادی _ کلنل ریس _ سرگرد کمپ

      

        من شعرهای آقای فاضل نظری رو واقعا دوست دارم.
اشعار کوتاه و روان هستند و به راحتی میشه باهاشون ارتباط گرفت. 
کتاب به نظر من فضای نسبتا غمگینی داشت یعنی از درد و غم عشق و... بیشتر گفته. شاید فقط به همین دلیل یه ستاره کمتر دادم.(کاملا باتوجه به سلیقه خودم )

      

        در مقدمه کتاب گفته شده:
«این داستان‌ها هم برای «خواص» قابل استفاده است و هم برای «عوام»، ولی منظور از این نگارش تنها استفاده عوام است، زیرا تنها این طبقاتند که میلی به عدالت و انصاف و خضوعی در برابر حق و حقیقت در آنها موجود است و اگر با سخن حقی مواجه شوند حاضرند خود را با آن تطبیق دهند. 
صلاح و فساد طبقات اجتماع در یکدیگر تأثیر دارد. ممکن نیست که دیواری بین طبقات کشیده شود و طبقه‌ای از سرایت فساد یا صلاح طبقه دیگر مصون یا بی‌بهره بماند، ولی معمولا فساد از «خواص» شروع می‌شود و به «عوام» سرایت می‌کند و صلاح برعکس از «عوام» و تنبه و بیداری آنها آغاز می‌شود و اجباراً «خواص» را به صلاح می‌آورد، یعنی عادتا فساد از بالا به پایین می‌ریزد و صلاح از پایین به بالا سرایت می‌کند. »

بازخوانی شد. اما جا داره باز هم بخونمش و از نکته‌هاش استفاده کنم.