یکی از کتابهای خوب آگاتا کریستی که با اینکه هیچ کدوم از کاراگاه های معروفش توی کتاب حضور ندارن و همه چیز به من و شمای مخاطب سپرده شده، لذت کشف راز یه جنایت و تمرکز روی تک تک جزییات کتاب رو بهتون می چشونه. تقریبا از میانه های راه کتاب که میفهمیم کاراگاهی در کار نیست و به اندازه همه شخصیت های اصلی، مظنون قابل توجه داریم، دیگه نمی تونیم از کنار کوچکترین توصیف و تصویر و حرفی به سادگی رد بشیم. دیگه ذهنمون لحظه ای دست از استنتاج و استدلال بر نمیداره و بارها و بارها همه گزینه های موجود رو بررسی میکنیم. 
اما هنرمندی نویسنده اینجاست که با وجود فعال کردن ظرفیت کاراگاه مغز مخاطب باز هم میتونه غافلگیرش کنه و پایانی رو برای کتاب و سرنوشت معما در نظر گرفته که تقریبا دور از ذهن ترینه. و جالبه بدونید که بعد فاش شدن راز این جنایت میبینیم چقدر نکات دم دستی ای رو به عنوان اطلاعات حاشیه ای و احتمالا روده درازی نویسنده در نظر گرفته بودیم و بهش بی توجه بودیم. 
آدرنالین رو حسابی بالا میبره خلاصه.
        

          همین الان تموم شد و باید بگم خیلی دوسش داشتم! احساس خوبی داشت خوندنش و برای منی که اولین بار بود این سبک کتاب رو میخونم خیلی هیجان‌انگیز بود و لذت بردم. جوری که خستگی بعد از کلاس و جو خسته کننده مترو هم باعث نمی‌شد بذارمش کنار و هنوز به خوندن ادامه می‌دادم. 
ساده و در عین حال زیبا بود. 
        

          و دیر میفهمیم که آخرین ثانیه‌ها چقدر ارزشمندن. اگه میدونستم که 
یه روز قراره حسرت نفسهای گرمت رو بخورم یا دلم برای چشمهای همیشه نمناکت تنگ بشه هیچوقت وقتمون و تلف نمیکردم...
_______________________________
دومین کتابی بود که از آگاتا کریستی کریستی خوندم و واقعا از کتاب قبلی خیلی بهتر بود و الان متوجه شدم که ارتباط خوبی با قلم این نویسنده میگیرم.
در کل از خوندن این کتاب لذت بردم.
        

          خوشحالم مسیر رو درست رفتم، داستان یه قتل قدیمی(از بازخوانی پرونده‌های قدیمی خوشم میاد) بود که یهو یه قتل  جدید هم از راه رسید.
اول به این نتیجه رسیدم که قاتل هر دو یکی باشه، بعد هم گزینه ها یکی یکی حذف شد و شک من تا آخر ماجرا ادامه داشت و بله تقریبا هم حدس درستی بود.
تونی به نظرم یکی از جذاب‌ترین شخصیت هایی بود که داستان های کریستی خوندم، از این شخصیت های غلط‌انداز خیلی خوشم میاد.

        

          خیلی خوشحالم بالاخره این کتابه طلسم شده رو که ۲۸ روز از وقتی که شروعش کرده بود میگذشت رو تموم کردم.
دومین کتابی بود که از آگاتا کریستی خوندم و تا صفحه ۲۵۰ برام  حوصله سر بر بود و فقط میخواستم تمومش کنم تا دلیلی خوبی باشه واسه اینکه علاقه‌ای به آگاتا نداشته باشم و به عنوان ملکه‌ی جنایی به رسمیت نشناسمش.
اما توی صفحات اخر ورق برگشت و واقعا قضیه جالب شد و هوشه نویسنده رو تحسین کردم.
ولی در کل نمیتونم شدیدا این کتاب رو پیشنهاد کنم چون نمی‌ارزه ۲۵۰ صفحه بخونی و زمان بزاری تا بالاخره توی ۱۸ صفحه‌ی بعد یه چیزه جالب دست گیرت بشه.
        

          اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خواندم. بدک نبود و آدم را درگیر می‌کرد.
نتوانستم قاتل را حدس بزنم! 
        

          اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی میخوندم  خیلی خوب بود و تا آخر نتونستم درست حدس بزنم قاتل کیه و کتابی بود که آدم رو وجد میاورد که هرچه سریع تر کتاب رو تموم کنه تا بفهمه قاتل کیه و ته داستان کمی بد و بی معنی تمام شد و من تا قبل از اتمام کتاب میخواستم کتاب های دیگر از آگاتا کریستی بخونم متاسفانه آخرش رو اونقدر دوست نداشتم و همین باعث شد دیگه کتابی از این نویسنده نخونم 
        

          این دومین تجربه خوندن اثار اگاتا برای من بود قبل این یه کتاب خیلی بلندتر ازش خوندم که خیلی مقدمه چینی داشت و تا به بخش جذاب و پرکشش داستان که لحظه شماری میکنم برای ادامه برسه طول کشید اما این کتاب از همون اول رفت سراغ اصل ماجرا برای همین برام جذاب تر بود از نیمه کتاب به بعد نمیتونستم کتاب رو زمین بذارم و لحظه شماری میکردم برای پایان و معلوم شدن قاتل:)
در کل خیلی کتاب رو دوست داشتم و اسمش هم به نظرم بامزست با اینکه ساسنسور شده:)
        

          علاقمندان داستانای جنایی بهتره بخونن.
مثل بقیه کتابای اگاتا کریستی پایانه غیر منتظره ای داشت ولی گیرایی خوب داشت
هرچند مطالب اضافی و حاشیه ها زیاد بود.
        

          مثل باقی کتاب‌هاش پایانی جذاب و دور از انتظار
اما خب در اوایل کشش داستان زیاد نبود و خیلی تحریک شدم که حتی بذارم کنار کتاب رو
        

          در حالی که خانواده رزماری فکر میکنن که اون خودکشی کرده نامه هایی به دست شوهر رزماری میرسه که اعلام میکنه رزماری خودکشی نکرده بلکه به قتل رسیده...
در ابتدا نویسنده کتاب برامون از شخصیت های کتابش میگه اینکه هر کدوم چه خصوصیاتی دارن و در مورد هم چه فکری میکنن، در واقع ویژگی های شخصیتی هر کدوم از آدم ها رو از دیدگاه شخصیت های دیگه کتاب روایت میکنه.بعد گره افکنی و شوک دوم رو به داستان اضافه میکنه و در نهایت کارآگاه ها کارشون رو شروع میکنن.
کاری که آگاتا کریستی میکنه اینه که به طور مداوم حرف هایی رو در دهان هر کدوم از شخصیت ها میگذاره و همینطور فکر هایی رو تو ذهنشون میذاره که با خوندن در مورد هر شخصیت اون رو به عنوان قاتل در نظر بگیرم  و چند صفحه بعد این  فرض عوض بشه و به شخص دیگه ای مظنون بشیم. و اون به همین صورت مارو مدام بین شخصیت های کتاب میچرخونه.
هر چندقاتل رو درست حدس نزدم ولی کاری که کردم این بود که شواهدی که برای هر کدوم وجود داشت رو در صفحه اول کتاب مینوشتم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که کفه ترازو برای قاتل بودن کدوم شخصیت سنگین تره؟ و تا آخر پاش وایستادم. بنابراین راضیم از خودم👍😂
اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خوندم.
        

          این کتاب داستانِ دو خواهرِ؛
دو خواهر که از بسیاری لحاظ با همدیگر متفاوت هستند. یکی از آن‌ها برونگرا، تجملاتی، اهل معاشرت و بی‌پرواست. دیگری درونگرا، آرام، وفادار و مسئولیت‌پذیر است.
یکی از این دو خواهر در مهمانی تولدش با نوشیدن سیانور خودکشی می‌کند. ولی آیا واقعا داستان به همین سادگی است که در ظاهر به نظر می‌رسد؟

📍در این کتاب پوآرو و خانم مارپل حضور ندارن ولی کلنل ریس حضور داره و معما به دست اون حل میشه.
پایان‌بندی کتاب رو دوست داشتم و عاشقانه محوی که در کتاب جریان داشت، کافی و جذاب بود.

«هر مردی این را دوست دارد. دوست دارد با چنین زنی باشد. ولی تا دهانش را باز می‌کرد، آن جذابیت هم رنگ می‌باخت.»

شخصیت‌ها:
کلنل ریس، رزماری بارتون، جورج بارتون، آیریس مارل، آنتونی براون، روت لسینگ و ...

۱۹ اسفند ۰۳
        

          سلام و نور
کتابی از آگاتا که توش خبری از هرکول پوآرو و خانم مارپل نبود ولی اسکاتلندیارد، چرا  حضور داشت و مثل همیشه پر مدعا و تا حدودی ناکارآمد.😉
یه جا سر قتل دوم بدجور شوک شدم چون اصلا توقعشو نداشتم و شاید بشه گفت نقطه هیجان داستان بود.
مثل بقیه ی کتابهای جنائی سرگرم کننده و چالش برانگیز .
با خوندنش بهم خوش گذشت😃

_آدم به مادر، پدر،خواهر یا خاله اش فکر نمیکند. آنها وجود دارند.مهم نیست که چجوری. آدم به اعضای خانواده اش مثل بقیه ی افراد فکر نمی کند. حتی از خودش ننی پرسد چگونه هستند.
        

          یادداشت کتاب "نوشابه با سیانور" اثر آگاتا کریستی

نوشابه با سیانور رمانی پلیسی از نویسندهٔ شهیر بریتانیایی آگاتا کریستی (۱۹۷۶ – ۱۸۹۰) است که نخستین‌بار در سال ۱۹۴۵ منتشر شد. 

⭐در شب هفتم اکتبر، هفت نفر در رستورانی به نام لوکزامبورگ گرد هم می‌آیند تا شام بخورند. در این میان، رزماری بارتون، یکی از مهمانان، پس از نوشیدن نوشابه‌ای با طعم سیانور، جان خود را از دست می‌دهد. پزشکی قانونی مرگ او را خودکشی اعلام می‌کند، اما شش ماه بعد، همسر رزماری، جورج، نامه‌هایی دریافت می‌کند که نشان می‌دهد مرگ همسرش ممکن است به قتل مرتبط باشد. یک سال بعد، در شب مشابه، جورج نیز در همان رستوران به قتل می‌رسد. کلنل ریس مأمور رسیدگی به این پرونده پیچیده می‌شود و تلاش می‌کند راز این دو قتل را کشف کند.

⭐«نوشابه با سیانور» یکی از آثار برجسته کریستی است که با استفاده از پیچش‌های غیرمنتظره و روایت جذاب، مخاطب را تا انتها با خود همراه می‌کند. شخصیت‌پردازی قوی و واقع‌گرایانه، تعاملات انسانی و فضای مرموز داستان، از ویژگی‌های برجسته این رمان به‌شمار می‌آیند. همچنین، کریستی با به‌کارگیری جزئیات دقیق و ایجاد تعلیق، تجربه‌ای ذهنی و تحلیلی برای خواننده فراهم می‌آورد.

⭐این کتاب نه‌تنها یک داستان معمایی هیجان‌انگیز را ارائه می‌دهد، بلکه با بازتاب فرهنگ و سبک زندگی دوران خود، به درک عمیق‌تری از جامعه آن زمان کمک می‌کند. «نوشابه با سیانور» را می‌توان به علاقه‌مندان به ژانر جنایی و پلیسی توصیه کرد که به دنبال داستانی پر از رمز و راز و پیچش‌های غیرمنتظره هستند.

سبک نویسندگی و تکنیک‌های داستان‌پردازی:
⭐آگاتا کریستی در این رمان از همان تکنیک‌های برجسته خود در داستان‌پردازی استفاده می‌کند که در سایر آثارش نیز مشاهده می‌شود. او معمولاً پیچش‌های غیرمنتظره‌ای در پایان داستان‌هایش قرار می‌دهد که خواننده را شگفت‌زده می‌کند و این ویژگی در «نوشابه با سیانور» به طرز بسیار ماهرانه‌ای به کار گرفته شده است.

⭐کریستی با استفاده از روایت‌هایی که از دیدگاه‌های مختلف شخصیت‌ها بیان می‌شوند، به طور تدریجی اطلاعات جدیدی را در اختیار خواننده قرار می‌دهد و به این ترتیب تنش و هیجان داستان را افزایش می‌دهد. به‌ویژه در این کتاب، فضای مرموز و مشکوک که در هر بخش از داستان ایجاد می‌شود، خواننده را وادار می‌کند تا همچنان به دنبال پاسخ‌های معما برود.

⭐همچنین، ساختار زمانی در کتاب از نظر فنی بسیار هوشمندانه است. کریستی با استفاده از دو خط زمانی (مرگ رزماری و سپس مرگ جورج یک سال بعد)، داستان را به نحوی پیش می‌برد که خواننده دائم در حال حدس زدن در مورد علت و چگونگی قتل‌هاست. این تکنیک باعث می‌شود که پایانی غیرمنتظره و در عین حال قابل باور را ارائه دهد که خواننده نمی‌تواند آن را پیش‌بینی کند.

شخصیت‌ها و روانشناسی آنها:
⭐در این کتاب، شخصیت‌ها به‌طور پیچیده‌ای طراحی شده‌اند و کریستی در نمایش انگیزه‌ها و روابط بین آنها بسیار دقیق عمل کرده است. به‌طور خاص، بررسی روانشناسی شخصیت‌ها در نحوه تعامل و رفتار آنها با یکدیگر نقش کلیدی دارد. برای مثال، شخصیت‌های اصلی مانند جورج و رزماری، با وجود ظاهر ساده و بی‌پیرایه‌شان، دنیای درونی پیچیده‌ای دارند که در طول داستان به تدریج آشکار می‌شود.

⭐کریستی به طور ظریف به ویژگی‌های شخصیتی افراد اشاره می‌کند، مانند حسادت، انتقام، و عشق‌های پنهان که انگیزه‌های قتل‌ها را تشکیل می‌دهند. این عمق در شخصیت‌پردازی موجب می‌شود که خواننده هرگز نتواند به طور قطع قضاوت کند که چه کسی قاتل است، و در عین حال نسبت به شخصیت‌های مختلف احساس همدلی یا تنفر پیدا کند.

موضوعات و پیام‌ها:
⭐در «نوشابه با سیانور»، کریستی همچنین به مسائلی چون ابهام در درک حقیقت و عواقب پنهان‌کاری‌ها اشاره دارد. این رمان به نوعی یک تحلیل اجتماعی از روابط انسانی و تأثیرات منفی اسرار پنهان و دروغ‌ها بر زندگی افراد است. در حقیقت، هر شخصیت در این داستان در دنیای خود گرفتار است و برای حل معما به نوعی مجبور است که خود را از زنجیرهای روانی و اجتماعی رها کند.

⭐همچنین می‌توان به انتقاد از روابط اجتماعی در دوران پس از جنگ جهانی دوم اشاره کرد. در این دوران، بسیاری از افراد با گذشته‌های پنهانی روبه‌رو بودند و در این داستان نیز این موضوعات از منظر معمایی و جنایی بررسی می‌شود. کریستی با ظرافت این مسائل را در لابه‌لای داستان قرار می‌دهد و از آنها به‌عنوان ابزارهایی برای پیشبرد داستان و پیچیده‌تر کردن معما استفاده می‌کند.

نتیجه‌گیری:
⭐«نوشابه با سیانور» یکی از بهترین آثار آگاتا کریستی است که توانسته است در آن تمامی ویژگی‌های رمان‌های جنایی برجسته‌اش را به‌طور مؤثر به نمایش بگذارد. این کتاب یک معمای پیچیده، با شخصیت‌های جذاب و یک پیچش داستانی فوق‌العاده دارد که مطمئناً مخاطب را تا صفحه آخر درگیر خواهد کرد.

⭐کریستی با استفاده از رویکرد روان‌شناختی و تحلیل دقیق روابط انسانی، موفق به خلق داستانی شده که نه‌تنها یک معما است، بلکه به‌نوعی به بررسی اعماق روح انسان و پیوندهای انسانی در دوران‌های سخت اجتماعی پرداخته است.

⭐اگر علاقه‌مند به آثار معمایی و جنایی هستید، «نوشابه با سیانور» قطعاً یکی از بهترین انتخاب‌ها خواهد بود و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای شما رقم خواهد زد.

امیدوارم یادداشت مفیدی باشه، ممنونم اگر تا اینجا خوندید💗 
از اونجایی که من نقاشم(رشته ی رنگ روغن) دوست داشتم برای کتاب هایی که می‌خونم روی تابلو نقاشی بکشم تا فضای اون کتاب همیشه توی ذهنم باقی بمونه. 
ممنون می‌شم نظرتون رو بگید که اگر این تصمیم قطعی شد، این نقاشی ها رو توی صفحه بهخوان قرار بدم یا نه🤍🌱
        

          کتاب شروع خوب، بدنه کاملا معمایی و پایان جذابی داره. 
در این کتاب آقای پوآرو یا خانم مارپل حضور ندارند؛ اما این باعث نمیشه قاتل شناخته یا مجازات نشه.
نویسنده، خواننده رو در تشخیص قاتل ناکام می‌کنه(طبق معمول) که البته همین روند مطالعه رو جذاب‌تر می‌کنه. 
شخصیت‌ها و انگیزه‌ها خیلی خوب توصیف شده. من خیلی از مکالمات عادی افراد داستان رو هایلایت کردم چون احساس می‌کردم جمله‌های ذهن و نظر من در زندگی عادی رو به نوشتن درآورده.
فیلم sparkling cyanide 2003 هم با اقتباس از داستان این کتاب ساخته شده.
شخصیت‌ها:
رزماری بارتون _ جورج بارتون _ آیریس مارل _ آنتونی براون _ مورلی براون
لسینگ روت _ ویکتور دریک _ لوسیلا دریک _ استیون فارادی _ الکساندرا فارادی _ کلنل ریس _ سرگرد کمپ

        

          نفهمیدم از کجا به کجا رسیدیم طبق معمول
آگاتا کریستی الحق ملکه ی داستان های جناییه
        

          به نام خدا 
دومین کتاب از خانم آگاتا کریستی است که خوندم و این کتابشون رو بیشتر دوست داشتم. تا این لحظه کتابی رو  به طور پیوسته نخوندم  چون هم خسته میشم و هم حوصله ام نمی‌کشه اما این کتاب، طلسم رو شکست و باعث شد بخوام پیوسته بخونمش. روند کتاب جذاب بود و اصلا خسته کننده نبود. خوندنش برام لذت بخش بود و امیدوارم شما هم از خوندنش لذت ببرین. 
        

          حس رضایتمندی خاصی دارم از اینکه همه رو قاتل دیدم الا همونی که باید😅😂..
در این ژانر خیلی تجربه ای ندارم اما به عنوان اولین ها برام خیلی کشش داشت و داستان و ساختار رو دوست داشتم 👌
اولین اثری  بود که از خانم آگاتا کریستی خوندم و
 خداروشکر ترجمه  اش ناامید کننده نبود🤲
احتمالا به زودی سراغ باقی کتاب‌ها ایشون برم.🤭
        

          اولین تجربه م از آگاتا خانم بود
 دوست داشتم ده پسر بچه زنگی رو اول بخونم اما نیست و نابود شده بود و همه جا اتمام موجودی!!!!
طبق نظرات و موجودی که از کتابای ایشون وجود داشت این کتاب رو انتخاب کردم

داستان به قدری عمق داشت که ذهن رو درگیر کنه و اجازه بده خواننده فرضیه های  مختلف رو تحلیل کنه و به نظرم یکی دیگر از نکات مثبتش این بود که خواننده در داستان به امان خدا رها نمی شد  بلکه دست در دست نویسنده قدم به قدم پیش می رفت و داده ها و اطلاعات شون بیشتر می شد. 




        

          اول از همه بگم، نوشابه با سیانور رو اگه آگاتا کریستیه خفن نخوندین شروع نکنین چون ممکنه ترغیب نشین بقیه‌ی آگاتا هارو بخونین و اینجوری اوقاتِ خیلی خوشی از دستتون در میره. (برای شروع قتل در قطار سریع السیر شرق و خطر در خانه آخر رو بهتون پیشنهاد میکنم. اگه کتابش رو ندارین میتونین رایگان از ایران صدا گوش بدین)
از همون اول که شروع کردم متوجه شدم روندِ نوشابه با سیانور مثل موج سواریه، یعنی آنچنان جنایی‌ای در طول داستان نداریم و بیشتر با خصوصیات روانی قاتل‌ها آشنامون میکنه. اوایل کتاب اینقدر به همه شک کرده بودم که نتونستم به کسی اعتماد کنم و بگم "از فلانی خیلی خوشم اومده". تااا اونجایی که کلنل ریس وارد داستان شد. دقیقا مثل این بود که به یه مهمونی دعوت شده باشین و هیچکس رو نشناسین و معذب باشین تا یهو یه آشنا (که کلنل ریس باشه) وارد داستان میشه. آشنایی بنده با کلنل ریس برمیگرده به "ورق‌ها روی میز" که اونجا با پوآرو بود و حضور خیلی محوی داشت. ولی بلاخره آشنا بود دیگه!🥸 
من نتونستم پشت‌پرده رو حدس بزنم و مثلِ "چهار غول بزرگ" یا "ورق‌ها روی میز" خیلی تحلیل نکردم ماجرا رو، فقط خوندم که حسش از بین نره. اینم بگم که کتابای آگاتا رو یا شروع نکنین یا نهایتا سه روزه بخونین مگرنه نصفِ اون مقدار که تند بخونین هم خوشتون نمیاد. 
نوشابه با سیانور از اون کتابای آگاتا نبود که شروع فصل‌ها و جمله‌بندیِ آغاز هرفصل انقدر جذاب باشه که نشه گذاشتش زمین، ولی قشنگ بود و من فقط به کسایی که شاهکار های آگاتا رو خوندن پیشنهاد میکنم=)
پ.ن: اسمش هم خیلی خفنه نه؟ مثلا فکر کن میپرسن چی میخونی، میگی "نوشابه با سیانور"! (جلدش هم خیلی خوشکله)
با تشکر که نظرم رو خوندین اگه شما هم راجب روندهای کتابای آگاتا نظری دارین خیلی خیلی خوشحال میشم پیام بدین تا باهم بحث کنیم🥲💘