یکی از کتابهای خوب آگاتا کریستی که با اینکه هیچ کدوم از کاراگاه های معروفش توی کتاب حضور ندارن و همه چیز به من و شمای مخاطب سپرده شده، لذت کشف راز یه جنایت و تمرکز روی تک تک جزییات کتاب رو بهتون می چشونه. تقریبا از میانه های راه کتاب که میفهمیم کاراگاهی در کار نیست و به اندازه همه شخصیت های اصلی، مظنون قابل توجه داریم، دیگه نمی تونیم از کنار کوچکترین توصیف و تصویر و حرفی به سادگی رد بشیم. دیگه ذهنمون لحظه ای دست از استنتاج و استدلال بر نمیداره و بارها و بارها همه گزینه های موجود رو بررسی میکنیم. 
اما هنرمندی نویسنده اینجاست که با وجود فعال کردن ظرفیت کاراگاه مغز مخاطب باز هم میتونه غافلگیرش کنه و پایانی رو برای کتاب و سرنوشت معما در نظر گرفته که تقریبا دور از ذهن ترینه. و جالبه بدونید که بعد فاش شدن راز این جنایت میبینیم چقدر نکات دم دستی ای رو به عنوان اطلاعات حاشیه ای و احتمالا روده درازی نویسنده در نظر گرفته بودیم و بهش بی توجه بودیم. 
آدرنالین رو حسابی بالا میبره خلاصه.
        

          اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خواندم. بدک نبود و آدم را درگیر می‌کرد.
نتوانستم قاتل را حدس بزنم! 
        

          همین الان تموم شد و باید بگم خیلی دوسش داشتم! احساس خوبی داشت خوندنش و برای منی که اولین بار بود این سبک کتاب رو میخونم خیلی هیجان‌انگیز بود و لذت بردم. جوری که خستگی بعد از کلاس و جو خسته کننده مترو هم باعث نمی‌شد بذارمش کنار و هنوز به خوندن ادامه می‌دادم. 
ساده و در عین حال زیبا بود. 
        

          و دیر میفهمیم که آخرین ثانیه‌ها چقدر ارزشمندن. اگه میدونستم که 
یه روز قراره حسرت نفسهای گرمت رو بخورم یا دلم برای چشمهای همیشه نمناکت تنگ بشه هیچوقت وقتمون و تلف نمیکردم...
_______________________________
دومین کتابی بود که از آگاتا کریستی کریستی خوندم و واقعا از کتاب قبلی خیلی بهتر بود و الان متوجه شدم که ارتباط خوبی با قلم این نویسنده میگیرم.
در کل از خوندن این کتاب لذت بردم.
        

          خوشحالم مسیر رو درست رفتم، داستان یه قتل قدیمی(از بازخوانی پرونده‌های قدیمی خوشم میاد) بود که یهو یه قتل  جدید هم از راه رسید.
اول به این نتیجه رسیدم که قاتل هر دو یکی باشه، بعد هم گزینه ها یکی یکی حذف شد و شک من تا آخر ماجرا ادامه داشت و بله تقریبا هم حدس درستی بود.
تونی به نظرم یکی از جذاب‌ترین شخصیت هایی بود که داستان های کریستی خوندم، از این شخصیت های غلط‌انداز خیلی خوشم میاد.

        

          اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی میخوندم فوق العاده بود و تا آخر نتونستم درست حدس بزنم قاتل کیه و کتابی بود که آدم رو وجد میاورد که هرچه سریع تر کتاب رو تموم کنه تا بفهمه قاتل کیه و این باعث شد من کتابا های دیگه از آگاتا کریستی بخونم 
        

          این دومین تجربه خوندن اثار اگاتا برای من بود قبل این یه کتاب خیلی بلندتر ازش خوندم که خیلی مقدمه چینی داشت و تا به بخش جذاب و پرکشش داستان که لحظه شماری میکنم برای ادامه برسه طول کشید اما این کتاب از همون اول رفت سراغ اصل ماجرا برای همین برام جذاب تر بود از نیمه کتاب به بعد نمیتونستم کتاب رو زمین بذارم و لحظه شماری میکردم برای پایان و معلوم شدن قاتل:)
در کل خیلی کتاب رو دوست داشتم و اسمش هم به نظرم بامزست با اینکه ساسنسور شده:)
        

          کتاب شروع خوب، بدنه کاملا معمایی و پایان جذابی داره. 
در این کتاب آقای پوآرو یا خانم مارپل حضور ندارند؛ اما این باعث نمیشه قاتل شناخته یا مجازات نشه.
نویسنده، خواننده رو در تشخیص قاتل ناکام می‌کنه(طبق معمول) که البته همین روند مطالعه رو جذاب‌تر می‌کنه. 
شخصیت‌ها و انگیزه‌ها خیلی خوب توصیف شده. من خیلی از مکالمات عادی افراد داستان رو هایلایت کردم چون احساس می‌کردم جمله‌های ذهن و نظر من در زندگی عادی رو به نوشتن درآورده.
فیلم sparkling cyanide 2003 هم با اقتباس از داستان این کتاب ساخته شده.
شخصیت‌ها:
رزماری بارتون _ جورج بارتون _ آیریس مارل _ آنتونی براون _ مورلی براون
لسینگ روت _ ویکتور دریک _ لوسیلا دریک _ استیون فارادی _ الکساندرا فارادی _ کلنل ریس _ سرگرد کمپ

        

          حس رضایتمندی خاصی دارم از اینکه همه رو قاتل دیدم الا همونی که باید😅😂..
در این ژانر خیلی تجربه ای ندارم اما به عنوان اولین ها برام خیلی کشش داشت و داستان و ساختار رو دوست داشتم 👌
اولین اثری  بود که از خانم آگاتا کریستی خوندم و
 خداروشکر ترجمه  اش ناامید کننده نبود🤲
احتمالا به زودی سراغ باقی کتاب‌ها ایشون برم.🤭
        

          اولین تجربه م از آگاتا خانم بود
 دوست داشتم ده پسر بچه زنگی رو اول بخونم اما نیست و نابود شده بود و همه جا اتمام موجودی!!!!
طبق نظرات و موجودی که از کتابای ایشون وجود داشت این کتاب رو انتخاب کردم

داستان به قدری عمق داشت که ذهن رو درگیر کنه و اجازه بده خواننده فرضیه های  مختلف رو تحلیل کنه و به نظرم یکی دیگر از نکات مثبتش این بود که خواننده در داستان به امان خدا رها نمی شد  بلکه دست در دست نویسنده قدم به قدم پیش می رفت و داده ها و اطلاعات شون بیشتر می شد. 




        

          مثل باقی کتاب‌هاش پایانی جذاب و دور از انتظار
اما خب در اوایل کشش داستان زیاد نبود و خیلی تحریک شدم که حتی بذارم کنار کتاب رو
        

          در حالی که خانواده رزماری فکر میکنن که اون خودکشی کرده نامه هایی به دست شوهر رزماری میرسه که اعلام میکنه رزماری خودکشی نکرده بلکه به قتل رسیده...
در ابتدا نویسنده کتاب برامون از شخصیت های کتابش میگه اینکه هر کدوم چه خصوصیاتی دارن و در مورد هم چه فکری میکنن، در واقع ویژگی های شخصیتی هر کدوم از آدم ها رو از دیدگاه شخصیت های دیگه کتاب روایت میکنه.بعد گره افکنی و شوک دوم رو به داستان اضافه میکنه و در نهایت کارآگاه ها کارشون رو شروع میکنن.
کاری که آگاتا کریستی میکنه اینه که به طور مداوم حرف هایی رو در دهان هر کدوم از شخصیت ها میگذاره و همینطور فکر هایی رو تو ذهنشون میذاره که با خوندن در مورد هر شخصیت اون رو به عنوان قاتل در نظر بگیرم  و چند صفحه بعد این  فرض عوض بشه و به شخص دیگه ای مظنون بشیم. و اون به همین صورت مارو مدام بین شخصیت های کتاب میچرخونه.
هر چندقاتل رو درست حدس نزدم ولی کاری که کردم این بود که شواهدی که برای هر کدوم وجود داشت رو در صفحه اول کتاب مینوشتم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که کفه ترازو برای قاتل بودن کدوم شخصیت سنگین تره؟ و تا آخر پاش وایستادم. بنابراین راضیم از خودم👍😂
اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خوندم.
        

          کتاب خیلی خوبی بود نسبت به بعضی کتاب های آگاتا کریستی که خوندم و پیشنهادش میکنم بشدت.
        

          سلام و نور
کتابی از آگاتا که توش خبری از هرکول پوآرو و خانم مارپل نبود ولی اسکاتلندیارد، چرا  حضور داشت و مثل همیشه پر مدعا و تا حدودی ناکارآمد.😉
یه جا سر قتل دوم بدجور شوک شدم چون اصلا توقعشو نداشتم و شاید بشه گفت نقطه هیجان داستان بود.
مثل بقیه ی کتابهای جنائی سرگرم کننده و چالش برانگیز .
با خوندنش بهم خوش گذشت😃

_آدم به مادر، پدر،خواهر یا خاله اش فکر نمیکند. آنها وجود دارند.مهم نیست که چجوری. آدم به اعضای خانواده اش مثل بقیه ی افراد فکر نمی کند. حتی از خودش ننی پرسد چگونه هستند.
        

          واقعا اون تپش قلبی که در بخش های پایانی کتاب های آگاتا کریستی همراهم میشه رو دوست دارم.
        

          اولین تجربه من از خانم کریستی بزرگوار!
وقتی این کتاب رو داشتم میخوندم، به شدت یاد کتابی که اخیرا تمومش کردم افتادم.
 دوباره فکر کن، آدام گرنت 😅
این داستان عجیب و غریب هم چیز عجیبی داشت که مدام دوست داشتی از بین روابط و دلایل دنبال سرنخ واقعی تری بگردی.
گرچه من حدسم در مورد مظنون شاید نزدیک ترین بود و حتی قالبش رو هم درست حدس زده بودم ولی  افراد غلطی رو در نهایت متهم کرده بودم که البته نامردی خانم کریستی بود💔🫣😅
به هر حال لذت بردم از این کتاب به عنوان اولین تجربه بلندم با اگاتا کریستی و قصد دارم در ادامه با ترتیب قابل قبولی آثار ایشون رو بخونم
        

          به نام خدا 
دومین کتاب از خانم آگاتا کریستی است که خوندم و این کتابشون رو بیشتر دوست داشتم. تا این لحظه کتابی رو  به طور پیوسته نخوندم  چون هم خسته میشم و هم حوصله ام نمی‌کشه اما این کتاب، طلسم رو شکست و باعث شد بخوام پیوسته بخونمش. روند کتاب جذاب بود و اصلا خسته کننده نبود. خوندنش برام لذت بخش بود و امیدوارم شما هم از خوندنش لذت ببرین.