تصویرگری فوق العاده  کتاب و تطبیقش با تصاویر واقعی از روستاهای شمال ایران و حتی پوشش مردم اون روستا
باعث شد بیشتر از  20 بار این کتاب و ورق بزنم کیف کنم
      

        خاک کارخانه غبارش سحر آمیز است . گیرایی خاص خودش را دارد
همین گرد و غبار بوده که شیوا خادمی را مجذوب خویش کرده .
 عکاس و مستند نگاری که مثل کارگران کارخانه ی چیت سازی بهشهر عاشق شغلش هست و برای خلق این مجموعه ی جذاب و دلنشین دست به کار بزرگی زده و خواننده ی کتاب را وارد دنیای کارگران و عوامل قدردان و مهربان  کارخانه ی چیت سازی کرده است.  
حتما همه ی مان بارها و بارها از اماکن دیدنی و تاریخی که در کشورمان و یا  حتی در بلاد دیگر وجود دارند شنیده ایم و دیده ایم و حرف زده ایم و همین طور علاقه مند به لمس و حضور در آن اماکن 
شده ایم 
حالا باید کارخانه ی چیت سازی بهشهر هم به این لیست اضافه کرد
با این که چیزی از آن باقی نمانده 
همین.
      

        ملا هادی سبزواری 
شرحی مختصر از زندگی این عالم و فیلسوف مشهور
این مدل کتاب ها رو که می خونم مشتاق میشم به بندگی خالصانه در درگاه الهی، به انجام نوافل و مستحبات، به گفتن ذِکر و ذُکر،سیر الی الله و قص علی هذا  اما این حال و هوای معنوی و بارانی بعد از اتمام یادداشت راجع به کتاب از بین میره و میرم پی لغویات و هوای نفس ☹️☹️ همین.
      

        نخوندی هم نخوندی... همین
      

        تقصیره خودم بود
قبل از این که این یادداشت و بنویسم داشتم نظرات کاربرانی که این کتاب و خوندن نگاه می کردم.
اکثرا معتقد بودند که به عنوان اولین کتاب از موراکامی انتخاب خوبی از آب در نیومده....(موافقم)
حتی وقتی چند ماه پیش با کتابدار نشر چشمه راجع به موراکامی گپ می زدم ایشونم همین موضوع رو گوشزد کرد که آقای عرفان لجباز بیا حرف من موراکامی خونده رو گوش کن،  با کافکا شروع کن یا با سال های زیارت شروع کن. 
اما منِ به ظاهر کاربلدِ سوخت نَده گفتم که نه... ✋🏻
اجازه بدین برای آشنایی با قلم و عقایدش با داستان های کوتاهش شروع کنم... اخه من خیلی حالیمه🙄
آقااااا اشتباه کردم. یه بزرگی میگفت : حرف مرد یکی نیست دوتاست... دومیش همینه که بگه اشتباه کرررررردم...😑
 اما شماهایی که میخواین بیاین سراغ این آقای ژاپنی راهِ خراب و پر از دست انداز من رو نرید برین سراغ کتابای دیگه. 
اما اما اما..... 
اینم بگم که انقدرا هم بد نبود هاااااا
 اتفاقا با فضای فکری و حال و هوای نويسنده کنار اومدم(اعترافات میمون، کارناوال) اماااا تا میومدم جذب بشم و غرق احوالات شخصیت ها بشم حالم گرفته می شد و ضدحال میخوردم خلاصه که این کتاب باید چهار یا پنجمین کتاب برای مطالعه انتخاب بشه
البته که این نظر منِ کمترین هست و هیچ اعتبار و قوامی نخواهد داشت.

حالا شما دوستانِ موراکامی خونده ی عزیز بفرمایین انتخاب بعدی چی باشه قووووول میدم اِنقُلت نیاااااارم🥺
      

        عربیکا  چند سفرنامه ی (سفرهای متعدد) جناب یامین پور طی سال های مختلف به کشور لبنان است که در قالب یک سفرنامه منتشر شده است. 
کتابی جمع و جور و مختصر و تا حدودی مفید
 که حول اتفاقات اخیر لبنان، شهر بیروت، منطقه ضاحیه جنوبی در گردش است. 
بنا به علاقه ی شخصی خودم به قلم ایشون و موضوعی که این روز ها کم و بیش بر سر زبان هاست کتاب رو خریداری کردم و مطالعه کردم.
برای آشنایی با حزب ا... لبنان و اشخاص تاثیرگذار و مهم این کشور به البته  طور اجمال، کتاب مناسب و خوش خوانی است. 

      

        دود
کتابی است  که به گفته ی راوی داستان در پسا آخرالزمان اتفاق افتاده. 
حالا این پسا آخرالزمان چی هست و کی هست و از کجا اومده  متاسفانه اطلاعاتی در دست نیست. 
از فضای داستان بخوام بگم  تیره و تار (سرمه ای تیره) 
تنها هدف آدمای داستان ( زن، بچه، گربه، مرد) بقا  و زنده موندن است 
و تنها وجه زیبای این تصویر  طبیعت بکر است که نویسنده الحق و الانصاف حق مطلب رو به خوبی ادا کرده... 

ترجیح خودم این هست که اگر قراره یه روزی همه چی نابود بشه و از بین بره و فقط چند نفری زنده بمونن  
منم جز نابود شده ها باشم...علتش هم اینه که یه عمر راحت زندگی کردم و همه چی در دسترس بوده و حالا باید با طبیعت زمخت و خشن، با زمین بی حاصل و درختان بی ثمر با سرمای استخوان سوز با گرمای طاقت فرسا برای بقا بجنگم. 

شما کدوم رو انتخاب می کنید؟ 
همرنگِ جماعتِ نابود شده؟ 
یا
یکی از تنها فرده باقی مانده بر زمین؟ 


      

        عجب خوابی بود
سنگین، نرم، طولانی، بدون صدای مزاحم
هرچی هم صدام کردن بیدار نشدم
دوست داشتم بدونم آخرِ این خواب خوش چی میشه 
شاید هم بیدار بودم و همه چی حقیقت داشت
هر چی که بود تعبیرش زیبا بود... 
      

        از این که مجله ای با این کیفیت متولد شده خیلی خوشحالم و از همون ابتدای فروش جز نفرات اول خریداران بودم 
هر جلد از  مدام راجع به موضوعی واحد حرف می زنه 
سفر ، جنگ، خواب ،کتاب و.....
یکی از ویژگی های جذابش  QRcode هایی هست که در عمق متن ها گنجانده شده و با اسکن آن ها میتونین تصاویر مربوط به متن یا موسیقی پس زمینه و توضیحات بیشتر راجع به عنوان مطرح شده رو ببينيم بشنویم و بخوانیم
به نظرم جا داره بخش ها و عناوین بیشتری به مجله اضافه بشه که ریتم یکنواختی نداشته باشه 

      

        *واقفیه*
گروهی از شیعیان که بر امامت موسی ابن جعفر علیه السلام توقف کردند و معتقد بودند ایشان عروج کرده و بعد از مدتی ظهور می کنند و فرزندی بعد از ایشان  به امامت نخواهد رسید
زیاد بن مروان قندی (لعنت الله) که از موکلین امام هفتم بود و بنا به اعتماد و شهرتی که داشت خمس و نذورات و هدایای شیعیان را تحویل می گرفت تا به صاحب اصلی آن برساند اما  نفس اجازه ولایتپذیری و عاقبت بخیری را به او نداد و با خفت خواری به درک واصل شد

کتاب در قالب داستان تاریخی روایت شده و نویسنده اثر فوق تازه کار اما با استعداد و باهوش است
پایان داستان از نقاط ضعف این کتاب بود

      

        هوا ابری است. از آن ابرهای قرمز که دل پری دارند و کافیست بگویی: هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو 
تا ساعت ها بِبارَد و بِبارَد و بِبارَد. 
حدودای ساعت هفت بعدازظهر یک زمستان سرد
همه چیز آماده است برای قدم رنجه نمودن برف بر زمینِ میزبان
خیابانی در مرکز شهر 
مملو از نور و  هُرم گرمایی که سرما را از یاد می برد
 نسبتا شلوغ و پر رفت و آمد 
عشقی خفیف در جریان است
کافه ای با رنگ و لعاب مدرن
ترجیحا تاریک  نیست  و نور مناسبی دارد
میزی که مشرف به سمت پیاده رو بیرون از کافه است و لذت تماشا را دو چندان کرده است 
عاشق بوی قهوه ام اما به مزاجم سازگار نیست
قهوه :معشوقی با بوی خوش و موهای خرمایی رنگ اما بد خلق و مضطرب
به ناچار دمنوشی از شوق، دلبستگی، سرخوشی و کمی نبات
روبرویم احمد اخوت نشسته است
از خاطرات کتابی حرف می زند با عشقی سرشار 
با هم به همه جا سفر کردیم بدون تشریفات مفصل و پردردسر برای عزیمت به سفرهای دور و دراز خارجی. 
به کتابخانه شکسپیر و شرکا
به منزل ویرجینیا وولف به صرف کتاب و کتابخوانی 
  به حاشیه نویسی های غم انگیز آدم ها در کتاب ها
به خاطرات جامانده در بین کتاب ها 
به وعده و قرارهای  تنظیم شده ای که در لا به لای  صفحات کتاب ها دیر کردند و به سر قرار نرسیدند 
در همان کافه 
همان خیابان نسبتا شلوغ 
همان هوای ابری
برف هم شروع به باریدن کرد... 
احمد اخوت فوق العاده است. 
دوم دی چهارصد و سه



      

        ایشون دختر همون خاله خرسه ی معروفن که با سنگ  صورت بنده خدا رو آورد پایین.. حالا ایشون با توجه به تجربه ی تلخی که از  مادرش به جا مونده  قصد داره یک دوست از نوع انسان پیدا کنه و  به بچه هایی که کتاب رو میخونن کنترل خشم و عصبانیت رو یاد بده که دوباره با سنگ صد  کیلویی فاجعه به بار نیارن
البته مورچه و زنبور و ماهی هم کمک میکنن
به نظرم بد نبود
مثلا از یک تا ده شمردن
 نفس عمیق کشیدن
دو جرعه آب خوردن 
پیشنهاد های نویسنده در بطن داستان بود که می‌تونه در کنترل خشم موثر باشه 
      

        زیباترین و با تامل ترین  قسمت  این شاهکار ادبی برای من همان ابتدای  داستان بود وقتی که همکاران آن اداره حین بحث کاری و پرونده های شکایات  و فلان و فلان خبر مرگ دوستشان را شنیدند. 
هرکس به نحوی احساسات ش رو ابراز کرد و به فاصله ی دقایقی کوتاه به بحث قبلی و  موضوع جانشینی همان دوست فوت شده در اداره  بازگشتند. 

مرگ این شخص برای زندگی دوستانش وقفه ای کوتاه در حد چند دقیقه به وجود آورد
برای همسر و فرزندانش این وقفه چند روزی بیشتر بود 
برای آشنایان شاید به اندازه شنیدن خبر و رویت اعلامیه مرگ
اما برای دنیا هیچ.... واقعا هیچ
تلخ است  اما حقیقت است ... مرگ من و امثال من تاثیری  در این جهان و این کره خاکی ندارد
مترو سر ساعت حرکت می‌کند
پرواز ها طبق برنامه انجام می شوند
ماشین پخش و توزیع لبنیات مثل هر روز محصولات را به
 فروشگاه ها می رساند
اخبار روز هر لحظه و هر ساعت منتشر می شوند
رستوران ها پر و خالی می‌شوند 
پرنده ها پرواز می کنند
مورچه ها همچنان به فکر زمستان و جمع آوری آذوقه هستند
گربه ها دنبال صید می گردند
باد، برگ درخت ها را به رقص  وادار میکند
همه و همه در جریان هستند
ایوان ایلیچ ها هم مرده اند.
ایوان ایلیچی که یادش رفته بود مرگ به سراغ اوهم خواهد آمد هر چه قدر هم که با شرافت و با برنامه زندگی کنی و هر چه قدر برای رنگ پارچه های مبل حساسیت به خرج بدی. 

 کک کسی  هم نمی‌گزد و زندگی در جریان است. 




      

        سکوتی که دیر شکست
غروری که جا خشک کرده بود
 توهم های تمام نشدنی
جنگ افکار ضد و نقیض
راه رفتن و  راه رفتن و  راه رفتن 
دو لخته خون 
تمثال مریم مقدس هاج و واج مانده 
جنازه ای نازنین و معصوم 
کفش های کوچک آن جنازه نازنین 
و جای پایی که دیگر بوسیده نخواهد شد
دیر شد.... فقط 5 دقیقه؟؟؟ نه بلکه  به اندازه همه ی زمان هایی که از عشق حرفی زده نشد... 

_در افکارم هر روز در آغوشمی و می بوسمت!!!! 
+عجب افکار عاشقانه ای!!!

      

        اولین تجربه م از آگاتا خانم بود
 دوست داشتم ده پسر بچه زنگی رو اول بخونم اما نیست و نابود شده بود و همه جا اتمام موجودی!!!!
طبق نظرات و موجودی که از کتابای ایشون وجود داشت این کتاب رو انتخاب کردم

داستان به قدری عمق داشت که ذهن رو درگیر کنه و اجازه بده خواننده فرضیه های  مختلف رو تحلیل کنه و به نظرم یکی دیگر از نکات مثبتش این بود که خواننده در داستان به امان خدا رها نمی شد  بلکه دست در دست نویسنده قدم به قدم پیش می رفت و داده ها و اطلاعات شون بیشتر می شد.