به هیچ وجه ارزش خوندن نداشت
بسیار کلیشه ای و کمی بدون معنا و مفهوم
و همچنین با ترجمه بسیار بد. 
      

        کتابی روان و پر از اتفاقات و کشمکش ها بود.
عاشقانه‌ی زیبا و بدون حاشیه و یکی از بدی هاش این بود که  بیش از اندازه به جزئیات توجه کرده بود. 
      

        نویسنده قلم فوق العاده جذابی داره.
به طوریکه میشد جای شخصیت های کتاب زندگی کرد
موضوع مطلوبی داشت و همه‌ی اتفاقاتی که در طول روز برای آدمیزاد اتفاق می‌افتاد رو شرح داده بود
اما میتونست پایان بهتر و پیام معلوم تر داشته باشه
      

        ارزش خوندن رو داشت، نکات مفهومی و قابل تاملی وجود بوو اما پایان کمی بازی داشت
      

        داستان جذاب و گیرایی داشت، مخصوصا اینکه مطالب مهمی رو داخلش میگه.
جدایی از مطلب روان و دوستان فوق‌العاده جذاب در چندجا، چند حدیث از حضرت علی گفته شده که زیبایی داستان روز زیبا تر کرده. 
      

        داستان به‌شدت جذاب و گیرا هست اما ترجمه به شدت بد.
در تعجبم از انتشارات کوله‌پشتی که داستان با این زیبایی رو به این شکل ترجمه کرده.
انگار مترجم، متن انگلیسی رو با گوگل به فارسی برگردونده و فقط کمی مرتب کرده.
حقیقتا علاقه زیادی به معرفی کردنش به دیگران دارم، اما یاد ترجمه‌اش که واقعا پشیمون میشم. 
      

        با تک تک جملاتش میشد زندگی کرد.
آقای سروقامت تیکه هایی از زندگی بقیه رو داخل این کتاب جمع آوری کرده بود و هربخشیش یه درس زندگی بود.
فوق‌العاده بود.
      

        جذابیت اصلی این داستان سرد و بی روح بودنشه. بی‌روح بودنی که از مردن اشتیاق به امید مادرانه به وجود میاره
      

        خیلی تلخ بود. مخصوصاً وقتی داستان با ماجرای پول تاکسی تموم میشه نه با نگرانی‌های مادر در مورد فرزندش
      

        مفهوم نسبتا خوبی بود
و اواسط داستان میشد فهمید مرد چتر به دست برای چی اینکارارو انجام میده. 
      

        این کتاب یه‌جور آدم رو به کوچه های کاهگلی و معطر سال 60 میبره.
      

        از آقای کریستین اندرسن که بهترین نویسنده کودک و نوجوان محسوب میشه، همچین کتابی انتظار نمی‌رفت.
نمیشه گفت ترسناک بود اما حس بدی رو منتقل میکنه.
و خب خیلیا این کتاب رو برای بد جلوه نشون دادن خدا نقد کردند، اما نکته‌ای که اکثراً توجه نداشتند جنبه استعاری داستانه. 
در ظاهر داستان و تلخ و غلو شده، اما اگر با توجه به استعاری بودن کفش قرمز و حتی نماد بودن آن داستان و تحلیل کنیم، به نظرم هدف نویسنده اشاره به این بوده که دلبستگی به چیزی مثل کفش قرمز می‌تونه خوشبختی و لذت به همراه بیاره گاهم می‌تونه آنچنان بشه که انسان لحظه شماری کنه تا روزی از آن خلاص یابد.
*خوندنش اتلافه وقته. 
      

        از چیزی که فکر میکردم کوتاه تر بود اما مطالب بسیار مفیدی داشت.
آخرش هرچند غمناک بود اما بسیار خوب اطلاعاتی درمورد سنی و شیعه رو به صورت عامیانه گفته بود. 
      

        کتابی به شدت کلیشه‌ای اما به طور عجیبی بین نوجوانان محبوب شده
صد البته میتونست پایان بهتری داشته باشه.
      

        این کتاب از هر نظر محشر بود
قدرت ادبیات بالایی داشت و به مسائل کوچیک اهمیت زیادی میداد.