یادداشت رؤیا

        کتاب شروع خوبی داره، اما فقط شروع خوبی داره!

نویسنده یکسری اتفاقات روزمره‌ی زندگی که براش جالب توجه بوده رو با نظرات و تحلیل‌های شخصی خودش، در قالب کتاب عرضه کرده. 
پراکندگی مطالب زیاد بود. موردی در نقطه‌ای از کتاب نقد و رد می‌شد، اما در جای دیگری همون تایید می‌شد. حتی اگر قصد نویسنده این نبوده، باید بگم قلم خوبی نداشتند. 

مثلا یک بانوی خانه‌دار با تحصیلات پایین و بدون نقش اجتماعی، لزوما برای کامل بودن به پذیرفتن نقش‌های اجتماعی نیاز نداره. در کتاب ظاهراً لب مطلب همین بود، اما در جای دیگری دقیقا در تحلیل‌های نویسنده، همین زنِ صرفا خانه‌دار، ظالم به نقش اجتماعی فرزندانش درنظر گرفته می‌شد.
من که درنهایت متوجه نشدم زن کامل از دید نویسنده‌ها کیه! 

بالاخره یکی از دید روانشناسی صحبت می‌کنه، یکی این موضوع رو با جامعه شناسی به بحث می‌ذاره و یکی از رویکرد دینی نقش زن رو تبیین می‌کنه. چیزی که من در کتاب دیدم، فقط استدلالات ذهن نویسنده بود، بدون توضیح کافی.


سوالاتی در کتاب بیان شده بود که شاید انتظار می‌رفت خواننده رو به فکر وادار کنه و سوال عمیقی باشه، اما من فکر می‌کنم اتفاقا سطحی بودن.
سوالاتی که نویسنده یکی یکی تو ذهنش می‌ساخت، دیگه برای من مطرح نبودند. نمی‌دونم؛ شایدم سنم از اینا گذشته و دیر خوندمش :)
البته معتقدم کتاب اونقدری عمیق نیست که برای فردی که هنوز به پاسخ این سوالات دست پیدا نکرده هم، مفید باشه!


نصفه و نیمه رها کردن کتاب برام خوشایند نیست. خواستم درباره کتاب نظر بدم؛ و برای اینکه بتونم درباره کتاب نظر بدم، خودم رو وادار کردم تا آخر بخونمش. وگرنه کتاب رو رها می‌کردم.

خلاصه که کتاب رو پیشنهاد نمی‌دم.