به صورت بنیادی به مشکل کمالگرایی پرداخته.
کمالگرایی محصول زیست مدرن بشره و چاره‌ای جز مبارزه و کنترل کردنش نیست.
می‌تونه انسان رو به طور کامل فلج کنه. با خوندن کتاب و انجام برخی از تمریناتش می‌تونید نسبت به این مشکل آگاه بشید‌.
آگاهی بخش زیادی از راه‌حل این مشکله.
فقط فکر نکنید با خوندن این کتاب معجزه رخ می‌ده و غول کمالگرایی به یکباره رهاتون می‌کنه.
با گذشت زمان و آگاهانه رفتار کردن به مرور این مشکل کمرنگ‌تر خواهد شد.
          

            یک کتاب خوب که خیلی کمکم کرد برای کم کردن کمالگراییم
البته بعضی تمرین هاش هرچی با خودم کلنجار رفتم نتونستم انجام بدم
اما در مجموع خوب بود
          

            بهتر  از کتاب‌های انگیزشی بود.

ترجمه خیلی خوب بود.
          

            یکی از کتاب هایی بود که خیلی به دردم خورد اما اگر با کمالگرایی درگیر نیستید احتمالا چندان براتون سودمند نخواهد بود. 
نکته ی خوبش متن و ترجمه ی روانش بود. البته که طرح جلد می تونست بهتر باشه ولی خب چندان مهم نیست. 
این کتاب در مقایسه با کتاب موهبت کامل نبودن که اون هم درباره ی کمالگراییه، کتاب بهتریه. مهم ترین مزیتش هم اینه که بیشتر از شعار، راهکار میده. 
چگونه کمالگرا نباشیم ده فصل داره که در نه فصلش کمالگرایی و معایبش رو توضیح میده، راهکارهایی ارائه میده و تمرین هایی رو پیشنهاد می کنه. در فصل آخر هم همه ی راهکارها رو جمع بندی می کنه و یک چکیده ی تقریبی از کتاب رو به مخاطب میده.
دلیل کم کردن اون یک ستاره هم ارجاعات پی‌درپی نویسنده به کتاب دیگرش (خرده عادت‌ها) بود. البته مطلب رو توضیح می‌داد. جوری نبود که متوجه نشم داره از چی حرف می‌زنه یا ندونم باید چی کار کنم ولی ترجیح می‌دادم انقدر رفرنس نده. احتمالا اگر اون کتاب رو بخوانم، بهتر می‌تونم راهکارهای این رو اجرا کنم.


بخش شخصی:
چون این مشکل چیزیه که خود نویسنده هم باهاش درگیر بوده، خیلی خوب تونسته احساسات یک آدم کمالگرا در موقعیت های گوناگون رو شرح بده؛ در حدی که گاهی احساس می کردم داره درباره ی خودِ خودِ من حرف می زنه. گایز اصلا تلاش نکرده وانمود کنه که ترک این عادت ساده است و فقط به کمی اراده نیاز داره. وارون بعضی از نویسنده های کتاب های خودیاری، تلاش هم نکرده که اثبات کنه آدم های کمالگرا از این ویژگی لذت می برند و اگر بخوان می تونن خیلی آسون رهاش کنند.
استیون گایز خیلی واقع بینانه گفته که کمالگرایی هیچ جا به درد نمی خوره. پذیرفته که نمیشه ساده ازش رها شد ولی میشه تلاش کرد. ادعا نمی کنه که خودش خیلی می فهمه و قراره راهکارهاش زندگیمون رو زیر و رو کنه. حتی اعتراف می کنه که موقع نوشتن این کتاب هم با نشخوار ذهنی ناشی از کمالگرایی درگیر شده. 
این موجب آرامشه. وقتی می بینم دارم کتابی رو می خونم که نویسنده ش مشکل من رو داره، درکم می کنه و تلاش نمی کنه مشکلات رو کوچک جلوه بده انگیزه ی بیشتری برای به کار بردن راهکارهایی که ارائه داده پیدا می کنم. 
یکی از مثال های جالبی که مدام در کتاب بهش اشاره می کنه، کمالگرایی در نویسنده هاست. این دقیقا چیزی بود که مدتیه به شدت باهاش درگیر هستم و مهم ترین دلیلی که تصمیم گرفتم سراغ مشاور و کتاب های خودیاری برم هم همینه که دست از کمالگرایی در نوشتن و نشر کتاب هام بردارم. استیون گایز در این زمینه خیلی بهم امید داد. هر چند که هنوز جرات لازم برای ادامه ی راهم رو ندارم و هر بار تلفن رو برمی دارم تا با ناشری تماس بگیرم، تردید می کنم اما مطمئنم که می تونم روی خودم کار کنم و بهتر بشم. ( دست کم امیدوارم!!)


نکته ی پایانی:
پیشنهاد می کنم موقع خواندن کتاب کاغذ و خودکار کنارتون باشه و یادداشت برداری کنید.
          

            کتاب «چگونه کمال گرا نباشیم؟» توسط استفان گایز در سال 2015 نوشته شده است و ترجمه آن 244 صفحه است(کتاب اصلی 225 صفحه است) و نویسنده پرفروشی هم هست در آمازون درباره کتاب «خرده عادت»ش اینگونه نوشته است «پرفروش ترین کتاب در سراسر جهان به 17 زبان!». 
به نظر من محور اصلی کتاب «پایین آوردن انتظارات» است درست تر بگویم «واقعی کردن انتظارات» است(البته کتاب علت های دیگری را هم برای کمال گرایی بیان می کند). خودمان که می دانیم چه گُلی هستیم و ظرفیتمان چقدر است و در چه اندازه و سطحی قرار داریم لذا وقتی سنگ بزرگی برمی داریم قدم اول برای انجام ندادن را برداشته ایم یا یک مثال جالب تر آن است که سگی زیاد پارس می کند گاز نمی گیرد(بلانسبت) :)))))))))

لذا اینجاست که می گویند کمال گرایی بلای خانمان سوز است. کمال گرایی انسان را متوقف می کند. به صورت کلی اگر چیزی باعث می شود که ما فقط نمره 20 را بپذیریم و با گرفتن نمره 19 عزای عمومی اعلام می کنیم یعنی یک جای کار می لنگد.

اگر بر روی زمین واقعیت قدم برداریم امیدی وجود دارد که به مراتب بالاتر در هر زمینه ای برسیم(بالاتر نه الزاما 100) ولی اگر کارها بخواهیم را به مثابه یک کامپیوتر یا ماشین و به عنوان تک ستاره آسمان شغل و تحصیل یا هر زمینه ای انجام دهیم با کله به زمین می خوریم. مسی هم 100 نبود و نیست (امتیاز مسی تو فیفا 97 بود یا رونالدو؟) همیشه جلو می ایستد و زیاد در کار دفاعی مشارکت نمی کند حتی در فینال جام جهانی پارسال! یک زمان هایی وجود دارد که می بازد ولی هنوز هم مسی است و «خواهان»دارد. مهم این است به اندازه «کافی» تلاش کنیم با روح و روان خود بازی نکنیم.

لازمه بالا رفتن ساختن نردبان است. نردبان را بسازید و بالا بروید، شاید باورتان نشود ولی نمی توانید پرواز کنید. برای ساختن باید از کارهای کوچک و ساده شروع کرد و یادگرفت و «اشتباه کرد» و با مداومت به تبحر رسید اما اگر «تصور» کنید که باید تمام کارها در حد اعلا انجام دهید بعد شروع کنید کاری به جایی نخواهی برد(فقط باید چوب فلان و چکش بهمان وجود داشته باشد تا بتوان نردبان ساخت!).

به طور مختصر این چیزی است که من از کتاب فهمیدم و بیشتر توجهم را به خودش جلب کرد. امیدوارم درست فهمیده باشم.
          

            وقتی کتاب رو خوندم  اولین چیزی که به ذهنم اومد این بود که انگار معرفی نامه خودم رو خوندم!

بسیار حساب شده مطالب چیده شده و هم به بعد نظری کمال گرایی پرداخته شده و هم به بعد عملی و کاربردی برای رهایی از کمال گرایی. 
این کتاب رو به همه توصیه میکنم. جدای از اینکه احتمالا همه ما درگیر با کمال گرایی هستیم (با سطوح مختلف) اما حتی اگر خودتون رو کمالگرا نمی‌دونید، حتما یکی اطرافتون هست که درگیرشه!
از اون کتاب هاست که گذاشتم هر از گاهی بهش سر بزنم و دوره ش کنم. یه خوبی دیگه ش اینه که انتهای کتاب راهکارها رو مختصر آورده تا رجوع دوباره رو برای خواننده راحت تر کنه .
          

            ●اگر از چیزی احساس ناامنی میکنید بدانید که کسی در دنیا هست که با وجود آنکه همین عیب را دارد با اعتماد بنفس کامل زندگی میکند!
کمال گرایی با درصدهای مختلفی در ذهن همه ما وجود دارد، متن کتاب در ابتدا شناخت نشانه های کمال گرایی و عواقبی که کمال گرایی در طی زندگی برایمان خواهد داشت را ذکر کرده و بعد راهکارهای عملی مناسبی جهت از بین بردن این ویروس در اختیارمان میگذارد.
بنظرم کتاب را باید با صبوری مطالعه و گاها یادداشت برداری کرد تا بعد از اتمام کتاب راهکارها به فراموشی سپرده نشوند و بتوان آنها را در طی زمان بارها و بارها بکار برد.
          

            این کتاب را به صورت صوتی خواندم اما متاسفانه به قدری خواننده کتاب ناشی بود و هیچ تسلطی بر متن کتاب نداشت که بر خلاف میلم نتوانستم آن را ادامه بدم . فکر می کنم با سابقه مثبت نویسنده در کتاب موفق خرده عادت ها کتابی خوبی می بود اما متوجه شدم در کتابهای صوتی چقدر تاثیر تسلط خواننده و موسیقی انتخابی که در این کتاب واقعا ناهماهنگ بود موثر است.🌸
          

            در کل کتاب خوبیه.
اگر خرده عادت ها رو خونده باشید میشه گفت تکمله اون هست.
واقعا کمال گرایی انسان رو فلج میکنه و در بخش های ابتدایی نویسنده خیلی خوب با شرح مثالهایی نشون میده. 
در ادامه هم راه حل هایی رو میگه که تقریبا پایه اش همون معمول رفتار کردن و عادت دادن به ایحاد مهارت بر اساس خرده عادت های کوچیکه.