تا حالا شده با کسی زندگی کنی، اما هیچ‌وقت واقعاً باهاش حرف نزنی؟ منظورم حرف‌های روزمره نیست، حرفِ واقعی! حرفی که از دل بیاد 💫

کتاب "نازنین" از داستایفسکی رو خوندم. این کتاب یه مونولوگه. یه شب، یه جسد، یه مرد، و یه ذهن پر از خاطره، حسرت، و خودفریبی 🎭

داستان از زبان مردی روایت می‌شه که همسر جوانش رو از دست داده و حالا کنار جنازه‌اش نشسته و با خودش حرف می‌زنه، شایدم با ما..! 👁

داستایفسکی اینجا نه دنبال قصه‌گوییه، نه قهرمان‌سازی. دنبال زیر و رو کردن لایه‌های ذهنه. دنبال نشون دادن اینکه چطور آدم‌ها می‌تونن عاشق باشن، اما نه اون‌طور که باید. چطور می‌تونن محبت کنن، اما با کنترل. چطور می‌تونن کنار کسی باشن، اما در عین حال تنها بمونن.

مرد داستان، خودش رو قربانی می‌دونه. میگه نازنین سرد بود، بی‌احساس بود، اما هر چی جلوتر می‌ریم، می‌فهمیم که شاید این مرد، خودش اون دیوار رو ساخته. شاید نازنین فقط داشت نفس می‌کشید، و اون نمی‌تونست ببینه ❤️‍🩹

و اینجاست که داستایفسکی با یه نثر ساده اما پر از پیچیدگی روان‌شناختی، ما رو مجبور می‌کنه با خودمون روبه‌رو بشیم. چون این مونولوگ فقط درباره‌ی اون مرد نیست، درباره‌ی همه‌ی ماست!

درباره‌ی لحظه‌هایی که فکر می‌کردیم داریم عشق می‌ورزیم، اما داشتیم کنترل می‌کردیم. درباره‌ی سکوت‌هایی که فکر می‌کردیم آرامشن، اما نبودن❗️

به عنوان اولین تجربه داستایفسکی خوانی این کتاب انتخاب خوبی بود: کتابی که با یه سیلی بیدارت می‌کنه، ولت می‌کنه وسط یه اتاق تاریک، با خودت، خاطراتت، و "نازنین‌های زندگیت"! 


      

        تا حالا به این فکر کردی اگه فراموشی بگیری، آیا هنوزم همون آدم سابقی؟ اینکه آیا هویتت باقی می‌مونه یا از نو تعریف میشه؟ 🎭

کتاب "خاطرات یک آدمکش" اثر کیم یونگ-ها رو خوندم، این کتاب یه‌جور بازی ذهنی با مخاطبه؛ ترکیبی از جنایت، روان‌شناسی و طنز سیاه که از ذهن یه قاتل زنجیره‌ای بازنشسته و مبتلا به آلزایمر روایت میشه 👁

شخصیت اصلی پیرمردیه که سالهاست دست از قتل کشیده، اما وقتی حس می‌کنه دختر خونده‌ش در خطره، تصمیم میگیره به مهارت‌های قدیمی‌ش رجوع کنه. اما مشکل اینجاست که حافظه‌اش مثل پنجره‌ایه که مدام باز و بسته میشه و خودش هم نمی‌دونه کدوم خاطره واقعیه و کدوم ساختهٔ ذهنش! 😵‍💫

این نوع روایت، با حافظه‌ای تکه‌تکه و پر از تناقض خواننده رو مدام بین واقعیت و توهم سرگردون میکنه. و سبک نوشتاری نویسنده باعث شده ما با شخصیت اصلی همدلی کنیم در حالی که در شرایط عادی باید از همچین شخصیتی وحشت داشته باشیم! 👨‍🦽

شاید عجیب باشه، اما در دل تاریکیِ ذهن یک قاتل، ممکنه نوری از انسانیت وجود داشته باشه و همین تناقض باعث میشه داستان رو تا آخر کتاب دنبال کنیم :)

و پلات توییست جالبی که در آخر کتاب وجود داره همه‌چی رو تغییر میده 🌝
اگه به ژانر معمایی_جنایی علاقه‌مندین خوندن این کتاب کوتاه رو پیشنهاد میکنم 🧩❕

(فیلمشو  هم بعد کتاب دیدم و جداً فیلمش صدبرابر بهتر از کتاب از آب دراومده اگه کتابشو نخوندید فیلمشو از دست ندید! :) 
      

        وقتی مرگ بی‌اجازه وارد زندگی‌مون میشه، کجا پناه می‌گیریم؟ نینا سنکویچ در مواجهه با مرگ خواهرش به کتاب‌ها پناه برد؛ اما نه برای فرار، برای بازسازی ❤️‍🩹
  
کتاب "تولستوی و مبل بنفش" خاطرات نویسنده‌ایه که تصمیم گرفت در دل سوگ، یک سال از زندگی‌اش رو به خوندن روزانه‌ یک کتاب اختصاص بده✨

ایده‌ی نینا برای من جذاب بود: اینکه هر روز یک کتاب با حجم متوسط بخونه، نقد بنویسه و منتشر کنه. کاری که خودمم انجام می‌دم :) 

اما همین‌جا یه سؤال جدی پیش میاد:  
اینکه آیا باید خودتو مجبور کنی هر روز یک کتاب بخونی؟  
ادبیات، مخصوصاً وقتی سنگینه، نیاز به مکث داره، به تأمل، به نشستن با جمله‌ها. بعضی کتاب‌ها مثل چای تازه‌دم ان
اگه زود بخوری‌شون، طعمشون رو نمیفهمی! 

من کنجکاوم بدونم نینا واقعاً تونسته با همه‌ی اون کتاب‌ها ارتباط بگیره؟ آیا اگه بعد از چند ماه، درباره‌ی یکی از اون کتاب‌ها ازش سوال میپرسیدن، می‌تونست خلاصه‌ای دقیق و احساسی بده؟ یا گاهی فقط سطحی رد شده؟

از ایرادهای دیگه‌ی کتاب، پراکنده‌گویی‌ها و حرف‌های اضافه‌ست. جاهایی هست که حس می‌کنی نویسنده صرفاً داره پرحرفی می‌کنه، نه روایت. این باعث می‌شه تمرکزت از دست بره و گاهی حوصله‌ات هم سر بره👨‍🦽

با همه‌ی نقدهایی که بهش وارده، تولستوی و مبل بنفش برای کتاب‌خوارها یه هدیه‌ست. این کتاب، خودش درباره‌ی کتابه 🪄 یه جور راهنمای غیررسمی برای آشنایی با نویسنده‌ها و آثاری که شاید حتی اسمشونم نشنیده باشی 

و این جمله کتاب که عاشقش شدم:
"هرگز انقدر بی‌حرکت ننشسته بودم و در عین حال این همه تجربه کسب نکرده بودم!" 🫀

مبل بنفشِ نینا فقط یه صندلی راحت نبود؛ یه تصمیم بود. تصمیمی برای نشستن با درد، نه فرار. برای روبه‌رو شدن با خاطره‌ها، نه دفن کردنشون.  

و شاید ما هم باید مبل بنفش خودمون رو پیدا کنیم :) 
نه لزوماً یه صندلی، شاید یه لحظه‌ سکوت، یه جمله‌ی درست، یه کتابی که نه فقط خونده بشه، بلکه باهاش زندگی کنیم 

چون گاهی، توی همون بی‌حرکتی،  
بیشترین تجربه‌ها شکل می‌گیرن 🌝🌟


      

        گاهی یه کتاب مدتها جلوی چشمته، تو قفسهٔ کتابته اما برای خوندنش اقدام نمیکنی؛ درست زمانی سمتش میری که به داستان و پیغامش احتیاج داری و این شگفت‌انگیزه! ❤️‍🔥

کتاب "پاستیل‌های بنفش" که جزو کتب سنین نوجوان محسوب میشه رو خوندم و از مطالعه‌اش لذت بردم، بخش‌هایی از کتاب، داستان و پیامش رو خطاب به خودم دیدم و اشکام جاری شد! 

این کتاب با نگاهی انسانی و عمیق به مسائل اجتماعی، روانی و خانوادگی میپردازه که همیشه برای من ارزشمنده. کاراکتر جکسون با مشکلاتی مثل فقر، بی‌خانمانی و اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنه، شخصیتی که بخاطر مشکلات زندگی یه شخصیت خیالی برای خودش ساخته که تحمل مسائل براش راحت‌تر بشه :)

کاترین اپلگیت به عنوان نویسندهٔ کتاب با نثری ساده اما پرمغز، مشکلات زندگی رو بدون ترحم یا شعارزدگی به تصویر کشیده و اگرچه این کتاب در دستهٔ آثار نوجوان قرار می‌گیره، اما پیام‌ها و روایتش برای هر سنی قابل لمس و تأمل‌برانگیزه ✨

شخصیت خیالی داستان، نه‌تنها پناهگاه ذهنی جکسونه، که پلیِ برای مواجهه با واقعیت‌ها و گفتگوی صادقانه با خانواده 🪄 هرچند خوندن چنین داستان فانتزی‌ای با شخصیت تخیلی ممکنه برای مخاطبینی که منطقی‌ان و یا بزرگسالن چندان دلچسب نباشه 

اما در نهایت پاستیل‌های بنفش برای من از اون‌ دسته کتابهایی بود که در لحظه درست پیدات میکنن، داستانی هرچند ساده و تینیجری اما زمانی وارد زندگیت میشن که بیشتر از همیشه به داستان و پیامشون احتیاج داری :)💜

      

        خاورمیانه! اسمیه که به کشورای غرب آسیا و شمال شرق آفریقا دادن. چرا میانه؟ زمین کرویه، کجا رو مرکز گرفتن که ما میانه اش باشیم⁉️

اروپا! اونا خودشون رو مرکز زمین در نظر گرفتن و ما از نظر اونا خاورِ میانه ایم. چرا ما به خودمون باید بگیم خاورمیانه؟! چرا قبول داری اروپا مرکز زمینه؟ چرا هویت جغرافیایی مون رو از نگاه غرب باید بگیریم؟ به خودت بگو ایران، کشوری در غرب آسیا!

خب، تو در ایران، کشوری در غرب آسیا به دنیا اومدی، از وقتی چشم باز کردی دیدی ما با یه "مثلا" کشور دیگه در غرب آسیا به اسم اسرائیل دشمنیم و یه دلایلی شنیدی که چرا دشمنیم ولی بازم نمیتونستی درست درک کنی چرا؟🚶‍♂

بزرگ‌تر شدی... احتمالا بارها و بارها تو رسانه‌ها شنیدی که تقصیر ایرانه، اون شروع کرد، شما مردم ایران دارید از زاویه دیدی که براتون تعیین کردن و از تو حباب شیشه‌ای به دنیا نگاه می‌کنید، دروغ به خوردتون دادن و اگه از زاویه دید طرف مقابل داستان رو بخونی و بشنوی دیگه باهاشون انقدر دشمنی نمیکنی! 

خب این شما و این کتاب "برخیز و تو اول بکش" |  "Rise and kill first" از رونین برگمن. 
نویسندهٔ کتاب اسرائیلیه، خودش و تک‌تک راویانش از صمیم قلب اسرائیل رو دوست دارن، به حقانیت اش باور دارن و میخوان با هر روشی که شده این کشور زنده و پاینده باشه 🫴

اما برای اونا هدف، وسیله رو توجیح میکنه، با قتل‌ها و ترورهای متعدد، آدم‌ربایی و شکنجه در راستای اهدافشون حرکت میکردن و برگمن بدون هیچ خجالت و احساس ناراحتی‌ای اینها رو با دلیل و مدرک تعریف کرده 👁

احتمالا میخواسته بگه چطور دستگاه‌های نظامی و اطلاعاتی اسرائیل در طول گذر زمان سعی کردن کارهاشون رو اصلاح کنن ولی متوجه نبوده چطور یه کتاب مستند درست کرده در وصف وحشی‌گری‌ها، خودخواهی‌ها و خونسردی شون تو انجام جنایت در حق مردم کشورهای مختلف ☠

این کتاب تو چهار جلد منتشر شده، جلد اول از زمان قبل از تشکیل اسرائیل رو به تصویر میکشه و نحوه تشکیل این کشور غاصب، اینکه چطور با بریتانیایی‌هایی که اون زمان قیومیت فلسطین رو برعهده داشتن مشکل داشتن و بعضی انگلیسی‌ها رو کشتن و اینکه چطور مصر و اردن با اسرائیل دشمن بودن و چقدر از همدیگه کشتن و..

مخاطب کتاب کیه؟ این کتاب رو به کسایی پیشنهاد میدم که پیش‌زمینهٔ تحلیلی و تاریخی دربارهٔ اسرائیل، صهیونیسم و ساختارهای امنیتی دارن. کسی که بدون مطالعه قبلی وارد این روایت بشه، احتمالا بین تحسین‌های نویسنده و خشونت‌های روایت شده سردرگم می‌مونه :) 

و در آخر اگه میخوای حقیقت رو بشناسی، باید صدای دشمن رو هم بشنوی؛ اما با چشمان باز، ذهن آماده و نگاهی تحلیلی. اگه این ویژگی‌ها رو داری این کتاب بهترین انتخاب برای این موضوع بخصوصه که نباید از دستش بدی 🌝

      

        گاهی با آموزه‌هایی بزرگ میشی که ممکنه تا مدتها دلیلشون رو درک نکنی، برات قابل قبول نباشن یا حتی مسخره باشن، فقط بخاطر اینکه نه کسی بهت درست توضیح داده و نه خودت برای فهمیدنشون تلاش کردی 👁

یکی از این موضوعات، دشمنی تمدنی و ریشه‌ای ما با اسرائیل بوده، همین مرگ بر اسرائیل‌هایی که میشنوی و نمیدونی چرا؟ نسل جدید خیلی وقتها براش سوال بوده که واقعا چرا باهاشون دشمنیم؟

طی یک بازه زمانی خاص و بعد وقوع یسری اتفاق همیشه تو فجازی حرفشو می‌شنویم که چرا ما هم مثل خیلی از کشورهای دیگه با اسرائیل دست دوستی نمی‌دیم، اگه اسرائیل به ما گیر میده بخاطر اینه که اول ما اونو سیخ زدیم! ما اول گفتیم مرگ بر اونا❗️

اینجاست که باید پرده از اتفاقاتی برداری که خیلی وقتها دیده نمیشن. سیخ‌هایی! که اسرائیل و صهیونیست به بخش عمده‌ای از مردم جهان زده که دیدنشون سخته! فارغ از جنایت‌های واضح و آشکاری که تو سطح جهان و یک نمونهٔ بولد‌ش "فلسطین" میزنه 🫴

برای دونستن حقیقت نباید فقط به یک منبع اکتفا کنی، باید منابع مختلف رو مطالعه کنی، حرف دوست و دشمن رو بشنوی، حرف‌ آدمهایی که ذی‌نفع نیستن رو هم بشنوی؛ اون موقع است که میتونی ادعا کنی "به حقیقت رسیدم و مطمئنم حقیقت همینه!"

یکی از کتابهایی که بعد تجاوز اسرائیل به ایران، تو این زمینه تصمیم گرفتم بخونم کتاب "مستند داستانی نه" از حدادپور جهرمی بود که داستانش از طریق یه راوی خاکستری بیان میشه، روایت داستان از توی قبر آغاز میشه و میرسه به جزیره‌ای که محل آزمایشات غيرانسانی و کثیف اسرائیله برای رسیدن به هدفی عجیب! ☠

بعد از خوندن این کتاب متوجه میشی خیلی از تحرکات خاص فرهنگی‌ای که تو سالهای اخیر در ایران و افغانستان صورت می‌گرفت به این رژیم برمیگرده و چقدر به دنبال تغییر سبک زندگی امسال ماها بودن، از مواد غذایی و آرایشی بگیر تا تغییر روند درمان و آموزش پزشکی و...‼️

فعلا بخاطر وضعیت اینترنت نمیتونستم درمورد صحت و سقم مطالب کتاب تحقیق خاصی کنم و مطالب رو می‌پذیرم چون برای من از صهیونیست جماعت اینکارها بعید نیست! درمورد روایت کتاب باید بگم که احساس میکردم خیلی منسجم نیست و بنظرم باید شفاف‌تر روایت شخصیت اصلی و نویسندهٔ کتاب جدا می‌شد 

در ضمن نیمه اول کتاب واقعا برام گنگ و پر از سوال و شبهه پیش رفت اما؛ نیمه دوم، خصوصاً ده درصد آخر کتاب تقریبا جواب تمام سوالات و ابهامات رو داد و البته تازه اون موقع بود که فهمیدم بهتر می‌بود اول کتاب "حیفا" که کتاب اول نویسنده بوده رو میخوندم چون کتاب "نه" یجورایی ادامهٔ اون داستانه :)

در نهایت مخاطب این کتاب کیه؟ این کتاب بشدت بدرد کسایی می‌خوره که قبلا اطلاعات مناسبی درمورد اسرائیل و مسائل عقیدتی و سیاسی داشتن و قطعا بهتون اطلاعات مفیدی میده اما اصلا مناسب نوجوون‌ها نیست و اونا رو از خوندن این کتاب منع میکنم! :)🤍

      

        این مسائل از پایه های شکل‌گیری شخصیت از نگاه روان‌شناسی ان: وراثت و محیط. 
به این فکر کردین که تجربیات زندگی، رفتار والدین، محیط و وراثت چقدر روی افراد تاثیر میذارن؟ و اینها باعث میشن دو تا آدم با دو نظریه کاملا متضاد شکل بگیره که هردو هم بر این باور باشن که نظر خودشون درسته! و دیگری داره کاملا اشتباه میکنه! 👁

و همین آدم‌ها خودشون تبدیل به متفکرانی بشن که تا صدها سال روی افکار هزاران نفر تاثیر بذارن.. و اینجاست که با خودت میگی اگه افکارشون نامناسب باشه چه زندگی‌ها که تباه نمیشن! 😑

احتمالا حدس زدید درمورد شوپنهاور حرف میزنم؛ فیلسوف بنام آلمانی، با نگاهی کاملا منفی و سیاه به زندگی و زندگی پس از مرگ! آرتور شوپنهاور بدون شک نابغه بوده و حرف‌های قابل تأمل خوب کم نداره؛ اما حرفهای بدبینانه و منفی اش بیشتر تو چشم میاد🚶‍♂

و اینجاست که ممکنه بگی چرا اینطوریه؟ برگرد و زندگینامه شو بخون! با اون زندگی، اون والدین، اون طرز تفکر اگه دیدش این مدلی نمیشد عجیب بود!

بعد از خوندن این کتاب یعنی "درمان شوپنهاور" حقیقتا بیشتر به نبوغ نویسنده "اروین یالوم" پی‌بردم. چجوری انقدر داستان‌پردازی‌ات قویه؟🫀

همزمان به زندگی‌نامه شوپنهاور پرداختی و هم یه "گروه درمانی" رو به تصویر کشیدی که کاملا میتونستی حضور خودتو توی گروه حس کنی، کاملا ملموس بود و تازه میتونی درک کنی گروه درمانی یعنی چی! هم به مقوله مرگ و پذیرشش توجه جدی داشتی، هم رسما به درمانِ تجسمِ زندهٔ شوپنهاور، در قالب کاراکتر فیلیپ پرداختی! و اینجاست که اسم کتاب بنظرت خیلی با مسما میاد :)✨

همون عنصری که باعث شد بشدت کتاب "وقتی نیچه گریست‌" یالوم رو دوست داشته باشم، یعنی نشون دادن فکر و احساسات افراد موقع صحبت کردن با بقیه، تو این کتابش هم واضح بود. فرقش این بود که اینجا واقعا حرف‌ها و احساساتشون رو تو گروه درمانی به هم میگفتن! 🫴

عاشق این جمله شدم که بارها و بارها تو جلسات گروه درمانی تکرار میشد: "وقتی این حرف رو درمورد خودت شنیدی، چه حسی داشتی؟ 
یا الان به چی فکر میکنی؟" :)) 
و تو باید راستش رو بگی! :)🌱

* نکته مهمی که بنظرم باید برای خوندنش رعایت بشه اینه که حتما باید به ثبات فکری و عقیده رسیده باشی و این کتابو بخونی وگرنه بنای عقاید و افکارت ممکنه با خوندن کتاب متزلزل بشه :)

تو خیلی از بخش‌های کتاب، که به زندگی فلاسفهٔ صده‌های قبلی میپرداخت که چه زحمتی میکشن تا یه معنا و مفهومی رو از انسان و زندگی بیرون بکشن و در نهایت بعضا به ایده‌های پوچ و اشتباه و گاهاً احمقانه میرسن، اینطوری بودم که: اگه شماها یه قطره از اقیانوس اسلام رو چشیده بودین قطعا روح و فطرت و روانتون از این پوچی‌های گاه و بی‌گاه خلاص می‌شد.. بلایی که متاسفانه مسیحیت تحریف‌شده به سر شماها آورد👨‍🦽

باید بگم این کتاب جزو سنگین ترین کتابهایی بود که به عمرم خوندم! خیلی ازش خوشم اومد و دوسش داشتم، چیزایی زیادی ازش یاد گرفتم، مغزم کلی درگیر شد و میدونم این مفیده :)❤️‍🔥

و مخاطب این کتاب چه کسایی‌ان؟ برای فهم خوب کتاب، مهمه هم علاقه و هم اطلاعات مناسبی درمورد فلسفه و روانشناسی داشته باشی، و قطعا خوندنش رو در وهله اول به کسایی پیشنهاد میکنم که رشته هایی مثل روانشناسی بالینی یا مشاوره رو میخونن و بعد برای بقیه علاقمندان 🌝

در نهایت این کتاب فقط فلسفه خشک و روانشناسی تئوریک نیست، نبردیه برای کشف معنا، برای درک بهتر روابط انسانی، سفری که میتونه نگاهتو به زندگی تغییر بده :)🪄


      

        بعضی از کتاب‌ها بقدری مفهوم سنگین و در عین حال شیرینی دارن که باید ذره ذره و آروم خونده بشن که هم تا جای ممکن ازشون لذت ببری و هم بقدر فهمت بتونی درک و جذب شدنش رو در صفحات وجودت احساس کنی🫀

بعد از گذشت بیش از یک ماه، خوندن کتاب "کهکشان نیستی" به اتمام رسید، اقرار میکنم از شناختن شخصیت سید علی قاضی طباطبایی خوشحالم، از فهم اینکه تقریبا هم عصر ما بوده و تا 80 سال قبل زنده بوده عجیب حس خوبی گرفتم و غم از دست دادنِ همچین شخصیتیُ، با وجود گذشت 80 سال، روی دلم حس کردم❤️‍🩹

بعد از خوندن این کتاب بیشتر از قبل عاشق نجف و حرم امیرالمؤمنین علی علیه السلام شدم، همراه با سید علی قاضی در جای جای حرم علی علیه السلام زیارت کردم، در بین وادی السلام قدم زدم، در راه کوفه و مسجد سهله در آرزوی رهایی از منیّت و نیست شدن حرکت کردم و خوشحال بودم از این تصمیم، که ماه رمضان رو برای خوندن این کتاب انتخاب کردم ✨

به تماشای قاضی مینشستی وقتی با ذغال‌فروش، گدا و قهوه چی نشست و برخواست میکرد، وقتی که حتی فاسق و لات شهر مجذوب‌ش می‌شد در حالی که بعضی عالمانِ حافظ فقه و تفسیر و حدیث در سودای اخراج‌ش از نجف یا حتی قتل‌ش بودن

حسادت، درک نکردن و ندیدن حقیقت، کوچک شدن مغز و زاویه دیدت روی یک موضوع، دیدن دنیا فقط با عینک تخصص و علم‌ت و نپذیرفتن و نشنیدن عقاید و مطالب دیگران رو در این کتاب حس کردم و اینها مسائلی بودن که از صدها سال قبل تا به الان وجود داشته و "پذیرش" این مسئله بهمون کمک میکنه کمتر بخاطر رفتار و افکار بعضی افراد دوروبرمون اذیت بشیم :)

برای من قاضی و امثال او هنوز زنده اند، شاید بیشتر از زمانی که در کالبد بدنشون هستن.. 
کتاب قشنگ تر گفت: "هرکه به دریای ولایت و توحید پیوست، ازل و ابد در ذیل وجود او خواهد بود" 🙂

مشخصا همونطور که نویسنده اول کتاب اشاره کرده، درآوردن این مطالب در قالب رمان کار خیلی سختی بوده و با اینکه سعی کرده مخاطب این کتاب عام تر باشه اما چندان موفق نشده و خلاصهٔ مطلب اینکه؛ پیشنهاد خوندن این کتاب رو به همه نمیدم! 
بشدت مخاطب خاص داره... 
اگه دریای عظمت تشیّع، توحید و روح رو تا حد مقبولی درک کردین این کتاب برای شماست و إلا خیر :)

      

        داستان یک شهر، شهر خرس، ادامهٔ یک تراژدی و دنبال کردن جزئیات زندگیِ افراد مختلف.. 
چرا باید این داستان ادامه داشته باشه؟ مثل زندگی؛ نقطهٔ پایانی نیست، بعد از اتفاقات تلخ زندگی باز هم ادامه داره و باید ادامه بدیم...❤️‍🩹

فردریک بکمن با کتاب "ما در برابر شما" یکی از واضح ترین پیغام هایی که رسوند این بود: کوچیک‌ترین کارها، حرف‌ها، نگاه‌ها در طی گذر زمان مثل یه گوله برفن که میتونن تبدیل به بهمنی بشن که آوارش باعث آسیب‌های جبران ناپذیری روی خیلی‌ها بشه

این کتاب میتونه بهت یادآوری کنه یه کار کوچیکِ خوب میتونه یه نفرو نجات بده و یه کار ظاهرا بی‌اهمیت اما بد، زندگی‌ای رو تباه❗️
جامعه؟ "جامعه یعنی حاصل جمع‌ انتخاب‌های ما"

رویکرد بکمن اینطوریه که به یادمون بیاره همهٔ آدما، هم خوبن هم بد، خیلی ها خاکستری ان و الزاما سفید یا سیاه محض نیستن، 
مگه تو واقعیت همینطور نیستیم؟  :)

شخصیت‌پردازی های این نویسنده و پرداختن به جزئیات از نقاط قوت این نویسنده است که باعث شده کتاباشو با علاقه بخونم، انگار یه رمان میخونی که زوایای مختلف کاراکترها رو روانکاوی میکنه ❤️‍🔥

و سوال بزرگی که حین خوندن کتاب ذهنتو مشغول میکنه اینه که آیا ما هم تو جامعه ای که زندگی می‌کنیم مسئولیت انتخاب هامون رو برعهده میگیریم؟ :) 

تو بخشی از این کتاب بکمن به یک کاراکتر هم‌جنس‌گرا پرداخته بود، نحوه برخورد مردم با اون جوری بود که باعث می‌شد دلت براش بسوزه و حق رو به اون بدی.. نمیدونم اینو باید جزو تبلیغات وسیع صورت گرفته بدونم که غربِ امروز میخواد به بقیه بقبولونه یا بهتره بگیم نویسنده خودش قربانی این تبلیغاته؟ داستان‌پردازی کتاب "فقط" نمیخواست واقعیت‌های جامعه رو نشون بده، مشخصا "فراتر" از اون بود... طبیعی و عادی نشون دادن این گرایش و آموزش درک این موضوع که: مردم! اینم عادیه...🚶‍♂

فارغ از شهر خرس و داستان‌هاش، این مسئله تو فیلم و سریال‌ها و کتاب‌ها زیاد بهش پرداخته میشه، این حجم از تبلیغات باعث تغییر ذائقه‌ها و افکار مردم شده و اگه کسی هویت خودشو نشناسه و نتونه حق و باطل و تشخیص بده تو منجلابی که غرب برای خودش و بقیه ساخته غرق میشه❕

و در آخر این کتاب ادامه شهر خرس محسوب میشه و حتما اول باید اونو بخونید
و آیا پیشنهادش میکنم؟ اگه شهر خرس رو دوست داشتید حتما چرا که نه؟ 🫠🫀

      

        بعضی از کتابها واقعا گیج کننده ان، نویسنده طوری نوشته که نمیتونی براشون یه رنج سنی خاص انتخاب کنی😵‍💫

یعنی الان باید به این کتاب بگم یه کتاب تینیجری؟ نه! مفاهیمی که داشت برای اکثر نوجوون‌ها قابل درک نیست چون زیاد درگیر این مسائل نبودن
چرا؟ چون زیاد کتاب نخوندن!
پس باید بگم کتابش برای بزرگسالانه؟ بازم نه... اصل داستان خیلی ساده و فانتزی و نوجوون طور بود

تمام مدتی که درحال خوندن این کتاب بودم این افکار از سرم می‌گذشت 😶

تو این کتاب بعضی مفاهیم و دیالوگ هایی که گه‌گاه رد و بدل میشدن زیادی خوب بودن و فکر نمیکنم کسی که اوایل مسیر کتابخونی باشه بتونه عمیقا بفهمه چی داره میخونه :) 

این کتاب تو دسته "کتاب هایی درمورد کتاب" قرار میگیره و به این نتیجه رسیدم که این کتاب مناسب یه نوجوونه که حداقل 50 تا کتاب درست و حسابی خونده باشه یا بزرگسالی که بتونه با همچین داستانی ارتباط بگیره
همچین مخاطبی چقدر پیدا میشه؟ 🌝

بشخصه نظر مثبتی به این کتاب دارم با اینکه داستانش برام زیاد جذاب نبود اما نکاتی که داشت برام مثل یه تلنگر بود که باعث میشد خطاب به نویسنده بگم: "عجب نکته ای نوشتی" 🔥

در نهایت نتیجه گیری برای اینکه این کتاب ارزش خوندن داره یا نه به خود شما بر میگرده :)


      

        خوندن کتابای چند جلدی مثل دیدن یه سریال چند فصلی میمونه که بعد از تموم شدنش انگار یه تیکه از خودتو لابه‌لای اون صفحات و قسمت‌ها جا گذاشتی 🫠

مجموعه کتاب "راهنمای کشف قتل از یک دختر خوب" با خوندن کتاب "خوب مثل مرده‌ها" تموم شد اما همیشه توی ذهنم به عنوان یه مجموعه کتاب عالی باقی میمونه ✨

جلد سوم رو بیشتر از دو جلد قبل دوست داشتم، عاشق داستانایی ام که جذابیتشون با ادامه پیدا کردن فصل های جدید افت که نمیکنن هیچ، گاهی قوی تر ظاهر میشن و جلد سوم دقیقا برای من همینطوری بود 🔥

هالی جکسون با جلد سوم نشون داد که به حق یه نویسنده تواناست تو ژانر معمایی_جنایی و تبدیل به یکی از نویسنده های مورد علاقم شد ❤️‍🔥

توی این جلد با اینکه تشخیص مظنون برام آسون بود اما از اواسط داستان با روندی مواجه شدم که بشدت جالب بود و اصلا انتظارشو نداشتم❗️

روندی خاص از دید روانشناسی، تضاد تفکرات درمورد مفاهیمی مثل عدالت و مسائل پیچیدهٔ قانونی و توجه بیش از حد قانون به وجود مدرک و.. باعث شد این جلد برام جذاب تر از دو جلد قبل باشه 🫀

شاید اسم کتاب های این مجموعه چندان جالب نباشه (حداقل برای من اینطوری بود :)
اما وقتی اسمشونو به انگلیسی میخونی میبینی اتفاقا اسم‌های قشنگ و جالبی دارن که اتفاقا به داستانشون هم خیلی میاد🪄

A good girl's guide to murder
Good girl bad blood
As good as dead

در آخر اگه ژانر معمایی_جنایی دوست دارید به هیچ‌وجه خوندن این مجموعه کتاب جذاب رو از دست ندید ❤️‍🔥🌝


      

        همیشه گفتن وقتی تو یه نعمتی غرق باشی ارزشش رو درک نمیکنی 
اما کسی که از اون نعمت محروم بوده مثل کسی که تشنه است با تمام وجود خواهان اون نعمته

درکش سخته اما امثال "ادواردو آنیلی" وارث ایتالیاییِ کارخانجات اتومبیل سازی فیات، فراری، مازراتی، باشگاه یوونتوس و... با میلیاردها دلار ارزش سرمایه به این نعمت میرسن و مثل یه آدم تشنه از این چشمه سیراب میشن❤️‍🔥

همونجور که ما غرق در نعمت ولایتیم و اصلا درک نمیکنیم چی داریم :)
امام علی قشنگ‌تر توصیف کردن که فرموندن: شیعیان ما چون زنبور عسل هستند، اگر درونشان شناخته مى شد، از شهد خود مى خوردند ✨

کتاب "من ادواردو نیستم" سرگذشت ادواردو رو در قالب چند خاطره از اطرافیانش در اختیار ما میذاره🪄

برای من که از قبل درمورد شهید "مهدی آنیلی" اطلاعات نسبتا خوبی داشتم این کتاب چندان مفید نبود و بنظرم میتونست پخته‌تر با شاخ و برگ بیشتر و کامل‌تر باشه؛ اما مطمئنا برای کسایی که اطلاعاتی ندارن خیلی مفید واقع میشه🫀

و البته که خوندنشو خیلی پیشنهاد میدم 🌝🌟


      

        علایق، آدم‌ها رو جهت میدن 
که از بین هزاران سوژه یکی رو انتخاب کنی، مثل انتخاب یه لباس خاص، یه شغل، یه کتاب، فیلم و... 👁

از اونجایی که به ژانر معمایی و جنایی علاقه مندم چه انتخابی بهتر از دومین جلد از مجموعه کتاب راهنمای کشف قتل از یک دختر خوب، به اسم "دختر خوب، خون بد"؟ 
غرق شدن در دنیای معما و دنبال کردن رد پای جنایت در یه شهر کوچیک :)

بله علاقه آدم‌ها رو جهت میده؛ 
همونطور که پیپا فیتز آموبی رو جهت داد برای دنبال کردن یه پرونده معماگونهٔ دیگه 🔍🔥

موقع خوندن کتاب به این فکر میکردم که شاید آدم دیگه میلی به ادامه مسیر نداشته باشه اما گاهی"انتخابی" که در گذشته انجام دادی و راهی که در پیش گرفتی برگشت ناپذیره❗️

گاهی نتایج کارهات فاجعه آورن و باید با عواقبش رو به رو بشی؛ اما بنظرم داشتن شجاعت برای قدم زدن تو راهی که کسی حاضر نیست تو اون پا پیش بذاره ارزشمندتره
"املای نانوشته غلط نداره" درسته؟ :)

از خوندن این کتاب لذت بردم شاید بیشتر از جلد قبلی❤️‍🔥
تو این کتاب باز هم آشنا شدن با صورت های جدیدی از رفتار مردم رو، تجربه کردم که همیشه برام جذابه ✨

هالی جکسون باز هم در ژانر معمایی_جنایی عالی عمل کرد و قطعا  برای خوندن جلد بعدی مشتاقم 🔥 

اگه این ژانر رو دوست دارید خوندن این مجموعه کتاب رو بشدت پیشنهاد میدم 🫀


      

        وقتی آخرین روزهای عمرت رو سپری میکنی دوست داری چه کارایی انجام بدی؟ احتمالا سعی میکنی چند تا از آروزهای عمرتو تجربه کنی و شایدم درحال گریه و شکایت از خدا باشی که چرا من؟ چرا الان؟ 💔

چقدر باید عقلا بزرگ شده باشی که روزهای آخر عمرت فقط بخوای بیشتر به جزئیات طبیعت توجه کنی و از روابط انسانی ات و صحبت با بقیه لذت ببری؟ یا حتی تجاربت رو به بقیه منتقل کنی؟ مگه چقدر زمان برات مونده که بخوای بخش زیادی‌ش رو به بقیه اختصاص بدی؟ 

میچ آلبوم به عقیده من خوش‌بخت بود که یه استاد خوب داشت و تونست روزهای آخر عمر استادش، کنارش باشه و از کلی از تجاربش برای خودش بهره بگیره ✨

آلبوم تو کتاب "سه‌شنبه ها با موری" مینویسه "آیا تا به حال مرشدی داشته اید که با وجود خامی و بی‌تجربگی‌تان، شما را به شکل شیئی گرانبها نظاره کند؟"

بشخصه تا یه حدی شاید از این نعمت برخوردار شدم ولی اونقدر نبوده که برام راضی کننده باشه در نتیجه به میچ آلبوم غبطه میخورم 🫠

به موری شوارتز هم غبطه میخورم که ماه‌ها قبل از مرگش میدونست قراره بمیره و در نتیجه بهتر، قشنگ‌تر و مفیدتر زندگی کرد 🌱

این کتاب و نگاه‌های موری شوارتز درسته همه شون قابل قبول و استناد نبودن؛ اما خیلی از جملاتش و نگاه های موری برام قشنگ و مفید بود

میتونم بیشتر از قبل به زیبایی برگ‌ها، فرم و انحنای تنه درختا، پشمکی بودن ابرا، آبی آسمون توجه کنم و بیشتر لذت ببرم، میتونم مهربون‌تر باشم و کمتر سر مسائل بی‌اهمیت ناراحت بشم ❤️‍🔥

موری درست میگفت که "اگر چگونه مردن را یاد بگیری، چگونه زیستن را هم فرا خواهی گرفت" :)

      

        خوندن یه کتاب خاص، در مناسبتش بیشترین لذت و بهره‌وری رو داره؛ 
درک بهتری رو از اون روز و مناسبت بهمون میده که میتونه با اشک چشمات آمیخته بشه :)

برای منی که کتاب درمورد شخصیت و زندگی امام علی علیه السلام کم نخوندم، خوندن کتاب "ناقوس‌ها به صدا در می‌آیند" روز قبل از 13 رجب و تولد این امام یه هدیه است 🥹

رفرنس های کتاب جالب بودن و تونستم با کتاب های جدیدتری درمورد امیرالمؤمنین آشنا بشم، متوجه شدم جرج جرداقِ مسیحی یه کتاب داره به اسم "امام علی، صدای عدالت انسان" و چقدر مشتاق شدم برای خوندن این کتاب ❤️‍🔥

کتاب ناقوس‌ها به صدا درمی‌آید روایت یه کشیش مسیحی در روسیه است که عاشق کتاب های خطی و قدیمیه که یه کتاب خطی خیلی قدیمی بدستش میرسه

خوندن این کتاب سرآغاز آشنایی این کشیش با شخصیت علی علیه السلامه، موقع خوندن بخش هایی از این کتاب از سر ذوق دوست داشتم نجف می‌بودم و ضریح امام علی رو بغل میکردم و گاهی از جهالت مردم اون زمان و قدرنشناسی شون دوست داشتم گریه کنم ❤️‍🩹

هرقدر هم که درمورد امام علی کتاب بخونم، هرقدر تکراری.. بازم برام بی‌نهایت دوست داشتنین 🫀
سرگذشت این امام پر از علم، پر از عبرت، پر از محبت، غم و اشکه

شهریار بهتر توصیف کرد که گفت:
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را؟ :)

بنظرم کتاب‌ هایی که درمورد شخصیت امیرالمؤمنین هستن رو باید جزو اولویت ها قرار داد و هرچند وقت یکبار خوند
بخونید و شیرینی شیعهٔ علی بودن رو در سینه حس کنید 🫠✨