معرفی کتاب خاطرات یک قاتل اثر یونگ-ها کیم مترجم علیرضا برازنده نژاد

خاطرات یک قاتل

خاطرات یک قاتل

یونگ-ها کیم و 2 نفر دیگر
3.8
15 نفر |
4 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

30

خواهم خواند

5

شابک
9789644087677
تعداد صفحات
198
تاریخ انتشار
1401/1/2

توضیحات

        از آخرین‌باری که یک نفر را کشتم، بیست‌وپنج سال گذشته است؛ بیست‌وشش
سال؟ به‌هرحال تقریباً همین‌قدر گذشته است. چیزی که آن ایام مرا تحریک
می‌کرد، برخلاف تصور معمول مردم، نیاز به کشتن نبود یا انحراف جنسی که نوعی
سرخوردگی است؛ بلکه کورسوی امیدی بود به لذتی کاملتر. هر بار که یک قربانی
را دفن می‌کردم، با خود می‌گفتم: دفعه‌ی بعد می‌توانم بهتر عمل کنم.
دلیل واضحی که باعث شد از کشتن دست بردارم، کور شدن آن امید بود.
      

یادداشت‌ها

R.

R.

1403/12/3

        این میشه دومین دفعه ایه که داستان خاطرات یک قاتل رو می خونم
و به خوبی دفعه اول نبود
توی این کتاب چند تا داستان دیگه هم هستن
متوسط بودن
ولی این یکی جالب بود اولش:
***
یک روز مردی در یک بیمارستان روانی ادعا میکرد که بلال است. بعد از یک مداوای همه جانبه و جلسات مشاوره متعدد با پزشک، مرد یک جورهایی تقریبا حالیش شده بود که بلال نیست و پزشک هم مرخصش کرد. چند روز نشده، مرددر حالی که از ترس داشت می مرد به بیمارستان برگشت.
پزشک از او پرسید: "چی شده؟"
مرد گفت: "مرغ ها هیمنطور دنبالم می کنند. از ترس جون به لب شدم."
مرد می لرزید و مدام طوری با وحشت پشت سرش را نگاه می کرد انگار هنوز تحت تعقیب مرغ هاست.
پزشک با ملایمت گفت: "تو آدمی نه بلال، الان دیگه حالت اونقدری خوب شده که این رو متوجه بشی."
بیمار گفت: "من شاید متوجه بشم ولی مرغا که نمیشن.."
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

0

          یک ذهن که زمانی قتل دیگران را با دقتی هنرمندانه مهندسی می‌کرد، حالا در حال تسلیم شدن به زوال و فروپاشی خود است. این، نقطه‌ی عزیمت روایتی است که ژانر جنایی را بهانه‌ای برای کندوکاو در باب حافظه و هویت قرار می‌دهد. ما از طریق یادداشت‌های پراکنده و نامنسجم یک قاتل سابق، به تماشای آخرین صید او می‌نشینیم.شکاری که این بار به جای یک قربانی بیرونی، خودِ «خود» اوست. معمای داستان این است که «من کیستم؟». آن هم زمانی که خاطرات، این تنها سند اثبات وجود، ذره‌ذره در حال محو شدن هستند.
این اثر، کلیشه‌ی قاتل باهوش و مسلط را  واسازی می‌کند.آن موجودی که زمانی با توجیهات فیلسوفانه، خود را فراتر از اخلاقیات جامعه می‌پنداشت و دست به قتل میزد، حالا به پیرمردی مفلوک بدل شده که برای به خاطر آوردن ساده‌ترین امور روزمره تقلا می‌کند.شر، در این روایت، ابهت و هاله‌ی رمانتیک خود را از دست می‌دهد و به امری پیش‌پاافتاده و رقت‌انگیز بدل می‌شود.این کتاب به ما نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین هیولاها نیز در برابر زوال بیولوژیک که حاصل گذر زمان است، چیزی جز موجوداتی شکننده نیستند.(در قرآن به این حقیقت اشاره می شود که تنها چیزی که ماندگار است، حق و آنچه از حق نشات میگیرد است و هرآنچه غیر آن نابود شدنیست)
این فراموشی آسیب‌شناختی فردی را می‌توان به مثابه یک استعاره‌ی دقیق برای یک فراموشی فرهنگی جمعی نیز خواند. این داستان، محصول جامعه‌ای است که با سرعتی سرسام‌آور مدرن شد و در این فرآیند، دچار یک بحران هویتی پسااستعماری گشت. در کره‌ای که پس از جنگ، برای نیل به توسعه، به شکلی شتاب‌زده مظاهر فرهنگ غربی را پذیرفت، گسستی عمیق با سنت‌های بومی رخ داد. ذهن رو به زوال شخصیت اصلی، که دیگر قادر به حفظ تاریخ شخصی خود نیست، آینه‌ای از وضعیت یک حافظه‌ی تاریخی ملی است که در معرض خطر قرار گرفته همان‌طور که او در تلاش برای به یاد آوردن گذشته‌ی خشونت‌بارش، تمام هویت خود را از دست می‌دهد، جامعه نیز در تلاش برای فراموشی تاریخ تلخ خود (فقر، جنگ، دیکتاتوری) و جایگزینی آن با یک هویت وارداتی، در خطر از دست دادن ریشه‌های فرهنگی خود قرار می‌گیرد. نویسنده با این اثر، به شکلی انتقادی این پرسش را مطرح می‌کند که آیا می‌توان بدون به رسمیت شناختن تمامیت گذشته، حتی وجوه تاریک آن، به یک هویت اصیل دست یافت؟
در نهایت، وحشت واقعی این داستان، پاک شدن در زمان حال است. بزرگ‌ترین مجازات برای مردی که هویت خود را بر «گرفتن جان دیگران» بنا کرده، نه مرگ و نه زندان، که زنده ماندن در خلاء فراموشی و بی هویتی است. تبدیل شدن به یک لوح سفید که دیگر هیچ چیز برای روایت کردن شخصیت خود ندارد، بدترین درد برای اوست.
        

0