🔹️یک سال، هر روز یک کتاب!
این نسخه‌ی به نظر پیچیده‌ که نینا برای خودش و برای تمام لحظه‌هایی که ناتوان از تحمل و صبوری در برابر رنج و اندوه است، پیچیده است، تا چه اندازه می‌تواند کارساز باشد؟
او برای کنار آمدن با غم، برای خودش فراموشی را تجویز نمی‌کند. او برای کنار آمدن با غم، مواجه با غم را تجویز می‌کند.
برای همین است که به کتاب‌ها روی می‌آورد تا همچون راهنمایانی فانوس‌ به‌ دست، در غم او شریک باشند و همراه با شخصیت داستان‌ها، هزار زندگی نازیسته را زندگی کند و هزار غم تجربه‌ نکرده را به جان بخرد....
.
.
هرگز اینقدر بی حرکت ننشسته بودم و در عین حال این همه تجربه کسب نکرده بودم!
کتاب‌ها به تجربه‌ها فرصت بیان شدن و به درس‌ها فرصت یاد گرفته شدن می‌دهند ....
        

          اینقدر همه ی بوک بلاگر ها در موردش حرف زده بودند بدون اینکه مطلقا هیچ چیز در موردش بدانم نسبت به آن دافعه داشتم
اما حالا با خواندن یادداشت های روی آن تصمیمم عوض شد و بدم نمی آید روزی بخوانمش
        

          "ما به کتاب هایی نیاز داریم که اثرشان بر ما مثل یک فاجعه باشد، کتاب هایی که عمیقا متاثرمان کنند، مثل تاثیر مرگ کسی که بیشتر از خودمان دوستش داشتیم، مثل تبعید شدن به جنگل هایی دور از همه، مثل خودکشی. کتاب باید همچون تیشه ای باشد برای شکستن دریای یخ زده ی درونمان"
خیلی کتابش قشنگ بود به نظرم همه با این کتاب میتونن اشتراکات زیادی پیدا کنن و براشون جذاب باشه
        

          یک ماه قبل از خواندن این کتاب تصمیم گرفته بودم هر هفته یک کتاب یا نهایتا هرماه چهار کتاب خوانده باشم؛ رسیدن به این کتاب و مواجهه با تصمیم نویسنده برای خواندن هر روز یک کتاب برایم جالب بود اما با پیش روی و در نهایت اتمام کتاب تنها جذابیتش برایم معرفی صد و چند کتاب دیگر و برخی پند و اندرز های نویسنده بود.
به لحاظ تخصصی رمان ضعیف و سطحی نوشته شده بود و بسیاری از داستان های جانبی و خاطرات مطرح شده بین داستان، اضافی و زائد به نظر می رسید.
به نظرم هر روز کتاب خواندن یک برنامه عالی در زندگیست اما هر روز یک کتاب خواندن در کنار فوایدش ایرادهایی هم دارد از جمله اینکه بدلیل شتاب در خواندن بدلیل تشویش برای اتمام کتاب در پایان روز منجر به خوانش سطحی آن می شود.
همانطور که خود نویسنده هم در کتاب گفته: " من اگر و زمانی درباره ی کتاب ها حرف زدم، بحث گرایش و سبک روایت و متن آخرین نقدها نبوده، بلکه چیزی شبیه وراجی های خاله زنکی بوده"
        

          نینا سنکویچ وقتی خواهرش رو به‌خاطر سرطان از دست می‌ده، برای تسکین غمش به سراغ کتاب‌ها می‌ره. هر روز یک کتاب، برای پیدا کردن جواب‌هاش درباره مرگ و زندگی...
نینا سنکویچ برای شفا به سراغ کتاب‌ها رفت، اما چیزی فراتر از بهبودی نصیبش شد. "یگانه پاسخ به اندوه، زندگی کردن است."
این کتاب درباره یک سال کتابخوانی جادویی نیناست.
🌹
دو هفته قبل از تولد یازده سالگیم، مرگ به سراغ خانواده‌م اومد و برای اولین بار لمسش کردم. سن بدی بود، نه اونقدر بزرگ بودم که توی تسلی دادن‌ها اولویت دیگران باشم، و نه اونقدر کوچک بودم که چیزی از  شرایط درک نکنم. سه ماه بعد وارد مدرسه‌ای شدم که کتابخونه شگفت‌انگیزی داشت. اون کتابخونه و کتابدار دوست داشتنیش پناهگاه من شدن و از اون شرایط سخت نجات پیدا کردم. هنوز هم شیرینی کتابخونی اون روزها رو حس می‌کنم. 
شاید این کتاب برای تسلی دادن به کسی که عزیزی رو از دست داده مناسب نباشه (که هست البته) ولی قطعاً راهی که برای تسلی پیدا کردن نشون می‌ده، عالیه. من این رو تجربه و درک کردم.
        

          کتابی در مورد کتاب خواندن!
نویسنده پس از درگذشت خواهرش به دلیل سرطان، زندگی سختی پیدا می کند و به کتاب خواندن پناه می برد
و تصمیم میگیرد تا طی یک سال هر روز یک کتاب را بخواند و موفق هم میشود
در کتاب ما با شرح زندگی او و بازگشتش به زندگی و همچنین شرح برخی از کتاب هایی که خوانده رو به رو هستیم
فکر میکنم اگر آمریکایی بودم، بیشتر با کتاب ارتباط میگرفتم
        

          این کتاب از نظر من عالیست چون فرصتی برای آشتی با کتاب ها است. شاید از نظر ادبی حرفی برای گفتن نداشته باشد اما می تواند دریچه ای باشد برای درک معجزه کتاب ها . همچنین کتاب گاهی حرف های عمیقی هم برای مقابله با غم و زندگی کردن می زند که در عین سادگی، قابل تامل هستند.
«سِلف به این درک می رسد که سلامت روانش وابسته به پذیرش چیزهایی است که نمی تواند تغییر دهد: «دریافتم به خودم بستگی داشت که پایان را غیرعادلانه و غیرقابل قبول تفسیر کنم و به خاطرش عذاب بکشم یا اینکه تصمیم بگیرم که این، و فقط همین، پایان مناسبی بود». »
        

          خیلی کتاب قشنگیه..باز هم کتاب درباره ی کتاب ...این یکی مجبورت میکنه هی زودتر کتاباتو بخونی و عشق بازی کنی باهاشون...تنها چیزی که اذیتم میکرد تلخی و سیاهی شرایطیه که برای نویسنده پیش اومده...یه جاهایی بهم کمک کرد که با "از دست دادن" کنار بیام اما اشک هم ریختم کنارش.
        

          کتاب در مورد خانومی که در زندگیش مشکلات بزرگی داشته از جمله از دست دادن یکی از عزیزانش و برای کنار اومدن با این‌مشکل شروع به خواندن کتابهای مختلف کرده و تو هم همراه باهاش از تجربه های کتابخوانیش لذت میبری و خیلی چیزا یاد میگیری.
        

          اگر با کتاب سر و سری دارید و اگر شوربختانه تجربه سوگ دارید، با این کتاب همراه شوید.
من بعد از فوت پدربزرگم این کتاب را خریدم. معرفی آن را در برنامه کتاب‌باز دیده بودم. خواندن کتاب یک سال طول کشید. 
عمدا طولش دادم. آرام آرام می‌خواندم و گاهی هم از آن دوری می‌کردم. به بهتر شدن حال و هوایم کمک کرد.
        

          اگر شما تصمیم بگیرید هرروز یک کتاب بخونید، بنظرتون در پایان سال چه فرقی با قبل از شروع این برنامه کردید؟
بنظر من کتاب خوندن همه ی ما رو تغییر میده، بعضی رو در کوتاه مدت و بعضی رو در بلند مدت... .
این کتاب از قشنگ ترین کتاب هایی بود که خوندم و خیلی کتاب های دیگه رو هم به زیبایی در داستان معرفی کرده بود.
        

          ‌‌‌‌‌‌‌
        

          یک کتاب اتوبیوگرافی و خاطرات شخصی نویسنده است.
نینا که یک خانم 40 یا 50 ساله است زندگی خودشو روایت میکنه که بعد از غم و اندوه های فراوان در زندگیش تصمیم میگیره به مدت یک سال هر روز یک کتاب بخونه روی مبل بنفش خونه اش(:
اگر دنبال هیجان و یک داستان پر فراز و نشیب هستید این کتابو توصیه نمی کنم بهتون
چون کاملا ریتم آرام و روانی داره و جریان زندگیشو برای مخاطب مینویسه و تجربیاتی که از کتاب ها گاها به دست میاره. 
        

          کتاب خوبی بود.
من صوتیش رو گوش دادم.
لحظات خوبی رو برام ساخت 
کتاب برای کسایی که کتاب دوست هستن و کتاب زیاد میخونن 
و کسایی که اخیرا عزیزی رو از دست دادن توصیه میشه
        

          یادمه به توصیه مجتبی شکوری این کتاب رو خوندم که برای سوگ توصیه اش کرده بود
اما خواندنش اصلا منجر به التیام سوگ نمی‌شد پس به این نیت نیاید طرفش چون درمورد سوگ و کنار اومدن باهاش حرفی زده نشده
نویسنده خواهر خودش رو ازدست میده و تصمیم میگیره بعد از حمایت از  خانواده سوگوارش زمانی رو فقط به خودش اختصاص بده و روزی یک کتاب بخونه  
و در این کتاب درمورد کتاب هایی که خونده حرف میزنه  و  کوچکترین ربطی به تولستوی هم نداره 
متاسفانه کتاب هایی که معرفی میکنه هم داستان های نسبتا کوتاهی هستن (طبیعیه که شما وقتی یه کتاب رو میخوای یه روزه تموم کنی نه اونطور که باید روش تامل میکنی و نه کتاب فلسفی ‌طوری میخونی)  و جوری نیستن که شما متمایل شی برای خوندنشون 
خلاصه که برای من این کتاب خوب نبود چون نه اموزنده بود و نه از خوندنش لذت بردم  
انگار جمع اوری شده توییت های روزمره نویسی نویسنده بود
        

          "هیچ وقت فکرش رو نمیکردم رو یه مبل بشینم و هزار تا زندگی رو تجربه  کنم "
تولستوی و مبل بنفش کتابی است در مورد پناه بردن به کتاب برای رویارویی با درد و غم از دست دادن ،داستان زنی که خواهرش رو از دست میده و تصمیم میگیره تا یک سال روزی یک کتاب بخونه و این آغاز تجربه کردن دنیاهای متفاوت و زندگی های جدیده .
این کتاب رو خیلی دوست داشتم مسیری که نویسنده برای کشف کردن زندگی و درک کردن مرگ طی میکنه فوق العاده است و به همه ی ما میتونه خیلی کمک کنه ‌.
        

          این کتاب بهم فهموند که هر حس مثبت کوچیک توی لحظه میتونه تغذیه و راه فراری برای یکی از نقاط تاریک زندگی آینده باشه، و بخاطر موضوع جذابش باعث شد من یه چالش کتابخوانی برای خودم بذارم.
        

          یه برگه و خودکار اماده کردم تا هر انچه که دوست داشتم رو نت بردارم و بعد از این کتاب  برم سراغشون ولی فقط تک و توک نام برده و برخلاف تفکری که برام پیش اومده بود تک تک کتاب ها رو نام نمیبره و خلاصشون نمیکنه بلکه فقط یکنوع دعوت به کتاب خونی و خاطرات نویسیه
        

          دوستش داشتم به این دلیل که خوانندگان را تحریک میکند که به چالشش ادامه دهند