یادداشت اسما

        یادمه به توصیه مجتبی شکوری این کتاب رو خوندم که برای سوگ توصیه اش کرده بود
اما خواندنش اصلا منجر به التیام سوگ نمی‌شد پس به این نیت نیاید طرفش چون درمورد سوگ و کنار اومدن باهاش حرفی زده نشده
نویسنده خواهر خودش رو ازدست میده و تصمیم میگیره بعد از حمایت از  خانواده سوگوارش زمانی رو فقط به خودش اختصاص بده و روزی یک کتاب بخونه  
و در این کتاب درمورد کتاب هایی که خونده حرف میزنه  و  کوچکترین ربطی به تولستوی هم نداره 
متاسفانه کتاب هایی که معرفی میکنه هم داستان های نسبتا کوتاهی هستن (طبیعیه که شما وقتی یه کتاب رو میخوای یه روزه تموم کنی نه اونطور که باید روش تامل میکنی و نه کتاب فلسفی ‌طوری میخونی)  و جوری نیستن که شما متمایل شی برای خوندنشون 
خلاصه که برای من این کتاب خوب نبود چون نه اموزنده بود و نه از خوندنش لذت بردم  
انگار جمع اوری شده توییت های روزمره نویسی نویسنده بود