کتاب با داستان آموزنده و امید بخش بسیار زیبایی هستش.
      

        مثل کتاب اول داستان جذاب همراه با آموزه های روانشناختی و دوستانه هستش.
      

        کتاب از دسته داستانهایی  با مفهوم تفکر زیبای بودایی هستش.
      

        کتاب بسیار زیبایی بود، موقع خوندن این کتاب نمیتونی کتاب رو زمین بزاری ، مفاهیم رو بسیار زیبا و روان بیان میکنه طوری که به عمق روحت مینشینه.
      

         این کتاب در قالب داستان و معرفی انواع رویا جزئیات مطالب زیادی رو به خواننده انتقال می ده.
      

        رمانی با داستان زیبایی هستش که نویسنده پیام هایی در آن پنهان کرده که جذابیتش فقط برای عاشقان کتاب نیست.
      

        کتابی زیبا برای نوجوانان هستش، که به صورت داستان سفر در دنیای موازی رو با نظریات مختلف بیان میکنه.
در زمان مطالعه این کتاب آرزو کردم ای کاش میتونستم به دنیایی موازی سفر کنم که در اون دنیا خیلی چیزها وجود نداشت مثل دو رویی، دروغ، سیاست های کثیف همچنین دنیایی با تورم ثابت.
      

        این کتاب به نکتهای بسیاری اشاره میکنه که در اطرافمون مخصوصا افراد پیر میبینیم ولی دلیل دقیقش را نمی دانیم در اواخر کتاب به نکته بسیار زیبایی اشاره میکنه که بنظرم به تفکر بسیاری نیاز داره، در کتاب نوشته :
اگر من با یقین به تباه کردن نعمت هایی که به من داده شده بود از دنیا بروم و هیچ راهی برای اصلاح این حال نباشد، آن وقت چه؟
      

        بنظرم متن خود کتاب بهتر خودشو توضیح میده اونجا که میگه:
شاید این من بودم که تمام مدت گم شده بودم، نه کتاب فروشی.
همچنین:
نکته کتابها اینه که بهت کمک میکنن زندگی رو بزرگتر و بهتر از اون چیزی که فکر میکردی، تصور کنی.
      

        کتاب نسبتا خوبی بود و بنظر شخصی من ای کاش مطالب رو با مثال های بیشتر و روان تر یا به صورت داستانی بیان می کرد.
      

        کتاب بسیار عالی و پر محتوایی هستش، مخصوصا هدف کتاب رو به صورت داستان بسیار زیبا بیان می کنه بنظرم اسم کتاب شایسته داستان و آموزه های مطرح شده در کتاب هستش. 
      

        کتابی در زمینه درس های زندگی که باید یاد بگیریم ، روش های کمک به همدیگه روشهای عشق ورزیدن پیدا کردن افکار درست در ذهن و ...
      

        طبق گفته کتاب : اعمال من بار من هستند و خودم میتوانم انتخاب کنم در چمدانم چه بگذارم. بنظرم در این کتاب می تونیم بسیاری از همین اعمال رو که در چمدانمان میگذاریم رو یاد بگیریم و زندگی رو اصولی و راحت تر جلو ببریم.
      

        شاید یه روز زندگی کردن بهتر از یه عمر زنده موندن اشتباه باشه.
      

        نسل ما نسلی واقع بین است،زیرا ما اندک اندک در حال کشف حقیقت وجود انسانی خود هستیم.