به صورت بنیادی به مشکل کمالگرایی پرداخته.
کمالگرایی محصول زیست مدرن بشره و چاره‌ای جز مبارزه و کنترل کردنش نیست.
می‌تونه انسان رو به طور کامل فلج کنه. با خوندن کتاب و انجام برخی از تمریناتش می‌تونید نسبت به این مشکل آگاه بشید‌.
آگاهی بخش زیادی از راه‌حل این مشکله.
فقط فکر نکنید با خوندن این کتاب معجزه رخ می‌ده و غول کمالگرایی به یکباره رهاتون می‌کنه.
با گذشت زمان و آگاهانه رفتار کردن به مرور این مشکل کمرنگ‌تر خواهد شد.
        

          سایت طاقچه
        

          کتابی مفید بود. از این نظر که راهکارهای عملی رو پیشنهاد میده، نسبت به بسیاری از کتاب ها که فقط مشکل رو توضیح میدن و راهکاری ندارن، بسیار برتره
        

          کتاب بسیار مفیدی بود. راهکارهای خیلی ساده اما کاربردی داشت و مثل خیلی از کتاب های روانشناسی تمرکزش روی افزایش انگیزه نبود بلکه با طرح مشکل و پیشنهاد روش حل مشکلات به از بین بردن کمالگرایی کمک می‌کرد. 
        

          چگونه کمالگرا نباشیم؟ یا به عبارتی، چگونه به فردی معمول‌گرا تبدیل شویم؟
در روند کتاب، خواننده ابتدا متوجه چیستی کمال‌گرایی و فرق دیدگاه افراد کمال‌گرا با افراد معمول‌گرا میشه، به دلایل بعضی ناکامی‌ها و اهمال‌کاری‌ها پی می‌بره و بعد راهکارهایی برای هر دیدگاه و ریزمشکل دریافت می‌کنه.
مثال‌ها ملموس و قابل درک هستند. متن کتاب سنگین نیست و اتفاقا روان و قابل فهم بیان و ترجمه شده.

🔸نظر شخصیم
برای من کتاب مفیدی بود. تاثیرش رو در زندگیم دیدم و بهم کمک کرد.🌈✨
برای خوندنش عجله نکردم و هر بار صفحه به صفحه دریافتش کردم. اواخر کتاب که تصمیم گرفتم زودتر تمومش کنم، متوجه شدم که تاثیر کمتری ازش گرفتم! فکر می‌کنم روش درستِ خوندن این کتاب برای من، کم کم مزه مزه کردنش بود. 
من تقریبا کل کتاب رو هایلایت کردم😅 و حتما بارها خوندنش رو تکرار و مرور خواهم‌کرد.

به افراد کمال‌گرا پیشنهاد میشه👌🏻
امیدوارم بتونید باهاش ارتباط بگیرید و استفاده کنید.

🔸یک نکته
شاید برای شما هم به پایان بردن کتاب طول بکشه. تصور می‌کنم فقط راهکارخوندن برای برطرف کردن کمال‌گرایی کافی نیست و مسیرِ تفکر و ذهن باید کم کم اصلاح بشه. شاید به همین دلیل توصیه من اینه که درصورت کند پیش رفتن کتاب، ازش دست نکشید و ادامه بدید.(مگه اینکه به نظرتون کتاب مفید و خوبی نیومده باشه)
        

          بهتر  از کتاب‌های انگیزشی بود.

ترجمه خیلی خوب بود.
        

          با این پیش‌فرض از دوستم امانت گرفته و شروع کردم که یک کتاب زرد است و کلیشه‌ای! اما این اندیشه خیلی دوام نیاورد.
نقطه‌ی قوت این کتاب، کارگاهی بودن و راه‌حل‌های عملیاتی‌اش است.

اگر به عنوان یک "کامل‌گرا" هنوز نپذیرفته‌اید که این خصلت را باید طرد کرد، یا پذیرفته‌اید ولی نمیدانید چگونه، حتما بخوانیدش.
        

          اعتراف میکنم تا قبل از این کتاب فکر میکردم کمتلگرا نیستم اما بعد از خوندنش متوجه شدم چقور تو قسمتهای مختلف زندگیم دیدگاه کمالگرانه دارم و باید تصحیحش کنم و بیخود دارم سخت میگیرم
        

          یکی از کتاب هایی بود که خیلی به دردم خورد اما اگر با کمالگرایی درگیر نیستید احتمالا چندان براتون سودمند نخواهد بود. 
نکته ی خوبش متن و ترجمه ی روانش بود. البته که طرح جلد می تونست بهتر باشه ولی خب چندان مهم نیست. 
این کتاب در مقایسه با کتاب موهبت کامل نبودن که اون هم درباره ی کمالگراییه، کتاب بهتریه. مهم ترین مزیتش هم اینه که بیشتر از شعار، راهکار میده. 
چگونه کمالگرا نباشیم ده فصل داره که در نه فصلش کمالگرایی و معایبش رو توضیح میده، راهکارهایی ارائه میده و تمرین هایی رو پیشنهاد می کنه. در فصل آخر هم همه ی راهکارها رو جمع بندی می کنه و یک چکیده ی تقریبی از کتاب رو به مخاطب میده.
دلیل کم کردن اون یک ستاره هم ارجاعات پی‌درپی نویسنده به کتاب دیگرش (خرده عادت‌ها) بود. البته مطلب رو توضیح می‌داد. جوری نبود که متوجه نشم داره از چی حرف می‌زنه یا ندونم باید چی کار کنم ولی ترجیح می‌دادم انقدر رفرنس نده. احتمالا اگر اون کتاب رو بخوانم، بهتر می‌تونم راهکارهای این رو اجرا کنم.


بخش شخصی:
چون این مشکل چیزیه که خود نویسنده هم باهاش درگیر بوده، خیلی خوب تونسته احساسات یک آدم کمالگرا در موقعیت های گوناگون رو شرح بده؛ در حدی که گاهی احساس می کردم داره درباره ی خودِ خودِ من حرف می زنه. گایز اصلا تلاش نکرده وانمود کنه که ترک این عادت ساده است و فقط به کمی اراده نیاز داره. وارون بعضی از نویسنده های کتاب های خودیاری، تلاش هم نکرده که اثبات کنه آدم های کمالگرا از این ویژگی لذت می برند و اگر بخوان می تونن خیلی آسون رهاش کنند.
استیون گایز خیلی واقع بینانه گفته که کمالگرایی هیچ جا به درد نمی خوره. پذیرفته که نمیشه ساده ازش رها شد ولی میشه تلاش کرد. ادعا نمی کنه که خودش خیلی می فهمه و قراره راهکارهاش زندگیمون رو زیر و رو کنه. حتی اعتراف می کنه که موقع نوشتن این کتاب هم با نشخوار ذهنی ناشی از کمالگرایی درگیر شده. 
این موجب آرامشه. وقتی می بینم دارم کتابی رو می خونم که نویسنده ش مشکل من رو داره، درکم می کنه و تلاش نمی کنه مشکلات رو کوچک جلوه بده انگیزه ی بیشتری برای به کار بردن راهکارهایی که ارائه داده پیدا می کنم. 
یکی از مثال های جالبی که مدام در کتاب بهش اشاره می کنه، کمالگرایی در نویسنده هاست. این دقیقا چیزی بود که مدتیه به شدت باهاش درگیر هستم و مهم ترین دلیلی که تصمیم گرفتم سراغ مشاور و کتاب های خودیاری برم هم همینه که دست از کمالگرایی در نوشتن و نشر کتاب هام بردارم. استیون گایز در این زمینه خیلی بهم امید داد. هر چند که هنوز جرات لازم برای ادامه ی راهم رو ندارم و هر بار تلفن رو برمی دارم تا با ناشری تماس بگیرم، تردید می کنم اما مطمئنم که می تونم روی خودم کار کنم و بهتر بشم. ( دست کم امیدوارم!!)


نکته ی پایانی:
پیشنهاد می کنم موقع خواندن کتاب کاغذ و خودکار کنارتون باشه و یادداشت برداری کنید.
        

          جامعه، والدین، اطرافیان، مدرسه، همه و همه ازت میخوان بهترین باشی
هرکاری که انجام میدی باید بی نقص و بدون اشتباه باشه✨

تو 5 سالگی داری یه طرحو رنگ میزنی نباید از از خط بزنی بیرون، 
نباید نمره هات از 18 کمتر باشه، 
جزوه ای که مینویسی باید تمیز، خوش خط و رنگی رنگی باشه
روزی نیم/یک ساعت باید ورزش کنی! ده دقیقه که اصلا ورزش حساب نمیشه! 
و... 

همه چی باید در بهترین حالت ممکن باشه تا بتونی با افتخار بگی "هی من این کارو انجام دادم!" وگرنه اصلا حس نمیکنی کاریو انجام داده باشی... 
+ تبریک میگم تو یک کمالگرا شدی :)🎖

استفن گایز تو کتاب "چگونه کمالگرا نباشیم" کمالگرایی رو توصیف میکنه، معمول گرایی رو توصیه میکنه و در آخر بهت بر خلاف بقیه کتابای توسعه فردی که فقط مشکل رو توضیح میدن راهکار عملی میده که بتونی مشکلتو حل کنی🪄

این کتاب برای من کتابی بود که دوست نداشتم نسخه الکترونیکی شو بخونم، نیاز دارم کتاب کاغذی شو بخرم و خط به خط شو سه دور بخونم و هایلایت کنم 🔥

و میشه به جرئت گفت 95 درصد آدما حداقل تو یک زمینه کمالگرایی دارن فقط خودشون نمیدونن :)
در نتیجه اگه حس میکنی "من کمالگرا نیستم" باید بگم سخت در اشتباهی 🦦🩵

در نهایت اگه کارهاتو نصفه رها میکنی فقط بخاطر اینکه به اون ایده‌آلی که باید شروع نکردی یا مرتب نشخوار ذهنی میکنی و اگه فکر میکنی همه چی باید در بهترین حالت خودش باشه که یه کاری رو شروع کنی و موفق بشی
این کتابو خیلی بهت پیشنهاد میکنم 🌝

        

          کاربردی، عملیاتی و قابل توصیه برای همه اونهایی که وقتی می‌خوان کاری انجام بدن و از روی چیزی بپرن اینقدر عقب عقب میان که در نهایت بی‌خیال پریدن می‌شن!
        

          اکثر دوره های کمالگرا نبودن از این کتاب بهره می‌برن
همینو بخون دوره نرو＃
        

          کتاب «چگونه کمال گرا نباشیم؟» توسط استفان گایز در سال 2015 نوشته شده است و ترجمه آن 244 صفحه است(کتاب اصلی 225 صفحه است) و نویسنده پرفروشی هم هست در آمازون درباره کتاب «خرده عادت»ش اینگونه نوشته است «پرفروش ترین کتاب در سراسر جهان به 17 زبان!». 
به نظر من محور اصلی کتاب «پایین آوردن انتظارات» است درست تر بگویم «واقعی کردن انتظارات» است(البته کتاب علت های دیگری را هم برای کمال گرایی بیان می کند). خودمان که می دانیم چه گُلی هستیم و ظرفیتمان چقدر است و در چه اندازه و سطحی قرار داریم لذا وقتی سنگ بزرگی برمی داریم قدم اول برای انجام ندادن را برداشته ایم یا یک مثال جالب تر آن است که سگی زیاد پارس می کند گاز نمی گیرد(بلانسبت) :)))))))))

لذا اینجاست که می گویند کمال گرایی بلای خانمان سوز است. کمال گرایی انسان را متوقف می کند. به صورت کلی اگر چیزی باعث می شود که ما فقط نمره 20 را بپذیریم و با گرفتن نمره 19 عزای عمومی اعلام می کنیم یعنی یک جای کار می لنگد.

اگر بر روی زمین واقعیت قدم برداریم امیدی وجود دارد که به مراتب بالاتر در هر زمینه ای برسیم(بالاتر نه الزاما 100) ولی اگر کارها بخواهیم را به مثابه یک کامپیوتر یا ماشین و به عنوان تک ستاره آسمان شغل و تحصیل یا هر زمینه ای انجام دهیم با کله به زمین می خوریم. مسی هم 100 نبود و نیست (امتیاز مسی تو فیفا 97 بود یا رونالدو؟) همیشه جلو می ایستد و زیاد در کار دفاعی مشارکت نمی کند حتی در فینال جام جهانی پارسال! یک زمان هایی وجود دارد که می بازد ولی هنوز هم مسی است و «خواهان»دارد. مهم این است به اندازه «کافی» تلاش کنیم با روح و روان خود بازی نکنیم.

لازمه بالا رفتن ساختن نردبان است. نردبان را بسازید و بالا بروید، شاید باورتان نشود ولی نمی توانید پرواز کنید. برای ساختن باید از کارهای کوچک و ساده شروع کرد و یادگرفت و «اشتباه کرد» و با مداومت به تبحر رسید اما اگر «تصور» کنید که باید تمام کارها در حد اعلا انجام دهید بعد شروع کنید کاری به جایی نخواهی برد(فقط باید چوب فلان و چکش بهمان وجود داشته باشد تا بتوان نردبان ساخت!).

به طور مختصر این چیزی است که من از کتاب فهمیدم و بیشتر توجهم را به خودش جلب کرد. امیدوارم درست فهمیده باشم.
        

          اگر سوال ذهنی‌تان عنوان این کتاب است بسیار کمک‌کننده خواهد بود. مخصوصاً اگر تمرین مداوم داشته باشید و مدام مثل دستورالعمل به آن مراجعه کنید.
        

          زیاده‌گوییِ دور از تخصص این کتاب زننده بود. یک سری مطالب باهم تناقض داشت. و همچنین تاکیدِ مکرر نویسنده بر این نکته که کتاب قبلی‌اش (عادت‌های اتمی) از پرفروش‌ها بوده است، سطح مطالب را تقلیل میداد.
اما همچنان اگر میدانید کمالگرا هستید (هستید) و شرایط کمک گرفتن از تراپیست را ندارید، راه حل های این کتاب اگر چه سطحی، ولی اکثرا کارآمد هستند.
به عنوان کمالگرایی که از این خصلت بسیار آسیب دیده توصیه میکنم فکری به حال خودتان کنید:)
        

          یک کتاب خوب که خیلی کمکم کرد برای کم کردن کمالگراییم
البته بعضی تمرین هاش هرچی با خودم کلنجار رفتم نتونستم انجام بدم
اما در مجموع خوب بود
        

          وقتی کتاب رو خوندم  اولین چیزی که به ذهنم اومد این بود که انگار معرفی نامه خودم رو خوندم!

بسیار حساب شده مطالب چیده شده و هم به بعد نظری کمال گرایی پرداخته شده و هم به بعد عملی و کاربردی برای رهایی از کمال گرایی. 
این کتاب رو به همه توصیه میکنم. جدای از اینکه احتمالا همه ما درگیر با کمال گرایی هستیم (با سطوح مختلف) اما حتی اگر خودتون رو کمالگرا نمی‌دونید، حتما یکی اطرافتون هست که درگیرشه!
از اون کتاب هاست که گذاشتم هر از گاهی بهش سر بزنم و دوره ش کنم. یه خوبی دیگه ش اینه که انتهای کتاب راهکارها رو مختصر آورده تا رجوع دوباره رو برای خواننده راحت تر کنه .
        

           این کتاب رو چند سال پیش قبل از کنکورم خوندم. اولین تجربه ام از کتاب های خودیاری و روانشناسی بود. و اون زمان دقیقا چیزی بود که بهش نیاز داشتم.

یادمه چندباری خوندمش، حتی هایلایت و خلاصه نویسی هم کردم😅 اینقدررر بهش نیاز داشتم!

این کتاب بیشتر از کتاب های تست کنکور رو درصدای کنکورم تاثیر داشت:)

به میزان کاربردی بودن تمرین هاش کاری ندارم. ولی شناخت مشکل نصف راه درمانه. و آقای استفان گایز به خوبی بهش پرداخته.

اینکه کمال‌گرایی چیه، خوبه یا بد، و مهم تر از همه زمینه ایجادش چیه؟! به درک مشکل واقعا کمک میکنه

بخشی از کتاب  تاثیر والدین و مدرسه رو در کمال‌گرا شدن بیان میکنه.  همون جمله معروف والدین که میگن چرا ۲۰ نگرفتی؟!
  که برای من تجربه قابل لمسی بود، جذابیت کتاب رو برام بیشتر کرد.

این کتاب رو کنار کتاب "چرا قبلا کسی اینها را به من نگفته بود" و کتاب "نجات از هزارتو" به کنکوریا پیشنهادش میکنم‌، شما هم اگه کنکوری ای میشناسین بهش معرفی کنین.

به امید آگاهی بیشتر...🌸

        

          با اینکه امروز تمومش کردم ولی آخرین کتاب ۱۴۰۳ خودم می‌دونمش .
احساس می‌کنم این مدت رو باهاش زندگی کردم! یعنی بخشی از زندگیم شده بود ؛ مخصوصا که آروم آروم خوندمش و  پاییز و زمستونم رو باهاش همراه بودم و صفحه صفحه‌ش رو با لذت هایلایت کشیدم .
احتمالا شما هم تا حالا همچین حسی رو نسبت به یه کتاب داشتین ولی بازم احتمالا اون یه کتاب روانشناسی نبوده! 
ولی انقدر خوب بود که بهم همچین حسی رو بده :) 
قلم خوب و روان نویسنده جوریه که آدم به راحتی با متن ارتباط می‌گیره ...
خیلی از کتاب های روانشناسی و خودیاری هستن که با متن خشک ، طولانی و البته تکراری ، انقدر خسته کننده میشن که به سختی میشه تمومشون کرد؛
 ولی تو این کتاب بعد از تعریف و معرفی کمال گرایی و زیر شاخه‌هاش ، موقعیت های مختلف رو بررسی می‌کنه و راه حل های کاربردی ارائه می‌ده ؛
 نویسنده برای هر موضوع از تجربیات خودش و آدمای دیگه مثال میزنه... 
بخش آخرش هم که راه حل ها رو به صورت خلاصه و دسته بندی شده آورده بود و حتی یه  روش برنامه‌ریزی هم برای به کارگیری درست و موثرشون  پیشنهاد داده بود :) 
شاید درست کمال گرایی و مشکلاتی که می‌تونه تو زندگی ایجاد کنه رو نمی‌شناسین ؛ ولی با توجه به اینکه مشکلیه که شاخ و برگش تو جنبه های مختلف زندگی‌مون اثر داره ، شناختش و مقابله باهاش واجبه ...
پس به نظرم خوندن این کتاب برای هر کسی می‌تونه مفید باشه .
خودمم باید بعدا و تو یه شرایط دیگه بازخوانی‌ش کنم :) 
        

          خیلی خوب موضوع کمالگرایی رو تشریح کرده و در مرحله انگیزه بخشی به مخاطب نمونده  بلکه با راهکارهای خوبی که داده خواننده رو به ورود در مرحله اقدام هل داده.
اگر نویسنده‌ای این کتاب رو با رویکرد اسلامی بازنویسی کنه خیلی خیلی مفید خواهد بود. شاید خودم روزی این نویسنده باشم😉