به نسبت دیگر کتب فاضل به نظرم ضعیف تر بود و اشتباه نکنم یه شعرش رو هم قبلا تو گریه های امپراتور دیده بودم
        

          بسيار جذاب و خواندنی
        

          عشق را گفتم چرا بر من نبستی راه، گفت
راه بر گمراه بستن نیست در آیین ما :)
        

          آخرین مجموعه شعر فاضل نظری. مثل همیشه خوب بود!
گیرم که شرط عقل به جز احتیاط نیست
ای خواجه! احتیاط کجا؟ عاشقی کجا؟
        

          با خودم گفتم بگیرم دست یا جان تو را؟
اختلاف حرف دل با عقل صد فرسنگ بود... 
        

          لعنتی شعر وقتی شاعرش کار درست باشه بایه دو بیتی میندازتت.
اقای فاضل نظری هم همین طوره بعضی تیکه ها از شعراش و بعضی از صفحه های کتاب جوری به فکر میبرتت که وقتی شعرو میخونی هیچی برای وصف اون شعر پیدا نمی کنی. توی هر بیت یه دنیا تجربه ، غم و داستانه که خوابیده و هر کس میتونه برداشت های مختلفی از شعر های ایشون کنه.

        

          .....
        

          کتاب شعر زیبایی بود و همینطور اولین کتابی که کسی بهم هدیه داد .
من از آثار ایشون، وجود رو هم خوندم و به نظرم با احساس تر و شورانگیز تر هست نسبت به این کتاب سبز خوش رنگ😊💚
        

          "کارزار"
گر عقل پشت حرف دل "اما" نمی گذاشت
تردید پا به خلوت دنیا نمی گذاشت
از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست
می شد گذشت، وسوسه اما نمی گذاشت
اینقدر اگر معطل پرسش نمی شدم
شاید قطار عشق مرا جا نمی گذاشت
دنیا مرا فروخت، ولی کاش دست کم
چون بردگان مرا به تماشا نمی گذاشت
شاید اگر تو نیز به دریا نمی زدی
هرگز به این جزیره کسی پا نمی گذاشت
گر عقل در جدال جنون مرد جنگ بود
ما را در این مبارزه تنها نمی گذاشت
ای دل! بگو به عقل که دشمن هم اینچنین
در خون مرا به حال خودم وا نمی گذاشت
ما داغدار بوسهٔ وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت...
        

          شعرهای فاضل نظری رو دوست دارم و برام دلنشینن، اما «کتاب» بدیع بودن آثار قبلی رو نداشت. اگر از چند غزلی که هنوز هوشمندی‌های دلچسبی داشتن بگذریم، صنایع ادبی و مضمون‌ها الگوی قابل پیش‌بینی و مشخصی داشتن. در کل فکر می‌کنم بعد از سه‌گانه (اقلیت، آن‌ها و گریه‌های امپراتور) فاضل تا حدی مدل خودش رو تکرار کرد. حتی بعضی واژه‌ها و تشبیه‌ها مثل تعبیر «آیینه» هم بارها تکرار شده. البته اینکه بتونیم بگیم صاحب سبک شده گام مثبت و مهمیه، اما در صورتی که حداقل محتوا و دغدغه‌های جدیدی رو مطرح کنه. 

«ضمیر مشترک»
مدام در سفر از خویشتن به خویشتنم
هزار روحم و در یک بدن نمی‌گنجم
ضمیر مشترکم، آنچنان که «خود» پیداست
که در حصار تو و ما و من نمی‌گنجم...
        

          هر زنی باید یک فاضل نظری در زندگیش داشته باشد والا😌🚶‍♀️
کتاب رو بیشتر از کتاب های دیگر فاضل دوست داشتم 🤩
شاید چون فاضل خودش برخیاشون رو خونده بود.🤓
 چون فهم شعر آخر شب بهتره  برای همین ترجیح دادم الکترونیکی بخونمشون وگرنه که نسخه چاپی کتابهای فاضل خاک خورده و من نخوندمشون🤦🏻‍♀️
این جلد رو از دست ندین...
یه پندی هم از فاضل بگم براتون اونم اینکه:
فرقی میان طعنه و تعریف خلق نیست
چون رود بگذر از همه سنگریزه ها
        

          عالی، هر کتاب از کتاب قبلی پخته تر و عمیق تر:)
        

          واقعا حس خوبی داشت این شعر مخصوصا آنجا که میگه :((ما برای با تو بودن عمر خود را باختیم / بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می باختی))
        

          بسم الله
مگه میشه با شعرهای جناب فاضل نظری حال ما به نشود...🦋
        

          مثل کتاب وجود نبود  اما باز هم مفید بود و لذت بخش.
رودکی ، پدر شعر فارسی هست و شعر های روان می گفتند ،
به نظرم آقا نظری  با حفظ  مطالبِ نغز  و بدیعی که دارند می توانند  فرزند رشید  این پدر بزرگوار در زمان معاصر باشند. 
        

          عالییییی....
        

          از گناه مست اگر زاهد به کفر آمد چه غم
از خطای اهل دل باشد که خالق بگذرد 
        

          یکی از بهترین کتاب های شعر فاضل آقای نظری....
من فوق العاده دوستش داشتم.
هر بار که هوس شعر به سرتان می زند، بردارید، یکی از شعرهایش را بخوانید، جانی تازه می کنید.
        

          دلخوش به جمع کردن یک مشت آرزو 
این شادی حقیر همین است زندگی