چه لطف بیهوده‌ای! مثل بیشتر محبت‌هایی که مدت‌ها آرزوی‌شان را داریم، اما خیلی دیر نصیب‌مان می‌شوند!

آدم‌ها مثل یه ظرف می‌مونن؛ وجودشون با هرچیزی که توش ریخته بشه پر می‌شه.

حتی اگر تمام طول شب گریسته باشی، بازهم دمیدن صبح برایت نشاط‌آور خواهد بود.

در اعماق قلب هر کس رازهایی وجود دارد که از آن غافل است.

اگه قرار باشه با کارهایی که از انجام دادنشون پشیمانیم قضاوت بشیم، هیچ انسانی شایستگی جارو کردن زمین رو هم نخواهد داشت.