چقدر خوبه این آقای شوسترمن.. چقدر خوبه این کتاب.. و چقدر بدون افاده خوبه. 
سه‌گانه‌ی داس مرگ شاید کمی هم افاده قاطی‌اش داشت اما این یکی نه واقعا. 

چیزی که از تجربه‌ی خواندنش یادم بماند این که آمادگی‌اش را داشتم که تا خیلی خیلی بعد از شروع کتاب همه چیز را واقعیت فرض کنم. توهمات کیدن همه‌اش برایم قابل باور بود. یک کمی هشداردهنده است این وضعیت.. :))
          

            بهترین کتابی که تا حال حاضر خوانده ام.
نمی‌شود هم رمان بنویسی، هم فلسفه بگویی، هم اخلاق بگویی، هم خاطره بگویی و هم یک مبحث اجتماعی را مطرح کنی.
اما نویسنده اینکار را کرد.
همه را با هم داشت. کتاب وقتی بر اساس واقعیت باشد، بهترین تأثیر را دارد.
نویسنده اتفاقات کتاب را درک کرده و تجربه کرده بعد نوشته است برای همین کتاب فوق العاده شده است.
حتی به نظرم می‌توانند جزو کتب درسی قرار دهند.
کتاب اوایل مبهوم است.
اما کم کم عادت می کنیم.
من به شخصه، آخرین صفحه کتاب، غم فراوانی را درک کردم.