قلم جناب حسن زاده جای صحبت نداره
ایده عالی ، داستان عالی 
مناسب برای نوجوونایی ک عاشق کتاب خوندن هستن
        

          کتاب خوبی بود اینکه از داستان لوسی و ویلی شروع کرد و تا اخرش هم ادامه دا خوب بود ولی من اخر نفهمید اونی رو که زیبا “پدر صدا میکرد” کی بود؟
        

          ایده بسیار خوب، نثر دوست‌داشتنی و فضاپردازی خیلی خوب. 
        

          زیبا صدایم کن”، قصه‌ی دختری به اسم زیباست، دختری با قلبی بزرگ و روحی سرشار از امید. داستانش، قصه‌ی پیوند عمیق یه دختر و پدره، حتی وقتی فاصله‌ها، نامرئی و سنگین، بین‌شون قد کشیدن.🖤
زیبا، با وجود سن کمش، قهرمان زندگی پدرشه. پدری که اسیر آسایشگاه روانی شده، جایی که خاطراتش کم‌رنگ و روزهاش یکنواخت می‌گذرن. 
پدر زیبا، نمی‌تونه این وضعیت رو بپذیره. اون می‌خواد خودش رو نجات بده، نه فقط از اون آسایشگاه، بلکه از سیاهی و سکوتی که روحش رو فرا گرفته.
تصمیم پدر زیبا، یه تصمیم جسورانه‌ست، البته با کمک زیبا، فرار از دنیایی که برای دخترش و خودش ساخته شده، و سفر به دنیایی که خودش می‌خواد براش بسازه.🫀
و چه روزی بهتر از روز تولد زیبا برای این رهایی؟! روزی که قرار بود روز تولد دخترش باشه، حالا تبدیل میشه به روز تولد به یاد ماندنی . 🎂
این کتاب، یه دعوت‌نامه است، دعوتی به دیدن زیبایی‌های پنهان زندگی، به شنیدن صدای قلب‌هایی که در سکوت فریاد می‌زنن و به لمس مهربانی‌هایی که دنیا رو زیباتر می‌کنن. زیبا صدایم کن، و اجازه بده این داستان، برای همیشه در ذهنت ماندگار بشه.✨
        

          واقعا این کتاب فوق‌العاده است.
بهتون پیشنهاد میکنم این کتاب رو و بقیه کتاب های آقای حسن زاده رو بخونین😍😍
        

          خیلی قشنگ بود .
دوست دارم زودتر فیلمش رو هم ببینم .
        

          ۹۹.۳.۱۳
        

          عالی بسیار زیبا 
        

          فکر کنم بهترین کتاب فرهاد حسن زاده باشه 

        

          کتاب عجیبی بود
شاید به خاطر اینکه زیاد کتاب ایرانی نمیخونم
یا شاید به خاطر داستان متفاوتش 
از اون کتابایی که نیازی نیست حتما بخونید اما بازم ...
نمیدونم، خیلی متفاوت بود برام و آخر داستان هم اونجوری که میخواستم تموم نشد
از اونایی که نمیدونی پیشنهاد بدی بقیه بخونن یا بگی که نخونید به درد نمیخوره
خلاصه کهههه تجربه جالبی بود برام
        

          من خودم هنوز این کتاب و نخوندم ولی یکی از دوستانم گفتن که کتاب خیلی زیبایی هست و فیلمش هم خیلی قشنگه که الان داره توی سینماها اکران می شه
        

          روند داستان یکنواخته ایده خیلی خفنی نداره قسمت هایی هم خسته کننده هست
        

          دوستش داشتم! برخلاف "هستی" که خیلی از شخصیت‌های داستانِ "حسن زاده" خوشم نیامد؛ زیبا، پدرش، خانم آژیر و حتی صاحب تشک‌فروشی رو دوست داشتم.
داستانِ تلخ و ناراحت‌کننده‌ای داشت ولی "زیبا" بود.

نزدیک خانه‌مان یک بیمارستان اعصاب روان است. خیلی وقت‌ها که از کنارش رد میشوم، نگاهم را بین پنجره‌ها و ایوانِ شیشه‌ای‌ِسربسته‌ای که دارد میچرخانم تا شاید بیمارها را ببینم، دستی برایشان تکان دهم و لبخندی بزنم.
تجربه رفتن و دیدن محیطِ چنین بیمارستان‌هایی را ندارم و ذهنیت‌م فقط از فیلم‌ها و کتاب‌هایی که در این زمینه دیده و خوانده‌ام شکل گرفته است؛ تصورم این است که داخلِ بیمارستان مثل یک زندان است! زندانی کمی مهربان‌تر؛ دقیقا مثل ایوانِ بزرگِ بیمارستانِ نزدیک خانه که با شیشه دوجداره کاملا پوشیده شده است  و داخلش پر است از گلدان و گیاه، که حتی سقفش هم شیشه‌ایست، شاید برای مهربانیِ بیشتر!
وقتی به شیشه‌های بیمارستان نگاه می‌کنم، آدمی را تصور میکنم که غمگین به من و مایِ رها در خیابان نگاه می‌کند و فکر می‌کند ما از او فرار می‌کنیم؛ از او میترسیم.
بگذریم ...

"زیبا صدایم کن" نوشته‌ فرهاد حسن زاده، داستان دختر پانزده‌ساله‌ای است که حدود نه سال است پدرش در بیمارستان اعصاب و روان بستری است و مادرش طلاق غیابی گرفته و با مرد دیگری ازدواج کرده است. روز تولد 15 سالگی "زیبا" پدرش از بیمارستان فرار میکند تا بتواند برای زیبا تولد بگیرد.
        

          کتاب خوبی بود. نثر روون و جذابی داشت. تصویرسازی‌هاش هم دقیق و خوندنی بود؛ اما برای اوایل نوجوونی، داستان زیادی تلخ و غم‌انگیزی بود.
شاید برای کسایی که روحیات حساس‌تری دارن، خوب نباشه...!
        

          «آدم‌هایی که مشکل روانی دارند، ممکن است سبب آزار و اذیت اطرافیان خود بشوند امّا هنوز عواطف انسانی خود را از دست نداده‌اند». این عبارت شاید کلیدی‌ترین پیام کتاب باشد. «زییا صدایم کن» داستان دختری به نام زیباست که به درخواست پدر، او را از آسایشگاه روانی فراری می‌دهد تا به جبران گذشته‌ها، یک روز را در کنار هم بگذرانند. دختر خیلی زود به این حقیقت پی می‌برد که پدرش گرچه عوض شده امّا هنوز نیازمند درمان است. آیا او می‌تواند پدر رنجور خود را درک کند و تا آخر در کنارش بماند؟
        

          کتابی تلخ و درام.
خواندن این کتاب نیاز به حوصله دارد.
        

          این کتاب واقعا ارزش خوندن داره. قلب آدم رو رقیق میکنه. شخصیت هاش دوست داشتنین. تا الان چرا از این نویسنده هیچی نخونده بودمً
        

          در وصف این کتاب می‌تونم بگم که «تلخ‌ترین شیرین» بود. ارتباط عجیبی با این کتاب گرفتم که تا حالا با هیچ کتابِ دیگه‌ای نگرفته بودم. قلم آقای حسن‌زاده واقعا عالیه. در آینده کتاب‌های بیشتری از ایشون می‌خونم. 
با این که کتاب آخرش یکم مبهم بود، اما دلیل نمی‌شه که موردعلاقه‌م نشده باشه!
        

          چه کتاب تلخی !