به سبک همیشه؛
اجازه بدید اولین ریویو رو خودم بنویسم و به خودم ۵ بدم.😅
خوشحال میشم نقد و نظراتتون رو برام بنویسید.
        

          این جلد رو خیلی بیشتر از جلد قبلی دوست داشتم . 
کتاب خیلی قشنگی بود در نوع خودش کم نظیر ولی خب چند تا نقد دارم .
بزرگ ترین چیزی که من رو اذیت می کرد ؛ آتوساستیزی بود ! ( چه کلمه عجیبی شد 😂) دلیلش رو درک نمی کردم . چرا باید یکی از بزرگ ترین شاهبانو های ایران و شاید حتی بزرگ ترینشون اینطوری دیس بشه...
البته خب من به سواد تاریخی نویسنده اطمینان دارم اما این دلیل نمی شه که این قضیه ناراحتم نکنه ( به عنوان کسی که چندین سال عاشق شخصیت آتوسا بودم و  کاپل مورد علاقه ام آتوسا و داریوش بودند این دیدگاه متفاوت کتاب بدجوری حرصم می داد 🥲🤧)

چیز دیگه ای که اگر متفاوت تر بود باعث می شد بیشتر کتاب رو دوست داشته باشم فضا سازی بود ...
انتظار داشتم مصر رو بیشتر به تصویر بکشه . فضاسازی خوب بود ولی من دوست داشتم هنوز با جزئیات بیشتری بود .


از اینجا به بعد یکم اسپویل داره پس اگر نمی خواهید بدونید ادامه رو نخوانید 




من تقریبا از همون جلد اول با توجه به این که قبلاً در مورد کمبوجیه خونده بودم ؛ این که جسدش پیدا نشده و با خنجر خودش مرده . من رو به این نتیجه رسوند ( و در طول داستان امیدوارم بودم که درست حدس زده باشم و با یک پایان غم انگیز مواجه نشم) که احتمالا کمبوجیه میاد به زمان حال .
این باعث شده بود که خیلی منتظر باشم واکنش کمبوجیه رو از دنیای امروز  به خصوص از ایران امروز ببینم ...
دیدگاه یک شاه باستانی از ایران امروز خیلی برام جذاب بود ...
ولی هیچ:/ 
با اومدن کمبوجیه به زمان حال تقریباً داستان تموم شد 
و کوچک ترین دیالوگی از دیدگاهش از ایران نبود 
دوست داشتم کتاب بعد از اومدن کمبوجیه به ایران هنوز ادامه داشت و مثلاً جوری ادامه پیدا می کرد که جلد سه ای بعد بازگشت به زمان حال می داشتیم 

مثلاً با هم میرفتن پاسارگاد ، تخت جمشید ، از تاریخ ایران در طی این دو سه هزار سال حرف می زدند ...
صحنه های احساسی قشنگی می شد ...

من منتظر این ها بودم:)

و اما جدا از همه گله هایی که داشتم عاشق کتاب شدم 


پ.ن : به عنوان یک شیرازی این که یکی دو باری شیراز گذشته و مردمش به تصویر کشیده شده بود برام جالب و بامزه بود گرچه می تونم از اون قسمت هایی که سعی کرده بودند لهجه شیرازی رو به قلم بیارن یک ایراد هایی بگیرم 🌝😂

پ.ن۲: این که صحنه های عاشقانه زیاد داشتیم و سانسوری در این قضیه شکل نگرفته بود بدجوری به دل می نشست :)
البته به تصویر کشیدن صحنه های عاشقانه ای که مبتذل نباشه و قند تو دل آدم آب کنه کار هر کسی نیست و باید بگم نویسنده در این کار استاده

پ.ن۳: برای منی که آروشا رو کم و بیش میشناسم ( و به این قضیه افتخار می کنم. البته اگر بشه اسم شناخت مجازی رو شناخت گذاشت ) شباهت آروشا و آناهیتا کاملا مشهود بود . آروشا اعتراف کن آناهیتا خودت بودی ؟ کمبوجیه رو کجا پنهون کردی ؟🌝 بخیل نباش بیار ما هم ببینیمش :))
        

          به گمانم خارج کردن بزرگان تاریخ از جایگاه اسطوره و همانند کردن آنها به سان یک انسان معمولی باعث شود تا ارتباط گیری با ایشان راحت تر شود و درک

موقعیت هایی که پیش آمده بهتر. این کتاب در جایگاه یک نوآورانه ی خود توانست به‌  خوبی وقایع تاریخی ایران باستان را نشان دهد.
(و همچنین خوشحالم که جلد نخست از این کتاب را دارم😁😁)
        

           با اینکه تموم شد و ناراحتم از تموم شدنش ،لبخندی به پهنای ۲۵۰۰ سال رو صورتمه :)))چقدر زیبا تموم شد ، دقیقا جاهایی که تاریخ کم آورد شد بهترین فرصت برای تخیل:) خیلی لذت بردم❤️‍🔥
        

          من جلد اولش رو بیشتر دوست داشتم. 
جلد اول شامل رخدادهای بیشتری بود و این جلد بیشتر تمرکز روی مکالمات عاشقانه بیشتر داشت و گاهی انگار بجز کمبوجیه و آناهیتا (رکسانه) شخص دیگه‌ای تو داستان نبود و تقریبا هیچ وقفه‌ای در دیدارها نمی‌افتاد و مخاطب دچار تکرار می‌شد. 
دلم میخواست در هر دو جلد توصیف ریزه‌کاری‌ها به ویژه سبک لباس پوشیدن و دکوراسیون هخامنشی و...بیشتر باشه اما نبود.
شخصیت کمبوجیه بی‌نهایت کراش بود :)) و علاقم به این پادشاه بزرگ ایران صدبار بیشتر از قبل شد، اما حیف که آتوسا منفور نشون داده شده، کاش این اتفاق نمیفتاد.
اما قرار گرفتن آناهیتا بجای رکسانا ایده جذابی بود و درکل اینکه نویسندگانی داریم که تاریخ پرشکوه و کم‌نظیر ایران باستان رو برای نگارش انتخاب میکنن بشدت قابل تحسین و خوشاینده، بیش باد💙
        

          (این یادداشت برای هردو جلد هست)
اعتراف میکنم هردو جلد بی‌نهایت زیباست و باعث شد ۳بار بخونمشون😅

خوشحالم که درباره چنین موضوعی نوشته شده چون هم تعدادشون کمه و بعضیاشون هم واقعا ارزش خوندن نداره.

نویسنده موفق شده بود دیدمو نسبت به کمبوجیه‌‌ای که همه ازش به عنوان یه شخصیت منفی یاد می‌کردن صدوهشتاد درجه عوض کنه (البته درمورد کمبوجیه کاملا بی‌طرف صحبت شده بود و بدی‌هایی هم داشت)
"این اتفاق درمورد آتوسا هم افتاد اما برعکس😁 واقعا نمیدونم همچین آدمی بوده یا نه!"

یه چیزی که خیلی خوشم اومد این بود که با بعضی قسمت‌ها بلند‌بلند میخندیدم مثل قسمت برف‌بازی و صحبت‌های آناهیتا و آرته‌بامه(یکی از شخصیتای موردعلاقم توی داستان همین آرته‌بامه بود)😄


 البته چندتا مورد بگم:

درمورد فضاسازی دلم میخواست توی جلد اول درباره طرز زندگی و لباس‌ها و وسایل و... هخامنشی بیشتر صحبت بشه و جلد دوم هم منتظر بودم درمورد مصر و اهرام مصر بخونم که خیلی چیزی نوشته نشده بود دراین مورد.

و اینکه خیلی دلم میخواست بدونم کدوم قسمتها براساس واقعیته (خیلی خوب می‌شد آخر کتاب چندصفحه دراین مورد نوشته می‌شد) همونطور که قبلا گفتم خیلی برام سوال شد واقعا آتوسا همچین شخصیتی داشته یا نه!


️اگه کتابو نخوندید قسمت بعدو نخونید!!!

‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️
یه چیز دیگه هم که خیلییی ناراحت شدم این بود چرا جلد ۳ ندارهههه😅 
منظورم این بود که کمبوجیه که اومده زمان حال اصلا بنظر نمیاد خیلی از فضای اطرافش متعجب باشه
دلم میخواست جلد سه ای وجود داشت که دیدگاه های یه آدم از ۲۵۰۰ سال پیش که تازه شاه ایران بوده رو از الان و بناهایی مثل تخت‌جمشید رو میخوندم!
نمیشه جلد ۳ داشته باشه؟😂🫠
‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️

و یه مورد دیگه هم اینکه فکر می‌کردم بیشتر از این جمله های عمیق و مفهومی داشته البته بود ولی نه خیلی‌ زیاد که البته موضوع مهمی نیست درعوض مکالمه‌های عاشقانه‌اش واقعا قشنگ بود(اینو کسی میگه که از داستانای عاشقانه فراریه!)

با همه اینا و تاحدودی قابل پیش‌بینی بودن داستان ۵ ستاره می‌دم چون فکر نکنم دیگه چنین کتابی بتونم پیدا کنم و ستاره دادن با توجه به احساس و نظر خودم از کتاب بود. 
و خب اینارو هم فقط برای یادداشت نوشتم و اگه بخوام این موضوعات رو حساب کنم شاید چهار یا چهارونیم می‌شد.

پ‌ن: نظر شخصی خودم اینه که خیلی عالی بود اما یادداشت گذاشتم که کمک کنه برای انتخاب کتاب‌(امیدوارم)

پ‌ن۲: اگه نویسنده کتابای بیشتری بنویسه خیلی خوشحال میشم🥲✨️