درود!
راستش... برای کم امتیاز دادن شک دارم چون حس می‌کنم دارم به این کتاب کم لطفی می‌کنم. مخصوصا برای طرفداران که کتاب بیست هزار فرسنگ زیر دریا و داستان‌های کاپیتان نمو، چون به نظر من واجب میاد این کتاب رو بخونن!
 اولین باری که رفتم کتابخونه، فقط جذب اسم کتاب شدم. برش داشتم و با دیدن جلد کتاب و اسم نویسنده بیشتر از پیش ترغیب شدم بدونم چه کتابه! اما... من اون زمان فریب اسم و جلد کتاب شدم. مخصوصا که نویسنده‌اش به کتاب های ژانر اساطیریش -پرسی‌جکسون- معروفه. همه‌ی اینا دست به دست دادن که منو فریب بدن. بدون پیشینه‌ی قبلی کتاب رو باز کردم و شروع کردم به خوندن! 
و واقعا وای!
توقع داشتم کتابی با ژانر فانتزی-دریایی باشه! اما چیزی که تحویلم داد مدت‌ها بود که به دنبال چنین کتابی بودم!
کتاب علمی-تخیلی همراه با الهام گرفتن از کتاب هایی ژول ورن! همراه با اقیانوس، موجودات دریایی، و کمی نوجوانانه و معماگونه!
شخصیت‌ها به وضوح تفاوت‌های آشکاری داشتن و به وضوح روشون کار شده بود حتی شخصیت‌های فرعی و کمتر دیده شده. 
و داستان هیچ کم‌و‌کاستی نداشت. از نظر من که اینطور بود. تمام سوال‌ها پاسخ داده می‌شدن و هیجان و روال عادی کاملا به جا بود.
شاید فقط دو-سه فصل اول براتون ساده (و شاید کسل کننده) بیاد که این طبیعیه چون واقعا لازم بود. 
این کتاب علاوه بر داستان، میشه گفت درس‌های بزرگی درونش داشت، شاید هم اندکی روانشناسی؟👌🏻
یکی از چیزهایی که واقعا از این کتاب یاد گرفتم، یک رهبر درسته که در آخر خودش تصمیم میگیره؛ اما زمانی بین افرادش محبوبه که همیشه اون‌هارو در جریان بزاره، به حرف‌هاشون گوش بده و به اون‌ها احترام بزاره.
این کتاب حقش بیشتر دیده شدنه و واقعا ارزش خوندن داره. 
حالا من نیم ستاره کمتر میدم بخاطر ویراستاری کتاب. این نشر مخصوصا آخرای کتاب کمی به ویراستاری با دقت‌تری نیاز داشت. اما ترجمه؟ واقعا روون و عالی بود. 
(واقعا حیفم میاد واسه چنین داستانی ستاره کم کنم اونم به چنین دلیلی.)
باز هم بنا به سلیقه‌ی افراده که به دریا، ژانر علمی-تخیلی علاقه داشته باشن و ازش لذت ببرن. 
هشدار: این کتاب، پایه‌ی علمی قوی هم داشت و از نظر من این کتاب برای زیر ۱۴ سال، اصلا مناسب نیست چون ممکنه متوجه حرف های علمی داستان نشن. 
نکته‌ی شاید دوست داشتنی: شاید دلتون بخواد قبل این کتاب و یا بعدش به سراغ کتاب بیست هزار فرسنگ زیر دریا برید! اما نخونید هم لازم نیست.
      

        آرتمیس، حقیقتی بود افسانه‌ای. 
و این حقیقتیه که هیچگاه نمیشه بر اون سرپوشی گذاشت! 
این کتاب اونجا زیباتر میشه که حقیقت خودش رو به نمایش می‌زاره. 
″کتابی بر اساس واقعیت. برآمده از تاریخی قدیمی.″
حقیقتا کتاب هایی که از دل تاریخ براومده باشن منو به خودشون مجذوب می‌کنن. نوشتن توی این ژانر بسیار سخته!
چون همزمان که باید حقیقت رو بنویسی، باید به اون داستان هایی اضافه کنی که مخاطب رو جذب بکنه. این کتاب خوبی و بدی زیاد داشت. 
خوبی هایی از جنس آموزش، زندگی کردن، تلاش کردن، قوی بودن. اشاره به داستان های کهن ایرانی. اشاره به دین زرتشت و آیین هاشون. اشاره به جشن های ایرانی. نگارش سبک (حالا اینم جای بحث داره) و به نظر من شکستن حقیقت افسانه‌ای و بی‌نقص بودن خاندان هخامنشی برای من به عنوان مثال خوبی بود. چون حقیقت دربار رو نشون میداد و برای من این خاندان واقعی تر شد.
حقیقتا از من نخوایین به درستی این کتاب رو نقد بکنم چون زمانی که نیازش داشتم، جلوی من ظاهر شد و خوندمش. برای همین، حقیقتا نمیتونم به خوبی بدی هاشو بگم. 
اما مشکلاتی که داشت رو تا جایی که بود بی‌پرده میگم.
پرش های زمانی دردناک! این قسمت ها درد داشتن؛ خیلی جاها میخواستم اون ماجرا رو بدونم اما خوب خبری نبود!
اما باز هم می‌تونم به خانم برادران حق بدم. داشتن کتابی رو می‌نوشتن که نباید بیش از اندازه اونو از واقعیت دور بکنن. در تاریخ ما به خصوص در سلسله‌ی ماد و هخامنش حفره های گمشده و خالی از تاریخ وجود دارن که هنوز فاش نشدن. و شکسته نوشتن و استفاده از _. متاسفانه مشکل اینا بودن. و گاه رها کردن بعضی از شخصیت‌ها. 
حرف زیاد دارم برای گفتن. اما بیشتر از این به نوشتن نمیام. به شخصه پیشنهاد میکنم خونده بشه! باید بشه. درسته جای پخته تر شدن داره. عمیق تر شدن و بهتر شدن اما؛ اگر این کتاب توی هیچ کتابخونه‌ای نباشه یک اشتباه بزرگه. 
پیشنهاد میکنم خونده بشه اما با یک هشدار!
حتما کسایی که میخوان بخوننش، لطفا فراموش نکنن اول ترتیب پادشاهان هخامنشی رو بدونن. اینطور کمتر گیج می‌شید.
      

        تموم شد.
اولین سه گانه‌ی ایرانی که خوندم. 
به کل این مجموعه امتیاز چهار میدم. برای تمام پستی و بلندی های که داشت. کتاب بی‌نقصی نبود، اما محتوای داستان، جریان داستان، دوستی و دشمنی، روابط میون شخصیت‌ها، زیبا بود.
حقیقتا توقع این پایان داستان رو داشتم و این باعث شد از پایان این مجموعه لذت ببرم و خواسته ام رو برآورده کنه. پایانی برای من شد به یاد ماندنی. 
اما حالا، یه مشکلاتی هست. 
آخر داستان همچنان سوالاتی باقی گذاشت. هدف نویسنده از اینکار مشخص نیست! شاید می‌خواسته اگه به یاد موندنی نشد، کاری بکنه که توی ذهن سوالات حک بشن. 
نیاز دارم به سوالاتم برسم. چی به سر مهرشید اومد. داستان هورسا و پروانه. جریان رایان. زنده موندن بهراد. چه چیزی به سر بهراد میاد. اون جادوگر کی بود. اون هیولا چه شکلی بود. سپهر رو چه بلایی سرش اومد. دلیل دقیق رفتار داریو. 
میشه گفت اگه ضمیمه‌ای پیدا بشه که این سوالات رو جمع و جور کنه عالی تر میشه. شاید کتابی دیگه توی همین سرزمین، اما با داستانی دیگه. 
من از نویسنده و قدرت نوشتنش متشکرم. زیبا بود و از خوندنش با اینکه طول کشید لذت بردم! 
اما دوست دارم به جواب سوال هام برسم. 
      

        من احساس صمیمیت زیادی با شروع کتاب داشتم. 
داستانش رو واقعا دوست داشتم؛ فوق‌العاده خلاقانه است. دنیایی که پشت اون خلق شده. به خصوص آخرای کتاب! اولش توقع نداشتم وارد دنیای دیگه‌ای بشم. اما شدم. در کنار این، ایرانی بودنش... باعث شد چندین لول جایگاهش برای من تغییر کنه. حقیقتا برای اتفاقاتی که افتاد دلشوره داشتم و دارم. برای جلد دوم بی صبرانه منتظرم به زودی بخونمش!
نظر من برای این کتاب ۷ از ۱۰ بود. به این خاطر که...
۱-به عنوان جلد اول که داستان چهار جلد بعدی رو روایت می‌کرد واقعا به خوبی عمل کرده بود.
۲-یکم اوایل، بخاطر اطلاعاتی که حتما باید گفته می‌شد؛ داستان یکنواخت شد، با اینکه هیجاناتی بینشون پیش میومد.
اما مهم ترین نکته‌اش!
۳-آخرای کتاب اینقدر جنجالی شده بود که برای یک لحظه نمی‌تونستم این کتاب رو کنار بزارم.
      

        واقعا از اون مجموعه هاییه که من با ذوق و شوق زیادی می‌خونم تا به آخرش برسم. گفتم شاید توی این جلد یکم این اوضاع درب و داغون بهتر بشه اما اشتباه می‌کردم. بدجوری هم واسه پایانش اشتباه کردم! پایانش در کنار شاهکار بودن، شروع وحشت برانگیزی برای جلد آخر این مجموعه است! و برام تایید شد که نباید از هیچکس هیچ انتظاری داشته باشی. فهمیدم ممکنه که بعضی از آدم‌ها، حتی در نگاه اول هم روح هاشون با هم ارتباط عمیقی داشته باشن.  کلمات توی دهنم به خوبی نمی‌چرخن که حسم رو توصیف کنم. فقط می‌خوام ادامه رو بخونم.
      

        با دنیای جدید و شگفت‌انگیزی توی یه سیاره‌‌ی دیگه آشنا شدم. 
فکر میکردم هر جلد تقریبا داستان جداگانه‌ای داره اما اینطور نبود! کل این مجموعه با جلوتر رفتن توی هر جلد، اتفاقات به جای بهتر شدن بدتر میشن. خطرناک تر! 
      

        درد داره.
 این کتاب روح داره و درد.
 حرف داره. درس داره. شاید داستان رو دوست نداشته باشین، اما متن، کلمه ها، شخصیت‌ها، همه و همه مهمن. دوست داشتنی. پر از مفهوم و درس زندگی. درس احساسات. درک درست از امید و عشق و شور. حتی فصل ″کلا‌م‌آخر″ که مربوط به حرف های نویسنده بود هم درد داشتن. این کتاب در از خوشی و درد و درسه!
کتابی که درش زندگی جریان داره و در پس حقیقت موجود در آن، چنان میخکوب کننده است که غم‌انگیزه...
      

        یه کتاب با حجم کم اما زیبا. به چیزی اشاره کرده بود که حق همه‌ی دانش‌آموزانه. 
به امید اینکه روزی که واقعا مدارس پوپا ساخته بشه و با عشق درس خوند؛ نه به زور و اجبار:)!
این کتاب رو میشه از توی طاقچه به صورت رایگان خوند.
      

        این کتاب رو مثل تمام کتاب های آقای نیل شوسترمن دوست داشتم. این کتاب خیلی چیزا رو یاد می‌ده. از انسانیت، اهمیت و چه کارهایی از انسان در زمان بحران سر می‌رسه. در موقعیت های بحرانی انسان ها به چند گروه تقسیم میشن. 
انسان هایی که کمک می‌کنن.
انسان هایی که خراب کاری می‌کنن.
انسان هایی که حتی برای منافع خودشون آدم هم می‌کشن.
چیزای زیادی یاد گرفتم، لذت بردم و دنیای جدیدی رو کشف کردم. 

      

        همچنان سر حرفم راجب اینکه ″آقای نیل شوسترمن″  توی نوشتن داستان هایی با موضوع پایان جهان کارش حرف نداره! 
این کتاب تلفیقی از تمام کتاب های ترسناک و تسخیرگری و ارواحیه که یک نفر می‌تونه بخونه و بشنوه. اما...! بهتر از چیزیه که میشه تصور کرد کنار هم قرار گرفتن. 
و واقعا گاهی وقتا از اتفاقاتی که می‌افتاد حرص می‌خوردم، اعصابم خرد می‌شد و جا می‌خوردم. 
      

        اولین کتابی ایرانی بود که میخوندم و قشنگ بود. 
متن سنگینی داشت؛ داستان های جورواجور و درگیر کننده. 
هر سه داستان کاملا پتانسیل تبدیل شدن به یه داستان بلند رو داشتن! و من از هر سه داستان لذت بردم ولی داستان آخر برای من شیرین تر بود. 
اما در کنار خوبی‌هایی که داره، بدی هایی هم داره. 
کارکترهای زیادی که یهویی وارد داستان میشن بدون توضیحی. (که البته از مشکلات داستان های کوتاهه) مشکل دیگه که بنظر من میشه به راحتی اون رو حل کرد، استفاده از علائم نگارشی بود! فکر کنم ویراستار اصلا حوصله نداشته یه نگاهی بندازه. 
و بدترین و مهم‌ترین اشکال، اگه حضور ذهن نداشته باشین به هیچ وجه متوجه نمیشن دارین چه چیزی رو میخونین! پرش‌هایی زمانی متاسفانه اصلا توی داستان اول و دوم رعایت نشده بود و توی خوندن گیج می‌شدم...
اما به عنوان یه کتاب در ژانر ترسناک، خوب بود. اگه بقیه‌ی مشکلاتش حل می‌شدن جای صحبتی باقی نمی‌موند.
      

        این جلد، ترکیبی از تمام جلد های قبلی بود. نفس‌گیر بود. دو ثانیه نیازمند استراحتی حمله‌ی آدم‌کش ها امون نمی‌داد! 
و سر آخرین تصمیم بنجامین در آخرش کلی ذوق کردم:)! مگه می‌شد گزینه‌ی ساده زندگی کردن رو انتخاب کنه؟...
و مهم‌ترین چیزی که از این جلد یاد گرفتم، این بود که... واقعا ″همه چیز در اینترنت واقعی نیست. حقایق از دروغ گاهی قابل تشخیص نیستن″ و جدی آدمایی که درکشون نمی‌تونیم گاهی بکنیم... همون طرفدار های تئوری توطئه!
      

        واقعا کتاب قشنگیه. واقعا پیشنهادش میکنم. ذهنتون رو به بازی میگیره. معمایی هشتاد ساله توی این کتاب حل میشه اما هنوز ماجرا تموم نشده! تازه جریان به جای بهتر شدن، بدتر میشه. 
 علایق متفاوت و اخلاق های متفاوت. به شکل زیبایی واقعی بود.
واقعا با این کتاب زندگی کردم. منتظر جلد بعدیم. خیلی منتظر.
      

        باید توضیحی راجب این کتاب بدم، ولی واقعا کلمات رو نمیتونم ردیف کنم. حقیقتا دلم می‌خواست توی مدرسه‌ی الینگام درس بخونم. مدرسه‌ای برای دانش‌آموزان با استعداد! دانش‌آموزایی که خودشون به تنهایی تونستن چیزی رو یاد بگیرن، بدون کمک! 
ولی همه چیز که همیشه خوب پیش نمیره، مگه نه؟ مخصوصا قتلی اتفاق بیوفته! قتل و گروگانگیری که حتی رییس مدرسه، که باهوش ترین فرد بود، نتونست حلش کنه. پس چی میشه؟:)
      

        کتابی با افصون های باورنکردنی:)! ارزش خوندن داره و به دنیایی پر از جادو شما رو می‌بره.
بنظر من لیاقت این کتاب بیشتر از اینا بود تا شناخته بشه. جایی خوندم که میگه از کتاب هری‌پاتر کپی برداری کرده. شباهت فقط در یه چیز داشت! و واقعا میتونم بگم از تعصب های این هوادار های هری‌پاتر بوده و کاملا این حرف رو رد میکنم. کاملا داستان و دنیای متفاوت به خودشو داره و واقعا اگه به دنیای جادو علاقه دارین حتما بخونیدش.