یادداشت Sara Rezaei

        اولین سفرنامه‌ و اولین کتابی که از منصور ضابطیان خوندم و یکی از کتابای موردعلاقم از منصور ضابطیان✨️
*

*

*
اولین بار که سفرنامه شروع کردم نظرم این بود که سفرنامه‌ها از اون کتابا هستن که اگه همشو پشت‌سر هم و تند‌تند بخونی اصلا تجربه جالبی نمی‌شه
باید یه جوری بخونیش که انگار خودت رفتی سفر، مثل اینه که در طول سفر هرروز میری یه مکان از کشور رو میبینی. و کلا تا حالا نشده سفرنامه رو تنها بخونم، همیشه کنار یه کتاب دیگه شروعش کردم.

🇮🇹

و حالا درمورد خود کتاب:
من خودم خیلی از ایتالیا و غذاهاش و زبانشون خوشم میاد و مکان‌هایی که درموردش نوشته شده بود خیلی جالب بود و درمورد غذاهای ایتالیا یه سری چیزای جالب یاد گرفتم (الان کتابو ندارم اگه داشتم میخواستم دقیق‌تر درموردش صحبت کنم)
یه چیزی هم که خیلی خوشم اومد  ضرب‌المثل های آخر کتاب بود و عکسها رو هم خیلیییی دوست داشتم و اینطوری ایتالیارو واقعی‌تر تصور میکردم.
اما چون که اولین بارم بود و اصلا هیچ نظری درمورد سفرنامه نداشتم و نمیدونستم قراره با چی روبرو بشم چندهفته طول کشید تا تمومش کنم!

🇮🇹

قلم آقای ضابطیان رو انقدر دوست داشتم که سراغ کتابای دیگه هم رفتم اما بنظرم این و سباستین از کتابای خوش‌خوان و خوبشون هستن! (خودم  با این کتاب خیلی خوش گذروندم و باهاش خاطره دارم😅)


پ‌ن: انقدر درمورد غذاهای مختلف و عطر و طعمشون صحبت شد که هرچی می‌گذشت من گشنه‌تر میشدم و درنهایت طاقت نیاوردم و با یه پیتزا از خودم پذیرایی کردم😂