این  کتاب  واقعا عالیه  
یه داستان خاصی داره. تو ایران از این مجموعه ۳ تا کتابش چاپ شده   
کاش بقیه جلد ها ترجمه و چاپ می شدن 
        

          امروز کتاب‌ رو تموم‌ کردم  و جلد ۲ ر‌و یکم ازش خواندم
درموردش بخوام بگم در یک کلمه:بی نظیر

فضا سازی کاملا با مهارت انجام شده بود هریک از کرکتر ها شخصیت خاص خودشو داشتن و امان از معما های داستان که اصلا نمی‌دونم چطور به ذهن نویسنده رسیده نویسنده استاد معما است و داستان کشش خوبی داره 
اما ایوری می‌دونم می‌ره با جیمسون اما من با گریسون دوست داشتم بره :)))))))))))
        

          از یک موضوع این کتاب خوشم آمد 
اونم این بود که دختره خیلی فهمیده و باهوش بود 
با اینکه فقیر زندگی کرده بود ولی یک جا هم اون همه ثروت چشمش رو کور نکرد 
        

          یه عاشقانه معمایی قشنگ .
قلم نویسنده خوب و ترجمه روون بود 
        

          حقیقتا باهاش ارتباط برقرار نکردم. نسبت به تعریفی که ازش شنیده بودم، نتونست انتظاراتم رو برآورده کنه. معمای داستان به صورت پیوسته مطرح و حل می‌شد و این‌طور بهم القا شده بود که معمای پایانی خیلی سخته و با حل شدنش شوکه میشم اما این‌طور نبود. جواب نهایی، به حدی ساده و ابتدایی بود که بدجوری توی ذوقم خورد. 
ترجمه، خوب بود. شخصیت پردازی خوب بود و احتمالا این شانس رو به خودم بدم تا با خوندن جلد دوم نظرم رو تغییر بدم. امیدوارم جلد دوم جذاب‌تر باشه.
خلاصه داستان بدون اسپویل: داستان این کتاب در مورد دختری نوجوون به نام ایوریه که با خواهر ناتنیش لیبی زندگی می‌کنه. به صورت ناگهانی متوجه میشه ارثیه‌ی بزرگی بهش رسیده. از طرف میلیاردری که تابه‌حال نه باهاش برخورد داشته و نه حتی اسمشو شنیده.
ایوری برای گرفتن ارثیه‌ش باید توی عمارتی زندگی کنه که تموم وارثین حضور دارن. وراثی که چیز زیادی بهشون نرسیده و به شدت از این موضوع عصبانی‌ان. 
حالا ایوری باید تلاش کنه معمای این میلیاردر رو حل کنه. چرا تموم میراث این مرد به ایوری رسیده؟ این مرد ایوری رو از کجا می‌شناخته؟ آیا بقیه وراث به این وصیت‌نامه رضایت میدن یا دست به اعتراض می‌زنن؟ این اعتراض تا کجا پیش میره؟ ممکنه جون ایوری به خطر بیفته؟
امتیاز در گودریدز: 4.14


        

          اگه بخوایم سناریو جالب این کتابو کاملا کنار بزاریم و به نکات دیگه بپردازیم باید اول از این جا شروع کنیم.دلیل این که همچین کتابایی ترند میشه چیه؟ مشخصا شخصیت پردازیه خیلی قویه کتاب که انکار کردنی نیست مخصوصا چهار نوه ی هاثورن  خیلی از ترند های دنیای کتابخونی به خاطر شخصیت پردازی قوی نویسنده توی کتابه که خواننده با شخصیتا همزاد پنداری کنه و اونو یه آدم زنده و واقعی فرض کنه .حالا می رسیم به بازی های میراث.برای کدوم خواننده ها مناسبه؟ معمولا افراد توی رنج سنی 14 تا 20 سال ممکنه از این کتاب خوششون بیاد .کسایی که قبلا تجربه ی کتاب خوندن زیاد داشتن اصطلاحا کرم کتابن بیشتر از این کتاب و پیچش های داستانیش لذت میبرن.به هر حال هر کتاب ترندی سه سری منتقد ها داره که کلا اول با دیدگاه منفی میان سمت کتاب و این که چون معروف ارزش خوندنش میاد پایین اما این کتاب ارزش خوندن رو داره از پیچ های داستانیش و معما هاش لذت خواهید برد و با شخصیت ها داستان رو پیش میبرید انگار که خودتون توی کتابین نکته های منفی این کتاب می‌تونه این باشه که برای افرادی که از کتاب های خیلی خشن تر خوششون میاد و خیلی شخصیت پردازی براشون مهم نیست  کلا اصلا مطلب رو در نظر میگیرن ممکنه این کتاب یکم لوس و بی معنی به نظر برسه اما قلم نویسنده واقعا شما رو جذب میکنع و ارزش حداقل دو بار خوندن رو داره
        

          این کتاب یکی از بی نظیر ترین کتابهایی بود که خوندم، جوری بود که اصلا نمیتونستم زمین بزارمش!. از شدت جذابیتش یه شبه بکوب خوندم و بعدش دیوونه اش شدم.. اگه نخوندید قطعا پیشنهادش میکنم:) 
        

          وای در مورد مرگ امیلی. امیلی ادمی بود که نمیتونم تصمیم بگیرم که در موردش دلسوزی کنم یا برام مهم نباشه. اخه هم خدا هم خرما دختر؟ 
ولی خب اگه ده بارم برگردم قبل دوباره این کتابو از توی کتابخونه بر میدارم و میگم «چه جلد قشنگی کتابخونم رو قشنگ میکنه» و بعد میام و میبینم چه کتاب خفنیه. 
سر 80 صفه اخر رسما هر 5 دقیقه یه بار خودمو میکوبیدم به دیوار یا از ذوق یا از شوک یا از ناراحتی و هزاران دلیل دیگه، n تا هم هایلایتر زدم. واقعا کتاب بی نظیری بود 🙏🙏🙏🙏
        

          کتاب قشنگی بود.
روند داستان تند پیش میرفت و باعث خستگی نمیشد ؛
و نویسنده شخصیت هارو خیلی خوب به تصویر کشیده بود.
        

          کتاب خوبی بود و واقعا کشش معمایی بسیار خوب و پیچیده ای داشت. لذت بردم با اینکه خیلی از این سبک خوشم نمیاد. نویسنده حرفه ای هست و بلد کار و واقعا ارزش خواندن داره.
        

          احساساتم نسبت به این کتاب توصیف شدنی نیست انقدر که
سناریو این کتاب غیر قابل حدس بود .. 
با هر صفحه کاملا شوکه خواهید شد و بسیار بسیار 
پیشنهاد میکنم (: 
        

          قلم نویسنده خیلی قشنگ بود و شخصیت پردازی ها شاید نه خیلی خاص اما قابل لمس بود(و فکرمیکنم همین کافیه!)  + اینکه داستان از همون خط اول تا خط آخر هیجان انگیز بود و وادارت میکرد ادامش بدی ، اگه در آخر بخوای کلی ببینی معمایی قوی ای محسوب نمیشد اما واقعا داستان تو رو با خودش همراه میکرد و وسط داستان اینطور فکرنمیکردی ، ضمن اینکه واقعا جالب تموم شد 
  من در کل دوستش داشتم و پیشنهادش میکنم ، امیدوارم انتشارات جلدهای بعدیش رو هم ترجمه کنه 🤝🏻
        

          به شخصه عاشق این کتاب شدم. نویسنده خیلی خوب خوانندگان کتاب رو با چالش های کتاب رو به رو می‌کرد. همینطور جوری کارکتر های کتاب رو توصیف می‌کرد که حس میکردی واقعا وجود دارن. کارکتر جیمسون خیلی عمیقه و گریسون... درواقع باید بگم غم عجیبی توی این کارکتر وجود داره که قابل وصف نیست.
        

          من دنبال یه کتابی بودم که همزمان با گوش دادن بهش بتونم کار هم بکنم و خب این کتاب انتخاب خوبی بود!
شخصیت پردازی ها متوسط بود و به نظرم خیلی سعی میکرد وارد کلیشه های رمان های ایرانی نشه ولی خب خیلی نتونست موفق بشه😮‍💨
فکر میکردم قسمت های عاشقانش بیشتر از این اعصابمو به هم بریزه ولی خب خداروشکر خیلی اذیت نشدم😂 از لحاظ رمز آلود بودن هم انتظار یه نتیجه ی خفن‌تری ازش داشتم و یه چیزاییش هم متوجه نشدم🌚(دقیقا این امیلی دردش چی بود؟🫤)
هنوز خیلی چیز هایی موند که مشخص نشد. انگار داستان ادامه داره و امیدوارم در کتاب های بعدی این قفل ها باز بشه 
        

          خوب بود؟ نه چندان.
قابل حدس بود؟ صددرصد.
ارزش انقدر معروف شدن رو داشت؟ اصلاً.
شخصیت‌پردازی ضعیف، معماها و روش‌های حل بی‌منطق. روابط عاشقانه زرد و غیرقابل‌لمس!
پس با یه لبخند (صرفاً بابت تموم شدن کتاب و شاید چند صفحه‌ای که خوب بود) می‌رم سراغ کتاب جدید :)
        

          خیلی جالب و هیجانی و معمایی بود. یه جاهاییش زیادی دراماتیک میشد ولی باز خوب بود. فیلم خوبی از این کتاب در میاد.
        

          و مجدداً به من ثابت شد معروف شدنِ بیش‌ازحد یک اثر به معنی خارق‌العاده بودن آن نیست.
داستان درمورد ایوری گرمبز، دختری‌ست که تمام ثروت توبیاس هاتورن را به ارث می‌برد. این اتفاق، علامت‌ سوال بزرگی را در ذهن ایوری بوجود می‌آورد؛ هاتورن کیست و چرا باید تمام ثروتش را به او ببخشد؟!
معمای مطلق؛ هیچ خبری از هیجان نبود و داستان پر بود از یکنواختی و تکرار.
ارتباط گرفتن با کتاب برای من خیلی سخت بود و این مسئله که مشکل از قلم نویسنده بود یا ترجمه خانم محقق روشن نشد!
به هرحال چیزی که عیان بود، طاق کردن طاقتم تا زودتر داستان به قسمت‌های مهیج برسد اما هیچ خبری از آن نشد و نهایتِ جذابیتِ کتاب همین ابتدای داستان بود که آن‌هم نیز چندان تعریفی نداشت.
از روابط عاشقانه و مثلث عشقی جفنگشان هم حرف نزنم بهتر است..
درکل بازی‌های میراث، کتابی نبود که بخواهم دوباره حتی از کنارش رد شوم و آن را تنها به کسانی که به دنبال تلف کردن وقتشان هستند پیشنهاد می‌کنم.
        

          انتظار این حجم از ضعف رو در قلم و داستان نداشتم. چون جزء کتابهاییه که خیلی تعریفش رو شنیده بودم. هرچند میدونم نباید تو این دام بیفتم که یه کتاب چون معروفه خوبه، ولی خب این نوع قلم و داستان رو هم انتظار نداشتم.
حس میکردم معما ها خیلی سردستی هستن. شخصیت پردازی ها خیلی رو و یه جاهایی هم غیرواقعی و باور ناشدنی بودن.
شخصیت پردازی ایوری با توجه به پیشینه ای که تو زندگیش داشت، واقعی و دقیق انجام نشده بود. یه جاهایی که به هیچ کس باور نداشت و اینها بسیاااار مصنوعی بود. رفتار متکبرانه اش هم به نظر من برای کسی که در ماشین زندگی میکرده، زیادی بود. نه که امکانش نباشه. منظورم اینه که باید در گذشته این شخصیت حداقل میگفت که خیلی با اتکا به نفس بار اومده و اینها. ولی هیچیییی از همچین خصیصه هایی تو پیشینه اش نداشتیم و یهووو که پولدار شد درست هم رفتار میکرد.
به علاوه، چند تا مشکل اخلاقی تو کتاب بود. که مشکل هایی به این وضوح رو ناراحت شدم که اصلا در کتابی چاپی دیدم.
اشاره مستقیم به روابط خارج از چارچوب داشت که موجب میشد دوستش نداشته باشم. حتی خود ایوری هم نمیدونست با خودش چند چنده.
توصیه نمیکنم. 
        

          کمی حرص درار بود ولی خب توصیفاتش به معنای واقعی جذاب بود🫴🏻💗