هر لحظه ممکن است اخرین لحظه مان باشد اما همه چیز زیبا تر است چون ما محکوم به فناییم  این باحال ترین جمله ای بود که خوندم 
      

        این جلد رو از جلد قبلی بیشتر دوست داشتم 
      

        اخرش اونجایی که با پدرش روبه رو میشه خیلی خوب بود کتاب بود که داشت قدرت زن ها نشون میداد

      

        اخرش اشک ادم رو درمیاره لعنتیییی
      

        دیدم رو نسبت به مرگ و وظیفه ی ما نسبت به مرگ  رو تغیر داد و نویسنده تخیل خیلی قدرتمندی برای اینده داشت 
      

        بنظرم ایوری فقط یه مهره بود که نوه هاش بفهمن پول همه چیز نیس توبیاس تو اوج منطقی بودن احساسی شد و بزرگترین اشتباه زندگیش رو به نوه هاش در غالب یک معما یاد داد  پیچ داستی واقعا منحصر به فرد بود