هر چی بیشتر پیش میرفتم بیشتر نمیفهمیدم و امیدوار بودم که دیگه دو فصل آخر متوجه بشم چی به چیه.
 تا کمی مونده به اتمام فصل اخر همچنان در نفهمیدن کامل بودم که یک دفعه... تمام سوال ها جواب داده شد🤯
اون لحظه ای که همه چی برات معنا پیدا میکنه لحظه ی جذابیه✨
      

        انگار موضوع داستان به فضا سازی کتاب نمیومد
من خیلی تلاش میکردم تصویر سازی ذهنیم تاریخی ایرانی باشه ولی اخرش میدیدم شخصیتا با لباس های اروپایی  در یه قصری به سبک کاملا غربی دارن جلوم لژه میرن🙂🙏🏻
خیلی داستان خون آشامی  برام تکراریه و چیز جدیدی نداشت که ارائه بده و تقریبا اتفاق ها قابل حدس بود و در نتیجه هیجانش خیلی کم بود😬
امااا به شدت قلم نویسنده رو پسندیدم و همون اول داستان قشنگ مجذوبش شدم
در کل ایده ترکیب فانتزی با تاریخی چیز جالبی بود اما بهتر میشد بخش فانتزیش هم وطنی میبود👌🏻
      

        بسیار جذبش شدم و مشتاق ادامش هستم
تا اینجا که الومنسی واقعا منو شیفته ی خودش کرده✨🙏🏻
      

                                      «مرا اگر به جهنم بیفکنی ای دوست»
                                «هنوز نعره برآرم که دوستت دارم»


کتاب بسیار لطیف و شیرینی بود،خیلی لذت بردم🥲✨
      

        خیلی جامع و کامل بود👌🏻
      

        اولش خیلی برام بامزه تر بود ولی هر چی میگذشت یکم حوصله سر بر میشد💔
      

        اولین کتابی بود که با موضوع هویت زن در چارچوب ایرانی اسلامی میخوندم.
 در کل برام جالب بود و باعث شد سوالات جدیدی برام شکل بگیره که تا حالا به جواباشون عمیق فکر نکرده بودم(به نظرم مهم ترین کار کتاب همین بود)هرچند انگار نصفه بود و بازهم بیشتر یه سری چیز هارو باید توضیح میداد....
      

        جادویی و متفاوت بود برام✨🥺جلد اخر هم خیلی بیشتر دوست داشتم و مخصوصا پایانش قشنگ تر از پایان های اون ۲ جلد قبلی بود🤌🏻 عاشق این مدل فضاسازی داستانی ام و چیزی که ترغیبم میکرد سریع پیش برم همین دنیای ی فانتزی و جادوییش بود🙌🏻

حقیقتا دلم برای جکس  توی این جلد سوخت🥲 انگاری کتاب روزی روزگاری قلب شکسته راجب جکسه؟ اگه اینطور باشه مشتاقم بخونمش🌝
      

        لبخند های عمیق،خنده های از ته دل ،نگاه کنجکاو آدما توی اتوبوس (که این بنده خدا چشه؟) رو با این کتاب تجربه کردم.🥹 
اینکه من  با محسن آروم آروم از جلد اول بزرگ شدم و تونستم روزی رو ببینم که محسن میتونه کلمات گهربار هم بگه،قند توی دلم آب کرد.✨
 این کتاب پر از حال خوب بود. مثل جلد های قبلی بامزه و در عین حال پر از درس های زندگی ...


صفحات آخر با یه لبخند بزرگ خونده شد و یه (آخیش..بالاخره) از ته دل بود...
شاید  میشه گفت مقداررر کمی کلیشه ای تموم شد ولی به نظرم توی ۵ جلد کتاب سراسر جدید و باحال دیگه انقد کلیشه رو نیازه 🤌🏼

در هر حال میتونم یه چند وقتی رو با لبخندی بر لب  با یادآوری کتاب ،خوشحال تر بگذرونم💖

....
پی نوشت:  بد بودن طراحی جلد کتاب رو ازش میگذرم چون دوستان اشاره کردند🙂 ولی توی دلم همونقدر نسبت بهش نفرت پراکنی کردم:»
      

        چیزی که از این کتاب  یادگرفتم:

کتاب هایی که هنوز خوندنش به نیمه هم نرسیده و به نظر میرسه که داره داستان تموم  میشه،خیلی ترسناک و استرس زا هستن😶‍🌫️
      

        و «مؤمن در هیچ چارچوبی نمی‌گنجد»
      

        خیلی سعی کردم با پایانش کنار بیام...
      

        شروع کتاب و  درگیر شدن پیپ در پرونده خیلی  قوی نبود...امااا اگه این رو در نظر نگیرم کشش خوبی داشت و تا پایان هم برام جذاب بود👌🏻 پر قدرت میریم سراغ جلد بعد
      

         چی بگم راجبش غیر اینکه این همه بدبختی شخصیتا خیلی برام اعصاب خورد کن بود...شخصیت هیتکلیف رو اصلا درک نکردم و واقعا ازش بیزار شدم.درک نمیکنم چرا انقد خبیث بود!
یه چیز دیگه ای هم که نتونستم باش ارتباط بگیرم مدل روایت داستان بود، که اصلا مورد پسندم نبود.
اصلا دلیل وجود این مستأجر توی داستان چی بود؟! فقط یه گوش شنوا برای تعریف خاطرات 😄
انتظار داشتم خیلی بیشتر ازش خوشم بیاد
این دوتا ستاره هم به خاطر توصیفات عالی و کشش کتاب بود که باعث شد سریع تمومش کنم🙄
      

        کتاب جنایی متفاوتی بود 😁این که حالت تینجری و مقدار کمی طنز  قاتیش بود برای من جالب و متفاوت بود👌 شاید بشه گفت،ضعفی که از نظر من داشت هیجان کمش بود که به خاطر جذابیت کل کتاب میتونم با دست و دلبازی ازش چشم پوشی کنم🌝
بعضی از دوستان میگفتن که نویسنده الکی طولانی کرده  و میتونست زود تر داستان رو جمع کنه.ولی برای من لذت بخش بود و این مرحله مرحله پیش رفتن اصلا خسته کننده نبود. بیش از حد مشتاق خوندن جلد دومش هستم و امیدوارم  توی ذوقم  نخوره⁦:⁠^⁠)⁩