این یکی آن دیگری را نابود خواهد کرد. کتاب، عمارت را نابود خواهد کرد. ویکتور هوگو عبارت معروفش را از زبان کلود فرولو، نایب کشیش کلیسای نتردام بیان میکند. هنر معماری احتمالا از میان نخواهد رفت اما دیگر پرچمدار فرهنگی در حال تغییر، نخواهد بود. هنگامی که آن را با اندیشه ای مقایسه کنیم که شکل کتاب به خود می گیرد و برای اینکار مقداری کاغذ، کمی جوهر و 1قلم کفایت می کند، چگونه می توانیم از اینکه خرد آدمی فن چاپ را به جای معماری برگزیده است در شگفت شویم؟ مقدسات سنگی ما از میان نرفته اند اما مجموعه متون دست نویس، و پس از آنها متون چاپی، این لانه مورچگان هوش و فهم، کندویی که همه تخیلات، زنبورهای طلایی با عسلهایشان در آن جای دارند ناگهان، در پایان قرون وسطی، این مقدسات را به نحوه شگفت آور تنزل دادند.