یک داستان واقعی و خوشمزه! ماجرا از پختن دوریاکی  ،یک جور شیرینی ژاپنی، آغاز می شود اما عمق داستان بسیار بیشتر از رب لوبیای شیرین است و‌ پرده های مختلفی ، با ریتم آرام، بهم‌ پیوسته ، با جزئیاتی خواندنی به نمایش می گذارد.
درونمایه و‌ ایده شکل گیری این‌رمان ، نقد یک باور غلط و‌بسیار رایج در ژاپن است:" ارزش آدم ها به مفید‌بودنشان‌در جامعه بستگی دارد" ، نویسنده برای نقد این‌باور به سراغ آدم هایی رفته که هردو به طریق و‌دلیل متفاوتی از جامعه فاصله گرفته اند ، جوانی که نتوانسته سیر زندگی اش را آن طور که می خواهد‌ در دست‌بگیرد. با این حال خبری از نصیحت های صریح نیست، همه چیز مثل پختن یک‌دوریاکی با طعم‌مطبوع و‌چاشنی اندازه پیش می رود، فرآیندی که‌ شاید قرار نیست با فانتزی یا اتفاق تکان‌دهنده ای میخکوبتان کند اما در نهایت آن ، شما صاحب یک‌ شیرینی خوش طعم هستید. از مزه اش لذت ببرید!
        

          یه کتاب آروم و دوست داشتنی که به ما یادآوری میکنه که مهم نیست چقدر دنیا بهمون سخت بگیره ما میتونیم تو هر شرایطی دلیل خوشحالیمونو به وجودبیاریم  و تک تک لحظه هامونو زندگی کنیم
        

          عالی بود، فضاسازی زیبا داشت، در عین داستان یک بیماری رو معرفی می‌کرد و نکات آموزنده ای داشت
        

          رمان بسیار زیبا و قابل تاملی بود راجع به معنای زندگی!!
بسیار لذت بردم.
        

          اگه دنبال یه داستان پر از اکشن و پیچش‌های عجیب و غریب می‌گردی، این کتاب احتمالاً برات مناسب نیست. ولی اگه دلت یه قصه‌ی آروم می‌خواد، از اونایی که باهاش حس آرامش می‌گیری و تهش یه چیزی تو دلت تکون می‌خوره، «رب لوبیای قرمز» می‌تونه واقعا دلتو ببره.

داستان درباره‌ی یه مرد تنها به اسم سنتاروئه، که یه مغازه‌ی کوچیک داره و شیرینی ژاپنی به اسم دورایاکی می‌فروشه. کارش فقط یه راه گذرون زندگیه، نه عشق، نه علاقه. یه روز یه پیرزن عجیب به اسم توکو میاد و پیشنهاد می‌ده بهش کمک کنه. توکو دستانی داره که اولش آدم می‌ترسه نگاهش کنه، ولی اون‌قدر دل بزرگی داره که یواش‌یواش گرمش می‌شی. دست‌پختش هم که نگو... یه رب لوبیای ساده رو تبدیل می‌کنه به جادویی‌ترین مزه‌ای که سنتارو تا حالا خورده.

این داستان درباره‌ی رابطه‌ست؛ بین آدم‌ها، بین نسل‌ها، حتی بین آدم و خودش. اون سکوت‌هایی که بین دیالوگا هست، بیشتر از هزار تا کلمه حرف دارن. نویسنده با چند تا جمله‌ی ساده، می‌زنه تو دل آدم و تا عمق قلبت نفوذ می‌کنه. همه‌چی آرومه، ولی زیر این آرامش یه عالمه درد، پذیرش، مهر و رشد پنهونه.

توکو شخصیتی نیست که راحت فراموشت بشه. درد زیادی کشیده، اما هنوز بلده لبخند بزنه، هنوز بلده عشق بریزه تو رب لوبیا. و سنتارو؟ مثل خیلی‌هامونه. گم‌شده، بی‌هدف، اما دنبال یه راه برای نفس کشیدن واقعی.

تهش که کتابو می‌بندی، حس می‌کنی یه جور سبک شدی. شاید دلت بخواد بشینی یه رب لوبیای خونگی درست کنی و به زندگی یه کم آروم‌تر نگاه کنی.

در یک جمله:
اگه دلت یه کتابِ نرم و دل‌نشین می‌خواد، که باهاش آدم بودن یادت بیاد، اینو بخون. با توکو رفیق شو، با سنتارو همدرد شو... بعدش خودت هم شاید بخوای یه کم مهربون‌تر باشی.

        

          کتابی به شیرینی اسمش! 
یک داستان ساده،  در عین حال عمیق  و پر از درس زندگی...
واقعا لذت بردم از این کتاب، باعث شد لبخند بزنم و گریه کنم!
خیلی دلم میخواد دورایاکی با رب لوبیای شیرین توکو رو مزه کنم 🫘
        

          رب لوبیای شیرین، کتابی که در نگاه اول بخاطر اسمش برام علامت سوال بود و صرفا چون دوستی بسیار دوسش داشت خریدم تا بخوانم 
وقتی تصمیم به خواندنش گرفتم واقعا فکر نمی‌کردم اینقدر به دلم بشینه، کتابی عمیقا تاثیر گذار و عمیق و نوازش کننده قلب...
در نیمه اول داستان به معنای واقعی کلمه قلب شما رو نوازش می‌کنه و در نیمه دوم کاری می‌کنه تا اعماق وجودتون رسوخ پیدا کنه و حتی احتمالا اواخر کتاب بغض کنید :)
        

          داستانی ساده، آروم و گرم و شیرین.
        

          یک کتاب فراموش نشدنی و تاثیر گذار 
کتابی که قرار هست به شما بگه اجازه بدید تغییرات کوچک و جدید ، آدم های جدید وارد زندگی تون بشوند،چرا که ممکنه زندگی تونو متحول کنند 
قرار هست نقطه نظر های جدید ،زاویه دید جدید به شما اضافه بکنند 
و صد البته این آدم ها می‌توانند در زندگی شما فقط رهگذر چندروزه باشند 
اما اثرشان برای تمام عمر باشد 

        

          اولش که شروع کردم به خوندن  فکر کردم قراره ی داستان از زندگی روزمره کسیو بخونم که بدون هیچ هدفی  روز ها رو میگذرونه و در ناامیدی خودش غرقه .
اما  با ورود توکو،  پیرزن شیرینی که دنبال کار بود  داستان وارد دنیای عمیق تری از احساسات و جریانات شد .
من که خیلی لذت بردم از خوندنش 🥰
.
.
.
پ. ن :کتابی که من خوندم  طراحی جلد متفاوتی داشت اما برای همین نشر و مترجم هست.
        

          یک کتاب روان و نسبتا جذب کننده و کم حجم
همراه با یه شیرینی و قشنگی خاص در تصویرسازی ذهنی
که باعث میشه دل بدی بهش و پیش بری .
اواسط کتاب متوجه میشی که میخواد دغدغه و مشکلات گروه خاص و کوچکی از جامعه رو بیان کنه. و اینطوری کنجکاوی ت رو بیشتر میکنه .(در  مورد اون موضوع خاص)
و پایان تلخی همراه با شیرینی درک مفهومی از زندگی ، رو داره .