بک کتاب کوچک خوشخوان و جذب کننده ،  که به خاطر ژانر جنایی که دارد ، و فهمیدن ماجرا دوست نداری رهایش کنی و یک نفس  در یک نصفه روز می‌خوانی تا تمام شود .
جالبی نمایشنامه به پایان بندی دو گانه اش بود ، که برای خواننده و اجرا کننده ی نمایش ، حق انتخاب قائل شده بود که آن را با هر پایانی که بیشتر میپسندی تمام کنی .
و شگفت انگیزترین اینجا که تماشاچی و شنونده را به عنوان نقش هیئت منصفه در نظر گرفته بود و این تو بودی که باید رای به گناهکار بودن یا بی گناهی ، متهم میدادی .

      

        داستان های فرانکلین از اون دسته داستان هاست که یک رفتار اجتماعی و آموزش مهارت‌های زندگی رو در خودش گنجانده، 
و در این داستان فرانکلین متوجه شد که باید حواسش جمع باشه  تا حین بازی ، زیاد از خونه و یا محل بازی به تنهایی دور نشه چون گم میشه و از چیزهای جدید هم ممکنه بترسه .

 
      

        داستان های فرانکلین از اون دسته داستان هاست که یک رفتار اجتماعی و آموزش مهارت‌های زندگی رو در خودش گنجانده، 
و در این داستان فرانکلین یاد میگیره که هرچند کمک کردن خوبه اما باید با رضایت طرف مقابل انجام بشه و زیاده روی هم نکنه .
 
      

        یه سفر دلنشین بود که دلم نمیخواست تموم بشه .
انقدر که محیط و فضای توصیف شده برام آشنا و صمیمی بود در حدی که دلم خواست شجاعت ش رو داشتم تا از اینحا دل بکنم و  برم مراکش زندگی کنم .
ابن سفرنامه رو نسبت به کتاب هایی که بعد از آن نوشته شده و خوانده ام بیشتر دوست داشتم و ارتباط بیشتر و راحت تری باهاش برقرار کردم آنجنان که به سرعت خوندمش و در آخر غمگین شدم که چرا انقدر زود به پایان رسید .
عطر نعناعی که در کل کتاب پیچیده بود بسیار دلپذیر و دوست داشتنی بود 😁😁 انگار که واقعا در تمام صحنه ها حضور داشتی و گرما و طعم چای نعنا رو حس میکردی .
 روان و ساده بودن نوشتار یکی از حُسن های کتاب بود و همینطور دقت و نظم در ارائه ی سفرنامه قدم به قدم .
این که در هر شهری به راحتی آشنایی انگلیسی زبان پیدا می‌شد برای معرفی مکان و رستوران های محلی ، آسان  ارتباط گرفتن و دوست شدن با افراد جدید  ، برام خیلی جالب بود .
ممنونم از عزیزانی که این کتاب رو به من پیشنهاد دادن چون واقعا ازش لذت بردم و در عالم خودم باهاش سفر کردم به مراکش .
      

        از آنجایی که با این کتاب هم مثل کتاب ماهی کوچولو با معرفی بقیه آشنا شده بودم ، انتظار خواندن کتابی به سبک و سیاق ماهی کوچولو را داشتم اما اولدوز واقعا دور از انتظار بود .
جمله بندی و حالت نوشتاری کتاب طوری بود که فکر میکردی آن را یک کودک نوشته است ، شاید هم به این دلیل بود که نقل قولی از یک کودک بود که هنوز به مدرسه نمی‌رفت. 
ژانر کتاب که وحشتناک بود ، درام تراژدی ای  با صحنه های خشن  که فکر می کنم اصلا برای بچه ها مناسب نباشد .
کلمات و جملات نامناسب‌ هم که الی ماشاء الله که من مجبور بودم هنگام خوانش برای پسرم خیلی از جملات و صحنه ها را سانسور کنم یا تغییر دهم .
و همراه با یک تناقض که تکلیف خواننده مشخص نبود ، شخصیت اصلی زنده بود یا مفقود ، چرا که در ابتدای کتاب آمده که اولدوز از معلم ش خواسته تا داستانش را برای دیگر بچه ها در قالب یک کتاب بازگو کند اما در پایان کتاب اولدوز قبل از اینکه به مدرسه برود ، ناپدید می‌شود و ذهن خواننده را درگیر می‌کند که بالاخره کتاب_ هر چند که فانتزی تخیلی _ آیا براساس واقعیت بود یا حاصل تفکرات ذهنی نویسنده؟
همینطور هم که مشخص است پایان بازی داشت که آدم را بلاتکلیف رها می‌کرد. 
اما موضوع خشونت نسبت به کودکان  و کودک آزاری از جانب والدین  ، قابل تامل بود که البته با توجه به زمان نوشته شدن داستان امری طبیعی در آن دوره به حساب می آمده است ‌ .
ولی در کل کتابی نبود که بخواهم خواندن آن را به دیگران پیشنهاد بدهم .
      

        یه کتاب همراه با ماجراجویی و حس آرامش‌ متقابل
 خواندن این کتاب ،  تجربه ی خوانش دو فضای متفاوت  را همزمان بهت میده .
و دو حس متناقض رو از زندگی در محیط های متفاوت تجریه میکنی  و درک میکنی که محیط زندگی چقدر میتونه در روحیات و رفتار تاثیرگذار باشه . 
قصه ی دو موش ، یکی شهری و یکی روستایی که خیلی اتفاقی با هم آشنا و دوست میشن و زندگی های همدیگه رو تجربه میکنن .
.
.
قسمتی از کتاب :
** وقتی باران ببارد توی سوراخ شنی کوچکم می نشینم
 و دانه هایی را که برای پاییز ذخیره کرده ام پوست میکنم و میخورم از سوراخم به توکاها و باسترکهایی که توی چمنزار هستند ، نگاه میکنم و با آنها حرف میزنم همین طور با دوستم سینه سرخ .
خورشید که طلوع میکند باید بیایی و باغ و گلهای مرا ببینی... گلهای سرخ و صورتی و بنفشه ها.... هیچ سروصدایی هم نیست به جز صدای پرنده ها و زنبورها و بره هایی که در علفزار هستند.**
.
.
*** تیمی ویلی آرزو کرد در خانه اش باشد؛ در لانه ی امن خودش و کنار برکه ی آفتابی غذاها با او سازگار نبود سروصدا نمی گذاشت بخوابد. بعد از چند روز آن قدر لاغر شده بود که جانی موش شهری متوجه شد و حالش را پرسید.***
      

        جِرِمی یه قورباغه است که می‌خواست برای مهمون هاش ماهی صید کنه اما یه اتفاق باعث شد که دیگه سراغ ماهیگیری  نره ...
 و مجبور شد غذای دیگه ای برای مهمونی ش در نظر بگیره  .
      

        داستان بلندی بود ، در ادامه ی داستان پیتر خرگوشه 
راجع به بنجامین پسردایی پیتر خرگوشه که برای دیدن خانواده ی عمه اش اومده بود اما ماجراجویی هایی را همراه با پیتر داشتن که منجر به وساطت بنجامین خرگوش پیر شد که با کمک ش دو تا خرگوشِ کوچولو رو نجات داد و بعد تنبیه کرد .
      

        خوب ،  این کتاب نسبت به بقیه ی کتاب های مجموعه سبک واقعا دور از انتظاری داشت  ، بیشتر از اینکه داستانی باشه ، شبیه به کمیک بود ، تصاویری همراه با جملات کوتاه و ساده .
و کتابی بود بسیار کوچک و کم حجم 
      

        کتاب را به صورت پی دی اف و  با ترجمه ی جلال آل احمد آغاز کردم اما در یک چهارم ابتدایی خیلی کند پیش رفت و چندین روز طول کشید و اجبارا کتاب رو دوباره از نو شروع به خوانش کردم اما اینبار پس از خواندن یک چهارم کتاب به سراغ ترجمه ی صالح حسینی رفتم اما با اینکه این ترجمه راحت خوان تر بود و سریعتر پیش رفت اما گاها از کلماتی استفاده کرده بود که کمتر به گوش و با دیده آشنا بود .
اما در کل راجع به کتاب و نویسنده ی اصلی اگر بخواهم بگویم ، پر از جزئیات و شخصیت پردازی عالی بود ، احساسات و عواطف به خوبی بیان شده بود ، و به حالاتی که یک قمارباز به آن دچار 
می شود و اینکه در کجا خود را گرفتار می‌کند و کجا می تواند که رها  کند و خود را نجات دهد ،  با جزئیات خوبی پرداخته شده بود .
داستان روند نسبتا خوبی داشت و بعد از تعویض کتاب با ترجمه ای دیگر کتاب را تقریبا خیلی سریع خواندم و برایم کشش و جذابیت لازم را داشت .

      

        کتاب را به صورت پی دی اف و  با ترجمه ی جلال آل احمد آغاز کردم اما در یک چهارم ابتدایی خیلی کند پیش رفت و چندین روز طول کشید و اجبارا کتاب رو دوباره از نو شروع به خوانش کردم اما اینبار پس از خواندن یک چهارم کتاب به سراغ ترجمه ی صالح حسینی رفتم اما با اینکه این ترجمه راحت خوان تر بود و سریعتر پیش رفت اما گاها از کلماتی استفاده کرده بود که کمتر به گوش و با دیده آشنا بود .
اما در کل راجع به کتاب و نویسنده ی اصلی اگر بخواهم بگویم ، پر از جزئیات و شخصیت پردازی عالی بود ، احساسات و عواطف به خوبی بیان شده بود ، و به حالاتی که یک قمارباز به آن دچار 
می شود و اینکه در کجا خود را گرفتار می‌کند و کجا می تواند که رها  کند و خود را نجات دهد ،  با جزئیات خوبی پرداخته شده بود .
داستان روند نسبتا خوبی داشت و بعد از تعویض کتاب با ترجمه ای دیگر کتاب را تقریبا خیلی سریع خواندم و برایم کشش و جذابیت لازم را داشت .


      

        اولین کتاب از مجموعه ی پیتر خرگوشه
داستانی در مورد پیتر خرگوشِ شیطون  که علیرغم سه تا خواهر و برادر دیگه اش  _ فلاپسی ، ماپسی و دم پنبه ای _به حرف مامان ش گوش نداد و توی دردسر افتاد اما تونست خودش رو نجات بده و فرار کنه اما در آخر توی بستر بیماری افتاد و نتونست از غذای خوشمزه ای که مامان ش تهیه کرده بود،  بخوره .
داستان های پاتر ، داستان های ساده و روانی هستند که در کنار تصویرگری زیبایی که داره ، واقعا لذت بخش و دوست داشتنیه
      

        باز هم یک کتاب زیبا و پر مفهوم‌ دیگه از جیمز نوربری
این کتاب هم روایتگر یک سفر است،  سفری معنوی برای رسیدن به آرامش و فهمیدن زندگی و معنای زندگی ، سفری که به تنهایی آغاز می‌گردد اما در پایان میفهمی که مقصد مهم نبود و باز هم مسیر و همسفرها بودند که تو را به چیزی که میخواستی نزدیک  می‌کردند و درسی جدید به تو می آموختند. 
کتاب جذابی  که در هر داستان آن یک یا چند نکته نهفته ، و مملوء از جملات خاص و تفکر برانگیز بود  .
فکر میکنم باید هر چند ماه یکبار ، این کتاب و بقیه ی کتاب های جمیز نوربری رو خواند تا از مسیر درست زندگی منحرف نشد و آمیزه های کتاب را تبدیل به عادت و سبک زندگی کرد .
در ضمن این کتاب را از بقیه ی کتاب‌های نوربری ، بیشتر دوست داشتم .
      

        داستان نمکی و قشنگی بود .
شروع خوبی داشت اما پایان بندی جالب نبود و از میانه ناگهانی و پرشوار،   داستان رو به پایان رفت  و خیلی مبهم  تمام شد . 
البته مشخص نیست داستان اصلی هم اینطور است یا پس از ترجمه به این سبک درآمده است .
      

        کم حجم ترین کتاب این مجموعه بود با تعداد عکس های بیشتر 
داستان خیلی خیلی ساده ای داشت ،
و ماجرای چندانی نداشت که بچه ها رو جذب  کنه  .
داستان دوشیزه ماپِت گربه و موشی که سر به سرش می‌گذاشت.