کتاب آدم‌خواران روایت واقعی کشته شدن آلن دو مونی است و داستانی هولناک و تکان‌دهنده دارد. نویسنده با سبک رئالیسم سیاه، خشونت و نفرت انسانی را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که شرایط اجتماعی و ترس می‌تواند انسان‌ها را به رفتارهایی وحشتناک سوق دهد. بعد از خواندن این کتاب، به این فکر افتادم که گاهی انسان از هر موجود دیگری می‌تواند شرورتر و بی‌رحم‌تر باشد. تلخ و نفرت‌انگیز بود
      

        داستان روایت میمونی است که پس از مرگ لوطی‌اش احساس آزادی می‌کند، اما همچنان در بند است. درون‌مایه‌ی اثر تلخ و زبان آن ساده و عامیانه است. هنگام خواندن، فضای داستان منو به یاد سگ ولگرد صادق هدایت انداخت.
      

        داستان واقعی فرانچسکا و دخترش هلنا، روایتی از شجاعت زنانی در جنگ جهانی دوم، که با دل مهربانشان نوری روشن کردند.
آن‌ها دو خانواده‌ی یهودی و یک سرباز آلمانی فراری را در خانه‌ی کوچک خود پنهان کردند و با این کار جانشان را به خطر انداختند تا جان دیگران را نجات دهند.
کتاب خوش‌خوان و روان پیش میره و از چند زاویه‌ دید روایت میشه؛ همین چندصدایی بودن، ما را عمیق‌تر به دل ماجرا میبره
شجاعت و دل‌رحمی فرانچسکا نه فقط ستودنی، که الهام‌بخشه؛ یادآور این حقیقت که حتی در سیاه‌ترین روزهای تاریخ، می‌توان انسان ماند و نوری به جان‌ها بخشید.
      

        این کتاب رو فقط به خاطر چالش تموم کردم، وگرنه احتمالاً خیلی زود رهاش می‌کردم. داستان شکری، پسر یعقوب، درباره بازگشت یک چریک فدایی به شهرش پس از جنگه، اما روایت اصلاً برای من جذاب نبود. خط داستانی کند و بی‌انرژی بود و هیچ تعلیق یا کششی برای ادامه دادن ایجاد نمی‌کرد. شخصیت‌ها سطحی و کم‌عمق بودن با دیالوگ‌های غیرجذاب . توصیفات بیش از حد، گاهی چندش‌آور، و استفاده مکرر از الفاظ زشت حتی باعث می‌شد که نتونم با فضای داستان همراه بشم 
 در کل، برای من داستان هیچ حس واقعی و تاثیرگذاری نداشت و تجربه خواندنش خسته‌کننده بود.
      

        این دومین رمان جنایی‌ـ‌معمایی بود که از سیامک گلشیری خوندم . شروع کتاب برام کمی بی منطق بود، چون دلیل محکمی نمی‌دیدم که نویسنده(استاد) وارد ماجرای آدم ربایی بشه. در میانه‌های داستان کم‌کم می‌شد حدس زد که ماجرا، ربایش ساده نیست، اما پایان کتاب کاملاً غیرقابل‌پیش‌بینی بود . با وجود غافلگیری، پایان تلخ و غم‌انگیزش حس ناخوشایندی به من منتقل کرد. 
      

        بخند و غنچه خاموش وا کن، تماشا کن مرا یا گوش وا کن
برای یک بغل پرواز کردن، دلم پر می‌زند آغوش وا کن
      

        محور اصلی داستان عروس برای من استقلال فکری و اجتماعی زنان بود. داستان به زیبایی نشان می‌دهد که زنان می‌توانند از سنت‌های قدیمی رها شوند، تحصیل کنند و برای زندگی و آینده خود تصمیم بگیرند. 
      

        راوی داستان با نگاهی ساده و کودکانه وارد دنیا میشه و همین نگاه باعث می‌شه دغدغه‌هاش عجیب و در عین حال شیرین به نظر برسن. روند داستان آرام و پیوسته‌ست، بدون هیچ هیجان یا پیچ‌وخم خاصی، اما همین سادگی برای من دلچسب بود. از اول تا آخر کتاب با نوعی آرامش و کمی طنز پیش میره و همین لحن صمیمی باعث شد حس خوبی از خوندنش داشته باشم. به نظرم کتاب قشنگیه، مخصوصاً برای وقت‌هایی که دلت می‌خواد از شلوغی‌ها فاصله بگیری و در یک فضای ساده و صمیمی غرق بشی
      

        اولسون در کتاب برتری خفیف توضیح میده که برای رسیدن به موفقیت، لازم نیست عجله کنیم؛ قدم‌های کوچک اما مستمر می‌تونن نتایج بزرگی خلق کنن. به‌طور کلی کتاب خوبی بود و به من یادآوری کرد که تغییر واقعی از همان کارهای کوچک روزانه شروع میشه. 
      

        لایتمن در کتاب ستایش اتلاف وقت توضیح میده که پیشرفت فناوری هرچند دستاوردهای بزرگی داشته، اما همین دنیای مدرن پرشتاب، اینترنت و گوشی‌های هوشمند باعث شده همیشه از خودمان انتظار داشته باشیم کاری انجام دهیم. این فشار مداوم فرصت آرامش ذهن و جسم، و همچنین زمانی برای تفکر عمیق و خلاقیت را از ما گرفته.
      

        دوست دارم با تو باشم، چشم درچشمان تو
یا که باشم تا ابد در خانه‌ات، مهمان تو
دوست دارم تو مرا در خاطر خود حک کنی
در تمام خاطراتت، خاطرم را تک کنی... 
      

        این کتاب برای من خیلی هیجان‌انگیز نبود. نویسنده تلاش کرده بود فضایی دلهره‌آور و ترسناک بسازه، اما به نظرم اون حس ترس به‌خوبی منتقل نشد. پایان داستان هم اصلاً مطابق انتظارم نبود و حس کردم می‌تونست خیلی غافلگیرکننده‌تر و قوی‌تر تموم بشه
در کل، بیشتر از اینکه منو به هیجان بیاره، فقط کنجکاو نگه داشت تا ببینم پایانش چی میشه
      

        واقعا راضی ام از انتخاب این کتاب فوق العاده
روحم رو نوازش کرد🥺
      

        کتابی درمورد خلاقیت در ده فصل، ساده و روان و بدون اضافه‌گویی.
کلئون معتقده ایده‌ی کاملاً اصیل وجود نداره و باید از دیگر هنرمندا الهام گرفت یا به نوعی «دزدی خلاقانه» کرد.
برای وقتایی که نیاز به انگیزه و ایده داری، کتاب مناسبیه.
      

        برای من این کتاب مانند عنوانش، پر از آرامش بود. جوری از اعتماد به خدا صحبت میکنه که قلب آدم سبک میشه و می‌خواد همه نگرانی‌هاشو بسپاره به او 💫